tag:blogger.com,1999:blog-57397492284628457482024-03-18T13:28:26.272+02:00ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.comBlogger1449125tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-75460252981982418482024-03-17T08:10:00.004+02:002024-03-18T13:27:54.300+02:00ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟ<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKYJn3l6DUemS0DV_k9QlpUh3M88TWN5G5aZVsLSW50hd2x8DPyj77X7b6KU8SzJYs7yykY_E5SzgwwchyphenhyphenQdsXdHUqzDSW4jI-EYSFrRTPWtQM2lLngv4uC-cq_xd5Zm4wvddaOWjRNuTyHR1yyuJTH4ssX-SnntEJ0yW5Vh9H-dn8TB8YQ0QtBo4dm7Bw/s750/the-murderer-1910.jpg!Large.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="457" data-original-width="750" height="195" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKYJn3l6DUemS0DV_k9QlpUh3M88TWN5G5aZVsLSW50hd2x8DPyj77X7b6KU8SzJYs7yykY_E5SzgwwchyphenhyphenQdsXdHUqzDSW4jI-EYSFrRTPWtQM2lLngv4uC-cq_xd5Zm4wvddaOWjRNuTyHR1yyuJTH4ssX-SnntEJ0yW5Vh9H-dn8TB8YQ0QtBo4dm7Bw/s320/the-murderer-1910.jpg!Large.jpg" width="320" /></a></div><br /><span style="color: red;"> Ντύθηκα όπως πέρσι</span><p></p><p><span style="color: red;">Με στολή αρχαίου Πέρση</span></p><p><span style="color: red;">Για να με γνωρίσεις Έρση</span></p><p><span style="color: red;">Μα εσύ με αγνόησες</span></p><p><span style="color: red;">Ήσουνα με κάποιες γόησσες</span></p><p><span style="color: red;">Ντυμένες καουμπόισσες</span></p><p><span style="color: red;">Αν ντυνόμουν δολοφόνος</span></p><p><span style="color: red;">Τότε θα υπήρχε φόνος</span></p><p><span style="color: red;"><br /></span></p><p><span style="color: red; font-family: arial;">«Morder» 1910</span></p><p><span style="color: red; font-family: arial;">Edvard Munch</span></p><div><br /></div>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-47150749194210907552024-03-11T09:20:00.001+02:002024-03-12T09:29:40.927+02:00ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΜΕ ΜΠΛΕ<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbVPfj-F6I9gJxTBJ59V54M1bjkt4YVr4OOfRGTHoXSowv0RO-Yz-f_IPl3uPhhNMIBz_7O_3qkwmPbFONUp2Umg9qmhkM-fnw0IRQitehnFCCr4KmJOTI91GOmq-2gWEAeENHMbkPWIc0EqhKreififuSPYvUSWXWbr_hf9kIIpb9a23ivncPyxFMxLr-/s722/interior-of-a-restaurant-1887-1.jpg!Large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="722" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbVPfj-F6I9gJxTBJ59V54M1bjkt4YVr4OOfRGTHoXSowv0RO-Yz-f_IPl3uPhhNMIBz_7O_3qkwmPbFONUp2Umg9qmhkM-fnw0IRQitehnFCCr4KmJOTI91GOmq-2gWEAeENHMbkPWIc0EqhKreififuSPYvUSWXWbr_hf9kIIpb9a23ivncPyxFMxLr-/s320/interior-of-a-restaurant-1887-1.jpg!Large.jpg" width="320" /></a></div><br /><span style="color: red;"><br /></span><p></p><p><span style="color: red;">-Μα γιατί επιμένεις να φύγουμε; Εσύ δεν το διάλεξες, όταν είδες ότι λέγεται «Μπλε και μπλε»;</span></p><p><span style="color: red;">-Συμφωνώ, αλλά πού να φανταστώ ότι όλα εδώ μέσα θα είναι διπλά;</span></p><p><span style="color: red;"><br /></span></p><p><span style="color: #fcff01;">«</span><span style="color: #fcff01; font-family: arial;">Interior of a Restaurant» 1887</span></p><p><span style="color: #fcff01; font-family: arial;">Vincent van Gogh</span></p>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-78479451883751403092024-03-10T09:59:00.004+02:002024-03-11T09:21:02.507+02:00ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΜΕ ΜΠΛΕ 118<p> </p><p><span style="color: red;">-Μα τι έχει και σου αρέσει τόσο πολύ;</span></p><p><span style="color: red;">-Όλα τα μάτια της είναι μπλε.</span></p>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-76530376504153291552024-03-08T08:34:00.010+02:002024-03-09T08:14:57.428+02:00ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΜΕ ΜΠΛΕ<p> 117</p><p>-Η γατούλα σας γαυγίζει, δεσποινίς;</p><p>-Γαυγίζει μόνο σε ανάγωγους που αφήνουν μπλε κουτσουλιές. Για αυτό πρόσεχε που αποπατεί το στόμα σου.</p>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-25647380375955852492024-03-07T09:46:00.012+02:002024-03-13T08:04:35.840+02:00ΜΠΛΕ(14)<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1s8-QGHsyBLAOT7G5Tn3BWyWA7Y1oeope_PZzSe0LtQ2YKgNHn9sTY47qC7F4jr4DMH-tb9JoDIFcGOoo56qxsbwdfUJu_G3p8zTObf7sudn4AFw0pbCokjz9IGA3MYWb0uTwRXKSG7JvfdU70MQv15gzjhwqulIlOyV0nvVq8LiMryEJSxDnI6ykG4vu/s570/coat-hanger-ii.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="570" data-original-width="422" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1s8-QGHsyBLAOT7G5Tn3BWyWA7Y1oeope_PZzSe0LtQ2YKgNHn9sTY47qC7F4jr4DMH-tb9JoDIFcGOoo56qxsbwdfUJu_G3p8zTObf7sudn4AFw0pbCokjz9IGA3MYWb0uTwRXKSG7JvfdU70MQv15gzjhwqulIlOyV0nvVq8LiMryEJSxDnI6ykG4vu/s320/coat-hanger-ii.jpg" width="237" /></a></div><br /><p></p><p><span style="color: red;">Όταν ο εκτιμητής έργων τέχνης Ιωάννης Εκτιμητής αντίκρισε τον "χαμένο" πίνακα ανώνυμου ζωγράφου, με τίτλο "Ο Κολοκοτρώνης με παλτό", γνωμοδότησε για την πλαστότητα του πίνακα:</span></p><p><span style="color: red;">« Ο Κολοκοτρώνης δεν φορούσε ποτέ μπλε παλτό".</span></p><p><br /></p><p><span style="color: #fcff01; font-family: arial;">Ο πίνακας είναι</span></p><p><span style="color: #fcff01; font-family: arial;">«Coat Hanger II»</span></p><p><span style="color: #fcff01; font-family: arial;">Jasper John</span>s</p>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-850906177126555622024-03-06T06:59:00.023+02:002024-03-17T08:03:33.586+02:00ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΜΕ ΜΠΛΕ(108-116)<p>108</p><p><span style="color: red;">-Βλέποντας ότι πλησιάζει αστυνομία μπήκε στο αμάξι του, πάτησε γκάζι, και έγινε καπνός.</span></p><p><span style="color: red;">-Μήπως μπλε;</span></p><p><span style="color: red;">-Ναι, πώς το ξέρεις;</span></p><p><span style="color: red;">-Κάπου το διάβασα.</span></p><p><br /></p><p>109</p><p>-Θυμάσαι;</p><p>-Πώς δεν θυμάμαι.</p><p>-Τι χρώμα ήταν;</p><p>-Αυτό δεν το θυμάμαι.</p><p>-Αλήθεια λες τώρα; Ξέχασες τι χρώμα ήταν;</p><p>-Ναι, δεν μπορώ να θυμηθώ καθόλου.</p><p>-Μήπως ήταν μπλε;</p><p>-Μπράβο, αυτό ήταν. Πώς το βρήκες;</p><p><br /></p><p><br /></p><p>110</p><p>-Καλά από τόσους υπόπτους αυτόν συλλάβατε;</p><p>-Κύριε διοικητά, η στάση του, ο τρόπος που συμπεριφερόταν, μας κίνησαν υποψίες.</p><p>-Μα αυτός είναι μυστικός αστυνομικός της ασφάλειας, με επίσημο κωδικοποιημένο όνομα.</p><p>-Δεν μας ενημερώσατε κύριε διοικητά. Ούτε είμαστε υποχρεωμένοι να πιστεύουμε τον οποιοδήποτε που μας λέει ότι είναι αστυνομικός.</p><p>-Καλά-καλά, πηγαίνετε τώρα και την άλλη φορά να είστε πιο προσεκτικοί. «Μπλε», πήγαινε κι εσύ στη δουλειά σου, δεν σε χρειάζομαι άλλο.</p><p><br /></p><p>111</p><p>-Ήταν εύκολο το θέμα της έκθεσης;</p><p>-Ναι. Μας έδωσε ελεύθερο θέμα να γράψουμε. Αλλά, δεν ήταν μόνο αυτό. Μας παραχώρησε περισσότερη ελευθερία, δηλώνοντας, ότι δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε τη λέξη μπλε.</p><p><br /></p><p>112</p><p>-Πώς πήγε η οντισιόν;</p><p>-Περίφημα. Μου ζήτησαν να ερμηνεύσω όσες περισσότερες παραλλαγές μπορούσα της λέξης μπλε.</p><p>-Πόσες έφτασες;</p><p>-Ενενήντα εννιά.</p><p>-Μπράβο! Γιατί δεν της έκανες εκατό;</p><p>-Μου ζήτησε ο εξεταστής να την ερμηνεύσει.</p><p><br /></p><p>113</p><p>-Γιατί δεν το έπιασες;</p><p>-Μόλις άπλωσα τα χέρια μου χάθηκε.</p><p>-Πέταξε;</p><p>-Όχι. Πώς να πετάξει;</p><p>-Τότε;</p><p>-Σαν κάτι να το φύσηξε. Ένιωσα μια ανθρώπινη ανάσα πίσω μου. Γύρισα, μα δεν ήταν κανείς.</p><p>-Πώς το εξηγείς;</p><p>-Δεν ξέρω. Δυστυχώς το έχασα μέσα από τα χέρια μου. Πιο πολύ στεναχωριέμαι γιατί ήταν μπλε.</p><p><br /></p><p>114</p><p>-Να το διώξω;</p><p>-Όχι! </p><p>-Μα θα μας τσιμπήσει </p><p>-Δεν τσιμπάνε τα μπλε.</p><p><br /></p><p>115</p><p>-Αντιλαμβάνεσαι τι είπες;</p><p>-Φυσικά.</p><p>-Μπορείς να το επαναλάβεις;</p><p>-Μπλε.</p><p><br /></p><p>116</p><p>-Τι έπαθες;</p><p>-Τίποτα σημαντικό. Είμαι αλλεργικός στο μπλε.</p><p>-Όταν το βλέπεις ή όταν το διαβάζεις;</p><p>-Όταν το τρώω.</p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-49368912486665924472024-03-03T07:33:00.007+02:002024-03-13T08:16:56.474+02:00ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΜΕ ΜΠΛΕ(105-107)<p>106</p><p>-Μήπως πρέπει να χαμηλώσεις λίγο τους τόνους;</p><p>-Εγώ έτσι έχω μάθει να μιλάω. Να λέω τα σύκα-σύκα και τα μπλε-μπλε</p><p><br /></p><p>107</p><p>-Γιατί ο Νίκος όταν λέει τη λέξη «μπλε» σημειώνει κάτι στο μπλοκάκι του;</p><p>-Πιστεύει σε μια δοξασία η οποία υποστηρίζει ότι όταν ο άνθρωπος πει τη λέξη «μπλε» περισσότερες από 2456 φορές ή την διαβάσει πάνω από 1438 πεθαίνει. Επειδή ο Νίκος δεν διαβάζει πολύ, σε αυτό το κομμάτι αισθάνεται ασφαλής, το άγχος του συγκεντρώνεται στο πόσες φορές θα την πει στην καθημερινότητά του.</p><p>-Στο γράψιμό της δεν αναφέρεται;</p><p>- Όχι, γιατί τότε οι άνθρωποι ήταν αναλφάβητοι.</p><p>-Λες να ισχύει;</p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-54166152667863771142024-03-02T21:48:00.020+02:002024-03-03T10:56:38.442+02:00"ΖΩΗ, ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΣ" ΖΟΡΖ ΠΕΡΕΚ<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgB0EEQC8aXt7u1uQ0uQmy-XI8V02PmJ9g2c4CRcwf4rZCZZ6wBJsjBp9fitkWjfsAC9UpCvmZhiNbPeeECBUTEwmZhF7H_YDPovxhnMiiGetUP4NvsaB02c38rFxbjPtL80VW8c4e2lUWFbvZXC_2bklQ9-KxweriYq7Oxj6aLV1kMGidf1yc-ba7GcPmM/s4160/IMG_20240228_090113.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4160" data-original-width="3120" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgB0EEQC8aXt7u1uQ0uQmy-XI8V02PmJ9g2c4CRcwf4rZCZZ6wBJsjBp9fitkWjfsAC9UpCvmZhiNbPeeECBUTEwmZhF7H_YDPovxhnMiiGetUP4NvsaB02c38rFxbjPtL80VW8c4e2lUWFbvZXC_2bklQ9-KxweriYq7Oxj6aLV1kMGidf1yc-ba7GcPmM/s320/IMG_20240228_090113.jpg" width="240" /></a></div><p></p><p><span style="font-family: georgia;">ΠΡΟΧΕΙΡΟ<br /><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Διαβάζοντας το βιβλίο «Ζωή, οδηγίες χρήσεως» του Ζορζ Περέκ σκέφτηκα ότι κάποιες χρονολογικές σημειώσεις θα διευκόλυναν την ανάγνωση αυτού του πυκνού, αλλά εύφορου και απολαυστικού βιβλίου, αν και στο τέλος υπάρχει ο Χρονολογικός πίνακας(καταγράφεται ως «Χρονολογικός Πίναξ»), ο οποίος είναι πλήρης και καταπειστικός. Έχει όμως μια μικρή παράλειψη,: Στις ημερομηνίες δεν αναφέρονται οι σελίδες που καταγράφεται το γεγονός, πράγμα που, κατά τη γνώμη μου, θα τον έκανε περισσότερο χρηστικό. Ξεκίνησα να το κάνω εγώ, αλλά κάποια στιγμή χάθηκα μέσα στον λαβύρινθο των παραπομπών και συνδυασμών. Ελπίζω κάποια στιγμή να τα επανέλθω και να τα καταφέρω.