"Νικόλαε Εγγονόπουλε, σε αυτόν τον κόσμον υπάρχουν δύο λογιών ανθρωποι, σε όλες τις τάξεις και σε όλες τις ειδικότητες. Οι δυνάμενοι να εκτοξεύσουν σπέρμα διεισδύοντες, και οι άνθρωποι οι εκτοξεύοντες μόνον σκατά. Εσύ ανήκεις εις τους πρώτους. Άσε τους άλλους να κάνουν τη βρωμερή δουλέιά τους "
ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ, Νικόλαος Εγγονόπουλος ή Το θαύμα του Ελμπασάν και του Βοσπόρου
[...] Τον Εμπειρίκo ευγνωμονώ και γι’ άλλο κάτι: είναι ο πρώτος που, στο μεγάλο σάλο, σήκωσε θαραλλέα τη φωνή και διαμαρτυρήθηκε για τον άδικο κατατρεγμό μου. Και επέβαλε σιωπή. Γιατί ποτέ δεν έστερξε την ψευτιά και την αδικία. Πάντοτε στάθηκε έτοιμος να υπερασπίση ό,τι θεωρούσε σωστό και δίκαιο, και να στηλιτεύσει κάθε τι που έβλεπε άδικο, ή απλώς κακό. Απίστευτα ανιδιοτελής, ποτέ ο ίδιος δεν καταδέχτηκε μικροσυμφέροντα και μικροπολιτικές, όπως συνηθίζεται, ευρύτατα, εδώ κι αλλού...
Νίκος Εγγονόπουλος, Μην ομιλείτε εις τον οδηγόν * Τα κλειδοκύμβαλα της σιωπής
4 σχόλια:
"Νικόλαε Εγγονόπουλε,
σε αυτόν τον κόσμον υπάρχουν δύο λογιών ανθρωποι,
σε όλες τις τάξεις και σε όλες τις ειδικότητες.
Οι δυνάμενοι να εκτοξεύσουν σπέρμα διεισδύοντες,
και οι άνθρωποι οι εκτοξεύοντες μόνον σκατά.
Εσύ ανήκεις εις τους πρώτους.
Άσε τους άλλους να κάνουν τη βρωμερή δουλέιά τους "
ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ, Νικόλαος Εγγονόπουλος ή
Το θαύμα του Ελμπασάν και του Βοσπόρου
Γνωρίζετε βέβαια ότι η φιλία τους ήταν μεγάλη και στενή.
Ο Εγγονόπουλος στο "Η κοιλάδες με τους ροδώνες" απαντά, ας πούμε, στο ποίημα του Εμπειρίκου.
"Ο Βελισάριος"
σὰ βόγγαε ἡ ἅγια αὐτοκρατορία
ἀπὸ τὰ δεινὰ
ὅταν τὸ ἔθνος λύγαε ἀπὸ
τὶς ἐπιθέσεις τῶν Βαρβάρων
κι ἡ ἐπικράτεια ὁλόκληρη γονάτιζε μὲ τ’ ἀλλεπάλληλα
τῶν ἐχτρῶν χτυπήματα
πάντα σ’ αὐτὸν προσφεύγαν
γιὰ ν’ ἀπαλλάξη τὴ χώρα ἀπὸ τὰ βὰσανα
ἀπ’ αὐτὸν πάλι ἐπροσδοκοῦσαν
τὴν ἀπολύτρωση
τὴ σωτηρία
κι ἔπειτα;
ἔπειτα: ποῦ τὸν ξέραν
ποῦ τὸν εἴδανε:
ἔτσι
στοὺς τελευταίους ἀκριβῶς χρόνους τῆς φθίνουσας περιόδου «τοῦ ’30»
ἀναμεσὶς
στοὺς φιλόδοξους μὲ τ’ ἀκαθόριστα σχέδια
τοὺς ἄγρια λυσαγμένους – παρ’ ὅλο τὸ ἰσχνότατο τῶν ἐφοδίων τους –
γιὰ μιὰν ὅσο μποροῦσαν πλατύτερη ἐπικράτηση
τοὺς ἄγουρους – σαλιάρηδες – διακονιαρέους καὶ κλέφτες τῆς δόξας
ξεκίνησε νεώτατος ὁ Βελισάριος
παρέα με τὸν Ἀνδρέα τὸν Ἐμπειρῖκο
νὰ δημιουργήση
καὶ νὰ ζήση
[...] Τον Εμπειρίκo ευγνωμονώ και γι’ άλλο κάτι:
είναι ο πρώτος που, στο μεγάλο σάλο,
σήκωσε θαραλλέα τη φωνή και διαμαρτυρήθηκε
για τον άδικο κατατρεγμό μου.
Και επέβαλε σιωπή.
Γιατί ποτέ δεν έστερξε την ψευτιά και την αδικία.
Πάντοτε στάθηκε έτοιμος να υπερασπίση
ό,τι θεωρούσε σωστό και δίκαιο,
και να στηλιτεύσει κάθε τι που έβλεπε άδικο,
ή απλώς κακό.
Απίστευτα ανιδιοτελής,
ποτέ ο ίδιος δεν καταδέχτηκε
μικροσυμφέροντα και μικροπολιτικές,
όπως συνηθίζεται,
ευρύτατα, εδώ κι αλλού...
Νίκος Εγγονόπουλος, Μην ομιλείτε εις τον οδηγόν * Τα κλειδοκύμβαλα της σιωπής
Μα πότε προλάβατε;
Δημοσίευση σχολίου