Σάββατο, Δεκεμβρίου 31, 2016
Παρασκευή, Δεκεμβρίου 30, 2016
Πέμπτη, Δεκεμβρίου 29, 2016
Τετάρτη, Δεκεμβρίου 28, 2016
Τρίτη, Δεκεμβρίου 27, 2016
Κυριακή, Δεκεμβρίου 25, 2016
Παρασκευή, Δεκεμβρίου 23, 2016
Τετάρτη, Δεκεμβρίου 21, 2016
Δευτέρα, Δεκεμβρίου 19, 2016
Κυριακή, Δεκεμβρίου 18, 2016
Τετάρτη, Δεκεμβρίου 14, 2016
Τρίτη, Δεκεμβρίου 13, 2016
ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
6) Θαυμάζω τους ανθρώπους που με θαυμάζουν ή καλύτερα για να
μην κατηγορηθώ για λογοκλόπος, είμαι θαυμαστής των θαυμαστών μου.
Κυριακή, Δεκεμβρίου 11, 2016
Τετάρτη, Δεκεμβρίου 07, 2016
ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
4) Ο
αδελφός μου μοιάζει του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Ο πατέρας μου είναι ίδιος,
φυσιογνωμικά, ο Χουάν Πάμπλο
Καστέλ. Αν δεις τη μητέρα μου δεν θα την ξεχωρίσεις από την Μαρία
Ιριμπάρνε. Εγώ, άγνωστο γιατί, δεν διαφέρω σε τίποτα από χαστουκόψαρο την στιγμή που κοιτάζει, έκπληκτο, τον δημιουργό του.
Ο πίνακας"Family Excursions" είναι του Max Ernst
Κυριακή, Δεκεμβρίου 04, 2016
Πέμπτη, Δεκεμβρίου 01, 2016
ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
1) Ο Παναγιώτου, φίλος ευρεσίλογος, δηλώνει ερασιτέχνης ακροβάτης.
Ισχυρίζεται ότι περπατάει σε τεντωμένο
σκοινί, μήκους πενήντα μέτρων. Η πρωτοτυπία, όμως, του εγχειρήματός του, βρίσκεται σε μια απλή,
έτσι την ονομάζει, λεπτομέρεια. Το σκοινί
δεν είναι τοποθετημένο οριζόντια, αλλά κάθετα.
Ο πίνακας "A blue acrobat" είναι του Pablo Picasso
Ο πίνακας "A blue acrobat" είναι του Pablo Picasso
Τρίτη, Νοεμβρίου 29, 2016
Ο ΔΕΣΜΩΤΗΣ ΤΟΥ ΙΛΙΓΓΟΥ
Eμείς παρακολουθούσαμε την ταινία. Ο Γιάννης Μελαχρινός,
γνωστός ως «Aνηψάκι του Γκοτζίλα», καθόταν σε μια καρέκλα, πάνω στη σκηνή, με
την πλάτη γυρισμένη στην οθόνη προβολής, κοιτώντας το κενό πάνω από τα κεφάλια
μας.
Τον ρώτησα, μετά το τέλος της ταινίας, κατά την έξοδό μας
από τον κινηματογράφο, τι έβλεπε όλη αυτήν την ώρα.
«Το μαγεμένο σας μυαλό να φτερουγίζει» μου απάντησε.
Το κείμενο αυτό απορρίφθηκε από το ηλεκτρονικά περιοδικά:
«Θράκα», «Bibliotheque», “Τεφλόν», και πρόσφατα από το «Πλανόδιον».
Ο πίνακας "Vertigo" είναι του Gunther Forg
Κυριακή, Νοεμβρίου 27, 2016
ΞΥΠΝΗΜΑ
"Ξύπνησα,
όπως κάθε πρωί, από την αφύπνιση του κινητού. Φορούσα το καπέλο μου, τα γυαλιά
ηλίου, το κουστούμι, την γκρι καπαρντίνα, τα παπούτσια και το ρολόι. Ρολόι; Μα
εγώ δεν φοράω ποτέ ρολόι ".
υγ1. Αν δεν είχα διαβάσει το διήγημα του Αντρές Νέουμαν "ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΡΟΜΟΥ", νομίζω ότι δεν θα το είχα γράψει.
υγ1. Αν δεν είχα διαβάσει το διήγημα του Αντρές Νέουμαν "ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΡΟΜΟΥ", νομίζω ότι δεν θα το είχα γράψει.
υγ2 Το κείμενο αυτό
απορρίφθηκε από το ηλεκτρονικά περιοδικά: «Θράκα», «Bibliotheque»,
“Τεφλόν», και πρόσφατα από το «Πλανόδιον».
Δευτέρα, Νοεμβρίου 21, 2016
ΖΩΗ, ΟΔΗΓΙΕΣ ΚΡΙΣΕΩΣ (8)
Με τη φίλη μου τη Σίμπιλ ανταλλάσσουμε ψάρια από τα ενυδρεία
μας. Της δίνω ένα Alligator Gar, μου δίνει ένα Botia Sidthimunki. Μου δίνει ένα Caridina Japonica, της δίνω ένα Cichla Temensis. Τα κρατάμε λίγες
μέρες και μετά τα επιστρέφουμε ο ένας
στον άλλον.
Η Σίμπιλ, κάποιες φορές, είναι γενναιόδωρη. Της δίνω ένα Cynotilapia Frontosa, μου δίνει ένα Gourami Pearl κι ένα Gyrinocheilus
Aymonieri. Στη γιορτή μου ή στα γενέθλιά
μου έρχεται με ένα Jack Demsy Electric Blue ή με ένα Labidochromis Hongi
Red Top, μέσα σε μια σακούλα με νερό.
Τα μόνα ψάρια που δεν δέχεται να ανταλλάξει ή να μου προσφέρει για δώρο είναι τα μπανανόψαρά της.
«Ούτε να το σκεφτείς» μου λέει, όταν της τα ζητώ.
Εγώ ούτε που το σκέφτομαι.
Παρασκευή, Νοεμβρίου 18, 2016
Τετάρτη, Νοεμβρίου 16, 2016
SHOSTAKOVICH - THE NOSE
Το σπουδαίο έργο τέχνης δεν ξεχωρίζει για την αξία του, αλλά για την αναγκαιότητά του.
Παρασκευή, Νοεμβρίου 11, 2016
CERTAIN WOMΕN
Τρίτη ιστορία
Κάθε μεγάλο έργο φέρνει στο φως τη λησμονημένη συναισθηματική μας εκκρεμότητα.
Σάββατο, Νοεμβρίου 05, 2016
Παρασκευή, Οκτωβρίου 28, 2016
Ο ΚΕΡΑΥΝΟΣ ΤΗΣ ΚΕΡΑΤΕΑΣ
Φαινόταν διστακτικός. Με την αμφιβολία ζωγραφισμένη στο
πρόσωπο κοίταξε κάτω το κενό. Η βροχή συνεχιζόταν αμείωτη, ο αέρας γινόταν όλο
πιο δυνατός. Τα σύννεφα βάραιναν στον ουρανό, βυθίζονταν αργά κι απειλητικά στη
γη. Οι λιγοστοί διαβάτες βάδιζαν βιαστικοί κάτω από τις ομπρέλες τους. Κοίταξε
ξανά το κενό, αποφασισμένος, περισσότερο επιμελής, και βούτηξε. Η λάμψη του φώτισε το συννεφιασμένο
ουρανό. Ο ήχος της πτώσης ακούστηκε
ελάχιστα δευτερόλεπτα αργότερα. Ο Γιάννης Περδίκας, ο Κεραυνός της Κερατέας,
όπως ήταν γνωστός, με την ακροτελεύτια πράξη του, επιβεβαίωσε ότι το προσωνύμιο δεν το είχε αποκτήσει τυχαία.
Ο πίνακας «Passerby In The Rain» είναι του Brassai
Σάββατο, Οκτωβρίου 22, 2016
ΤΟ ΠΡΟΝΟΜΙΟ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΑΣΤΕΡΩΠΟΥ
Ο Βαγγέλης Αστερωπός περπατάει στους δρόμους της πόλης
μόνο τις νύχτες με ξαστεριά. Κοιτάζει κάπου-κάπου τον ουρανό, αλλάζοντας ρυθμό στο βάδισμά του. Επιταχύνει,
επιβραδύνει, κοντοστέκεται, σκανάρει με τη ματιά του το χώρο, επιστρέφει το
βλέμμα του στο σημείο εκκίνησης, τον φεγγαροφώτιστο ουρανό, σαν να
προσανατολίζεται, και συνεχίζει το νυχτερινό του περίπατο .
Όταν επιστρέφει σπίτι του, μπορείς να διακρίνεις στα παπούτσια του ίχνη
από αστερόσκονη.
Ο πίνακας "Moon Night" είναι του Konstantin Korovin
Κυριακή, Οκτωβρίου 16, 2016
Τετάρτη, Οκτωβρίου 12, 2016
ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΒΕΓΓΟ
Αν δεν παινέσουμε το σπίτι μας.....
Δημοσιεύτηκε 11/10/2016 στο ηλεκτρονικό περιοδικό "Φρέαρ"
Εδώ: http://frear.gr/?p=15420
Ελαφρώς διορθωμένο.
«Ο κύριος Σπύρος Παύλου;»
«Ο ίδιος. Ποιος με καλεί;»
«Ο Θανάσης Βέγγος».
«Παρακαλώ, μπορώ να σας βοηθήσω σε κάτι;»
«Σ’ ένα διήγημά σας αναφέρεστε στ’ όνομά μου».
Προσπάθησα να θυμηθώ ποιο κείμενο εννοούσε.
«Βέβαια, έχω δημοσιεύσει ένα διήγημα, «Ο Θανάσης Βέγγος ως Θανάσης Βέγγος», απάντησα μετά από μικρή σιωπή, αλλά απ’ όσο θυμάμαι δεν αναφέρομαι σε κάποιο υπαρκτό πρόσωπο. Άλλωστε δεν σας γνωρίζω, ούτε άλλον Θανάση Βέγγο γνωρίζω προσωπικά, εκτός τον ηθοποιό από τις ταινίες του. Το πρόσωπο της ιστορίας λέγεται Θανάσης Βέγγος, αλλά είναι καθαρή επινόηση.
«Σ’ ένα διήγημά σας αναφέρεστε στ’ όνομά μου».
Προσπάθησα να θυμηθώ ποιο κείμενο εννοούσε.