<br /></span><span style="font-family: georgia;">Ακολούθησα τον εύκολο δρόμο, λαμβάνοντας υπόψη μου τις χρονολογίες που είναι ευδιάκριτες στο βιβλίο και δεν χρειάζεται χρονοβόροι και περίπλοκοι συλλογισμοί για να υπάρχει ικανοποιητικό αποτέλεσμα.<br /></span><span style="font-family: georgia;">Όταν πια τελείωσα τις σημειώσεις μου, συμβουλεύτηκα τον Χρονολογικό πίνακα και κάποιες, ελάχιστες, αβλεψίες μου διορθώθηκαν.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ιδού το αποτέλεσμα:</span></p><p><span style="font-family: georgia;">15 Ιουνίου 1896</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Τζέιμς Σέργουντ και ο Τζ.Π.Σο, καθηγητής της Αρχαίας Ιστορίας συναντιόνται στο διαμέρισμα του δεύτερου σ.125</span></p><p><span style="font-family: georgia;">21 Ιανουαρίου 1911</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Εξάρθρωση του κινήματος παναρχικών σ.470</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ιούνιος 1919</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Ανρί Φρενέλ, ο μάγειρος, εγκαθίσταται στο δωμάτιο υπηρεσίας σ.338</span></p><p><span style="font-family: georgia;">8 Μαΐου 1923</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Φερντινάν Γκρατιολέ φτάνει στην Γκαρούα με πεντακόσιους ντόπιους εργάτες, εντεκάμισι τόνους υλικά και είκοσι επτά διοικητικούς υπαλλήλους σ.115</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Οκτώβριος 1924</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο κύριος Ζερόμ πρωτοεγκαταστάθηκε στην οδό Σιμόν-Κρυπελιέ 11 σ.275</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ιανουάριος 1925</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Μπάρτελμπουθ επισκέπτεται πρώτη φορά τον Βαλέν σ.161</span></p><p><span style="font-family: georgia;">15 Ιουλίου 1925</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μπλοκάρει το ασανσέρ με την κυρία Αλμπέν(Φλορά Σαμπινί), τον Σερζ Βαλέν, τον κύριο Ζερόμ και τον Ρεμόν Αλμπέν εντός του σ.230</span></p><p><span style="font-family: georgia;">1 Οκτωβρίου 1925 </span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Βέλγος ποδηλάτης Λεόν Βαντερστούιφτ κατέχει ρεκόρ της ώρας στην ποδηλασία, διανύοντας 115,098 χιλιόμετρα σ.464</span></p><p><span style="font-family: georgia;">15 Οκτωβρίου 1925</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Αλμπέρ Μασί καταρρίπτει στο Μονλερί το παγκόσμιο ρεκόρ της ώρας στην ποδηλασία, διανύοντας 118,75 χιλιόμετρα σ.464</span></p><p><span style="font-family: georgia;">15 Οκτωβρίου-14 Νοεμβρίου 1925</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Διάρκεια του παγκόσμιου ρεκόρ της ώρας στην ποδηλασία από τον Αλμπέρ Μασί σ.465</span></p><p><span style="font-family: georgia;">24 Δεκεμβρίου 1925</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Ρολάν Μπλανσέ τρυπώνει στο διαμέρισμα των Ντανγκλάρ και βάζει φωτιά σ.530</span></p><p><span style="font-family: georgia;">26 Νοεμβρίου 1926</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Γαμήλια δεξίωση στο Hotel Crillon του Φερνάν ντε Μπομόν και της Βέρας Ορλόβα σ.485</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Οκτώβριος 1929</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Ανρί Φρενέλ εξαφανίζεται από το σπίτι του αφήνοντας την γυναίκα του Αλίς έξη μηνών έγκθο σ.339</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Απρίλιος 1931</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Φερντινάν Γκρατιολέ χρεωκοπεί σ.116</span></p><p><span style="font-family: georgia;">3 Σεπτεμβρίου 1934</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Πεθαίνει ο Ζεράρ Γκρατιολέ σ.214</span></p><p><span style="font-family: georgia;">11 Σεπτεμβρίου 1935</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Τα χαράματα δολοφονείται ο Αντουάν Μπροντέν σ.112</span></p><p><span style="font-family: georgia;">11 Σεπτεμβρίου 1935</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η αστυνομία παίρνει την Ελέν Μπροντέν να αναγνωρίσει το πτώμα του άντρα της σ.540</span></p><p><span style="font-family: georgia;">12 Νοεμβρίου 1935</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Αυτοκτονεί ο Φερνάν ντε Μπομπόν σ.27</span></p><p><span style="font-family: georgia;">12 Νοεμβρίου 1935</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Μπάρτελμπουθ συμπληρώνει την εικοστή πρώτη του ακουαρέλα στο κορσικάνικο λιμάνι Προπριάνο σ.486</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Απρίλιος 1939</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η Ζοζέτ Μασί γυρίζει στον αδελφό της και γυρεύει προστασία σ.468</span></p><p><span style="font-family: georgia;">20 Μαιΐου 1940<br /><br />Ο Ολιβιέ Γκρατιολέ συλλαμβάνεται αιχμάλωτος στο Αράς σ.213</span></p><p><span style="font-family: georgia;">18 Απριλίου 1942</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Μαρκ Γκρατιολέ εντάσσεται στο επιτελείο του Φερνάν ντε Μπρινόν(υπουργός Εσωτερικών στη δεύτερη κυβέρνηση Λαβάλ) σ.362<br /><br />Μάϊος 1942<br />Απελευθέρωση του Ολιβιέ Γκρατιολέ σ.213</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σεπτέμβριος 1943</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Δολοφονείται ο αρχιμηχανικός Πφερντλάιχτερ με μια σφαίρα στο μεγάλο σαλόνι του ξενοδοχείου Les Aimes de la Ville σ.255</span></p><p><span style="font-family: georgia;">7 Οκτωβρίου1943</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Συλλαμβάνεται ο Πολ Εμπέρ στο μεγάλο μπλόκο της Λεωφόρου Σεν-Ζερμέν σ.168</span></p><p><span style="font-family: georgia;">7 Οκτωβρίου 1943</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Δολοφονία τριών γερμανών αξιωματικών στη λεωφόρο Σεν-Ζερμέν σ.252</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Νοέμβριος 1943</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Πεθαίνει η Μαργκερίτ Βενγκλέρ σ.328</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Φεβρουάριος 1944<br />Ο Πολ Εμπέρ στέλνεται στο Μπούχενβαλντ σ.168<br /><br />Ιούνιος 1944 </span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σκοτώνεται η κυρία Άπεντσελ σ.158</span></p><p><span style="font-family: georgia;">11 Ιουνίου 1947</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο σερ Τζον Φράκλιν υποκύπτει από εξάντληση στα χέρια των χειρουργών του, Πέντι και Στάνλι. σ.262</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Νοέμβριος 1948</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Μπάρτελμπουθ, υπό το κράτος μιας αιφνίδιας έμπνευσης, αρχίζει ένα παζλ από το κέντρο και το τελειώνει σε τρεις μέρες αντί για δύο εβδομάδες σ.444</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Νοέμβριος 1949</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Πεθαίνει ο κύριος Ονορέ σ.534</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Νοέμβριος 1949</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο κόμης Ντέλα Μάρσα, ένας βενετός μαικήνας παθιασμένος με το χορό, αποφασίζει να χρηματοδοτήσει εξ ολοκλήρου το ανέβασμα του μπαλέτου «Οι ίλιγγοι της ψυχής» στο Διεθνές Φεστιβάλ του Σεν-Ζαν-ντε-Λυζ για το χορευτικό συγκρότημα «Τα μπαλέτα Φρερ» σ. 577 </span></p><p><span style="font-family: georgia;">Απρίλιος 1951</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Σιρίλ Αλταμόν και η Μπλανς Γκαρντέλ παντρεύονται σ.579</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μάϊος 1951 </span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Σιρίλ Αλταμόν και η Μπλανς Γκαρντέλ μετακομίζουν στην οδό Σιμόν-Κρυμπελιέ σ.579</span></p><p><span style="font-family: georgia;">11 Ιουνίου 1953 </span></p><p><span style="font-family: georgia;">Αυτοκτονία της Εύα Έρικσον και θάνατος από πνιγμό του παιδιού της σ.196</span></p><p><span style="font-family: georgia;">13 Ιουνίου 1953</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Σβεν Έρικσον επισκέπτεται τη γυναίκα και το παιδί του και τους βρίσκει νεκρούς σ.196</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Απρίλιος 1954</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Δολοφονία της Τζόι Σλόουμπερν(Λορελάι) και του Αουρέλιο Λόπες(Κάρλος)σ.408</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Δεκέμβριος 1954</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Επιστρέφει από τα ταξίδια του ο Μπάρτελμπουθ σ.42</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ιούνιος 1957</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Γνωρίζονται η Ελιζαμπέτ ντε Μπομόν με τον Φρανσουά Μπρεντέλ στο Μπανιόλ-συρ-Σεζ σ.192<br /><br />Ιούλιος 1957<br />Η Ελιζαμπέτ ντε Μπομόν και ο Φρανσουά Μπρεντέλ παντρεύονται</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Οκτώβριος 1957</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Μπάρτελμπουθ κάνει κάμποσες ώρες να προσθέσει ένα κομμάτι στο παζλ σ.446</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Φεβρουάριος 1958</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η Ολίβια Ρορσάς(Νορβέλ) γνωρίζει τον Ρεμί Ρορσάς στο Νταβός σ.505</span></p><p><span style="font-family: georgia;">14 Σεπτεμβρίου 1959</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Σβεν Έρικσον δολοφονεί την Ελιζαμπέτ και Φρανσουά Μπρεντέλ σ.195<br /><br />16 Σεπτεμβρίου 1959</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η Βέρα ντε Μπομόν(Βέρα Ορλόβα)μαθαίνει, από γράμμα τ</span><span style="font-family: georgia;">ου Σβεν Έρικσον </span><span style="font-family: georgia;">που της δίνει ο Σαλινί, που είχε ζήσει και πώς είχε πεθάνει η κόρη της(Ελιζαμπέτ ντε Μπομόν σύζυγος Μπρεντέλ) σ.196</span></p><p><span style="font-family: georgia;">17 Σεπτεμβρίου 1959</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Αυτοκτονεί ο Σβεν Έρικσον σ.195</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Φεβρουάριος 1960</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Μπενζαμέν Μορελέ την ώρα που παρασκεύαζε μια οδοντόπαστα με γεύση λεμονιού, η κατσαρόλα ανατινάχτηκε και ο Μπενζαμέν χάνει τρία δάχτυλά του σ.45</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μάϊος 1960</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Λύνεται η απορία ως προς τους δυο άντρες που ‘χε δει ο Στάνλι. Δύο ντετέκτιβ που είχε βάλει ο Σβεν Έρικσον να παρακολουθούν την Βέρα ντε Μπομόν σ.418</span></p><p><span style="font-family: georgia;">7 Μαΐου 1960 </span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Σαλινί επισκέπτεται την Βέρα ντε Μπομόν σ.191</span></p><p><span style="font-family: georgia;">24 Δεκεμβρίου 1965</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο πατέρας της Αρλέτ Κριολά στραγγαλίζει την κόρη του και κρεμιέται σ.364</span></p><p><span style="font-family: georgia;">1 Ιουνίου 1966</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η Ελζμπιέτα Ορλόφσκα πατάει το πόδι της στο αεροδρόμιο της Τύνιδας-Καρχηδόνας σ.354</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Φεβρουάριος 1970</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Συνάντηση πρώτη φορά των δύο μεγάλων ονομάτων του ξενοδοχειακού τουρισμού-MARVEL HOUSES INCORPORATED και INTERNATIONAL HOSTELLERIE στις Μπαχάμες σ.556</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Νοέμβριος 1970</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Οι πρόεδροι και διευθύνοντες σύμβουλοι των MARVEL HOUSES INCORPORATED και INTERNATIONAL HOSTELLERIE συναντιούνται στο Κουβέιτ σ.557</span></p><p><span style="font-family: georgia;">4 Ιουνίου 1971</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Νταβίντ Μαρσιά ντεραπάρει με την μηχανή του πάνω σε κάτι λάδια, λίγα λεπτά μετά την εκκίνηση του 35ου Χρυσού Κυπέλλου, στο Μονλερί και σπάει το κλειδοκόκκαλο και τον δεξιό καρπό του σ.429</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Νοέμβριος 1973</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Συλλαμβάνεται ο Βέχσαλ και απαγχονίζεται στο κελί του σ.397</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Απρίλιος 1974</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Μπάρτελμπουθ παίρνει το πρώτο γράμμα του Μπεσάντρ σ.568</span></p><p><span style="font-family: georgia;">11 Ιουλίου 1974</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Μπεσάντρ βρίσκει τον Σμοτφ στο δωμάτιό του και του ζητά να μεταφέρει στον κύριό του(Μπάρτελμπουθ) ότι, αφού ήθελε πόλεμο, θα τον είχε σ.569</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Νοέμβριος 1974</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η Βερονίκ Αλταμόν βρίσκει στο καλάθι των άχρηστων της μητέρας της ένα γράμμα του Σιρίλ και, διαβάζοντάς το, καταλαβαίνει ότι ο Μαξιμιλιέν είχε πεθάνει δέκα χρόνια πριν εκείνη γεννηθεί. σ.580</span></p><p><span style="font-family: georgia;">23 Ιουνίου 1975(λίγο πριν από οχτώ το βράδυ)</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η «φωτογραφική» αποτύπωση των ενοίκων της πολυκατοικίας της οδού Σιμόν-Κρυμπελιέ 11 σ.649</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Πεθαίνει ο Μπάρτελμπουθ σ.650</span></p><p><span style="font-family: georgia;">15 Αυγούστου 1975<br />Πεθαίνει ο Σαρλ Βερλέν σ.564</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-39882048912346979182024-03-02T07:05:00.017+02:002024-03-02T21:39:06.328+02:00ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΜΕ ΜΠΛΕ(88-104)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEpCQttI9uKiOQ8SZ4BuZAwP-YzNzfgoxgaOdVQ3f7oGSZDbZD93m7I-oxdYyGq4Sb2vjI6lzc8xZ7LTwvpzbPfXjCageZUc-lfFwL0zks9X54bdOWI2OIHmVzx6qKD2kFIE06zT21sywD7MTfLTvlAwhY1gKP0QnvE5k3_muOJXHpUffBkKC6gvGbM5a5/s800/TATE_TATE_T01513_10-001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="685" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEpCQttI9uKiOQ8SZ4BuZAwP-YzNzfgoxgaOdVQ3f7oGSZDbZD93m7I-oxdYyGq4Sb2vjI6lzc8xZ7LTwvpzbPfXjCageZUc-lfFwL0zks9X54bdOWI2OIHmVzx6qKD2kFIE06zT21sywD7MTfLTvlAwhY1gKP0QnvE5k3_muOJXHpUffBkKC6gvGbM5a5/s320/TATE_TATE_T01513_10-001.jpg" width="274" /></a></div><br /><p><br /><br /> 88</p><p>-Αν το λες αυτό βροχή, την έχουμε κοινώς βάψει.</p><p>-Γιατί το λες;</p><p>-Μα μπλε;</p><p><br /></p><p>89</p><p>-Δυστυχώς δεν καταφέραμε να το επαναφέρουμε. Όταν το φέρατε είχε χάσει το χρώμα του. Μπλε δεν υπάρχει πουθενά. Δεν είμαστε δα και γιατροί.</p><p>-Μπορώ να το πάρω πίσω;</p><p>-Φυσικά, αν θέλετε. Όμως πρώτα πρέπει να περάσετε από το γραφείο κίνησης.</p><p><br /></p><p>90</p><p>-Πλησιάζει</p><p>-Να το παρακολουθείτε στενά</p><p>-Περνάει στο χώρο δικαιοδοσίας μας</p><p>-Ύψιστο σημείο επιφυλακής. Οπλίσατε</p><p>-Περιμένουμε διαταγές</p><p>-Τι χρώμα είναι;</p><p>-Μπλε</p><p>-Αφήστε το να περάσει. Λήξη συναγερμού.</p><p><br /></p><p>91</p><p>-Θέλετε να δώσετε μία μαρτυρία γιατί "μετά θάνατον ζωή" σας;</p><p>-Δεν ξέρω τι δηλώνουν όσοιείχαν την ίδια εμπειρία με τη δική μου, να βρεθούν στην απέναντι όχθη, διαβάζω για τούνελ, λάμψεις, και τα λοιπά. Για μένα ήταν όλα μπλε.</p><p><br /></p><p>92</p><p>-Δεν κοιμήθηκα καλά χθες το βράδυ</p><p>-Γιατί;</p><p>-Είδα ένα παράξενο όνειρο</p><p>-Δηλαδή, τι είδες;</p><p>-Να έβλεπα ότι πιπιλούσα τον αριστερό μου αγκώνα</p><p>-Εντάξει, όνειρο ήταν, δεν χρειαζόταν να αναστατωθείς τόσο.</p><p>-Δεν ήταν μόνο αυτό. Μια γυναικεία ερωτική φωνή, που δεν έβλεπα από πού ερχόταν, επαναλάμβανε ηδονικά:</p><p>-Μπλε...τώρα...ναι....ναι...μπλε...μπλε...μπλεεεε!</p><p>-Εγώ ήμουν.</p><p><br /></p><p>93</p><p>-Τι να σου πω; Ήταν όμοια, δεν τα ξεχώριζες καθόλου.</p><p>-Πώς δηλαδή;</p><p>-Σαν δυο σταγόνες μπλε</p><p><br /></p><p>94</p><p>-Να σας ενημερώσω ότι μετά από τέτοιο σφοδρό δυστύχημα, είναι ευτύχημα που μπορεί να αρθρώσει κανείς έστω και μια λέξη.</p><p>-Ποια λέξη γιατρέ;</p><p>-Μπλε</p><p>95</p><p>-Είσαι αχάριστος. Εγώ δεν ήμουν αυτή που σε βοήθησε όταν περνούσες δύσκολα;</p><p>-Θύμισέ μου, τι δυσκολίες;</p><p>-Όταν μπαινοβγαίνες στα νοσοκομεία για να αποτοξινωθείς από το μπλε.</p><p><br /></p><p>96</p><p>-Άκουσε κάτι τελευταίο. Θα πω μόνο μία λέξη, κι αν θέλεις του την μεταφέρεις, όπως ακριβώς σου την είπα.</p><p>-Πες μου</p><p>-Μπλε </p><p><br /></p><p>97</p><p>-Είναι όμορφος, ευγενικός, εργατικός, έχει χιούμορ. Έχει όμως ένα ελάττωμα, πες το εμμονή.</p><p>-Τι ελάττωμα;</p><p>-Δεν κλείνει ποτέ τα μάτια του</p><p>-Δηλαδή,</p><p>-Να, ακόμη και όταν κοιμάται τα αφήνει ανοιχτά</p><p>-Γιατί αυτό;</p><p>-Θέλει να φαίνονται συνέχεια, διότι, όπως τον έχουν διαβεβαιώσει κάποιοι ειδικοί, δεν ξέρω ποιοι είναι αυτοί, έχουν μία μοναδική απόχρωση του μπλε, που δεν διαθέτει κανείς στον κόσμο.</p><p><br /></p><p>98</p><p>-Ήρθα γιατί περνώντας έξω από το σπίτι άκουσα κάποιον να καλεί σε βοήθεια</p><p>-Άκουσες στη λέξη μπλε;</p><p>-Όχι</p><p>-Τότε πώς θα ήμουν εγώ;</p><p><br /></p><p>99</p><p>-Είναι δυνατόν να χρησιμοποιήσε το μπλε;</p><p>-Ήταν μια ριψοκίνδυνη ενέργει. Βέβαια του κόστισε, αλλά κάθε τέτοια προσπάθεια έχει το ρίσκο της. Μπορεί να το πληρώσεις με την ίδια σου τη ζωή.</p><p><br /></p><p>100</p><p>-Ξέρεις πού είναι το ιατρείο του</p><p>Όχι</p><p>Στην οδό Πτολεμαίων. Την γνωρίζεις;</p><p>-Όχι</p><p>-Να χρησιμοποιείς το Google map ξέρεις;</p><p>-Όχι</p><p>-Τότε θα σου φτιάξω ένα σχέδιο για να μπορέσεις να το βρεις</p><p>-Γιατί ζωγράφισες μπλε το ιατρείο του;</p><p>-Για να το καταλάβεις</p><p><br /></p><p>101</p><p>Πώς το ενεργοποιείς αυτό;</p><p>Πατάς το μπλε</p><p><br /></p><p>102</p><p>-Δεν θα της το μαρτυρήσεις</p><p>-Γιατί δεν το είδε;</p><p>-Το είδε, αλλά δεν το έχει αντιληφθεί ακόμη</p><p>-Τι χρώμα νομίζει ότι είναι;</p><p>-Μπλε</p><p><br /></p><p>103</p><p>-Σε παρακαλώ, γίνε πιο σύντομος</p><p>-Μπλε</p><p><br /></p><p>104</p><p>-Ξεκίνα! Τι περιμένεις, να ανάψει το μπλε;</p><p>-Δίκιο έχεις<br /><br /><br /></p><p><span style="color: #fcff01;">Ο πίνακας είναι; </span></p><p><span style="color: #fcff01;">IKB 79<br />Yves Klein (1928–1962)</span></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-10680276815723050592024-03-01T06:46:00.024+02:002024-03-01T09:36:34.309+02:00ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΜΕ ΜΠΛΕ(71-87)<p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHJWS4tH5zsE-6ytH3xn2oK7QI_CBP7-y3ceo30cz-enY7KE0-AZQX2J7ntH_CfqTRCqwA-kcycpPOn5Ve3Y21CRfLDz9aFOjhyphenhyphene725NqaIy6C8GlLuc-r4iSK8YEVjQXl-Jdw2pcUcjTar3ukvq6erJTWk3T-t2wCl2QLccvG87jxcR3RE_c-Q6qnpJ6m/s572/IMG_20240301_081617.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="570" data-original-width="572" height="319" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHJWS4tH5zsE-6ytH3xn2oK7QI_CBP7-y3ceo30cz-enY7KE0-AZQX2J7ntH_CfqTRCqwA-kcycpPOn5Ve3Y21CRfLDz9aFOjhyphenhyphene725NqaIy6C8GlLuc-r4iSK8YEVjQXl-Jdw2pcUcjTar3ukvq6erJTWk3T-t2wCl2QLccvG87jxcR3RE_c-Q6qnpJ6m/s320/IMG_20240301_081617.jpg" width="320" /></a></div><br /><p><br /></p><p><br /></p><p> 71</p><p>-Δεν ξέρεις ποιον συνάντησα χθες.</p><p>-Λέγε ρε, ποιον;</p><p>Τον Creperie</p><p>-Απίστευτο! Μήπως του έμοιαζε;</p><p>-Μα τι λες τώρα; Πήγα κοντά του για να διακρίνω το πιο χαρακτηριστικό του γνώρισμα.</p><p>-Την μπλε ελιά στον κρόταφο που αναβοσβήνει;</p><p><br /></p><p>72</p><p>-Αν είναι δυνατόν! Εμπιστεύεσαι να το βάλεις σπίτι σου;</p><p>-Βέβαια, αν είναι μπλε.</p><p><br /></p><p>73</p><p>-Πώς αποφάσισες να πας; Τι είναι εξομολόγηση; Μπλε; Το είπαμε, φύγαμε;</p><p>-Είμαι αποφασισμένος. Θα πάω και ό,τι βγει.