Τετάρτη, Μαΐου 29, 2013

ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΑ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ



Άκουγα αυτό το τραγούδι, κάθε φορά που πήγαινα με το αυτοκίνητο την κόρη μου στο φροντιστήριο Γερμανικών. Να διευκρινίσω ότι το ακούγαμε, γιατί  άρεσε και σε κείνη. Ίσα- ίσα προλαβαίναμε να  ακούσουμε λίγο μετά από τα τέσσερα  λεπτά, η απόσταση ήταν μικρή, λιγότερη από τη διάρκεια του τραγουδιού.  Μόλις σχολούσε, το βάζαμε πάλι από την αρχή. Και να πεις ότι δεν υπήρχαν άλλα τραγούδια στο cd;  Το "Do you love me" και το "Stagger Lee" του Nick Cave, το "What's on your mind" και το "Look away Lucifer" των Madrugada, το " Lonely boy" των Black Keys, το "Smells like teen spirit" των Nirnava, το "One burbon, one scotch, one beer" με τον John Lee Hooker, το "Someone Like You" του Van Morrison,  Τέλος πάντων, περιμένοντας να σχολάσει, έκλεβα λίγο χρόνο, και το άκουγα μέχρι το τέλος, δίχως να της αναφέρω την πράξη μου. 
Ένα τραγούδι που με συντρόφευε, περισσότερο απ’όλα τ’άλλα που άκουγα, αυτόν τον χειμώνα, λες κι αν μου έβαζαν έκθεση, με τίτλο «πως πέρασες το φετινό χειμώνα», το μόνο που θα έγραφα θα ήταν, «άκουγα το Senor με τον Bob Dylan στο αυτοκίνητο», παραδίδοντας την κόλλα μου, στον γενάρχη του ερωτήματος, αδιαφορώντας για την έκπληξη που θα είχε αρχίσει να διαγράφεται, απαραιτήτως,  στις παρειές της βαθυστόχαστης έκφρασής του.

Παρασκευή, Μαΐου 24, 2013

ΣΥΝΘΗΜΑΤΙΚΟ

"Βάδισε στην πράσινη άμμο της οδού Καποδιστρίου. Εννιά η ώρα το πρωί, όπως είπαμε.
Μην ξεχάσεις να κάνεις χωρίστρα στον Αλέξη!"


*Ο πίνακας είναι του Ellsworth Kelly

Τρίτη, Μαΐου 21, 2013

LA CHISPA DE LA VIDA



Υπάρχουν στιγμές που ομορφαίνουν τη ζωή σου. Ακόμα και όταν έχεις αποδεχθεί ότι όλα έχουν τελειώσει, η επανάληψη είναι αυτή που κυριαρχεί. Αλλά, μήπως, το ίδιο δεν σκεφτόσουν πριν το "Madianeras" ή το "Io sono l'amore"; Τελικά δεν θα βάλεις μυαλό. Ευτυχώς είναι αυτό που σε σώζει.

Πέμπτη, Μαΐου 16, 2013

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΩ ΟΜΟΡΦΟΣ


Κουράστηκα να βλέπω το θαυμασμό στα βλέμματα των ανθρώπων στο  πέρασμά μου. Η στρογγυλοποίηση των χειλιών τους, καθώς προφέρουν το δυσβάσταχτο επιφώνημα θαυμασμού, όταν με βλέπουν, μου προκαλεί συνειρμούς που δεν χρειάζεται να κατονομάσω, σ’ένα κείμενο που προσπαθεί, τουλάχιστον, να τηρήσει τους κανόνες κοινωνικής ευπρέπειας
Βαρέθηκα την αλαζονεία της ομορφιάς.
Δεν θέλω να δείχνω μια επίπλαστη μετριοφροσύνη. Ως γνωστόν, η μετριοφροσύνη είναι ιδιότητα και προτέρημα των σωματικά στερημένων.
Δεν θέλω να αναφέρομαι, πια, στο ευχολόγιο των αδιάφορων ζηλωτών μου
(αχ να ήμουν σαν τον «Kouklo»!*).
Θα πάψω να θεωρούμαι πρότυπο σωματικής διάπλασης, σαν εξουσιοδοτημένος αντιπρόσωπος του Απόλλωνα του Μπελβεντέρε.
Η έμφυτη ιδιότητά μου, της αυταρέσκειας, θα αποτελέσει παρελθόν.
Θα αποφύγω την μνησικακία των ανταγωνιστών μου.
Είμαι μεγαλόψυχος και θέλω ν’αφήσω το δρόμο ανοιχτό στους επιγόνους μου.
Θα πάψω να είμαι προσωπικότητα και θα γίνω πρόσωπο, σαν όλους εσάς.
Κουράστηκα να βλέπω, στη χολωμένη ίριδα των αρσενικών, την καλοσχεδιασμένη μορφή μου, σαν εμπρηστικό μηχανισμό στα θεμέλια της πεζής και άχρωμης ζωής τους.
Η επιθυμία διεκδίκησης μου μ’έχει οδηγήσει σε ψευδείς εξομολογήσεις.
Δεν μου αρέσει να βλέπω νικημένους ανταγωνιστές, με γερτό κεφάλι και σκυφτούς ώμους, να βαδίζουν ταπεινωμένοι, ψιθυρίζοντας ακατανόμαστες λέξεις ή ολόκληρες φράσεις για την αισθητική μου υπεροχή.
Ο καταρρακωμένος αντίπαλος μου προκαλεί αποστροφή. Άλλωστε, αυτός αποφάσισε να βρεθεί απέναντί μου.
-Δεν πειράζει, μια μάχη ήταν που χάθηκε. Η έκβασή της ήταν προδιαγεγραμμένη, ο αγώνας είχε λήξει πριν ακόμα αρχίσει, θα μπορούσα να του πω, αλλά τα λόγια παρηγοριάς είναι κάτι ακατάληπτο για μένα.
Η αποδοχή της ήττας από έναν ανώτερο αντίπαλο είναι ιδιότητα του αξιοπρεπούς ηττημένου.
Θέλω να διατηρήσω στο υπόλοιπο της ζωής μου την ανωνυμία μου.
Θέλω να είμαι ένας σαν εσάς!

* «kouklos» είναι το nickname μου, στην πιάτσα των προνομιούχων, που είχαν την τιμή να με συναντήσουν, έστω και μια φορά στη ζωή τους



Δευτέρα, Μαΐου 13, 2013

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

"Ποιο είναι εκείνο το ακαθόριστο γεγονός που θα με καθορίσει;"
-Τι είπατε, κύριε;
-Τίποτα, τίποτα. Την "Espresso", παρακαλώ.

Παρασκευή, Μαΐου 10, 2013

ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑ ΣΤΙΧΟ

Αν δεν βγάζεις νόημα από αυτά που γράφω
ψήσε μια μπριζόλα, κατά προτίμηση χοιρινή
ή πάρε το σκύλο σου βόλτα
Ακόμα καλύτερα, αν τον έχεις ονομάσει 
"Ο αφρός των ημερών"

Ο στίχος που βασίστηκε το κείμενο είναι του Αντώνη Αντωνάκου
"Αν θες να βγάλεις νόημα 

ψήσε μια μπριζόλα ή γίνε ακαδημαικός"
Ο πίνακας είναι του Mark Rothko

Παρασκευή, Μαΐου 03, 2013

PIETA(1599-1600)

ANNIBALE CARACCI(03 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1560-15 ΙΟΥΛΙΟΥ 1609)