Κυριακή των Βαΐων
Ψάρι μετά προσφιλών κυρίων
****
Μεγάλη Δευτέρα
Βάζει στα λάστιχα αέρα
****
Μεγάλη Τρίτη
Φεύγει ταξίδι για την Κρήτη
****
Μεγάλη Τετάρτη
Συμβουλεύεται ένα χάρτη
****
Μεγάλη Πέμπτη
Οδηγεί με πέμπτη
****
Μεγάλη Παρασκευή
Η πίστις του υπό ανακατασκευή
****
Μεγάλο Σάββατο
Δεν φοβάται θάνατο
****
Κυριακή του Πάσχα
Αφήνει τον εαυτό του λάσκα
Пасха»1912-1913
Павел Филонов
Ευτυχώς που υπάρχει το σινεμά. Εκεί που το γεγονός «συμβαίνει» και παράλληλα κινηματογραφείται. Που σημαίνει ότι το βλέμμα παρακολουθεί, βλέπει μπροστά του αυτό που συμβαίνει με τη μεσολάβηση της κάμερας, το βλέμματος δηλαδή του σκηνοθέτη, του δημιουργού ενός καλλιτεχνικού έργου. Άρα αναγκάζεται να σκεφτεί, να αντιληφθεί τους λόγους οι οποίοι ορίζουν μια πράξη, μέσω της τέχνης. Η οπτική λοιπόν επαφή με το γεγονός, τον κάνει, άσχετα των προθέσεων τού δημιουργού, να προσέλθει ως καλεσμένος, να ερμηνεύσει, να κατανοήσει ή όχι τα κίνητρα των χαρακτήρων της ταινίας, ακόμα και όταν, όπως συμβαίνει σε αυτή την ταινία, το σπικάζ, ο σχολιασμός δηλαδή, γίνεται μέσω της γλώσσας, από ένα από τα άμεσα εμπλεκόμενα πρόσωπα της ιστορίας, ο οποίος δυνητικά μπορεί να είναι αποτρεπτικός λόγος για την αντικειμενικότητα της παρουσίασης των γεγονότων, ειδικά όταν αυτός είναι του αντίθετου φύλου από την πρωταγωνίστρια και άμεσα εμπλεκόμενος στην ιστορία.
Άμα αφήναμε την ετυμηγορία για μια πράξη, νομικά παράνομη και ηθικά καταδικαστέα, στη ζωή, τα πράγματα θα πήγαιναν, δυστυχώς, όπως πηγαίνουν. Άκριτα, επιπόλαια, ακατανόητα, με προαποφασισμένες καταδίκες από την κοινή γνώμη, τον τύπο, ηλεκτρονικό και έντυπο, και από λαϊκά δικαστήρια.
-Δηλαδή;
-Πόσα χρόνια το έχεις;
-Τέσσερα
-Είναι ανατομικό;
Ναι. Το αγόρασα μάλιστα ακριβά.
-Τι χρώμα είναι;
-Μπλε
-Είδες;
Bed-Time
c.1880–5, Edgar Degas
-Σκέφτεσαι ακόμη το μπλε;
-Ναι.
-Σε καταλαβαίνω, ήταν άδικο.
«Les Amants bleus» 1914
Marc Chagall
Марк Шагал
-Τι θέλεις να σου πάρω;
-Μια κεραμιδόπιτα.
-Τόσα γλυκά αυτό διάλεξες;
-Εγώ αυτό θέλω.
-Εντάξει. Έτοιμος να κλάψεις είσαι.
-Μια καρυδόπιτα μου δίνετε; Αν θέλετε σας παρακαλώ χρησιμοποιήστε την μπλε σπάτουλα.
Ο πίνακας είναι του:
«Pastry Case» 1961
Claes Oldenbu
Χθες Πρωταπριλιά
Ανέβηκα σε μια μηλιά
Απειλούσα πώς θα πέσω
Δεν με πίστεψαν σας λέω
Λίγο αργότερα με βρήκαν
Κάτω απ'τη μηλιά να κλαίω
Μετά βίας να αναπνέω
Σας διαβεβαιώ
Μάρτυράς μου το Λενιώ
Τα παράτησα τα πάνω-κάτω
Θα πηδώ από κάτω πάνω
«Apple Trees in Blossom» 1860-1862
Charles-Francois Daubigny