</p><p><br /></p><p>74</p><p>-Τι είπες;</p><p>-Αυτό ακριβώς που άκουσες</p><p>-Το επαναλαμβάνεις σε παρακαλώ</p><p>-Μπλε</p><p><br /></p><p>75</p><p>-Εσύ τον έλυσες τον γρίφο;</p><p>-Ναι ήμουν ο μοναδικός στην τάξη</p><p>-Ήταν τόσο δύσκολος;</p><p>-Αρκετά</p><p>-Ποια ήταν η λύση;</p><p>-Το μπλε</p><p><br /></p><p>76</p><p>-Αν δεν τα καταφέρεις κι αυτή τη φορά θα μπεις στην μπλε λίστα. Κατάλαβες ή να το επαναλάβω;</p><p>-Θα τα καταφέρω</p><p><br /></p><p>77</p><p>-Γιατί σου το πήρε;</p><p>-Είπε ότι αυθαδίασα</p><p>-Είχε δίκιο;</p><p>-Δεν ξέρω, ίσως</p><p>-Εντάξει μην στεναχωριέσαι, θα σου δώσω εγώ το δικό μου. Μόνο που είναι μπλε.</p><p><br /></p><p>78</p><p>-Μου είπε ότι θα χρειαστούν κι άλλες εξετάσεις. </p><p>-Φαίνεται κάτι σοβαρό;</p><p>-Με καθυσήχασε. Συνήθως αυτό περνάει με τον καιρό από μόνο του. Άλλο τον προβληματίζει</p><p>-Τι;</p><p>-Ότι οι σκιές είναι μπλε</p><p><br /></p><p>79</p><p>Όχι τώρα! Περίμενε να γίνει μπλε. Τώρα! Τώρα! Πήγαινε.</p><p><br /></p><p>80</p><p>-Σου συνέβη ποτε να σου ξεφύγει η λέξη "μπλε" την ώρα που μιλούσες δίχως να το καταλάβεις;</p><p>-Ποτέ. Εσένα;</p><p>-Συχνά.</p><p><br /></p><p>81</p><p>-Βρέθηκε;</p><p>-Ναι</p><p>-Έχουμε δυσάρεστα νέα;</p><p>-Δυστυχώς, καταστράφηκε ολοσχερώς. Μόνο το χρώμα έμεινε.</p><p>-Τώρα να δούμε τι θα κάνουμε</p><p>-Έχω και κάτι ευχάριστο να σας πω.</p><p>-Πες το λοιπόν</p><p>-Το χρώμα έγινε μπλε</p><p><br /></p><p>82</p><p>-Θα σου εμπιστευτώ κάτι, αλλά να μείνει μεταξύ μας.</p><p>-Αφού με ξέρεις. Τάφος!</p><p>-Είναι μπλε</p><p>-Είσαι σίγουρος;</p><p>-Αφού το είδαμε κι οι δυο μας</p><p>-Τι αποφασίσατε;</p><p>-Να το κρατήσουμε</p><p><br /></p><p>83</p><p>-Ξέρεις τι έλεγες στο παραλήρημά σου;</p><p>-Τι;</p><p>-Επαναλάμβανες συνεχώς τη λέξη μπλε.</p><p>-Μόνο αυτό;</p><p>-Ναι</p><p>-Δυστυχώς</p><p>-Γιατί;</p><p>-Εκκρεμεί και κάτι άλλο.</p><p><br /></p><p>84</p><p>-Σε είδε κανείς να μπαίνεις;</p><p>-Όχι</p><p>-Ακούμπα το εδώ σιγά-σιγά. Είναι ακόμα μπλε;</p><p>-Ελπίζω</p><p>-Για να δούμε. Μπράβο τα κατάφερες.</p><p><br /></p><p>85</p><p>-Τι θα έλεγε ο πατέρας σου αν σε έβλεπες αυτή την κατάσταση; </p><p>-Τι θα έλεγε; Μπλε!</p><p><br /></p><p>86</p><p>-Με παρακολουθείς;</p><p>-Σας ακούω με μεγάλη προσοχή</p><p>-Συγκράτησες τίποτα απ' όλα αυτά που είπα;</p><p>-Βεβαίως</p><p>-Για πες μου κάτι</p><p>Μπλε</p><p><br /></p><p>87</p><p>-<span style="color: red;">Εγώ στη θέση σου θα της άλλαζα όνομα. Θα την έκανα πιο επικοινωνιακή. Το όνομα μιας εταιρείας είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να λαμβάνει κανείς υπόψη του. </span></p><p><span style="color: red;">- Το γνωρίζω, αλλά συνέχισε, τι θέλεις να πεις;</span></p><p><span style="color: red;">-Τι θα έλεγες να την ονόμαζες «Μπλε»;</span></p><p><br /></p><p><span style="color: #fcff01;">Ο πίνακας είναι του Jason Martin</span></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-30016519467929142732024-02-29T00:16:00.035+02:002024-03-01T08:38:46.433+02:00ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΜΕ ΜΠΛΕ(42-70)<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgA_97OWQGf6k48YPEvFhfmal5sWxAvyfmY7MUqrUHRh2x61UvqlPxGWIctmS-vWIsd-BPoOIh5iHrtfjdxvXKeH45iLHvTUxM7oQyuk9LvG6XYyOAt6vmOBgFjxWSwVDzSG_1dP8cI9ivTJ6R-_efoU6ij5Dxe21ojxPaoGbZP3tTLFB4T66XrOdNsgy1q/s467/untitled-blue-monochrome-1959.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="467" data-original-width="373" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgA_97OWQGf6k48YPEvFhfmal5sWxAvyfmY7MUqrUHRh2x61UvqlPxGWIctmS-vWIsd-BPoOIh5iHrtfjdxvXKeH45iLHvTUxM7oQyuk9LvG6XYyOAt6vmOBgFjxWSwVDzSG_1dP8cI9ivTJ6R-_efoU6ij5Dxe21ojxPaoGbZP3tTLFB4T66XrOdNsgy1q/s320/untitled-blue-monochrome-1959.jpg" width="256" /></a></div><p>42</p>-Αλήθεια;<p></p><p>-Αλήθεια</p><p>-Ορκίζεσαι;</p><p>-Ορκίζομαι</p><p>-Φίλα μπλε </p><p><br /></p><p>43</p><p>-Μην ξεχάσεις όταν φτάσεις να κοιμηθείς. Το ταξίδι είναι πολύωρο και κουραστικό. Να σκεπαστείς καλά, κάνει πολύ κρύο εκεί. Η κουβέρτες είναι στη ντουλάπα. Διάλεξε την μπλε. Ζεσταίνει πιο πολύ και θεωρείται ότι είναι προστάτης των ονείρων.</p><p>-Εντάξει, φεύγω τώρα. </p><p>43</p><p>-Έχετε δίκιο, σας τα είπα όλα μπερδεμένα, αλλά δεν μπορώ να γίνω πιο σαφής.</p><p>-Σας καταλαβαίνω, αλλά βρεθείτε στη θέση μου. Πρέπει να γίνω κατανοητός, αναλυτικός, λεπτομερής όταν καταθέσω την πρότασή σας για έγκριση στην εταιρεία. Δεν μπορώ να τους λέω συνέχεια μπλε και μπλε.</p><p><br /></p><p>44</p><p>-Θα σου χτυπήσω το κουδούνι. Θα το ακούσεις;</p><p>-Αν είναι το μπλε</p><p><br /></p><p>45</p><p>-Σοβαρά μιλάς τώρα, μπλε;</p><p>-Ναι ρε, δεν το πιστεύεις;</p><p>-Πρώτη φορά συμβαίνει</p><p>-Για τα πάντα υπάρχει πρώτη φορά</p><p><br /></p><p>46</p><p>-Τι σου αρέσει στο μπλε;</p><p>-Το όνομά του</p><p><br /></p><p>47</p><p>-Εσύ μικρέ δεν θα πεις τίποτα;</p><p>-Σαν τι;</p><p>-Οτιδήποτε. Αρκεί να πεις κάτι, ν’ακούσουμε τη φωνούλα σου.</p><p>Μπλε</p><p>48</p><p>-Πες μου, τι βλέπεις;</p><p>-Δεν διακρίνω καθαρά</p><p>-Τώρα είναι καλύτερα;</p><p>Ναι.</p><p>-Τι βλέπεις;</p><p>-Μπλε</p><p><br /></p><p>49</p><p>-Ευφυέστατο. Μπλε είναι;</p><p>-Ακριβώς</p><p><br /></p><p>51</p><p>-Είστε βέβαιος; Ηταν μπλε;</p><p>-Απολύτως. Μπορεί να σας το επιβεβαιώσει και η σύντροφός μου που ήταν μαζί.</p><p>-Κυρία μου, συμφωνείτε στο χρώμα;</p><p>-Φυσικά.</p><p><br /></p><p>51</p><p>-Τι άλλο παίξατε, παιδί μου;</p><p>-Μπλε χαστουκάκια</p><p><br /></p><p>52</p><p>-Θα αργήσεις;</p><p>-Όχι, μέχρι να πεις μπλε γύρισα</p><p><br /></p><p>53</p><p>-Βάλε το χέρι σου πάνω του. Ωραία, τώρα πιστεύεις;</p><p>-Ναι, είναι μπλε</p><p><br /></p><p>54</p><p>-Τον συλλάβατε;</p><p>-Ναι. Βρήκαμε το όπλο του εγκλήματος στο σπίτι του.</p><p>-Τι σας είπε;</p><p>-Τίποτα, βρισκόταν σε παραλήρημα</p><p>-Τι έλεγε;</p><p>-Επαναλάμβανε συνέχεια τη λέξη νπλε</p><p><br /></p><p>55</p><p>-Πολύ ωραίο. Μου επιτρέπεις να το αντιγράψω;</p><p>-Δεν αντιγράφεται το μπλε</p><p><br /></p><p>56</p><p>-Σε ακούω ανήσυχη. Τι συμβαίνει;</p><p>-Το μπλε, Θεανώ μου.</p><p>-Καμία βελτίωση; </p><p>-Όχι</p><p>-Παραμένει το ίδιο όπως το είδα τελευταία φορά;</p><p>-Ακριβώς.</p><p>-Το έχεις ακόμη κρεμασμένο;</p><p>-Όχι, δεν μπορώ να το βλέπω πια. Το πήγα στην αποθήκη.</p><p>-Τι να πω; Υπομονή, Θεανώ μου. Υπομονή.</p><p><br /></p><p>57</p><p>-Αν δεν ήταν μπλε θα το κρατούσες στην αγκαλιά σου;</p><p>-Όχι.</p><p>-Θα του έριχνες έστω και μια τρυφερή ματιά</p><p>-Όχι</p><p>-Θα το χάιδευες;</p><p>-Όχι</p><p>-Θα το έπαιρνες μαζί σου όπου και αν πήγαινες;</p><p>-Όχι</p><p>-Θα το έτρωγες;</p><p>-Ναι</p><p>-Λοιπόν; </p><p>-Ό,τι και αν έκανα είναι δικός μου λογαριασμός.</p><p><br /></p><p>58</p><p>-Κουρεύτηκες πάλι; Δεν πέρασε ούτε μια εβδομάδα.</p><p>-Ναι, αλλά με προσκάλεσε ο κουρέας μου στο μαγαζί του. Έχω μια έκπληξη, μου είπε</p><p>-Λοιπόν;</p><p>- Σήμερα το πρωί, περνώντας έξω από το μαγαζί του, πριν καν μου πει καλημέρα, μου έδειξε μια μπλε κουρευτική μηχανή που κρατούσε στο χέρι του. Έλα μέσα, μου λέει. Τη δανείστηκα αποκλειστικά για σένα, μόνο για μια μέρα. Σου το είχα υποσχεθεί άλλωστε.</p><p><br /></p><p>59</p><p>-Ξέχασες εκείνη την ιστορία με το μπλε;</p><p>-Ποιο μπλε;</p><p><br /></p><p>60</p><p>-Τι ήταν αυτό που πέρασε;</p><p>-Ένα μαχητικό αεροπλάνο</p><p>-Με τέτοιο ήχο;</p><p>-Α, έτσι κάνουν τα μπλε</p><p><br /></p><p>61</p><p>-Με τι προσόντα νομίζεις ότι θα διεκδικήσεις τη δουλειά που σου προσφέρεται;</p><p>-Με τα μπλε</p><p><br /></p><p>62</p><p>-Πόσο ψηλό ήταν;</p><p>-Τι να σου πω; Να, κάτι σαν το μπλε</p><p><br /></p><p>63</p><p>-Ποιος από σας μπορεί να μεταφέρει κορυδαλλούς;</p><p>Μπλε;</p><p><br /></p><p>64</p><p>-Μα εσύ έλεγες ότι δεν θα ξαναπάρεις</p><p>-Έχει μια φωνητική δυσμορφία. Κελαηδάει μπλε.</p><p><br /></p><p>65</p><p>-Πείστηκες;</p><p>-Ναι</p><p>-Με ένα απλό μπλε;</p><p><br /></p><p>66</p><p>-Αφού δεν το είδες, πώς κατάλαβες ότι είναι μπλε;</p><p>-Ακουγόταν </p><p><br /></p><p>67</p><p>-Αποφάσισες τι θα της πεις;</p><p>-Ναι</p><p>-Τι</p><p>-Μπλε</p><p><br /></p><p>68</p><p>-Θα με κατηγορήσεις τώρα ότι φταίω εγώ;</p><p>-Ποιος φταίει;</p><p>-Δεν ξέρω, αλλά το μπλε δεν ήταν εδώ.</p><p>-Αυτό το ξέρω </p><p>-Τότε γιατί με κατηγορείς;</p><p><br /></p><p>69</p><p>-Μα είναι δυνατόν να τσακώνεστε για τέτοια ασήμαντα πράγματα;</p><p>-Ασήμαντο λες το μπλε, Φωφώ μου;</p><p><br /></p><p><span style="color: red;">70</span></p><p><span style="color: red;">-Πρέπει να φεύγουμε. Μας διώχνει η Βάσω Παρδαλού, η επιμελήτριά μας. Κλείνοντας να σας υπενθυμίσουμε ότι η επόμενη εκπομπή μας είναι αφιερωμένη.... Πού θα είναι αφιερωμένη Νάσο;</span></p><p><span style="color: red;">-Στο μπλεεεε!</span></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><span style="color: #fcff01; font-size: x-small;">Monochrome bleu sans titre</span></p><p><span style="color: #fcff01; font-size: x-small;">Date: 1959</span><br /> </p>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-17856872309636625972024-02-28T09:53:00.001+02:002024-02-28T10:09:52.041+02:00" ΖΩΗ, ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΣ" ΖΟΡΖ ΠΕΡΕΚ(ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ)<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIrZw3_lofHpILTcT_0WcqVJe8NDnMyh7Q0QOgMrvl7XL9dw9ef9gGw4mo69DiJUlQw9EO0_pQZgk0L29oZVKvoEqlQShMXIDsDSuwycMjqxJDuBe-y4tnTaPbUtoBAIRg_8SgeNs0vfLh7EzC-HrUOop69swEDIYbmI4EjsExDaAYsyMlVDR_80ZdtjbG/s4160/IMG_20240228_090113.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4160" data-original-width="3120" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIrZw3_lofHpILTcT_0WcqVJe8NDnMyh7Q0QOgMrvl7XL9dw9ef9gGw4mo69DiJUlQw9EO0_pQZgk0L29oZVKvoEqlQShMXIDsDSuwycMjqxJDuBe-y4tnTaPbUtoBAIRg_8SgeNs0vfLh7EzC-HrUOop69swEDIYbmI4EjsExDaAYsyMlVDR_80ZdtjbG/s320/IMG_20240228_090113.jpg" width="240" /></a></div><br /><span style="font-family: georgia;">Μέρος τρίτο<br /><br />Νομίζω ότι τα επαγγέλματα που επιλέγει να δώσει στους χαρακτήρες του έργου του ο Περέκ είναι μέρος του παιγνίου της λογοτεχνίας ολοκληρωμένου ή ημιτελούς.