«Βέβαια, έχω δημοσιεύσει ένα διήγημα, «Ο Θανάσης Βέγγος ως Θανάσης Βέγγος», απάντησα μετά από μικρή σιωπή, αλλά απ’ όσο θυμάμαι δεν αναφέρομαι σε κάποιο υπαρκτό πρόσωπο. Άλλωστε δεν σας γνωρίζω, ούτε άλλον Θανάση Βέγγο γνωρίζω προσωπικά, εκτός τον ηθοποιό από τις ταινίες του. Το πρόσωπο της ιστορίας λέγεται Θανάσης Βέγγος, αλλά είναι καθαρή επινόηση.
«Μα αυτά που γράφετε αναφέρονται σε μένα. Η περιγραφή του ήρωα σας, οι
κινήσεις του, τα λόγια του, η ερωτική του ζωή, οι δυσκολίες που συναντά στη
ζωή, οι απογοητεύσεις του, η αφέλειά του, η καλοσύνη του, η συμπεριφορά του, η
σχέση του με τους ανθρώπους, ταιριάζουν με κάθε λεπτομέρεια στην ιδιωτική μου
ζωή».
«Κύριε δεν σας γνωρίζω και δεν
μου αρέσει να αναφέρω τις πηγές τής έμπνευσής μου. Περισσότερο αν είναι
άνθρωποι άγνωστοι σε μένα. Νομίζω ότι πρόκειται για ένα κακόγουστο αστείο.
Ποιος μου βεβαιώνει ότι λέγεστε Θανάσης Βέγγος, κι εν πάση περιπτώσει, η ζωή
σας είναι ίδια με την ζωή του ήρωά μου».
«Αν θέλετε μπορούμε να συναντηθούμε για να σας δώσω αποδείξεις της ταυτότητάς
μου».
«Δεν έχω καμιά όρεξη, ούτε ενδιαφέρομαι να συναντώ ανθρώπους που ισχυρίζονται
ότι τα πρόσωπα των ιστοριών μου ταυτίζονται μαζί τους. Αλλά, ας πούμε, ότι
λέγεστε Θανάσης Βέγγος. Ωραία, αυτό μπορεί να συμβαίνει, είναι πιθανό. Υπάρχει
μάρτυρας που να επιβεβαιώνει ότι η ζωή σας είναι αυτή που περιγράφω στο διήγημά
μου;»
«Βεβαίως και υπάρχουν, κύριε Παύλου. Βεβαίως και υπάρχουν. Ένα ολόκληρο χωριό,
δυόμιση χιλιάδων κατοίκων. Θέλετε να το επισκεφθείτε για να σας λυθεί η
απορία;»
Ο τύπος φαινόταν σίγουρος για τον εαυτό του, γι’ αυτό φορτικός. Έπρεπε να τον
ξεφορτωθώ στα γρήγορα, δηλαδή να του κλείσω το τηλέφωνο, το οποίο ποιος ξέρει
πού το βρήκε. Κάποια φάρσα βρισκόταν εν εξελίξει, είμαι σίγουρος, την οποία δεν
μπορούσα να προσδιορίσω από πού προερχόταν, από ποιον και γιατί. Αν συνέχιζα,
θα έπαιζα το παιγνίδι του συνομιλητή μου. Προσπάθησα να χρησιμοποιήσω την
τελευταία μου ελπίδα:
«Που βρήκατε το διήγημά μου, κύριε;».
Απέφυγα να πω το όνομά του, μήπως τον νομιμοποιήσω ονοματικά.
«Τα καλά νέα εύκολα διαδίδονται. Δεν είναι άσχημο να είσαι ο ήρωας ενός
διηγήματος. Δεν είναι προνόμιο πολλών,» απάντησε προκλητικά κι αυτάρεσκα, ο αποθρασυμένος συνομιλητής μου, δίχως να
δώσει απάντηση στο ερώτημά μου.
«Βεβαίως, μπορούμε να συναντηθούμε», απάντησα στην ερώτηση που μου είχε
απευθύνει , και κόντευε να ξεχαστεί, προσπαθώντας να τον αφοπλίσω με επιθετική τακτική. «Πού
θέλετε και πότε. Αν έχετε χρόνο, θα επισκεφθούμε τον τόπο που μένετε. Θα μου
έδινε μεγάλη χαρά να γνωρίσω την οικογένειά σας, τους φίλους σας, τους
συμπολίτες σας».
Πρέπει να τα πήγα καλά, γιατί μεσολάβησε ένα μικρό διάστημα παύσης. «Τώρα θα
μου το κλείσει», σκέφτηκα.
«Αύριο το βραδάκι, κατά τις οχτώ. Θα σας περιμένω στο «Οντεόν». Θα με γνωρίσετε
αμέσως, είμαι ίδιος με τον ήρωά σας. Θα σας περιμένω, είμαι σίγουρος ότι θα
έρθετε». Συναντηθήκαμε την άλλη μέρα στο «Οντεόν». Με περίμενε στην γωνιά του
μαγαζιού, δίπλα την τζαμαρία, πίνοντας τον καφέ του. Δεν δυσκολεύτηκα να τον
αναγνωρίσω. Ήταν ίδιος ο Θανάσης Βέγγος. Λίγο πιο γερασμένος απ’ τον ήρωά μου,
που δεν τον άφησα να μεγαλώσει, κι από τον κινηματογραφικό ήρωα του ήρωά μου.
Αν ο ηθοποιός Θανάσης Βέγγος δεν είχε πεθάνει πριν λίγα χρόνια θα νόμιζες ότι
ήταν ο ίδιος.
Δεν μιλήσαμε για πολύ. Μου διηγήθηκε τη ζωή του, εν συντομία, όπως ακριβώς την
περιέγραφα στην ιστορία μου. Είχα τον ήρωα της μικρής ιστορίας μου μπροστά μου.
Αυτό με τρόμαζε, αλλά ταυτόχρονα με κολάκευε. Ήταν σαν να τον είχα πλάσει εγώ.
Κάτι έλεγε μέσα μου, ότι ο άνθρωπος που βρισκόταν απέναντι μου έλεγε την
αλήθεια. Δεν θα του ζητούσα στοιχεία ταυτότητας για να πειστώ. Ήταν δεν ήταν ο Θανάσης
Βέγγος της ιστορίας μου, δεν με ενδιέφερε πλέον. Αρκεί που είχα απέναντι μου το
δημιούργημά μου, έστω και κι αν μπλοφάριζε. Αν υπήρχε κάποιος λόγος που
επεδίωξε αυτήν την συνάντηση θα τον μάθαινα αμέσως.
«Μην ξεχνάτε ότι κλέψατε τη ζωή μου για τη φήμη σας. Εξ αμελείας σας, αλλά αυτό
δεν ελαφρύνει τη θέση σας. Όπως εγώ έκλεψα την ζωή κάποιου άλλου, του ήρωα των
ταινιών του μεγάλου μας ηθοποιού. Προσέξτε όμως, τη ζωή του κινηματογραφικού
ήρωα, όχι του ηθοποιού. Είναι τελείως διαφορετικό από αυτό που κάνατε εσείς με
μένα. Εγώ έπαιξα ένα ρόλο, ο οποίος έκανε την τέχνη ζωή, ζωοδοτούσε την τέχνη,
ενώ εσείς κάνατε τη ζωή τέχνη. Ποιο είναι πιο έντιμο; Ξέρετε, δεν μπορούσα να
διαχωρίσω την δημιουργία από την πραγματικότητα. Είναι κακό αυτό; Εσείς που
είστε συγγραφέας θα πρέπει να έχετε απαντήσει στο ερώτημα. Ή μήπως όχι; Τέλος
πάντων, δεν είναι αυτό τα θέμα μας. Προσπάθησα σε όλη μου τη ζωή να μιμηθώ τον
κινηματογραφικό μου ήρωα. Όχι για να αποκτήσει η ζωή μου αξία, το γιατί σας το
εξήγησα προηγουμένως, μην επαναλαμβάνομαι. Δεν ξέρω αν τα κατάφερα, το διήγημά
σας αφήνει τον καθένα να δώσει την απάντησή του. Μόνο που εγώ δεν είμαι σελίδες
ενός διηγήματος, ούτε κινηματογραφικός ήρωας. Είμαι ζωντανός, με σάρκα και
οστά. Κλεμμένες ζωές, κύριε Παύλου. Εγώ δεν κατάφερα να συναντήσω τον ήρωα που
θαύμαζα, είπε μελαγχολικά, αφήνοντας το βλέμμα του να ταξιδέψει για λίγο στην
κίνηση του δρόμου. Οι ήρωες της οθόνης είναι ψεύτικοι, μέρος του θεάματος.
Όνειρα αποτυπωμένα στο πανί της κινηματογραφικής οθόνης. Ενώ εσείς το καταφέρατε.
Πρέπει να είστε ευχαριστημένος. Συναντήσατε ένα ήρωα, τον οποίο δεν μπορούσατε
ποτέ να φανταστείτε ότι υπάρχει στην πραγματικότητα. Δεν λένε ότι η ζωή,
κάποιες φορές, ξεπερνά την φαντασία, τη μυθοπλασία καλύτερα; Να το αποτέλεσμα.
Γράφοντας νοιώθετε δημιουργοί. Αυτό δεν νομίζετε εσείς οι συγγραφείς; Ότι
υπερβαίνετε με τη γραφή σας την πραγματικότητα;»
Ήπιε μια γουλιά καφέ και με κοίταξε. Τα μάτια του είχαν μια λάμψη, ακόμα και
μέσα στο μισοσκόταδο του μαγαζιού.
«Μήπως θέλετε να επισκεφθούμε, κάποια από αυτές τις μέρες, το χωριό που ζω;»
ρώτησε, αφήνοντας να γλιστρήσουν αυθάδικα από το στόμα του οι λέξεις, σίγουρος
για την αποτελεσματικότητά τους.
Δεν αποδέχθηκα την πρόσκληση. Δεν είχε κανένα νόημα. Ήξερα ότι όλοι κλέβουμε
κάτι στη ζωή μας. Κάτι από τη ζωή των άλλων. Έτσι, νομίζουμε, ότι
ολοκληρωνόμαστε σαν άνθρωποι. Εμείς οι συγγραφείς νοιώθουμε ασφαλείς, δεν θα
βρεθεί κάποιος να μας ζητήσει τα ρέστα. Κοτσάρουμε και εκείνο το «κάθε
ομοιότητα με πρόσωπα αληθινά είναι θέμα σύμπτωσης» και καθαρίσαμε. Είτε ηθελημένα
είτε αθέλητα. Μέχρι να βρεθεί κάποιος να μας βάλει στη θέση μας.
Παρασκευή, Οκτωβρίου 07, 2016
ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ(ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ)
Οι κάτοικοι της πόλης
Λοντρεαμόν παράγουν περισσότερη φαντασία απ’όση μπορούν να καταναλώσουν
. Αυτό δεν τους εμποδίζει να είναι βαθιά θρησκευόμενοι. Τα δυο βασικά υλικά της
μαριναρισμένης αιωνιότητας συνυπάρχουν
και αλληλοτροφοδοτούνται. Ο συνδυασμός
αυτός, βρίσκει την απόλυτη έκφρασή του στην πίστη των κατοίκων για τη μετά θάνατο ζωή. Πιστεύουν στην ανάσταση νεκρών,
τρεις μέρες μετά την ταφή, και την
ανάληψή τους στον ουρανό.
Η αμετανόητη πεποίθηση των κατοίκων, ερμηνεύεται από την
επιστημονική κοινότητα, ως αποτέλεσμα αχαλίνωτης φαντασίας. Η Εκκλησία τη
θεωρεί βλασφημία. Δυσκολεύονται, όμως, Επιστήμη και Εκκλησία, να δώσουν κάποια εξήγηση, για τους
άδειους τάφους του νεκροταφείου της πόλης.
Δευτέρα, Οκτωβρίου 03, 2016
ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ
Οι
κάτοικοι της πόλης Λοντρεαμόν παράγουν
περισσότερη φαντασία απ’όση μπορούν να καταναλώσουν . Αυτό δεν τους εμποδίζει
να είναι βαθιά θρησκευόμενοι. Αντιθέτως, οι δύο ιδιότητες συνυπάρχουν και αλληλοτροφοδοτούνται. Ο συνδυασμός
αυτός, βρίσκει την απόλυτη έκφρασή του στην πίστη των κατοίκων για τη μετά θάνατο
ζωή. Πιστεύουν στην ανάσταση νεκρών, τρεις μέρες μετά την ταφή, και την ανάληψή τους στον ουρανό.
Η αμετανόητη πεποίθηση των κατοίκων, ερμηνεύεται από την επιστημονική κοινότητα, ως αποτέλεσμα αχαλίνωτης
φαντασίας. Η Εκκλησία τη θεωρεί βλασφημία. Δυσκολεύονται, όμως, να
δώσουν κάποια εξήγηση, για τους άδειους τάφους του νεκροταφείου της πόλης.
Όλοι οι τάφοι είναι κενοί, σας το βεβαιώνω, ως αυτόπτης μάρτυρας, κάτοικος
αυτής της πόλης, εγγράφως.
Ο πίνακας "Reciter" είναι του Kazimir Malevich
Σάββατο, Οκτωβρίου 01, 2016
Η ΑΝΕΠΙΣΗΜΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΥΑΣ ΚΛΑΪΣΤ
Την Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2040, η Εύα Κλάιστ, ανοίγοντας τα μάτια της, μετά από ένα σύντομο μεσημεριανό ύπνο, είδε ότι η ζωή είχε χαθεί από μπροστά της. Μετά από μερικά λεπτά αμηχανίας, συνέχισε να ζει, δίχως το ανεξήγητο αυτό γεγονός να επηρεάσει την καθημερινότητά της.
Ο πίνακας «Die
Mondmoderne Eva», είναι του Friedrich
schroder-sonnenstern
Κυριακή, Σεπτεμβρίου 25, 2016
BENTETA
Μεσημέρι Κυριακής, ο Θανάσης της «Πεταλούδας», θυμήθηκε,
έκπληκτος, τι τον βασάνιζε τόσο καιρό.
Κατέβηκε με αργό βήμα, συλλογισμένος,
στην αποθήκη, πήρε το τσεκούρι που είχε κρεμασμένο στον τοίχο, κι ανηφόρισε
κατά το κτήμα του Καρδιά. Τον βρήκε την ώρα που έπινε νερό από το πηγάδι,
ιδρωμένο, με το πουκάμισο κολλημένο στο σώμα του. Τον πλησίασε, δίχως
να γίνει αντιληπτός, την ώρα που ο Καρδιάς ήταν σκυμμένος, κι έβγαζε μια κραυγή
ανακούφισης, δωρίζοντας, σε ανταπόδοση, την ανάσα του στο Θεό. Με μια
αστραπιαία, βαριά κίνηση, γκρέμισε το τσεκούρι στην πλάτη τού,
προς το παρόν, ανακουφισμένου Καρδιά, σωριάζοντάς τον, απορημένο, ανίκανο να διερωτηθεί για τη μοίρα του, στο έδαφος.
Ένα απρόβλεπτο, ταξιδιάρικο ανεμάκι
δρόσιζε το πρόσωπο του Θανάση στην επιστροφή του.
Ο πίνακας
«Dusk Wings» είναι του Thomas Moran
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 19, 2016
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΣΚΟΡΕΡ
Την πήρε στα χέρια και της έδωσε ένα φιλί. Κρατώντας την αγκαλιά την έφερε στο κρεβάτι . Ξάπλωσε κι άρχισε να
την χαϊδεύει με πάθος. Την έγλειψε σε όλη την περιφέρειά της, αφήνοντας πνιχτά
βογγητά. Η στύση του είχε φτάσει στο
αποκορύφωμά της. Κατέβασε το σλιπ και άρχισε να αυνανίζεται. Συνέχισε να την
γλείφει, να τη δαγκώνει με μικρές παιχνιδιάρικες δαγκωματιές, ενώ ο σφύζων, εν
διαστολή, ερωτικός σωλήνας του έπαλλε μεγαλοπρεπώς. Τη στιγμή της εκσπερμάτωσης,
την έφερε μπροστά στο καυλωμένο πέος του, και με ένα μακρόσυρτο αναστεναγμό, άφησε το παχύ, γαλακτώδες σπέρμα του να χυθεί
πάνω της, καλύπτοντας τη λέξη «Adidas».
Ανακουφισμένος, άπλωσε το πόδι, την
έφερε ανάμεσα στα σκέλια του, έγειρε το σώμα σε εμβρυϊκή στάση, και, με το χέρι ακουμπισμένο
πάνω της, αποκοιμήθηκε, με την απόλαυση να αχνοφέγγει στο πρόσωπό του.
Αύριο το παιγνίδι ήταν δύσκολο, ντέρμπυ. Από την απόδοσή του η ομάδα περίμενε
πολλά.
Δεν έπρεπε να διαψεύσει τη θέση τού πρώτου σκόρερ της ομάδας του.
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 12, 2016
ΣΑΡΑ
Είμαι ικανοποιημένος, γιατί όταν η Σάρα ξεκουμπώνει το
κίτρινο μπουφάν της, από μέσα ορμά η Νταίζη, αρχίζει να μου γλείφει τα χέρια,
το πρόσωπο, χτυπώντας, ζωηρά, την ουρά της στο στήθος μου. Νοιώθω το τρελό
χτυποκάρδι της καρδιάς της, τη ζέστη από το κορμί της και ευφραίνομαι. Είμαι ικανοποιημένος, γιατί η Σάρα θα με
κοιτάξει με τα θεσπέσια μάτια της και θα μου χαμογελάσει γλυκά. Θα παραγγείλει
καφέ, ενώ θα τρίβει τα παγωμένα χέρια της να ζεσταθούν. Μετά θα ανάψει τσιγάρο.
Είμαι ικανοποιημένος, γιατί θα μου διηγηθεί, πώς πέρασε τις ώρες της στο
εκχιονιστικό μηχάνημα, καθαρίζοντας τους χιονισμένους δρόμους τουNewport. Είμαι
ικανοποιημένος, γιατί εδώ, στη γέφυρα του πλοίου, στις θάλασσες της Νότιας
Κίνας, αφήνω τη Σάρα να με χαϊδέψει με τις ζεσταμένες παλάμες της. Είμαι
ικανοποιημένος, γιατί τα χείλη της τρέμουν και τα κοιτώ. Είμαι ικανοποιημένος,
γιατί η ανάσα της ζεσταίνει τον κόσμο μου. Είμαι ικανοποιημένος, γιατί η Σάρα,
με μια νωχελική κίνηση του χεριού της φέρνει τα μαλλιά της πίσω από το αυτί της.
Είμαι ικανοποιημένος, γιατί ένα κομμάτι
σάρκας, γύρω από το λαιμό της, φωτίζεται από το δειλό φως του φεγγαριού. Είμαι
ικανοποιημένος, γιατί η Σάρα είναι απέναντί μου και μιλάει σε μένα, από όλους
τους ανθρώπους της γης. Είμαι ικανοποιημένος, γιατί η Νταίζη συνεχίζει να
μυρίζει το δάπεδο του μαγαζιού. Είμαι ικανοποιημένος, γιατί η Σάρα κοιτάζει,
αποκλειστικά, εμένα στα μάτια. Είμαι ικανοποιημένος, γιατί όταν η Σάρα σκύβει
να με φιλήσει στα χείλη, η Νταίζη
ζηλεύει, αφήνει την έρευνα του χώρου, τρέχει και πέφτει στην αγκαλιά της. Είμαι ικανοποιημένος, γιατί όταν η Σάρα με
φιλά, τα δόντια μου συναντούν τα δικά της, τάχα τυχαία, και γελάμε. Είμαι
ικανοποιημένος, γιατί το σάλιο της, εξαγνίζει το σώμα μου. Είμαι
ικανοποιημένος, γιατί η Σάρα, φεύγοντας, μου λέει ότι θα ξανάρθει το επόμενο
βράδυ.
Είμαι ικανοποιημένος, γιατί εδώ, στη γέφυρα του πλοίου,
σκέφτομαι τη Σάρα, που δεν υπάρχει.
Δημοσιεύτηκε με το όνομα Παύλος Σπυρόπουλος στο περιοδικό
"Θράκα"
Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 08, 2016
ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΟΝΤΕΣΤΡΕΛΑ (ΕΚΔΟΧΗ ΔΕΥΤΕΡΗ)
Στα εξωτικά νησιά Μοντεστρέλα, οι ιθαγενείς κάτοικοι,
δέχονται περισσότερες δόσεις πολιτισμού, απ' όσο μπορούν ν’αντέξουν. Γι’αυτό,
τις τελευταίες στιγμές της ζωής τους, λίγο πριν πεθάνουν, ομολογούν: «Υπάρχει
ένας φόβος. Όσο κι αν Του σφυρίζουμε,
δεν ανταποκρίνεται».
Διαβάζοντας την ιστορία 81, από το βιβλίο του Ζάιμε Μοντεστρέλα "Υδατώδεις ιστορίες".
