ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΟΝΙΟ ΜΟΥΝΙΟΘ ΜΟΛΙΝΑ!

Antonio Muñoz Molina retratado por Jesús de Miguel

"Το να γράφω και να διαβάζω ήταν σαν να υφαίνω γύρω μου τα νήματα του προστατευτικού και ασφυκτικού κουκουλιού στο οποίο τυλιγόμουν, τη φορεσιά και το φαρμακευτικό ποτό του αόρατου ανθρώπου , ήταν σαν να ξεφεύγω ακίνητος μέσ’ από ένα τούνελ το οποίο κανείς δε θα μπορούσε να ανακαλύψει, να γρατζουνάω στον τοίχο του κελιού με την ίδια υπομονή που είχε ο Εδμούντο Νταντές στον Κόμη Μοντεκρίστο. Η μπλε γραμμή του μελανιού της πένας ήταν το μεταξένιο νήμα που έκρινα ακούραστα για να κρύβομαι, για να επινοώ γύρω μου έναν κόσμο που δεν πήρχε, που κατοικείτο από γυναίκες και άντρες σχεδόν τελείως  φανταστικούς, που μου απάλυνε την τραχιά σχέση με την πραγματικότητα. Η απαλή επαφή της πένας πάνω στο χαρτί, τα  χτυπήματα των πλήκτρων στη γραφομηχανή, που ήταν ακόμη μηχανική και πολύ θορυβώδης, όπως οι γραφομηχανές των μυθικών συγγραφέων του κινηματογράφου, αυτές που φανταζόταν κανείς πως χρησιμοποιούσε ο Τσάντλερ ή ο Χάμμετ, λογοτεχνικοί ήρωες και δοξασμένοι μεθύστακες της εποχής, τους οποίους εγώ σεβόμουν με την κακογουστιά που μας κάνει ίδιους με τους συγχρόνους μας, καθώς μας επιτρέπει να αισθανόμαστε ταυτόχρονα μοναχικοί, πρωτότυποι και αδιάφθοροι.

 Όνειρα οινοπνεύματος και καπνού της δεκαετίας του 1980, τόσο ντροπιασμένα αναδρομικά όσο ένα μεγάλο μέρος της ύπαρξής μου της αποξενωμένης από το τότε, τόσο μακρινά όσο η ανάμνηση εκείνου του γραφείου και της γυναίκας στην οποία έγραφα τα γράμματα χωρίς να συνειδητοποιώ πως την αγαπούσα όχι παρά το ότι ζούσε στην άλλη πλευρά του ωκεανοί και με άλλον άντρα αλλά ακριβώς γι’ αυτό, γιατί η αγάπη μου ήταν φτιαγμένη από την απόσταση και το αδύνατο, κι αν εκείνη η γυναίκα επέστρεφε εγκαταλείποντας τα πάντα και ήταν διατεθειμένη να φύγει μαζί μου, εγώ θα είχα ίσως παραλύσει, θα είχα τρομοκρατηθεί και θα είχα φύγει από κείνη, όπως ίσως έκανε πίσω ο Φραντς Κάφκα μπροστά στο κατασταλαγμένο και γήινο πάθος, προτιμώντας το καταφύγιο των γραμμάτων, την άφεση και το καταφύγιο της απόστασης."

σ.431-432

«ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΕΞΟΡΙΑΣ»

Μετάφραση: Δημήτρης Δημουλάς