<br />Μένει να αποδειχθεί, και ας μην απαντηθεί.<br /><br /></span><p></p><p><span style="font-family: georgia;">Ρεμί Ρορσάς= μίμος του Μαξ Λεντέρ και αμερικανικών κωμικών, ιδρυτής συγκροτήματος ειδικευμένου στις φανφάρες, ατζέντης ακροβάτη, επενδυτής σε εισαγωγές-εξαγωγές, επενδυτής σε καουρί, συγγραφέας, τηλεοπτικός παραγωγός σ.21,71,73,74,75,76</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Κυρία Νοσέρ =θυρωρός σ.21</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Γκασπάρ Βενγκλέρ=χειροτέχνης σ.21</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Αντουάν Ραμό= εργαζόμενος σε βιοτεχνία συναρμολογούμενων καναπέδων σ.21</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Φερνάν ντε Μπομόν=αρχαιολόγος σ.24</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Βαλέν= ζωγράφος σ.38</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Βέρα Ορλόβα(κυρία ντε Μπομόν)=λυρική τραγουδίστρια σ.39</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Φρανσουά Μπρεντέλ=μπράβος, οικοδόμος σ.41, 192</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μορελέ Μπενζαμέν=εφαρμοστής, τραγουδιστής, καρβουνιάρης στα καράβια, ναύτης, δάσκαλος ιππασίας, αρτίστας σε βαριετέ, διευθυντής ορχήστρας, καθαριστής ζαμπόν, άγιος, κλόουν, στρατιώτης για πέντε λεπτά, νεωκόρος σε πνευματιστική εκκλησία κομπάρσος σε ταινίες μικρού μήκους των Λόρελ και Χάρντι, χημικός παρασκευαστής στο πολυτεχνείο.σ.42</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σμοτφ= τραπεζοκόμος του Μπάρτελμπουθ σ.81</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Φραντζ Χάτινγκ=ζωγράφος σ.58</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ζοζέφ Νέτο=σοφέρ και εργάτης, πρώην υποναύκληρος του εμπορικού ναυτικού(υπηρέτης του Χάτινγκ σ.58</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Έθελ Ρότζερ= μαγείρισσα και πλύντρια του Φραντζ Χάτινγκ σ.58.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Τζέιν Σάτον= οικιακή βοηθός των Ρορσάς σ.60</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Κυρία Ουρκαντ= εργάτρια σε εργοστάσιο κυτοποιίας, σε μεγάλο μαγαζί με είδη κιγκαλερίας σ.67</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μπερνάρ Ντεντεβίλ=γιατρός σ.78</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Κύριος Ζερόμ Αντριέν =καθηγητής της Ιστορίας σ.90</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Τρουαγιάν=παλαιοβιβλιοπώλης της οδού Λεπίκ σ.90</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Νταγκλάρ Μαξιμιλέν=πρόεδρος εφετών.σ.91</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μορό Μαρί-Τερέζ=εργοστασιάρχης σ.104</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ζυστ Γκρατιολέ=βιομήχανος, έμπορος ξυλείας σ.111</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Αντουάν Μπροντέν=χοροδιδάσκαλος σ.112</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ζεράρ Γκρατιολέ=αγρότης, σ.113</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Φερντινάν Γκρατιολέ=διπλωματούχος μηχανικός, μέτοχος και επιστάτης της Εταιρείας Μεταλλείων του Καμερούν ιδρυτής εταιρείας εισαγωγής ακατέργαστων δερμάτων, γουναρικών σ.113</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ούρσουλα Σιομπιέσκι= αμερικανίδα μυθιστοριογράφος σ.120</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Τζέιμς Σέργουντ= φαρμακοποιός, εφευρέτης παστιλιών για το λαιμό σ.120</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ανρί Φλερί=διακοσμητής σ.139</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Κυρία Μαρσιά Κλάρα =αντικέρ σ.144</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μαρσέλ Άμπεντσελ=εξερευνητής, μελετητής πρωτόγονων φυλών σ.151</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Έλεν=υπηρέτρια Μπάρτελμπουθ σ.161</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Κλεμπέρ=σοφέρ του Μπάρτελμπουθ .161</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μπάρτελμπουθ=ζωγράφος κεφάλαιο ΚΣΤ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Εμίλιο Γκριφαλκόνι=εβενουργός σ.167</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Κύριος Εσάρ=συνταξιούχος βιβλιοθηκάριος σ.186</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σβεν Έρικσον=σουηδός διπλωμάτης σ.194</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Κυρία Κλαβό=θυρωρός σ.221</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Κύριος Κλαβό=φορτοεκφορτωτής της ποτοποιίας Nicolas σ.221</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ανρί Νοσέρ(σύζυγος κυρίας Νοσέρ)=μόνιμος επιλοχίας σ.221</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Χέρμαν Φούγκερ=γερμανός βιομήχανος σ.226</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Λεόν Μαρσιά=αυτοδίδακτος ιστορικός τέχνης.σ.234</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Κυρία Λαφουέντ=οικιακή βοηθός στην υπηρεσία των Μπομόν σ.242</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σβεν Γκρούντβιγκ=σουηδός μουσικός, συνθέτης ιδιοφυών(όσο και απόκρυφων) κονστρουκτιβιστικών έργων σ.247</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σαμ Όρτον ή "Ορτάνς" κιθαρίστας, συνθέτης σ.247</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ζοζέφ Εμπέρ= επιθεωρητής τροχαίου υλικού στους κρατικούς σιδηροδρόμους σ.256</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ζενεβιέβ Φουλρό= μοντέλο σ.257</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ρενέ Αλμπέν= τυπογράφος, ιδρυτής εκδοτικού οίκου σ.284</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Αρντί =μαρσεγιέζος λαδέμπορος σ.289</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Κύριος Κολόμπ=εκδότης εξιδεικευμένων Αλμανάκ σ.289</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ζερβέζ=οικονόμος του κ.Κολόμπ σ.289</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ανρί Φρενέλ= αρχιμάγειρος στο εστιατόριο του κυρίου Αρντί και της Γκρέις Τουίνγκλερ ή Τουίνκι, ιδιοκτήτης εστιατορίου. Ηθοποιός και σκηνοθέτης, μάγος, θεραπευτής, οιωνοσκόπος, τσαρλατάνος, ταχυδακτυλουργός, σ.289,338,340,342,343</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Λουί Φουρλό=διακοσμητής, ζωγράφος σ.298</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Γκρεγκουάρ Σιπσόν=υποβιβλιοθηκάριος στη βιβλιοθήκη της όπερας σ.314</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ανρί Αστρά=πλούσιος φιλότεχνος, λάτρης της όπερας σ.314</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μαργκερίτ Βενγκλέρ= μινιατουρίστα σ.90</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Αντέλ και Ζαν Πλασέρ= έμποροι εξωτικών υφασμάτων σ.331</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Αλίς Φρενέλ=ιδιοκτήτρια εστιατορίου σ.339</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Λυσέτ=ενζενύ σ.340</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σαρλότ=καρατερίστα σ.340</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Γκρέις Τουίνκλερ ή Τουίνκι= ηθοποιός σ.343</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ελζμπιέτα Ορλόφσκα=μεταφράστρια-διερμηνέας σ.354, εργαζόμενη σε εταιρεία εισαγωγών-εξαγωγών σ.357</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μπουμπάκερ(πατέρας)=δημόσιος γραφιάς και καλλιγράφος σ.354</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μπουμπάκερ(υιός) μηχανικός; σ.353</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Λουί Γκρατιολέ= εργαζόμενος στην Υπηρεσία Υδάτων και Δασών σ.361</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ολιβιέ Γκρατιολέ=σταβλίτης, ιδιοκτήτης και διαχειριστής της πολυκατοικίας της οδού Σιμόν-Κρυμπελιέ 11</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μαρκ Γρατιολέ=υφηγητής φιλοσοφίας σ.362</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Αρλέτ Κριολά=νοσοκόμα στο στρατιωτικό νοσοκομείο του Σαμπερί σ.363</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Χ.Μ.Τούτεν=καθηγητής, αμερικανός ανθρωπολόγος σ.365</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ελζεάρ Ναύμ= τεχνοκριτικός σ.370</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Φρανσουά -Πιερ Λα Ζουά= γιατρός σ.372</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σινόκ(Αλμπέρ)= φονεύς λέξεων σ.381</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σαρλ Μπερζέ= σερβιτόρος σε εστιατόριο σ.387 και εστιατόριο-καμπαρέ σ.388</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ντεζιρέ ή Ντεντέ=ιδιοκτήτης εστιατορίου-καμπαρέ το La Villa d’Ouest σ.388</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Λιζ Μπερζέ= εργαζόμενη σε υγειονομικό κέντρο Παρ-ντ’-Ορλεάν ως δασκάλα ορθοφωνίας σ.391</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σιρίλ Αλταμόν=μόνιμος γραμματέας. του Διοικητικού Συμβουλίου στη Διεθνή Τράπεζα για την Αξιοποίηση Ενεργειακών και Μεταλλευτικών Πόρων σ.393</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Βέχσαλ=καθηγητής της οργανικής χημείας στο Πανεπιστήμιο του Γκριν Ρίβερ σ.393</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ντάβιντοφ= φυσικός, ειδικός περί θραυσμάτων σ.395</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ταντέους(Λούντβιχ)=φυσικός, ειδικός επί μαγνητικών καταιγίδων σ.395</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Δρ.