Τρίτη, Σεπτεμβρίου 06, 2016
Σάββατο, Σεπτεμβρίου 03, 2016
Κυριακή, Αυγούστου 28, 2016
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Σαμπουάν μαλλιών για απαλά και μεταξένια μαλλιά, σαμπουάν για την τριχόπτωση, μαλακτική κρέμα μαλλιών, μάσκα
μαλλιών, betadine σαπούνι, betadine
ιώδιο, χαρτί υγείας(πέντε ρολά), χτένα μαλλιών(τρεις), οδοντόβουρτσα(δύο), αφρόλουτρο 2(προσφορά),
σερβιέτες, ψαλιδάκι για βλεφαρίδες, ψαλιδάκι νυχιών, αντιρυτιδική κρέμα νύχτας,
αντιρυτιδική κρέμα μέρας, λοσιόν ντεμακιγιάζ ματιών, gel καθαρισμού, γαλάκτωμα
καθαρισμού, μάσκα ομορφιάς, σαπούνι “Dove»(τρία), πινελάκι για eyeliner, πινέλο για πούδρα, πινέλο για
ρουζ, πινέλο για τα χείλη, πινέλο για σκιές ματιών, κραγιόν(τέσσερα), βουρτσάκι
για μακιγιάζ, βουρτσάκι για καθαρισμό προσώπου(δύο), βουρτσάκι για μάσκαρα(δύο),
βουρτσάκι για make up, τσιμπιδάκια (δύο), ισιωτήρας μαλλιών, dettol, κάμελ
μαύρο για βαφή παπουτσιών, κάμελ καφέ, κάμελ γυαλιστικό, ξυριστικές μηχανές(ανταλλακτικά),
αποτριχωτική μηχανή, μηχανή κουρέματος για γένια, σφουγγάρι(άγγιχτο), κολόνια γυναικεία(τρεις), άρωμα γυναικείο, κολόνια αντρική, after save, αποσμητικό
μασχάλης(δύο), αποσμητικό σώματος(δύο), αποσμητικό χώρου, κρέμα ενυδάτωσης,
κρέμα σύσφιξης προσώπου, κρέμα ανάπλασης, κρέμα αντιγήρανσης, ενυδατική κρέμα
σώματος, μολύβι ματιών, μολύβι χειλιών.
Έκλεισε το ντουλάπι του μπάνιου ανακουφισμένος. Έβαλε να παίζει το “Songs of Love and Hate» του Leonard Cohen, γέμισε το ποτήρι του ουίσκι, και κάθισε αναπαυτικά στην πολυθρόνα. Μια ακόμη βραδιά αναμονής ξεκινούσε.
Έκλεισε το ντουλάπι του μπάνιου ανακουφισμένος. Έβαλε να παίζει το “Songs of Love and Hate» του Leonard Cohen, γέμισε το ποτήρι του ουίσκι, και κάθισε αναπαυτικά στην πολυθρόνα. Μια ακόμη βραδιά αναμονής ξεκινούσε.
Παρασκευή, Αυγούστου 26, 2016
ΖΑΝ ΝΤ'ΟΜΕΡΣΟΝ " Η ιστορία του περιπλανώμενου Ιουδαίου" Μέρος 5ο
Είμαι ο κανένας, είπε ο Σίμων φέρνοντας το χέρι του στο
στόμα της Μαρί. Είμαι όλος ο κόσμος. Είμαι ο αιώνιος οδοιπόρος, ο ανίκανος να
σταματήσει. Είμαι εκείνος που του απαγορεύτηκε η αγάπη, όπως και ο θάνατος.
Είμαι τα συντρίμμια μιας ζωής που δεν θα γνωρίσει ποτέ την αγάπη ούτε το θάνατο.
Το καλύτερο που έχετε να κάνετε, όταν θα ’χω φύγει, είναι να ξεχάσετε το
ασήμαντο πρόσωπό μου και να σκεφτείτε τον
κόσμο, αυτόν τον κόσμο που ανήκει σε μένα όσο και σε σας, και που τόσο
γύρισα. Αφού πρέπει να φύγω, πρέπει να χαθώ, σας αφήνω στα χέρια του. Καμιά
ιστορία δεν είναι πιο όμορφη απ’τη ζωή. Το πιο
ωραίο παραμύθι είναι εκείνο που μιλάει για τον κόσμο, που ξετυλίγεται μέσα
στην Ιστορία του. Η ζωή θα σας κεράσει περισσότερες χαρές και πιο πολλές
εκπλήξεις απ’όσες σας πρόσφερα εγώ.
σ.631
Σάββατο, Αυγούστου 20, 2016
ΖΑΝ ΝΤ"ΟΜΕΡΣΟΝ "Η ιστορία του περιπλανώμενου Ιουδαίου" ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ
Ο περιπλανώμενος Ιουδαίος εξηγεί ποιος είναι:
"ΜΙΛΑΩ, ΜΙΛΑΩ, ΑΝΑΠΟΛΩ ΤΟΥΣ
ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ. Ξαναφέρνω στη μνήμη μου μεγάλα γεγονότα, εξιστορώ πράγματα που άλλαξαν τον κόσμο. Αλλά κυρίως ήμουν φτωχός. Πολύ συχνά
περπάτησα με τον αέρα του νικητή, του
καταχτητή, του πρωταθλητή και του πλούσιου, με τον αέρα αυτών που
λατρεύονται από τά πλήθη. Ήμουν ένας από τους φριχτά αργοκίνητους φτωχούς. Οι
ουρές αναμονής ήμουν εγώ.Οι ουρές μπροστά στις δημόσιες υπηρεσίες και στα μανάβικα,
ήμουν εγώ. Οι ορδές των πεινασμένων, ήμουν εγώ. 0ι πορείες των διαδηλωτών, των απεργών
και των ανέργων πίσω από τις κόκκινες ή μαύρες σημαίες, από τη Βαστίλη στη
Ρεπουμπλίκ, στους δρόμους του Τσανγκ-χάι ή του Σικάγο, στη λεωφόρο Νέφσκι, τη
γεμάτη χιόνι και μυδράλια, και πάλι ήμουν εγώ. Η μεγάλη πορεία προς τον Γεν αν,
των ηττημένων στρατιών του Μάο, ήμουν εγώ. Οι φτωχοί που τόσο συχνά πορεύτηκα μαζί τους και που δεν προχωρούσαν,
δεν είναι οι ήρωες των νικηφόρων επαναστάσεων. Οι επαναστάσεις μεταλάσσουν τους δημίους σε θύματα και τα
θύματα σε δημίους. Οι φτωχοί, ένας απ’ τους οποίους ήμουν, δεν επωφελούνται από
τίποτε και δεν περιμένουν ποτέ τίποτε. Πεθαίνουν πριν από τη νίκη και πριν
γίνουν για τους άλλους ό,τι οι άλλοι γιαυτούς. Μένουν πάντα φτωχοί, θύματα και
εγκαταλειμμένα σκυλιά στα σκουπίδια της Ιστορίας. Δεν πορεύονται για να κερδίσουν,
για να κατακτήσουν, για να αποκτήσουν την εξουσία. Δεν στοχεύουν στην ανακάλυψη
ούτε στη γνώση. Περπατούν, γιατί είναι απελπισμένοι. Περπατούν, γιατί θέλουν να
ξεφύγουν. Βουτηγμένοι στα δάκρυα και στο αίμα, δεν μπορούν πια να ξεφύγουν από
κανέναν.
Είναι απ’ αυτή την αιώνια φυγή
που ξεπήδησε η εικόνα μου, την ξέρετε: τα γένια, τα μακριά γκρίζα μαλλιά, το
σακίδιο στο ένα χέρι, το μπαστούνι στο άλλο, τα μάτια τα γεμάτα τρόμο και
ντροπή, του αιώνιου φυγάδα και του κατατρεγμένου. Δεν είχα την ίδια μορφή δυο
χιλιάδες χρόνια. Δεν είχα γένια όταν ήμουν Κένταυρος, όταν μετέφερα την
αλληλογραφία του Αυτοκράτορα, όταν ήμουν στην υπηρεσία του Βούδα ή του υποκόμη
Σατωβριάνδου. Σήμερα, σε σας, στις περίφημες δημοκρατίες, για τις οποίες το
στόμα σας στάζει μέλι, σαν να ήταν το τέλος της Ιστορίας και το τελευταίο
στάδιο αυτής της καημένης παλιάς ανθρωπότητας, είναι οι μεσαίες τάξεις που
κυριαρχούν. Δεν υπάρχουν δούκες και άρχοντες. Δεν υπάρχουν ευγενείς και
εξοχότητες. Δεν υπάρχουν πιαισόβιοι γερουσιαστές. Δεν υπάρχουν πια μεγάλοι
φεουδάρχες, που ήξεραν να παίρνουν με μεγάλη κομψότηττα εκείνο που ήθελαν από
ζώα και ανθρώπους. Υπάρχουν βέβαια οι φτωχοί. Τους νανουρίζουμε, τους
παραπετάμε, τους βάζουμε σε υλική ή ηθική καραντίνα, ντρεπόμαστε, τους ξεχνάμε.
Ωραία, αλλά τι θέλετε να κάνω; Στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη, στο Παρίσι, στη
Βενετία, έγινα αστός: είμαι ξυρισμένος, μιλάω όμορφα, φοράω καμπαρντίνα όμοια
μ' εκείνη του Χάμφρεΰ Μπόγκαρτ και κανείς, φαντάζομαι, δεν υποψιάζεται ποιος
είμαι: ένας τύπος που τρέχει απ’ τον έναν έναν αιώνα τον άλλον.
Ήμουν πάντα ό,τι έπρεπε να είμαι. Ήμουν
σχεδόν απ’ όλα: τον τελευταίο καιρό ήμουν μικροεισοδηματίας, ξεναγός, εμπορικός
αντιπρόσωπος, μπρόκερ στη Ρουόλ Στριτ, απατεωνίσκος, πιλότος τζάμπο, επαγγελματίας
αθλητής, ιδιωτικός ντετέκτιβ. Δεν είμαι τίποτε περισσότερο απ’ αυτό που είναι η
εποχή μας· Είμαι πάντα ένα πρόσωπο του κόσμου. Οι άνθρωποι βρίσκουν σε μένα τον εαυτό τους κι εγώ τους
αντικατοπτρίζω. Αλλά, κυρίως,
είμαι φτωχός. Γιατί οι φτωχοί είναι πάντα περισσότεροι από τους πλούσιους κι αυτή η ζωή που με καίει, είναι πολύ πιο χρήσιμη για ένα
φτωχό ο οποίος ονειρεύεται ότι θα γίνει
πλούσιος, παρά για έναν πλούσιο που
τρέμει ότι θα γίνει φτωχός. Οι
φτωχοί είναι οι γεννήτορες ενός μέλλοντος που ποτέ δεν θα τους ανήκει. Είναι η μάζα
που ελίσσεται, ενός κόσμου που γ ίν ε τ α ι πάντοτε και π ο υ μόλις θα γίνει θα τους ξεράσει.
