Στα εξωτικά νησιά Μοντεστρέλα, οι ιθαγενείς κάτοικοι,
δέχονται περισσότερες δόσεις πολιτισμού, απ' όσο μπορούν ν’αντέξουν. Γι’αυτό,
τις τελευταίες στιγμές της ζωής τους, λίγο πριν πεθάνουν, ομολογούν: «Υπάρχει ένας φόβος».
Ο πίνακας " The Jungle" είναι του Wifredo Lam
2 σχόλια:
Πειράζει που δεν ξέρω τα εξωτικά νησιά Μοντεστρέλα;
Ξέρω όμως τα νησιά του Ουράνη, του Βρεττάκου και κάμποσα άλλα.
Σας χαρίζω μόνο δύο.
Οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ᾿ ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ.
*
Το νησί
Όλος ο κόσμος είναι ένα νησί
που έχει γύρω του θάλασσα. Όταν
ξημερώνοντας κάθεσαι σ’ ένα λιβάδι
και κοιτάζεις, νομίζεις πως μέσα σου είναι
που ανατέλλει ο ήλιος και πως
αντικρύ σου ο ορίζοντας είναι ο καθρέφτης του.
Νικηφόρος Βρεττάκος, «Το βάθος του κόσμου»
***
Είναι κάποια νησιά...
Είναι κάποια νησιά που σαν πλοία
μέσ' στα πέλαγα, λεν, ταξιδεύουν:
όσοι τα' δανε, μάταια πλέον
να τα δούνε ξανά τα γυρεύουν˙
είναι κάποια νησιά που ακόμα
πόδι ανθρώπου δεν έχει πατήσει:
-Πώς τα βρήκες, Ψυχή μου, και πήγες
κι από τότες δεν έχεις γυρίσει;
Kώστας Ουράνης, Νοσταλγίες
Ούτε εγώ ξέρω τα νησιά Μοντεστρέλα, αλλά ξέρω τον Ζάιμε Μοντεστρέλα, τον οποίο αν δεν γνωρίζετε, σας προτείνω να διαβάσετε τις "Υδατώδεις Ιστορίες" του.
Δημοσίευση σχολίου