Κόλικερ=ατομικός επιστήμονας σ.395</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Τζόι Σλόουμπερν ή Λορελάι ή Ίνγκεμποργκ Σκρίφερ=μέντιουμ σ.407,408</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μπλάντ Στάνλι ή "Ιερώνυμος"=αξιωματικός του αμερικανικού στρατού σ.408</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Αουρέλιο Λόπες ή Κάρλος=σοφέρ-σωματοφύλακας σ.407</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Γκερτρύντ=μαγείρισσα της κυρίας Μορό σ.419</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Νταβίντ Μαρσιά=μοτοσυκλετιστής, οδηγός αγώνων μοτοσυκλέτας, παραγωγός δίσκων, διοργανωτής Φεστιβάλ στα νησιά Κερκένα σ.422,479,481</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μίστερ Μάκλιν=βοτανολόγος σ.458</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μίστερ Μάκλιν(Κορμπέτ0=ιεραπόστολος, σ.459</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Υαλογράφος, φυτοκόμος, ρολογάς, κλειδαράς, λιθογράφος, κατασκευαστής σεζλόνγκ, έμπορος ειδών αλιείας(ένοικοι του μαγαζιού της κυρίας Μαρσιά σ.462</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Αλμπέρ Μασί=σαμαράς, πρωταθλητής αγώνων ποδηλάτου σ.463</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Λινό Μαργκέ ή Λίνο ο σαλιάρης ή Λίνο ο Κομποκέφαλος, = ποδηλατοδρόμος κούρσας ημιαντοχής , θερμαστής, ιμπρεσάριος του υποκόσμου της Λατινικής Αμερικής, ενεχυροδανειστής, σ.465,469,471</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Φέρι ο Μακαρονάς=ιδιοκτήτης μικρού κέντρου στο Παρίσι, κουρέας σκύλων, μπράβος προεκλογικού αγώνα, οδηγός για ορειβάτες, μυλωνάς σ.469,470</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ροδένδο Χουάρες ή "Νταής"= γκάνγκστερ στο Μπουένος Άιρες σ.470</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μαρσέλ Γκουγκενέμ ή Γκουγκού=αυτοδίδακτος μουσικός, ενορχηστρωτής ορχήστρας τζαζ σ.479</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μπορίς Κοσιουσκό= ηθοποιός θεάτρου σ.480</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ολίβια Νορβέλ Ρορσάς=λαϊκό είδωλο του θεάτρου και κινηματογράφου.σ.503</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Τζέρεμι Μπίσοπ=εθελοντής στο 28ο Σύνταγμα Πεζικού του αμερικανικού στρατού σ.504</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Κορίν Μαρσιόν(κυρία Ονορέ)=μαγείρισσα των Ντανγκλάρ σ.526</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ονορέ Μαρσιόν(κύριος Ονορέ)= τραπεζοκόμος των Ντανγκλάρ, μαριονετίστας, βοηθός φακίρη,γκαρσόνι στο Bal Mabille, λατερνατζής.σ.526,532</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μαξιλιέν Ντανγκλάρ= πρόεδρος εφετών σ.526</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ρολάν Μπλανσέ= επιθεωρητής της αστυνομίας σ.530</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελιά Κρεσπί=πλύντρια στο υπηρετικό προσωπικό του Μπάρτελμπουθ, πωλήτρια στο Aux de Louis XV σ.535.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Άμπελ Σπες ή Ρώσος=πρώην στρατιωτικός κτηνίατρος σ.546</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Τζιοβάνι Πιτσικανιόλι = στέλεχος των Ηνωμένων Εθνών σ.551</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σαρλ-Αλμπέρ Μπεσάντρ= γαλλόφωνος ελβετός κριτικός τέχνης σ.564</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Αλταμόν-Μπλανς Γκαρντέλ=χορεύτρια στα "Μπαλέτα Φρερ" σ.576</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μαξ Ρικέ ή Μαξιμιλιέν Ρικετί = καλλιτεχνικός διευθυντής, χορογράφος, πρώτος χορευτής των μπαλέτων και συνιδρυτής "Φρερ" σ.576</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ζαν-Ζακ Φρερ=συνιδρυτής και οικονομικός διευθυντής των μπαλέτων Φρερ σ.576</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Κόμης Ντέλα Μάρσα=βενετός μαικήνας, χρηματοδότης της παράστασης μπαλέτου “Οι ίλιγγοι της ψυχής” στο Διεθνές Φεστιβάλ του Σεν-Ζαν-ντε-Λυζ σ.577</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Λαφουέντ=οικιακή βοηθός της κυρίας ντε Μπομόν σ.593</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Λόρδος Άστρι= ανακυκλωτής σιδερούχων μετάλλων σ.594</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Φρανσουά Γκρατιολέ=λογιστής χονδρεμπόρων εντοσθίων σ.618</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Λεμπράν-Σαστέλ=καθηγητής της Ιατρικής Ακαδημίας σ.628</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Βλάντισλαβ=ζωγράφος σ.631</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μορίς Ρεόλ= διοικητικός υπάλληλος, διευθυντής της CATMA σ.635</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Λουίζ Ρεόλ=λογίστρια σε κατάστημα επίπλων σ.635</span></p><p><span style="font-family: georgia;"></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Αρμάν Φοσιγιόν=διευθυντής της CATMA σ.636<br /><br /><br />Σημείωση<br />Βέβαια τίποτα από τα παραπάνω δεν θα είχε γραφτεί αν δεν υπήρχε το άψογο "Ευρετήριο Ελληνικών και Εξελληνισμένων Ονομάτων, Τοπωνυμίων και Τίτλων Έργων" σ.659-722, το οποίο συμβουλεύτηκα πλειστάκις.</span></p><div><br />Σημείωση 2<br /><span style="font-family: georgia;">Βέβαια η παράθεση είναι ατελής. Ελπίζω ότι το δικαστήριο της αναγνωστικής επιμελητείας να με αθωώσει, έστω και κατά πλειοψηφία.</span></div>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-14314210978236172192024-02-27T08:14:00.006+02:002024-03-02T10:07:41.983+02:00ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΜΕ ΜΠΛΕ(41)<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYe3JXpOR2jtqIIgG8WGlMAsXmnc6_VNQvSfhFgmURE6XJqVvY8YbH0R_m82b-bxS0YpKxZ5VEwtcCnf_lGNI_FLEl_QMJdSTckCDuwIAL-QwPVxwseqkmlSughfsyntIIQxmfpkpXmpwtbsF88vfTdZdT1aBpp7tkFk0gyOLXTY0o8NRoJiDn2gr7toGa/s640/the-eye.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="475" data-original-width="640" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYe3JXpOR2jtqIIgG8WGlMAsXmnc6_VNQvSfhFgmURE6XJqVvY8YbH0R_m82b-bxS0YpKxZ5VEwtcCnf_lGNI_FLEl_QMJdSTckCDuwIAL-QwPVxwseqkmlSughfsyntIIQxmfpkpXmpwtbsF88vfTdZdT1aBpp7tkFk0gyOLXTY0o8NRoJiDn2gr7toGa/s320/the-eye.jpg" width="320" /></a></div><br /><p></p><p><span style="color: red;">-Πώς σου φαίνομαι;</span></p><p><span style="color: red;">- Υπέροχη! Εσύ άλλαξες τελείως. Δεν σε αναγνωρίζω. Οι μπλε βλεφαρίδες σού πάνε πολύ, αλλά γιατί δεν τις φοράς στα μάτια;</span></p><p><br /></p><p><span style="color: #fcff01; font-size: x-small;">The Eye</span></p><p><span style="color: #fcff01; font-size: x-small;">Salvador Dali</span></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-64097202138540056912024-02-26T13:21:00.002+02:002024-02-29T07:54:21.759+02:00ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΜΕ ΜΠΛΕ(39-40)<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgALn_hg-QhmFZdXwEA15xHeQaHzI6goInfG-rXOHsQ7M_JAo5S5I1u7M5yhP3GDO92eah8t4s-hjFsCw5ifxkMOQ9k2qkLUv3GzNIbtVP_IMDaey8Gzud8sZumn5hgT3oQb7xFdjKfKDyhP0U1feFL0AA-o4e_7s5M8_eOtlrvt5BGOuMJnmvCicjxzi38/s600/mother-and-child-reading-1913.jpg!Large.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="447" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgALn_hg-QhmFZdXwEA15xHeQaHzI6goInfG-rXOHsQ7M_JAo5S5I1u7M5yhP3GDO92eah8t4s-hjFsCw5ifxkMOQ9k2qkLUv3GzNIbtVP_IMDaey8Gzud8sZumn5hgT3oQb7xFdjKfKDyhP0U1feFL0AA-o4e_7s5M8_eOtlrvt5BGOuMJnmvCicjxzi38/s320/mother-and-child-reading-1913.jpg!Large.jpg" width="238" /></a></div><p>39</p>-Πες το να σε ακούσω.<p></p><p>-Δεν θα το ξανακάνω, μανούλα μου.</p><p>-Δεν το είπες όλο. Ξαναπές ολόκληρη τη φράση</p><p>-Δεν θα το ξανακάνω, μανούλα μου, μπλε</p><p>-Έτσι μπράβο!</p><p><br /></p><p>40</p><p>-Τι συμβαίνει εδώ; Γιατί κλαις;</p><p>-Να, καλέ μαμά, ο Θανάσης πήρε το μπλε και με φοβίζει.</p><p>-Ποιό μπλε; Δεν έχει όνομα;</p><p>-Όχι.</p><p><br /></p><p><span style="color: #fcff01; font-size: x-small;">Ο</span><span style="color: #fcff01; font-size: x-small;"> πίνακας είναι </span></p><p><span style="color: #fcff01; font-size: x-small;">«Mother and Child Reading» 1913</span></p><p><span style="color: #fcff01; font-size: x-small;">Mary Cassatt</span></p><p><br /></p>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-43914003287375366352024-02-24T08:40:00.009+02:002024-02-26T13:06:42.145+02:00ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΜΕ ΜΠΛΕ (36-38)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8azzYMvJpw2LQTjUyxUMxb_agCxaXGJo6JH4pcxmXWQ3ie7d_sDZ6Bdz79ALJsEmOgT2TLWZtnSviEJnaFH8f0-gbaCcw5JBBBDg4m-FP4sYepQqk-89Lq533hqGFCBdp_s_nPEmnZoitQCjVu10e6tkoK6DVgMaxlNllFXXMGwx_f70oN4IKpVQPacHc/s603/IMG_20240226_085942.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="603" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8azzYMvJpw2LQTjUyxUMxb_agCxaXGJo6JH4pcxmXWQ3ie7d_sDZ6Bdz79ALJsEmOgT2TLWZtnSviEJnaFH8f0-gbaCcw5JBBBDg4m-FP4sYepQqk-89Lq533hqGFCBdp_s_nPEmnZoitQCjVu10e6tkoK6DVgMaxlNllFXXMGwx_f70oN4IKpVQPacHc/s320/IMG_20240226_085942.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p><br /></p><p>36</p><p>- Τι θα έλεγες να γράψεις κάτι για το μπλε; Τόσο καιρό διαμαρτύρεσαι πως βρίσκεσαι σε πνευματική κόπωση και συγγραφικό αδιέξοδο. Να ένα ωραίο θέμα για να ανανεωθείς.</p><p>-Μας πρόλαβε άλλος, Κωστάκη μου.</p><p>-Ποιος είναι αυτός ο άλλος, Μίμη μου;</p><p>Ο Σπύρος Παύλου, Κώστα. Ο Σπύρος Παύλου!</p><p>37</p><p>-Μην κουνιέσαι! Κάτι έχει κάτσει στην πλάτη σου. Περίμενε να το διώξω.</p><p>-Τι είναι;</p><p>-Δεν ξέρω, είναι όμως μπλε</p><p><br /></p><p>38</p><p>-Όχι αυτό δεν θα το πάρεις. Τα πήρες σχεδόν όλα και δεν έφερα καμία αντίρρηση.</p><p>-Γιατί, σε τι θα σου χρησιμεύσει; Για σένα είναι άχρηστο.</p><p>-Δεν το βλέπεις ότι είναι μπλε;</p><p><br /></p><p><span style="color: #fcff01;">Ο πίνακας «Blue Current» είναι της</span></p><p><span style="color: #fcff01;">Helen Frankenthaler</span></p><p><br /></p><p><br /></p>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-21203415355934290082024-02-23T15:25:00.007+02:002024-03-02T10:11:44.710+02:00ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΜΕ ΜΠΛΕ(35)<p> 35</p><p>-<span style="color: red;">Δεν θέλω πολλά-πολλά. Μπλε ή όχι;</span></p><p><span style="color: red;">-Μπλε</span></p><p><br /></p>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-41645753141853285832024-02-21T09:14:00.005+02:002024-03-02T10:09:46.541+02:00ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΜΕ ΜΠΛΕ(33-34)<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVYAApc_6MZLKkOD418EbnYI95Q9n_n1ukxz_5-eXrN-sZFb3ssTXF7_yhLIVDK-X1sq0sbOmKWU5pNv5SULF9nUiIxE9kWZ7IPuwXxe8NKtO5tPaQiQgNUcV6Maa4aZjU4lk4vs0yAfKhj36CTZfTRdoNOkVy_acqkBIPmSRjDr379mif7rxD9ymHkaVe/s467/untitled-blue-monochrome-1957-2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="467" data-original-width="455" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVYAApc_6MZLKkOD418EbnYI95Q9n_n1ukxz_5-eXrN-sZFb3ssTXF7_yhLIVDK-X1sq0sbOmKWU5pNv5SULF9nUiIxE9kWZ7IPuwXxe8NKtO5tPaQiQgNUcV6Maa4aZjU4lk4vs0yAfKhj36CTZfTRdoNOkVy_acqkBIPmSRjDr379mif7rxD9ymHkaVe/s320/untitled-blue-monochrome-1957-2.jpg" width="312" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: red;">33</span></div><p></p><p><span style="color: red;">-Ξέρεις, με ηρεμεί το μπλε.