Κι εγώ υπηρέτησα σ' αυτή τη
στρατιά, που πάντα νικήθηκε και ποτέ δεν καταστράφηκε. Είναι πολύ βολικό να
είναι κανείς Εβραίος. Το ίδιο βολικό με το να είναι Τσιγγάνος. Για οποιονδήποτε
πρέπει να περπατήσει μέσα στη γελοιότητα τη; απελπισίας, δεν χρειάζεται τίποτε
περισσότερο από το να είναι Εβραίος. Έφυγα από την Αυστρία, την Ισπανία, την
Πο¬λωνία, τη Ρωσία, τη Γερμανία και τις χώρες της Βαλτικής. Ακόμα κι απ’ τη
Γαλλία, φανταστείτε. Γνωρίζετε την Ιστορία.τα γυρίσματα, τα παράδοξά της.
Κατάφερα να γίνω, ακόμα και ε¬χθρός των Εβραίων. Φώναξα «Θάνατος στους
Εβραίους!» για να φωνάξω ύστερα, όπως οι άλλοι κι όπως πολλοί αποδίδουν σε
μένα, αλλά μην το πείτε σε κανέναν- έναν Εβραίο, δήμιο των Εβραίων,
καταδιωκόμενος από τους Εβραίους, που τους
έδειχνε τον δρόμο, αντί να τρέχει ξοπίσω τους.
Ο κύκλος είχε κλείσει. Μη
νομίζετε ότι προσπαθώ να σας κατευνάσω ή να σας θυμώσω. Στα παλιά μου παπούτσια
η πολιτική, η λογική και η ψυχολογία. Δεν με αφορούν όσα σκέ φτεστε, δεν
ακροβατώ στους ενδοιασμούς σας. Απλώς περπατάω. Αυτό είναι όλο. Δεν έχω κανένα
σκοπό, όλες οι αξίες σας με κάνουν και γελάω. Δεν εξηγώ τίποτε. Απλώς περπατάω.
Δεν είμαι παρά ένας φτωχοδιάβολος, που πάντα έλκεται από τα πάθη. Μόλις το
παραμικρό χρήμα φανεί στον ορίζοντα, πάω να του βάλω χέρι. Είμαι τόσο Σάυλοκ
όσο και Τζομπ. είμαι το καλό και το κακό. μαζί. Είμαι η αοριστία, ισορροπώ
ανάμεσα στον ένοχο και το θύμα, κι είναι όλα αυτά που έκαναν τον περιπλανώμενο
Ιουδαίο ένα πρόσωπο τόσο σεβαστό και τόσο ενδιαφέρον, που ποτέ δεν έπαψε να
θέλγει τους συγγραφείς και τους καλλιτέχνες. Είμαι όλος ο κόσμος και τίποτε
λιγότερο. Είμαι η μιζέρια της ζωής κι όλη της η λάμψη.
Αλλά είμαι και η κούραση, η
αμφιταλάντευση και, πάνω απ’ όλα, η κούραση. Το πάθος και η κούραση. Βαρέθηκα
πια να περπατάω. Βαρέθηκα πια έναν κόσμο που νομίζει ότι τα ξέρει όλα και ζει
πάντα μες στην πλήρη άγνοιά του. Εδώ και δυο χιλιετηρίδες περπατάω σ’ αυτόν τον
πλανήτη, όπου πάντα μεταμορφώνονται όλα, κι όπου τίποτε πια δεν αλλάζει. Αυτό
που με πηγαίνει πιο κοντά στους φτωχούς, είναι η κούραση. Είναι κι αυτοί
κουρασμένοι. Όπως κι εγώ.
σ.516-519
σ.516-519
Παρασκευή, Αυγούστου 12, 2016
ΖΑΝ ΝΤ ΟΜΕΡΣΟΝ; " Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΠΛΑΝΩΜΕΝΟΥ ΙΟΥΔΑΙΟΥ"ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, ΟΙ ΤΟΠΟΙ, ΤΑ ΕΡΓΑ
Ο
Ιουδαίος της Σεβίλλης, η λιμνοθάλασσα του Αγίου Μάρκου, ο Λάο Τσε, ο Φρανσίσκο, ο Ντιέγκο, ο Φερνάντο
ο μούτσος, ο Ροντρίγκο ο γίγαντας, η
λίμνη Τιβεριάδα, ο Ηρώδης, ο Μάρκος Αντώνιος, η Κλεοπάτρα, ο Οκταβιανός, ο
Σατωβριάνδος, η πλατεία του Αγίου Μάρκου, η Βενετία, ο Ρακίνας, η Ιερουσαλήμ, ο
Ρενάν, τα Μάγδαλα, η Μύριαμ από τα Μάγδαλα, ο Ηρώδης Αντίπας, ο Πόντιος
Πιλάτος, ο Πόπλιος Σουπλίκιος Κυρίνιος , η Ιουδαία, η λίμνη, ο Μάθιου Πάρις, ο
Γκαίτε, ο Μπάυρον, ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες,
ο Καίσαρας Αύγουστος, ο Αρχέλαος, εθνάρχης της Ιερουσαλήμ, ο Φίλιππος,
τετράρχης της Γαβιηνής και Βατανέας, η Ηρωδιάδα, η Σαλώμη, ο Καϊάφας, ο
Βαλέριος Γράτος, ο Ιούδας, ο Σαδώκ, ο Κοπόνιος, ο Μεναχέμ, ο Ελεάζαρ, η Ρώμη,
Αλεξάνδρεια, η Σιένα, το Μιλάνο, η
Μπολόνια, η Περούτζια, η Ασίζη, ο Πιέτρο ντι Μπερναντόνε, η Μπριζ, η Λιόν,ο
καρδινάλιος Ουγολίνος της Όστιας, ο Κορνήλιος Αγρίπας, ο Βαραββάς, ο Ιησούς, ο Φερδινάδος ΙΙΙ,
βασιλιάς της Καστίλης, η Σεβίλη, η Κωνσταντινούπολη, ο Μωάμεθ ΙΙ, ο Κωνσταντίνος,
ο Ιουστινιανός, η Θεοδώρα, η Ρόδος, η Κύπρος, ο Καρπάτσιο, ο Κριστομπάλ Κολόν ή
Χριστόφορος Κολόμβος, ο Σίμωνας ο Κυρηναίος, η Απουλία, το Αμάλφι, το Ποζιτάνο,
ο Μαζάτσιο, ο Λούκας βαν Λέυντεν, ο Ρούμπενς, ο Ντιντορέττο, ο Βερονέζε, ο Ζωρζ
ντε λα Τουρ, ο Ντονατέλλο, η Μαρί, ο Ζιντ, το Παρίσι, η Βουργουνδία, ο Λουδοβίκος
VII, ο Τζοβάννι ντι Μπερναντόνε, η
Προβηγκία, οι Χόχενσταουφεν, οι Βελφ, οι Βάιμπλιγκεν, οι Γουέλφοι και οι
Γιβελίνοι, η «Θεία Κωμωδία», η Γένοβα, η Κρεμόνα, το Παλάτσο Κομμουνάλε, οι τοίχοι
του Ντουόμο, οι πίνακες του Τιέπολο, ο Μπελλίνι, το Τελωνείο Θαλάσσης, ο Ντιντερό, «Ο ανηψιός του Ραμώ», το «Imago
mundi» του Πιέρ ντ’Αγί, το «Historia rerum ubique gestarum» του Αινεία
Σίλβιου Πικολομίνι, το «Libreria” του Πιντουρίτσιο, στον καθεδρικό ναό της
Σιένα, το «Βιβλίο των θαυμάτων», το
επονομαζόμενο «Το εκατομμύριο» του Μάρκο Πόλο, το «Κουμπλά Χαν» του Κόλριτζ, ο
Φερδινάνδος και η Ισαβέλλα, ο Λακτάντιος , ο Κοσμάς ο Ινδικοπλεύστης, η Ερυθρά Θάλασσα, η
Αβησσυνία, η Κεϋλάνη, το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας, το «Χριστιανική
τοπογραφία» , του Κοσμά του Ινδικοπλεύστη, το Σινά, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο
Έρασμος, ο Γιόχαν Μύλλερ, ο Ρετζιομοντάνους,
ο σερ Πάολο ντελ Πότζο Τοσκανέλλι, ο πάπας Σίξτος IV, ο μεγάλος Χαν, η Ιαπωνία, ο Άγιος Αυγουστίνος,
ο Πτολεμαίος, ο Μεγάλος Σουλτάνος Σαλάχ
αλ-Ντιν, ο γνωστός Σαλαδίνος, ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος, ο Φρειδερίκος
Μπαρμπαρόσσα, ο Φρειδερίκος ΙΙ
Χόχενσταουφεν, ο Αμπού αμπ Νταλάχ, οι τρεις καραβέλλες, η «Πίντα», η «Νίνια», η «Σάντα Μαρία», ο Λουίς ντε Τόρρες, η Μαρία η Μαγδαληνή, ο Τιβέριος, «Το
μοναστήρι της Πάρμας», «Η πριγκίπισα της Κλεβ»,
«Το μεταξωτό γοβάκι», «Αδόλφος»,
ο Τισιανό, ο Τζορτζόνε, ο Βαλερύ,
το Παλάτι των Δόγηδων, , ο Μαλρώ, η
εκκλησία του Αγίου Δαμιανού, ο Νώε, ο Οδυσσέας, οι Φοίνικες ναυτικοί του φαραώ Νεχαώ, ο Άννων, ο Σεβάχ ο
Θαλασσινός, ο Ίππαρχος, ο Ερατοσθένης, ο Ερρίκος ο Θαλασσοπόρος, ο Αριστοτέλης,
ο Τοσκανέλλι, οι αδελφοί Βιβάλντι, οι αδελφοί Πινθόν, η Θάλασσα των Σαργασσών,
η Κίνα, το Βυζάντιο, οι Άγιοι Τόποι, τα άλογα του Αγίου Μάρκου, η Αγιά Σοφιά,
