ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕ LIKE-ΣΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ LIKE-ΣΜΕΝΕΣ

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ

Γράφοντας, σχολιάζοντας, κοινοποιώντας τις σκέψεις σου στο facebook είναι σαν να οδηγείς με βατραχοπέδιλα, να τρως σούπα με πιρούνι, ν’ απλώνεις τα ρούχα σου στο κουρτινόξυλο της κρεβατοκάμαρας, να μιλάς με τον α3 στο τηλέφωνο, να κόβεις το κρέας με το μαξιλάρι, να περπατάς με τα χέρια, να χιονίζει λεμόνια, το χιονολέμονο να βάφει το τοπίο λεμονί, να οδηγείς καρότο, να πλένεις τα δόντια σου με κραδασμούς, να ταξιδεύεις με πατίνι στα γαλάζια νερά του Αιγαίου, να κολυμπάς σε κρέμα γάλακτος, να λατρεύεις τα βήματά σου, να φωτογραφίζεις το ρέψιμό σου εν είδει selfie, να ερωτεύεσαι την πάπια σου τη στιγμή που σε κοιτάει με ονειροπόλο βλέμμα, να γεννάς κραγιόν, να είσαι βοηθός σερβιτόρου, αμισθί, σε πικ νικ  φίλων σου, να τρως τα παντελόνια σου, να βάφεις ροζ την περισπωμένη, να περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου διπλώνοντας καρώ κεραμίδια, να πληρώνεις με πετσέτες μπάνιου, να καπνίζεις φιστίκια άφιλτρα, το γαμήλιο δώρο σου να είναι πατάτες φούρνου, να δουλεύεις ως δρυοκολάπτης στο δενδροκομικό κέντρο Χαλανδρίου, να δοξάζεις τον αδόξαστο, να κοιμάσαι στο κρεβάτι του ανυπόμονου κηπουρού, να παίζεις με κουδουνίστρες απ’τη χαμένη Ατλαντίδα, να μετατρέπεις την πραγματικότητα σε δεκαδικούς αριθμούς, να γαβγίζεις όσο είναι ανθρωπίνως δυνατόν σε σεληνιακά τοπία, να διεκδικείς τον οβολόν του πενιχρού διδασκάλου εν ασυνταξία, να διαπιστώνεις, μόνο εσύ, δερματοπάθεια στον αχινό που σου προσφέρουν, να διαδρομείς με τρενάκι νυχτός, να δροσίζεσαι, εν μέσω καύσωνος, με κάρτα απεριορίστων διαδρομών, γείτονάς σου να είναι ο Μικρός Σερίφης, η βροχή που απολαμβάνεις να είναι γκολ του Μέσι, τα μελαγχολικά απογεύματα του φθινοπώρου να είναι o μεθυσμένος Κουρουπός,  μετανιωμένος, να ξεκουράζεις τα πόδια σου σε βερνίκι νυχιών, τα ρούχα σου να είναι κεραυνοί εν αιθρία, να ζηλεύεις τα ψάρια στο τηγάνι, να γράφεις με το κορδόνι του δεξιού παπουτσιού σου, να διαβάζεις ποίηση και τις σελίδες του βιβλίου να τις γυρίζει, εκστατικός, ο Νότης Σφακιανάκης.