</span></p><p><span style="color: red;">-Γιατί;</span></p><p><span style="color: red;">-Επειδή είναι μπλε.</span></p><p><span style="color: red;"><br /></span></p><p><span style="color: red;">34</span></p><p dir="ltr" id="docs-internal-guid-413e30c2-7fff-14ad-c4e4-543372a4d026" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="color: red;"><span face="Arial, sans-serif" style="font-size: 11pt; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">-</span><span style="font-size: 11pt; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: georgia;">Έλα ρε, έξω είσαι;</span></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-size: 11pt; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: red; font-family: georgia;">-Ναι, δεν μπόρεσαν να δέσουν την υπόθεση.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-size: 11pt; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: red; font-family: georgia;">-Δηλαδή;</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-size: 11pt; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: red; font-family: georgia;">- Τα δακτυλικά αποτυπώματα ήταν μεν δικά μου αλλά μπλε.</span></span></p><p><br /></p>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-66615827213936915942024-02-20T07:38:00.009+02:002024-03-02T10:28:27.501+02:00ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΜΕ ΜΠΛΕ(31-32)<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGQQiKH71VO4xLQbPOYBmdinU1JmIOhnF97Xnlt9SZXaPXT0Zh-SEjjAC3iI1vvsTwzLlbfgerhf8_9D5NWDAfwcKjmdK4XfG_23gzqdDJ_vonxwETZbVwPp-IFb6rCY-SGcDF8wHCGgA85rTcmksQWOxXA2JtHrGZcamRhrm4uM0qrmrYyNDhrPx7HgrR/s400/xlarge_20211215113641_neo_sport_ns_802_megalo_xylino_podosfairaki_70x37x62cm.jpeg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="371" data-original-width="400" height="297" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGQQiKH71VO4xLQbPOYBmdinU1JmIOhnF97Xnlt9SZXaPXT0Zh-SEjjAC3iI1vvsTwzLlbfgerhf8_9D5NWDAfwcKjmdK4XfG_23gzqdDJ_vonxwETZbVwPp-IFb6rCY-SGcDF8wHCGgA85rTcmksQWOxXA2JtHrGZcamRhrm4uM0qrmrYyNDhrPx7HgrR/s320/xlarge_20211215113641_neo_sport_ns_802_megalo_xylino_podosfairaki_70x37x62cm.jpeg" width="320" /></a></div><br /><p></p><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>-<span style="color: red;">31</span></div><div><span style="color: red;"><br /></span></div><div><p dir="ltr" id="docs-internal-guid-6afa5a86-7fff-e172-e04d-f6f5ce012106" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: red; font-family: georgia;">Κοίτα εκείνους εκεί.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: red; font-family: georgia;">-Ποιους;</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: red; font-family: georgia;">-Αυτούς που παίζουν ποδοσφαιράκι.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: red; font-family: georgia;">-Ωραία τι θέλεις να πεις;</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: red; font-family: georgia;">-Δεν σταματάνε.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: red; font-family: georgia;">-Γιατί να σταματήσουν;</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="color: red; font-family: georgia;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Έληξε ο αγώνας. </span>Λήξε το, ρε! Λήξε το!</span></p></div><div><span style="color: red; font-family: georgia;">-Γιατί φωνάζεις; Θέλει ακόμα τρία λεπτά.</span></div><div><span style="color: red; font-family: georgia;">-Δεν βλέπεις; Νικάνε οι μπλε!</span></div><div><span style="color: red;"><br /></span></div><div><span style="color: red;">32</span></div><div><span style="color: red;"><br /></span></div><div><span style="color: red;">-Με προσκάλεσε ο Δούκας Μισέλ ντε Σαντιγί στο κάστρο του να τον επισκεφτώ.</span></div><div><span style="color: red;">-Λοιπόν;</span></div><div><span style="color: red;">-Είχε κάνει ανακαίνηση και με παρακάλεσε να πω τη γνώμη μου. Ο διακοσμητής του, ο Περσινί, άλλαξε τα πάντα. Από επισκευή εσωτερικών χώρων, αλλαγή επίπλων και χρωμάτων.</span></div><div><span style="color: red;">-Όμορφα;</span></div><div><span style="color: red;">-Τι να σου πω, Νίνα μου; Υπέροχα! Όλα μπλε!</span></div><div><br /></div><div><br /></div>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-63362854540370757252024-02-19T10:00:00.023+02:002024-03-13T11:19:51.947+02:00ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΜΕ ΜΠΛΕ(21-30)<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwY3eacmVcTG9l-J3rsbi1GFMYCI5NuA24hlYvXE-CgFcCv-M6IRET3oMi4lVrYmBEyrpRRyHTHbpU2DMV4NrMOB9An_01DovXN3X5cFMgiNjVC-dYdeMtuY_EvazU5J56p8L5BRmVqDIPCSjJhdzYdYXfGLHSxxnkLJ_uPbZLVQfOqcr-vObTIi4BNtLP/s600/girl-with-a-dog.jpg!Large.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="467" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwY3eacmVcTG9l-J3rsbi1GFMYCI5NuA24hlYvXE-CgFcCv-M6IRET3oMi4lVrYmBEyrpRRyHTHbpU2DMV4NrMOB9An_01DovXN3X5cFMgiNjVC-dYdeMtuY_EvazU5J56p8L5BRmVqDIPCSjJhdzYdYXfGLHSxxnkLJ_uPbZLVQfOqcr-vObTIi4BNtLP/s320/girl-with-a-dog.jpg!Large.jpg" width="249" /></a></div>21<br /><br /><div>-<span style="color: red;">Από πότε σταμάτησε να γαβγίζει;</span><p></p><p><span style="color: red;">-Από τότε που του αλλάξαμε μπαταρία.</span></p><p><span style="color: red;">-Τι μπαταρία χρησιμοποιήσατε;</span></p><p><span style="color: red;">-Την μπλε .</span></p><p><br /></p><p>22</p><p>-<span style="color: red;">Με παρηγορεί επειδή είναι μπλε.</span></p><p><span style="color: red;">-Ποιο;</span></p><p><span style="color: red;">-Το μπλε</span></p><p><br /></p><p>23</p><p>-Ο χρόνος τελειώνει. Σου μένουν δέκα δευτερόλεπτα να αποφασίσεις. Εννιά, οκτώ, επτά, έξη, πέντε, τέσσερα, τρία..</p><p>-Θα συνεχίσω</p><p>-Θα συνεχίσει, κύριες και κύριοι! Ένα χειροκρότημα παρακαλώ. Ποιο διαλέγεις;</p><p>-Το μπλε.</p><p><br /></p><p>24</p><p>-Τι σουπιά είναι αυτή που αφήνει μπλε μελάνη;</p><p>-Επινοημένη</p><p><br /></p><p>25</p><p>-Ήρθα να πάρω ένα κουστούμι και δύο πουκάμισα. Μου είπατε ότι θα είναι έτοιμα την Πέμπτη το απόγευμα.</p><p>-Το όνομα σας παρακαλώ και το νούμερό που σας δώσαμε.</p><p>-Θεμιστοκλής Θεμιστοκλέους. Ορίστε το νούμερό μου, 59.</p><p>-Περιμένετε ένα λεπτό να σας τα φέρω</p><p>-Ευχαριστώ</p><p>-Ορίστε τα ρούχα σας. Αλλά γιατί φοράτε συνέχεια μπλε;</p><p><br /></p><p>26</p><p>-Δημοσιεύτηκε;</p><p>-Επιτέλους</p><p>-Έτσι όπως συμφωνήσατε;</p><p>-Ναι</p><p>-Σε τι χρώμα;</p><p>-Μπλε<br /><br />27<br /><br /><span style="color: red;">-Τι σου είπε, θα φέρει;<br />-Ναι<br />-Πότε;<br />-Αύριο-μεθαύριο, Θα μιλάνε, λέει, ελληνικά<br />-Τι χρώμα;<br />-Μπλε</span><br /><br />28<br /><br />-Δεν θα το ξαναπώ άλλη φορά, κατάλαβες; Μπλε!</p><p>Τοκ! Τοκ!Τοκ!(χτυπήματα στο ταβάνι).</p><p>-Θα σταματήσετε καμιά φορά; Κοιμόμαστε!<br /><br />29<br /><br />Πόσες φορές θα στο πω; Δεν προσέχεις καθόλου. Έπεσες πάνω στο μπλε.<br />-Συγγνώμη<br /><br />30<br /><br />-<span style="color: #fcff01;">Το σκυλάκι σας δαγκώνει, δεσποινίς; <br />-Ναι, αλλά μόνο στο μπλε. Γι'αυτό πρόσεχε!</span></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><h1 style="line-height: 26px; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="color: #fcff01; font-family: arial; font-size: x-small;"><span style="font-weight: 400;">«La Gimblette»1770</span></span></h1><h1 style="line-height: 26px; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="color: #fcff01; font-family: arial; font-size: x-small;"><span style="font-weight: 400;">Jean-Honore Fragonard</span></span></h1><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><br /><p></p></div>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-2747236407606314612024-02-18T10:57:00.001+02:002024-03-13T11:17:16.148+02:00ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΜΕ ΜΠΛΕ(20)<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpF73bskY21JYxkPc05vhuFnw1VMRnMvjA_tyMcNsFXt2K5AgMmCCN47qEewaDLJTPO8CkMDy75VtMZkHefa6KlXwEIuAtsoOC_uxpciUFITcMQfCDE1NykGNts4ASNeOfCHnYozb5x1tLV1nguDEcG9sYIQ3ClAbWlkzKYtHpUu1Q7zpIZWch3dUL3a_a/s600/coat.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="287" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpF73bskY21JYxkPc05vhuFnw1VMRnMvjA_tyMcNsFXt2K5AgMmCCN47qEewaDLJTPO8CkMDy75VtMZkHefa6KlXwEIuAtsoOC_uxpciUFITcMQfCDE1NykGNts4ASNeOfCHnYozb5x1tLV1nguDEcG9sYIQ3ClAbWlkzKYtHpUu1Q7zpIZWch3dUL3a_a/s320/coat.jpg" width="153" /></a></div><span style="color: red;">-Αγάπη, φεύγω!<br />-Στάσου! Έτσι πας στη συνέντευξη; Φτιάξε λίγο το πέτο σου να φαίνεται το μπλε</span>.<br /><br /><br /><p></p><p><span style="color: #fcff01; font-family: arial; font-size: x-small;">"Blue Coat" 1993<br />Alex Katz</span></p>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-65749172264267445832024-02-17T10:00:00.001+02:002024-02-17T10:00:54.596+02:00ΔΥΟ-ΤΡΙΑ ΠΑΓΜΑΤΑ ΑΚΟΜΗ ΓΙΑ ΤΟ "ΖΩΗ, ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΣ"<p><br /></p><p><span style="font-family: georgia;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxNArd3X7wLCZNNNOg-8xiolmhfBOZETkvxALmpHg13ty9on5o5tYcsuLjic1NFe71gE81DFmBhnQYhifA4LaUXJZQe1WT_Ime2PCH4XRFapQX3mE641EPa1z9MTEWLVhAJidi9buz7UZNoYPzWmrYZ0ebwtojNhnNrUna4pKH5yotnLvJz5fC2ILt_X49/s2048/%CE%9F%CE%94%CE%97%CE%93%CE%99%CE%95%CE%A3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1536" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxNArd3X7wLCZNNNOg-8xiolmhfBOZETkvxALmpHg13ty9on5o5tYcsuLjic1NFe71gE81DFmBhnQYhifA4LaUXJZQe1WT_Ime2PCH4XRFapQX3mE641EPa1z9MTEWLVhAJidi9buz7UZNoYPzWmrYZ0ebwtojNhnNrUna4pKH5yotnLvJz5fC2ILt_X49/s320/%CE%9F%CE%94%CE%97%CE%93%CE%99%CE%95%CE%A3.jpg" width="240" /></a></div><br />Το βιβλίο “σφύζει από ζωή, δονείται, πάλλεται” γράφει στο επίμετρο του βιβλίου ο μεταφραστής Αχιλλέας Κυριακίδης(σελ. 771). Συμπληρώνω, ότι ολόκληρο το μυθιστόρημα το διαπερνά ο θάνατος σε όποια μορφή κι αν συντελείται. Φυσικός θάνατος, βίαιος( δολοφονίες, εκτελέσεις), αυτοχειρίες. Υποψιάζομαι, δίχως να μπορώ να το τεκμηριώσω, ότι το βιβλίο “Zωή, οδηγίες χρήσεως” είναι το κλείσιμο του ματιού του συγγραφέα στο “πιστοποιητικό θανάτου του μυθιστορήματος” αποδίδοντας έναν πένθιμο τόνο σε ένα τόσο φωτεινό και αισιόδοξο και πειραματικό πολυμυθιστόρημα.