το σάβανο του Αγίου Μάρκου, ο Καρτούς κι ο Μαντρέν, ο Βίλια κι ο Ζαπάτα, η
Συρία, ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης, ο Τζιόττο, ο Πάπας Ιννοκέντιος ΙΙΙ, ο
Άγιος Ιωάννης του Λατερανού, «Η ακολουθία των μάγων», ο Μπενότσο Γκοτσόλι, το
Σιπάνγκο, Οι Βεγάρδοι, οι Τουρλουπίνοι, οι Βαλδίνοι, οι Παταρίνοι, οι
Βογόμιλοι, οι Αλβιγινοί ή Καθαροί, ο Τανκελέν, ο Αρνόλδος από την Μπρέσσια, ο
Πιέρ από Μπροί, ο Ιωακείμ από το Φλορ, το Κορτ, οι Ρωμαίοι, οι Σκύθες, οι
Έλληνες, οι Χετταίοι, οι Αιγύπτιοι, οι Φοίνικες, οι Σουμέριοι, ο Μίδας, ο
Ιάσονας, ο Ηρακλής, το Κατάι, το μεγάλο Χανάτο, ο Σωκράτης, ο Βερές, ο
Λουδοβίκος ΧΙ, η Λουκρητία Βοργία, τα Παντς,
τα Μοντεχρίστο, τα Χόγιο ντε Μόντερρεϋ, τα Γκλόρια Κουμπάνα, ο Φιντέλ
Κάστρο, ο Ζίνο Νταβίντοφ, ο Μπωντλέρ, η Γεωργία Σάνδη, ο πρέσβης Ζαν Νικότ, η
Αικατερίνη των Μεδίκων, ο Φλωμπέρ, ο Μωπασσάν, ο Ερρίκος VI, ο Ερρίκος ΙΙ ο
Πλαντογενέτης, ο Ιωάννης ο Ακτήμονας, ο Φίλιππος Αύγουστος, ο Άγιος Λουδοβίκος,
ο Σίμωνας του Μονφόρ, ο Βαλδουίνος της
Φλάνδρας, ο Ιωακείμ της Φλορ, η Αγία Κλαίρη, ο Άγιος Αντώνιος της Πάδοβας, η Αγία
Ελισάβετ της Ουγγαρίας, ο Άγιος Μποναβεντούρα,
ο Άγιος Αλβέρτος, ο Άγιος Θωμάς ο Ακινάτης, ο Ρότζερ Μπαίηκον, ο Αβερρόης, ο Μαϊμονίδης, ο Γρηγόριος ΙΧ, ο
Καρδινάλιος Ουγολίνος της Οστιας, το
Κορτόνε, το Τόντι, το Ορβιέτο, το «Άσμα των Δημιουργημάτων», η Σύνοδος του
Λατερανού, ο Άγιος Δομίνικος, ο Λεονάρντο Φιμπονάτσι, ο μεγαλύτερος μαθηματικός
του Μεσαίωνα, ο Φρα Τζοβάνι ντα Πιάνο
ντε Καρπίνι, κατά τους Γάλλους Ιωάννης του Πλαν Καρπέν, ο Λουίς ντε Τόρρες,
Τομάς ντε Τόρκεμαδα, ο Χουάν Χουάν, ο Χιόνγκ –νου, ο Τζένγκις Χαν, ο
Αλέξανδρος, ο Καρλομάγνος, ο Καίσαρας, το Καρακουρούμ, η Σαμαρκάνδη, «Η ιστορία
των Μογγόλων που εμείς οναμάζουμε Τατάρους»,
ο Βέρνερ φον Ούρσλινγκεν τον οποίο οι Ιταλοί φώναζαν Γκουαρνέρι, ο Αδάμ,
ο Φάουστ, ο Νέρωνας, ο Καλιγούλας, η Φοινίκη, η Κιλικία, η Καππαδοκία, ο
Ελλήσποντος, η Θράκη, η Μακεδονία, η Ιλλυρία, ο Αγρίππας, το Πάνθεον, το Πεδίον
του Άρεως, το Παλατίνο, ο βωμός της «Αυγούστειας Ειρήνης», το θέατρο του
Μάρκελλου, η Αγριππίνα, ο Κλαύδιος, ο Τιγελίνος, ο Πετρώνιος, ο Βούρρος, ο
Σενέκας, η «Αΐντα», η «Μόνα Λίζα», ο Ρολάνδος, ο ανηψιός του Καρλομάγνου, η
αδελφή η Ζιζέλ, ο Ναπολέων Βοναπάρτης, η Καρχηδόνα, οι Γαλάτες, ο Τίτος, ο
Δομιτιανός, ο Τραϊανός, ο Αδριανός, ο
Κόμμοδος, «Η ιστορία της παρακμής και της πτώσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας», ο
Γίββων, ο Μάρκος Αυρήλιος, οι Ούννοι του Μπαλαμίρ, του Μπλέντα, οι Ούννοι του
Αττίλα, οι Γότθοι, η Βερόνα, η Ραβένα, το Αλτάι, το Παμίρ, οι Δακοί του Δεκαβάλου, οι Σουήβοι, οι Βάνδαλοι,
οι Έρουλοι, ο επίσκοπος Ουλφίλας, η σύνοδος της Νίκαιας, η Μεσσαλίνα, τα
διηγήματα του Κόνραντ, η «Κριτική τον καθαρού λόγου», τα στρατιωτικά
κωμειδύλλια, ο Αλφόνσος Αλαί και ο Κάφκα, ένα μέρος του Πολύενκτον, το όνειρο
της Αθαλίας, το Μπαγκαβάντ Γκιτά,, κομμάτια από τον Δον Κιχώτη και τον Γαργαντούα,
τμήματα από την Ιλιάδα και ίσως την Οδύσσεια, τα ταξίδια του Ιμπν Μπαττούτα, ο
Μωρίς Μπαρρές, το «¨Ενας κήπος στον Ορόντη», ο Ρούφος Κρίσπινος, η Ποππαία, ο Κλαύδιος,
ο Αλάριχος, ο Θεοδόσιος ο Μέγας, «Η πολιτεία του Θεού», ο Ναός της Ιερουσαλήμ,
ο Ντονατέλλο, ο Μπενβενούτο Τσελλίνι, ο Σαρτρ, ο Στάλιν, ο Πετέν, ο Μάο ο Ντε
Γκωλ, ο Ναός του Σολωμόντα, ο Λούκουλος, ο Απίκειος, ο Άλντους Χάξλεϋ, ο
μαρκήσιος Ντε Λαμπόρντ, ο πάπας Μπενουά XIV, η Ακρόπολη, οι Πυραμίδες, το
Μεγάλο Σινικό Τείχος, το παλάτι των Βερσαλλιών, το παλάτι του μεγάλου Μογγόλου
στο Φατεχπούρ Σικρί, η πυραμίδα του Χέοπα και του Τεοτιχουακάν, η Ναταλί ντε
Λαμπόρντ, ο Υμπέρ Ρομπέρ, ο Σαρλ ντε Νοάιγ, η Οκταβία, ο Όθωνας, Σενέκας, ο
Μοντεβέρντι, η «Στέψη της Ποππαίας», «Ο περιπλανώμενος Ιουδαίος» του Ευγένιου
Σύη, ο πρίγκιπας Τζάλμα, ο βιομήχανος Χάρντυ, ο εργάτης Ζακ, ο λεγόμενος
Τσιτσιδοκοιμήσης, η Αδριανή ντε Καρντοβίλ, «Τα μυστήρια των Παρισίων», «Η ζωή ,
οδηγίες χρήσης», ο Ζωρζ Περέκ, ο Γιοχάνες Γκενσφλάις, γνωστός ως Γουτεμβέργιος,
ο Φουκιέ Τενβίλ, ο Ντιταγιέ, ο Ροβεσπιέρος, η δούκισσα του Μπερύ, η νύφη του
Καρόλου Χ, «Η συλφίδα», η Μαρία Ταλιόνι, ο στρατηγός Λαμάρκ, ο δούκας του
Ράιχστατ, ο υποκόμης Ντε Σατωμπριάν, ο Λουδοβίκος Φίλιππος, η Μαρία Καρολίνα,
οι αδελφοί Ντιγινί, ο Αδόλφος Θιέρσιος, ο Σατωμβριάνδος, το πρώτο Πάνθεον, το
θέατρο του Μάρκελλου, ο ναός του Απόλλωνα στο Παλατίνο, ο Αινείας, ο γερο
Αγχίσης, ο Μάρκος Αμφίβιος, ο Γαλέριος Γράτος, ηΙουδαία, η Γαλιλαία, η
Σαμάρεια, η Παλαιστίνη, ο Σαρλ ντε Νοάιγ, ο Φίτζχερμπερτ, ο Γεώργιος IV,
πρίγκηπας της Ουαλλίας, η Οκταβία, ο Βεντιμίλ, οι κήποι του Μερεβίλ, ο Ουίλλιαμ
Μπλέηκ, το Τζωρτζ Ρόμνεϋ, ο Πίττ ο δεύτερος, η Κοζέντζα, το Μπενεβέτο, ο
Βελισσάριος, ο Μάνφρεντ, ο πρίγκηπας Ταλεϋράνδος Περιγκόρ, το Τράνι, το Μπάρι,
το Ούστιν, το Οτράντε, το Λέτσε, η Σικελία, οι Βησιγότθοι, οι Οστρογότθοι, οι
Σουάβοι, οι Αλανοί, ο Δούναβης, ο Καζανόβα, ο Γκαίτε, ο Μπάυρον, ο Τόμας Μαν, ο
Ματιέ Μολέ, ο Μπαλζάκ, «Η ανθρώπινη κωμωδία», το Μιλάνο, η Βερόνα, Η Φλωρεντία,
η Νάπολη, η Νέα Υόρκη, το Λούξορ, το Ουντάιπουρ, το Άουσβιτς, η Σιβηρία, τα
στρατόπεδα της Υεμένης, το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, οι Άραβες, ο Σολομών,
ο Δαυίδ, ο Αβραάμ, η Περσία, η Ινδία, το Γιβραλτάρ, το Πουατιέ, η Σαμαρκάνε, η
Ανδαλουσία, ο Κορτές, ο Πιθάρρο, ο Αμέρικο Βεσπούτσι, οι Αζτέκοι, οι Μάγιας, οι
Ινκάλ, οι Ινδιάνοι της Αμερικής, οι Φράγκοι, ο Μάρκο Πόλο, οι Μογγόλοι, οι
Βίκινγκς, ο ποταμός Μπουσέντο, η Βησθαβεέ, ο Σαμψών και η Δαλιδά, ο Ιωσήφ, ο
Παντιφάρ, ο Ρενάν, η κυρία Ντε Μπουάν, ο Ντε Μόλε, «Η μεγαλοφυΐα του
