Οι κάτοικοι της πόλης
Λοντρεαμόν παράγουν περισσότερη φαντασία απ’όση μπορούν να καταναλώσουν
. Αυτό δεν τους εμποδίζει να είναι βαθιά θρησκευόμενοι. Τα δυο βασικά υλικά της
μαριναρισμένης αιωνιότητας συνυπάρχουν
και αλληλοτροφοδοτούνται. Ο συνδυασμός
αυτός, βρίσκει την απόλυτη έκφρασή του στην πίστη των κατοίκων για τη μετά θάνατο ζωή. Πιστεύουν στην ανάσταση νεκρών,
τρεις μέρες μετά την ταφή, και την
ανάληψή τους στον ουρανό.
Η αμετανόητη πεποίθηση των κατοίκων, ερμηνεύεται από την
επιστημονική κοινότητα, ως αποτέλεσμα αχαλίνωτης φαντασίας. Η Εκκλησία τη
θεωρεί βλασφημία. Δυσκολεύονται, όμως, Επιστήμη και Εκκλησία, να δώσουν κάποια εξήγηση, για τους
άδειους τάφους του νεκροταφείου της πόλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου