Άνθρωποι που δε γνώρισα ποτέ μού δώσαν το αίμα μου και τ’ όνομά μου, στην ηλικία μου χιονίζει, χιονίζει αδιάκοπα μια κίνηση πάντα σα να ‘θελα να προφυλαχτώ από ‘να χτύπημα δίψασα για όλη τη ζωή, κι όμως την άφησα για ν’ αρπαχτώ απ’ τα πελώρια αγκάθια της αιωνιότητας, η σάρκα μου ένας επίδεσμος γύρω απ’ το αυριανό μου τίποτα κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει στον πόνο μου εκτός απ’ τον ίδιο μου τον πόνο – είμαι εδώ, ανάμεσά σας, κι ολομόναχος, κ’ η ποίηση σα μια μεγάλη αλήθεια, που την ανακαλύπτεις ύστερ’ από χρόνια, όταν δεν μπορεί να σου χρησιμέψει πια σε τίποτα.
Επάγγελμά μου: το ακατόρθωτο.
Τάσος Λειβαδίτης
ΥΓ. Ξεφυλλίζοντας απόψε τα κιτάπια μου στη σελίδα "Αυτοβιογραφία" εσταμάτησα.
Eυγνώμων που μου βάλατε στο μυαλό για τα καλά την ιδέα του Αβεσσαλώμ, που τον αναζητούσα 5 συναπτά χρόνια. Επιτέλους τον διάβασα και το οφείλω (και) σε σας.
Όπως καταλαβαίνετε, έπεσα με τα μούτρα στο σύμπαν του Φώκνερ, που θυμίζει πλήρες αρχαιοελληνικό δράμα, με Ύβρη και Νέμεση. Ήδη μαγνητισμένη από την πυκνή και περίπλοκη γραφή του, που σου δίνει τις πληροφορίες με το σταγονόμετρο, φωτίζοντας περισσότερο τους χαρακτήρες του όσο τα κεφάλαια περνάνε, μέχρι να σου κάνει την αποκάλυψη στο τέλος. Τι βιβλίο! Πολλές φορές γύριζα πίσω για να καταλάβω τι (μου) γίνεται και ποιος είναι κάθε φορά ο αφηγητής. Η ετυμηγορία: αριστουργηματικό βιβλίο.
Συμφωνώ πλέον με αυτόν που είπε:"Μπορεί να έχει καταπιεί κανείς όλο το Φωκνερικό έργο, αλλά αν δεν διάβασε το εν λόγω μυθιστόρημα, είναι σαν να μην έχει διαβάσει τίποτε."
Πολύ χαίρομαι που το διαβάσατε. Κι όμως δεν υπάρχει κάποιος να το επανεκδώσει. Αλλά είπαμε, το βιβλίο είναι καταναλωτικό προϊόν. Ό,τι ζητάει ο πελάτης.
4 σχόλια:
«Αυτοβιογραφία», Το ακατόρθωτο
Άνθρωποι που δε γνώρισα ποτέ μού δώσαν το αίμα μου και τ’ όνομά μου,
στην ηλικία μου χιονίζει, χιονίζει αδιάκοπα
μια κίνηση πάντα σα να ‘θελα να προφυλαχτώ από ‘να χτύπημα
δίψασα για όλη τη ζωή, κι όμως την άφησα
για ν’ αρπαχτώ απ’ τα πελώρια αγκάθια της αιωνιότητας,
η σάρκα μου ένας επίδεσμος γύρω απ’ το αυριανό μου τίποτα
κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει στον πόνο μου
εκτός απ’ τον ίδιο μου τον πόνο – είμαι εδώ, ανάμεσά σας, κι ολομόναχος,
κ’ η ποίηση σα μια μεγάλη αλήθεια, που την ανακαλύπτεις ύστερ’ από χρόνια,
όταν δεν μπορεί να σου χρησιμέψει πια σε τίποτα.
Επάγγελμά μου: το ακατόρθωτο.
Τάσος Λειβαδίτης
ΥΓ. Ξεφυλλίζοντας απόψε τα κιτάπια μου
στη σελίδα "Αυτοβιογραφία" εσταμάτησα.
Να ξεφυλλίζετε συχνά τα κιτάπια σας, και να μας στέλνετε τις ομορφιές σας.
Eυγνώμων που μου βάλατε στο μυαλό για τα καλά την ιδέα του Αβεσσαλώμ, που τον αναζητούσα 5 συναπτά χρόνια. Επιτέλους τον διάβασα και το οφείλω (και) σε σας.
Όπως καταλαβαίνετε, έπεσα με τα μούτρα στο σύμπαν του Φώκνερ, που θυμίζει πλήρες αρχαιοελληνικό δράμα, με Ύβρη και Νέμεση. Ήδη μαγνητισμένη από την πυκνή και περίπλοκη γραφή του, που σου δίνει τις πληροφορίες με το σταγονόμετρο, φωτίζοντας περισσότερο τους χαρακτήρες του όσο τα κεφάλαια περνάνε, μέχρι να σου κάνει την αποκάλυψη στο τέλος. Τι βιβλίο!
Πολλές φορές γύριζα πίσω για να καταλάβω τι (μου) γίνεται και ποιος είναι κάθε φορά ο αφηγητής. Η ετυμηγορία: αριστουργηματικό βιβλίο.
Συμφωνώ πλέον με αυτόν που είπε:"Μπορεί να έχει καταπιεί κανείς όλο το Φωκνερικό έργο, αλλά αν δεν διάβασε το εν λόγω μυθιστόρημα, είναι σαν να μην έχει διαβάσει τίποτε."
Πολύ χαίρομαι που το διαβάσατε. Κι όμως δεν υπάρχει κάποιος να το επανεκδώσει. Αλλά είπαμε, το βιβλίο είναι καταναλωτικό προϊόν. Ό,τι ζητάει ο πελάτης.
Χριστουγεννιάτικο δώρο
https://www.youtube.com/watch?v=Ys5xfdn5rlo
Δημοσίευση σχολίου