Χριστιανισμού», «Αναμνήσεις από τον τάφο», «Γενική αλληλογραφία», ο Σαιντ Μπεβ,
η Αλάμπρα, ο Τίβερης, ο Άγιος Πέτρος, ο Σίξτος ο Ε, ο Τάκιτος, ο Σινετόνιος, ο
Απόστολος Παύλος, ο Ηρακλής, ο Ορφέας, ο Δαίδαλος, η Αποκάλυψη του Ιωάννη, ο
Πλάτωνας, «Η πολιτεία», ο Ρωμύλος, η Μαύρη Θάλασσα, ο Οδόακρος, ο Αττίλας, το
Παλέρμο, η Ισπανία, ο Γιζέριχος, η Λομβαρδία, ο Θεοδώριχος ο Μέγας, αρχηγός των
Οστρογότθων, ο Μολιέρος, ο Μότσαρτ, ο Σταντάλ, οι Αμάλ, η Βερόνα, ο Τζαρτνίνο
Τζούστι, οι Σκάλιγκερ, ο Πισανέλλο, ο «Άγιος Γεώργιος που απελευθερώνει την
πριγκίπησσα της Τραπεζούντας», η εκκλησία του Σαν Τζιρόλαμο, το καστέλο Σαν
Πιέτρο, οι Βισκόντι, οι Ετρούσκοι, οι Γαλάτες, οι Φράγκοι, οι Λομβαρδοί, οι
Γερμανοί της Αγίας Αυτοκρατορίας, οι Βενετοί, οι Αυστριακοί, ο Κάτουλλος, ο
Βιτρούβιος, ο Βερονέζε, ο Μέτερνιχ, η Βιτζέντζα, ο Παλλάντιο, ο Βιτρούβιος, ο
Σκομότζη, το Τεάτρο Ολύμπικο, ο Μυστράς, η Σπάρτη, τα Μέγαρα, η Ελευσίνα, η
Αθήνα, το Σούνιο, οι «Μάρτυρες» του Σατωβριάν, «Αταλά», «Διαδρομή», η Χάιφα, ο
Υμμητός, ο Ευρώτας, ο Δον Κιχώτης, ο Σάντσο Πάντσα, ο Βίκτορ Ουγκώ, ο Κλωντέλ,
ο Αραγκόν, ο Βαλερύ, η Παβία, ο Τρωικός πόλεμος, η Σεβαστούπολη, το
Στάλιγκραντ, ο Αμάλ, η Σαρλότ Ιβ, κόρη του πάστορα του Μπουγκέ, η Πωλίν ντε
Μπωμόν, η Λουσίλ, η Σελέστ, η Ζυλιέτ Ρεκαμιέ, ο Ζουμπέρ, καλύτερος φίλος και
εξομολογητής του Σατωβριάνδου, η κυρία ντε Ταλαρύ, η Μονμάρτη, η αυλή των
Λεόντων στην Αλάμπρα της Γρανάδας, το Κάδιξ, η Κόρντοβα, η Αντουχάρ, το παλάτι του
Καρόλου Κέντ, η χαράδρα του Νταρρό, το Αλκαζάρ, η αυλή των Μύρτων, η αίθουσα
της Μπαράκα, η αίθουσα των Πρεσβευτών, η Αλκαζάμπα Καντίμπα, το Αλμπαϊσίν, η
αυλή των Λεόντων, «Οι περιπέτειες του τελευταίου Αβενσεράγου», ο Αμπεν-Χαμίτ, η
αίθουσα των δύο αδελφών, το Domus Aurea, το Τίβολι, ο Ραφαήλ, ο Ζολά, ο
Λουκιανός, η Αντούχαρ, η Αραχουέζ, η Μαδρίτη, η Καταλονία, η Ναβάρρα, η Μαρία
Λουίζα, βασίλισσα της Ισπανίας, ο πρωθυπουργός Δον Μανουέλ Γκοντού, το Εστορίλ,
η Σεκόβια, το Μπούργκος, η Μιράντα, η Βιτόρια, η Μπαγιόν, το Πο, το Μπορντό, η
Ανζουλέμ, η Τουρ, το Μπλουά, η Ορλεάνη,
το Ανζερβίλ, ο Χέγκελ, «Η φαινομενολογία του πνεύματος», η Πλας ντε λα Κονκόντ,
ο Παρθενώνας, τα κρασιά της Προβηγκίας, το Σατονέ, το Σαξ, το «Οδοιπορικό στο
Παρίσι στην Ιερουσαλήμ», ο πομπώδης Φοντάν, η Κλαιρ ντε Ντυράς, το Βαλέ, ο
Λουπ, η μαντάμ ντε Μπουάν, ο Σοντερλό ντε Λακλό, ο Ματιέ Μολέ, ο Μπενζαμίν
Κονστάν, ο «Τίμων ο Αθηναίος», οι πυραμίδες της Γκίζας και του Τοετιχουάν, το
Καρτιέ Λατέν, ο δούκας του Γκουίζ, ο δούκας του Ανγκιέν, ο Βούδας, η εφεύρεση
του Παπέν, η εφεύρεση του Βατ, του Τζέφρεν ντ’Αμπανς, ο Φούλτον, το Σινικό
τείχος, ο Τζιν Τσε Χουάνγκ-τι, το μαρτύριο του Κοχμετόκ, το θεώρημα του
Γκέντελ, ο Ζυλ Ρενάρ, ο Σπάρτακος, ο Ροντέν, η Κλωντέλ, «Το κεφάλαιο» του Μαρξ,
το «Ασχολήσου με την Αμελί», το Κοράνι, το «Δείπνο» του Πλάτωνα, η Κλεό του Μερόντ,
οι συμφωνίες του Χάιντν, ο Ιουστίνος, η Σάρα Μπερνάρ, ο Προκόπιος, ο Παύλος ο
Σιωπηλός, ο καρδινάλιος Καίσαρ Βαρόνε ή Βαρόνιος, μαθητής του Αγίου Φιλίππου Νέρι, ο Γίββων, ο Κλοτερό, ο
βασιλιάς των Φράγκων, ο Γκόντεμπαουντ, ο βασιλιάς των Βουργουνδών, το «De consolationis
philosophie- η παρηγορία της φιλοσοφίας, ο Μπεν Χουρ, η Αγία Σοφία, το Αντ
Μεϊντάνι, οι Βένετοι, οι Πράσινοι, οι Λευκοί, οι Κόκκινοι, ο Αντώνιος και η
Κλεοπάτρα, ο Οκταβιανός, το Άκτιο, ο Καναδάς, το Μεξικό, οι ΗΠΑ, το Περού, η
Σκανδιναβία, η Σκοτία, ο Ρόμμελ, ο Κέσσελρινγκ, το Σαν Απολινέρ ιν Κλας, η
βασιλική του Σαν Βιτάλ, ο Βεσπασιανός, η πριγκίπισσα Βερονίκη, ο Σπινόζα, ο
Φλάβιος Σίλβα, η Μασάντα, η Χεβρώνα, το «Δέσιμο των δεκαεπτά γαιών», η χώρα του
Ελέφαντα, η Τζαμπαντβίπα, η Τιαν Τζου, η Σεν Ντου, η Ξιαν Ντου, η Τιν
Ντου(Ινδία), ο Γκαουτάμα, ο Σιντάρτα, ο Σακύα-μούνι, γυιος του βασιλιά
Σουντοντάνα και της βασίλισσας, Μάγια-Ντέβι, ο Κομφούκιος, το Ντουνχουάνγκ, το
Τουρφάν, η Σογκτιάν, η Βακτριανή, το Ξιαν η μεγάλη Παγόδα της άγριας χήνας, το
«Εκοτταρικαγιάμα», ο Γκρουσέ, ο Ζερνέ, ο Λεβί, ο Ρενού, ο Ντεμιβίλ, ο Φιλλοζά,
ο Ετιέμπλ, ο Ζυλ Φερρύ, ο Όμηρος, ο Βιργίλιος, ο Θουκιδίδης, ο Ευριπίδης, ο Τολστόι,
ο Χεμινγουαίυ, ο Γιασάρ Κεμάλ, ο Γκαρσία Μαρκές, ο Χόρχε Αμάντο, «Αντιγόνη»,
«Πελοποννησιακός Πόλεμος», «Αναζήτηση του χαμένου χρόνου», ο Κίπλινγκ, η Κολέτ,
ο Τζακ Λόντον, ο Ρενάρ, οι μύθοι του Λα Φονταίν, η έρημος του Γκόμπι, το
βασίλειο των Ουιγούρων, ο Σιρ Ντάρια, ο Αμου Ντάρια, ο Τανγκ λε Γιαμπγκού, ο
Τονγκ Τσε Χου, η χώρα των Χιλίων Πηγών, το βασίλειο της Σαμαρκάνδης, οι
σιδερένιες Πύλες ή Μπαμιάν, ο Καντ, το Παμίρ, το Κασγκάρ, ο αυτοκράτορας
Τ’αι-τσονγκ, τα Ιμαλάια, ο Γου Τσ’Ενγκ-εν, «Ο προσκυνητής πίθηκος», ο Γάγγης,
οι Τουγκ, ο λόρδος Τζαγκαννάθ, η θεά Κάλι,
το όρος Σουμερούν, ο παναγιότατος Μαιτρέγια, οι Βίκινγς, η χώρα του
Οντίν, η Βαγδάτη, το Χαλιφάτο της Κόρντοβας, ο αλ Ταρτούτσι ή Ιμπν Φαντλάν ο
Βόλγας,οι ατσάλινες Πύλες με τα δέκα χιλιάδες όρη, στη χώρα του Οντίν, των
ντρακάρ και των σάγκα, από το Ντουν χουάνγκ, τη Μπαμιάν, το Καπιλαβαστού στο
Χεντέμπι, μέσα στη Γιουτλάνδη, στο Μπίρκα στη Σουηδία, στο Κάουπανγκ, ή
Σκίρινγκσαλ, στη Νορβηγία, οι πρωτεύουσες των Βίκινγκς. Οι κολόνες του Ηρακλή
των αρχαίων, που οι Άραβες βάφτισαν Τζεβέλ Ταρίκ ή Γιβραλτάρ, ο Χάρλντ Χαρντάντι, ο Όλαφ Τρύγκβασσον, ο
Χάραλντ ο Γαλαζοδόντης, ο Σβεν ο Μυτερογένης, ο Εγκρολτν ο Ράγκενολντ, ο
Φέλεχαν, to «Gestu Danorum” του Σάξονος
του Γραμματικού, το «Saya de Snorr le Godi”, το Heimskringla” του Σνόρρι Στούρλουσσον, οι
Βαλεαρίδες, ο Λόκι, ο πιο κακός από τους θεούς, ο Κνουτρ, ο Βίκινγκ πρόγονος
του Κνουτ, ο Ιρλανδός καλόγερος, ο Άγιος Μπρένταν, οι ακτές των Σέτλαντ, οι
Ορκάδες, οι Εβρίδες, οι Φερόε, η Ισλανδία, η Γροιλανδία, ο Μπιάρνι Ερζολφσον, ο
Έρικ ο Κόκκινος, ο Λειφ Έρικσον, ο Θόρβαλντ, ο Θόνσταϊν, η Γη του Μπάφιν κα
Λαμπραντόρ, ο Σίγκμουντ Φρόυντ, το βασίλειο της Ναρκαραχάρα, το Αφγανιστάν, η
Σριμάλα ντεβί Σιμχανάντα σούτρα, ο στρατηγός και κόμης Ροστόπτσιν, κυβερνήτης
της Μόσχας, η κοντέσσα ντε Σεγκούρ, η συγγραφέας κοντέσσα ντε Σεγκάρ, η
συγγραφέας των έργων «Τα υποδειγματικά μικρά κορίτσια» το «Αναμνήσεις ενός
γαϊδάρου, το «Δυστυχίες της Σοφίας, και ο στρατηγός Ντουράκιν», η Μόσχα, ο
Κοζάκοι, ο Νταρύ, ο Ερρίκος Μπέηλ, ο Γκαμπασερές, ο Κογιανκούρ, η χώρα των Λου
λαν, των Χοέτζι, των Ουιγούρων, των Εκατό βάρβαρων φυλών, το Τιαν ζου, η Γιν
ντου, η Ζαμπουντβίπα, η θεία πόλη του Τσανγκ, το βασίλειο το Ελέφαντα, το νησί
του Λέοντα, το μεγάλο ποτάμι Ξιν ντου ή Σιντχ ή Ινδός, τα όρη Κονγκ λινγκ, ο
Λίγηρας, ο Τζιόνο, ο Καπιτόλ, ο Αλεξάντρ Μπερθιέ, στρατηγός της Μεγάλης
Στρατιάς, η Σεχραζάτ, η Μπαλχ, η γενέτειρα του Ζωροάστρη, η Βάκτρα βόρεια της
Μπαμιάν, στους πρόποδες του Ινδοκούς, η Σαμαρκάνδη, οι σιδερένιες Πύλες δυτικά
του Παμίρ, βόρεια του Ινδοκούς, ο Αμού Ντάρια, η Όξο κατά τους αρχαίους ή Μπο
ζου κατά τους Κινέζους, το βασίλειο του Μπο σι ή Περσία, τα όρη Κονγκ λινγκ, τα Ιμαλάια, ο Χαν Ντι Σε χου, γιος του
Σε χου, αρχηγού των Τούρκων, τα Αλτάι, το Παμίρ, η μάχη της Αλ Κουαντισίγια, η
Μαρία Κασάρες, ο Μυρά, ο Νταβού, ο Μπερτιέ, ο Ομάρ, ξάδελφος και πεθερός του Μουχάμαντ
ή Μαχόμετ, το Τσανγκ αν, ο Σεβάχ ο Θαλασσινός, ο Αλαντίν, ο Αλί Μπαμπά, το
Ισπαχάν, η Καάμπα, το Μεγάλο Τζαμί, η Άγαρ, ο γιος της ο Ισμαήλ ,το Πουατιέ, το Βαρανάσι, το Μπεναρές και Πάτνα, το
Μπιχάρ, ο μεγάλος βασιλιάς Ασόκι, η Ναλάντα, ο Αρναμπάτα, το όρος Σουμερούν, η
Ναλάντα , ο Ραμπελαί, ο Ιονέσκο, ο
Γκόγια, ο Αμπντ αλ Ραχμά, που σκοτώθηκε στο Πουατιέ, ο αλ Μπιρουνί, ο Σαάντι, ο
Χαφέζ, ο Ομάρ Καγιάμ, ο Αρχιμήδης, «Ιστορία των Ινδιών και μια χρονολογία των
αρχαίων Λαών», του αλ Μπιρουνί, ο Πυθαγόρας, ο Ευκλείδης, ο Παρμενίδης, ο
Ραγκνάρ ο Σοφός , η Μοντμορενσύ, η κυρία Ρεκαμιέ, ο στρατηγός Λεκλέρ, η
πριγκίπισσα Μποργκέζε, η δούκισσα της Γκουαστάλα, ο Κεραμεικός, ο Φρερό, ο Ντυφό, ο Μαύρος
Τουσσαίν Λουβερτύρ, ο στρατηγός ντε Λασάλ, ο Κανόβα, η Βαστίλλη, οι δρόμοι του
Τσανγκ-χάι, οι δρόμοι του Σικάγο, η λεωφόρος Νέφσκι, η μεγάλη πορεία προς το
Γεν αν ,ο Μάο ,ο Χάμφρεϋ Μπόγκαρτ, ο Κοπέρνικος ,ο Γαλιλαίος, ο Κέπλερ, ο
Νιούτον, η Πωλέτ ντε Κανουβίλ, η χώρα των Γωγ και Μαγώγ, ο Ιεζεκιήλ, ο Άγιος
Ιωάννης και η «Αποκάλυψη», ο Πλίνιος, ο Στράβωνας, ο Ισίδωρος της Σεβίλλης , οι
Κασπίες Πύλες, ο Εύξεινος Πόντος, η Κολχίδα , η Κασπία θάλασσα, το Κασμπέλε ή
Μκίβαρι, που σημαίνει Χιονισμένη κορυφή, δηλ, Μπολσόι-Καυκάς, Μεγάλος Καύκασος,
το «Ταξίδι στο Ερζερούμ, ο Γκριμπογέντωφ, άντρας της ωραίας Νίνας Τσαβτσαβάζ,
συγγραφέας του «Γκούρε οτ ούμα- Συμφορά από το πολύ μυαλό», ο Λέρμοντωφ, ο
συγγραφέας του «Ένας ήρωας του καιρού μας», ο ποταμός Τέρεκ, η Γέφυρα του
Διαβόλου, το πέρασμα του Νταριάλ, οι πύλες των Αλανών, ο Οιδίποδας, ο Δον
Ζουάν, οι Βρυξέλλες, το Ροστόκ, το Βίμαρ, το Χολστάϊν, η Φλάνδρα, η Φεζ, ο
βράχος του Σκοπού, ο βράχος Ο Θεός να μας φυλάει, η κοιλάδα της Κιστίνκα, το
Γέηλ, το Χάρβαρντ, το Πρίνστον, η Οξφόρδη, η Χαϊλδεβέργη, η έκτη διεύθυνση της
Εκόλ Πρακτίκ, οι Σκύθες, οι Σαρμάτες, οι Ασσύριοι, το χωριό Τσατίλι, η μια άκρη
του κόσμου, η Χαΰντε, ο ιππότης Σαρντέν, οι αδελφοί Κχεβσούρ, η κόμισσα Θάμαρ,
η πτήση AF 139 της Αιρ Φρανς, το αεροδρόμιο του Έντεμπε, ο Μωχάμετ Άλι, ο Ίντι
Αμίν Νταντά, η Μοσάντ, οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ και της Σαμπάκ, ο
Τζίμμυ Κάρτερ, ο Ζισκάρ ντ’Εσταίν, ο Σιράκ, ο Χέλμουτ Σμιτ, ο Κάλαχαν, ο Τσου
Εν λάι, ο συνταγματάρχης Ιωανάθαν Νεταννάχου, ο Γιτζάκ Ράμπιν, ο λοχαγός Κατζ,
η Γκόλτνα Μέϊρ, η λίμνη Βικτόρια, ο δόκτωρ Φρήντμαν, ο Φαμπρίτσιο ντε Ντόγκο, ο
Ζυλιέν Σορέλ, οι μηχανές Νταβίντσι, ο υποκόμης του Σαιντ-Άλμπανς, δικηγόρος και
μηχανορράφος, ο Φράνσις Μπαίηκον, ο Μαλχ ή Μάλχου, ο Ιωσήφ από Αριμαθαίας, ο
πρώτος κάτοικος του Σαιν Γκράαλ, ο Γαργαντούας, η Ίντα Μπόροβιτς, ο Ζαν Πιερ
Μαϊμόν, ο Τύχο Μπράχε ,ο Πάντσο Βίλια, τα ανθρακωρυχεία της Πολωνίας, της
Σιλεσίας, οι ορυζώνες της Βεγγάλης, του Πιεμόντε, τα βυρσοδεψεία του Μαρακές
και του Φεζ, ο Κάρολος ο Πέμπτος, η Ντόρα Μπλοχ, το Τάταρος Χαν της Κριμαίας,
το Μπακτσίσαραϊ, Τζερκέζοι, Τσετσένοι, Αμπχάζιοι, οι Ινγκούς, ο Μεγάλος σάχης Αββάς μέσα στο
Τσεχέλ Σοτούν, το διαβάντι του Ισπαχάν,
οι Άκμπαρ και Τζαχανγκίρ, τα ανάκτορα της Σιττοργκάρ του Φατεχμπούρ Σικρί, το
Τοπκαπί Σαράι, το Σαν Νικολό ντέι Μεντικόλι, το Μπουράνο, η Σάντα Φόσκα, τα
μωσαϊκά της Σάντα Μαρία Ασσούντα , η Τοσκάνη,
το Παλάτι των Δόγηδων, το Σαν Τζόρτζιο Ματζόρε, η μάχη του Βατερλώ, ο Καλντερόν,
«Η ζωή είναι ένα όνειρο», ο Λόπε ντε Βέγκα, ο Ζουρμπαράν, ο Ιούλιος Ακύλας, ο
πατέρας του Ιούλιος Κέλσος Πολεμάνος, η βιβλιοθήκη της Εφέσου, οι Σουμέριοι, οι
Σάρδεις, ο Ξενοφών, η μάχη στα Κούναξα, ο Κύρος, ο Αρταξέρξης, ο σατράπης
Τισσαφέρνης, ο Λυσίμαχος, ο Ηράκλειτος, η Κολοφώνα, ο Ξενοφάνης, ο δάσκαλος του
Παρμενίδη, ο Δομητιανός, η Σάντα Μαρία α Πόρτα Λατίνα, η Κατερίνα Έμμεριχ, η
συνοδός της Νίκαιας, ο επίσκοπος Ουλφίλα, ο Νεστόριος, ο Άρειος, ο Χουλαγκού, ο
Κουμπλάι, ο Ταμερλάνος, ο Σίσυφος, ο Λαέρτης, το «Όνειρο της Αγίας Ούρσουλας»
του Κολλεόνι, η Γέφυρα των Στεναγμών, τα ψηφιδωτά του Σαν Βιτάλε, οι έρημοι του
Γκόμπι και του Τακλά-Μακάν, η «Ηθική», ο Γκάρυ Γκραντ, η
Λωρήν Μπακόλ, το πανδοχείο Μπουσιντόρο, η πλατεία Σαν Μάρκο, η όχθη ντέλλι Σκιαβόνι.
Και πόσα άλλα....
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)