<p></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ενδεικτικά αναφέρω:</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 1) Η Αν Βολτιμάν, αδελφή του Γκασπάρ Βενγκλέρ, πεθαίνει το 1942</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ.21</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 2) Ο Βολτιμάν Γκρεγκουάρ, ανιψιός του Γασπάρ Βενγκλέρ, σκοτώνεται το Μάιο του 1944, στη μάχη του Γκαριλιάνο.</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ.21</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 3) Κύριος Μορό(αγνώστων στοιχείων)*, σύζυγος της Μαρί-Τερέζ Μορό, σκοτώνεται στις 6 Ιουνίου στη μάχη του Σομ.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.105</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">* Το όνομά του δεν αναφέρεται στο "Ευρετήριο Ελληνικών και Εξελληνισμένων Ονομάτων, Τοπωνυμίων και Τίτλων Έργων" σελ.684</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> </span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 4)Από την οικογένεια Γκρατιολέ παθαίνουν όλοι εκτός την Ιζαμπέλ(ΚΕΦΑΛΑΙΙΟ ΝΗ')</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Οικογενειακό δένδρο των Γκρατιολέ στη σελίδα 114</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 5) Ο Μαρσέλ Άπεντσελ, σκοτώνεται τον Ιούνιο του 1944, κοντά στο Βασιέ-αν-Βερκόρ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ.158 </span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 6) Ο Μισέλ Κλαβό σκοτώνεται το 1955, όταν ήταν δεκαεννιά χρονών, σ’ένα δυστύχημα με μοτοσυκλέτα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ.221</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 7) Νοσέρ Ανρί πεθαίνει στο Αλγέρι από μια γαστρεντερίτιδα που οφειλόταν σε κατάχρηση κατάποσης τεμαχίων γόμας.</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ. 222</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 8. Ο Ζερόμ Αντριέν πεθαίνει δίχως πληροφορίες για τον θάνατό του</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ. 278</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 9) Ο Ρενέ Αλμπέν πεθαίνει από συγκοπή το βράδυ του βομβαρδισμού του πολυτελούς ξενοδοχείου, στο οποίο οι Αλμπέν είχαν επενδύσει τα τρία τέταρτα της περιουσίας τους, στη Δαμασκό το 1945 από τις γαλλοβρετανικές δυνάμεις</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ. 285</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 10) Η Μαργκερίτ Βενγκλέρ πεθαίνει το Νοέμβριο του 1943, φέρνοντας στον κόσμο ένα νεκρό παιδί.</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ.328</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 11 Η Γκρέις Τουίνκλερ, η εκκεντρική και γενναιόδωρη Τουίνκι, πεθαίνει το 1951</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ. 345</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">12) Η Ελέν(Γκρατιολέ)Μπρουντέν(σύζυγος Αντουάν Μπροντέν) πεθαίνει το 1947</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ.362</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 13) Μια μέρα του Νοεμβρίου του 1949, ο Ονορέ Μαρσιόν πέφτει καθώς σηκώνεται απ’το τραπέζι και πεθαίνει μέσα σε μία ώρα</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ.534</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 14) Ο γιος της Σελιά Κρεσί σκοτώνεται στις μάχες της Απελευθέρωσης του Παρισιού την ώρα που βοηθούσε έναν γερμανό αξιωματικό να φορτώσει στο side-car της μοτοσυκλέτας του ένα κιβώτιο σαμπάνιες.</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ.535</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 15) Μέσα στις γιορτές του Δεκαπενταύγουστου(1975;) πεθαίνει ο Ζερζ Βαλέν</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ.653</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 16) 15 Αυγούστου 1975; πεθαίνει ο Μπάρτελμπουθ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ.654</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΣΗΜΕΙΩΣΗ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Υπάρχουν θάνατοι ακόμα και σε παζλ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.262</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> Β ΑΥΤΟΧΕΙΡΙΕΣ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 1) Φερνάν ντε Μπομόν, αρχαιολόγος, αυτοκτονεί 12 Νοεμβρίου 1935</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ.27</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 2) Αυτοκτονία του ακροβάτη</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ.73</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 3) Η Έυα Έρικσον την Παρασκευή 11 Ιουνίου 1953 κόβει τις φλέβες των καρπών της.</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.194</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 4) Ο πατέρας της Αρλέτ Κριολά, σύζυγος του Ολιβιέ Γκρατιολέ, την παραμονή των Χριστουγέννων του 1965 καταλήφθηκε από παρανοϊκή κρίση, στραγγάλισε την κόρη του και κρεμάστηκε</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ.364</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 5) Ο Βέχσαλ απαγχονίζεται στο κελί του</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ.397</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 6) Ο απαγχονισμός του Μαξιλιέν Ρικετί την ίδια μέρα της έκτρωσης της Αλταμόν-Μπλανς Γκαρντέλ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ.579</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> Γ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 1) Ελιζαμπέτ(πρώην ντε Μπομόν) και ο σύζυγός της, Φρανσουά Μπρεντέλ, δολοφονούνται από τον Σβεν Έρικσον(14 Σεπτεμβρίου 1959)</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.195</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 2) Τα χαράματα της 11ης Σεπτεμβρίου 1935 δολοφονείται ο Αντουάν Μπροντέν από τρεις νταήδες</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ. 112 </span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 3) Τα αδέλφια Τζερεμάια και Ρούμπεν Άσμπι, ο Νικ Περτουζάνο, ο μοχθηρός και διεστραμμένος νάνος, δολοφονούνται από την Ελέν Μπροντέν(Γκρατιολέ)</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.541</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 4) Ένα πρωί του Απριλίου του 1954 η αινιγματική Αμερικανίδα Ίνγκεμποργκ Σκρίφτερ ήΤζόι Σλόουμπερν ή «Λορελάι», και ο γεροδεμένος Φιλιπινέζος Αουρέλιο Λόπες ή Κάρλος, δολοφονούνται από τον σύζυγο της Αμερικανίδας Μπλαντ Στάνλι.</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> σελ.408</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Δολοφονίες γίνονται και στα βιβλία, όπως παραδείγματος χάρη η δολοφονία του Γκορμά στο μυθιστόρημα το «Μυστηριώδες δήγμα» ή ή στο μυθιστόρημα ”Η δολοφονία των χρυσόψαρων” όπου δολοφονείται ο Όσβαλντ Τσαϊτγκέμπερ </span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ. 217και299</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Γκασπάρ Βενκλέρ πηγαίνει τον Ριμπιμπί(γάτος της Μαργκερίτ Βενκλέρ) στον κτηνίατρο της οδού Αλφρέντ-ντε-Βινί και τον θανατώνει με ένεση</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.329</span></p>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-63445674406433142182024-02-10T10:04:00.002+02:002024-02-10T10:04:49.248+02:00ΖΩΗ ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΣ<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQD9qkutiye2WgWiZFFuiMHG4xvKSJ1A4gUouMOLK2iadaWShJc_tTqquedtkL-6m-4AC7WMBnlj3B4p5hTzZTtLXlaLwHX1DMxNCUpT9qek1WknJLg8Ii8Bz3nC2vO9XhPVJQnwrQYgHQlkCW53ZRXlx40BZ0oe-MYtkK3aVLRpjIW8PbTYOVQHJRadf_/s1200/%CE%96%CE%A9%CE%97.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="843" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQD9qkutiye2WgWiZFFuiMHG4xvKSJ1A4gUouMOLK2iadaWShJc_tTqquedtkL-6m-4AC7WMBnlj3B4p5hTzZTtLXlaLwHX1DMxNCUpT9qek1WknJLg8Ii8Bz3nC2vO9XhPVJQnwrQYgHQlkCW53ZRXlx40BZ0oe-MYtkK3aVLRpjIW8PbTYOVQHJRadf_/s320/%CE%96%CE%A9%CE%97.jpg" width="225" /></a></div><p></p><p>ΠΡΟΛΟΓΟΣ</p><p><br /></p><p><span style="font-family: georgia;">Πριν δύο περίπου χρόνια, από 24 Μαρτίου έως 1 Μαίου 2022, προσπάθησα να ανιχνεύσω σε ποια σημεία του βιβλίου αναφέρονται οι «179 «ανώδυνοι» στίχοι, με τους οποίους ο ζωγράφος Βερλέν συνοψίζει τα θέματα που θέλει να ζωγραφίσει, μ'άλλα λόγια ολόκληρο το βιβλίο»*.<br />Το αποτέλεσμα δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω αποτυχημένο, επιπέδου αντιπροέδρου Εδεσσαϊκού, αλλά η γλωσσική επιμέλεια ήταν, όπως βλέπω τώρα, απογοητευτική, σε σημείο που το νόημα να γίνεται κάποιες φορές ακατανόητο. Φαίνεται η βιασύνη από την έλλειψη ελεύθερου χρόνου και ο ενθουσιασμός να παρουσιάσω γρήγορα τα αποτέλεσμα της «έρευνάς» μου ήταν η αιτία της απογοητευτικής προσπάθειας.<br />Επ’ευκαιρία της αναθεωρημένης έκδοσης του βιβλίου το φθινόπωρο του 2023, επιχειρώ να επανατοποθετήσω την παραπομπή των 179 στίχων στην νέα θέση που έχουν στο βιβλίο, ελπίζοντας ότι αυτή τη φορά τα πράγματα θα είναι πολύ καλύτερα, αφού η επιμέλεια τού κειμένου μου είναι περισσότερο προσεγμένη.<br />Φυσικά περιμένω με ανυπομονησία τη βοήθειά σας για λάθη, παραλήψεις και προχειρότητες που τυχόν υπάρχουν στην προσπάθειά μου.<br /><br />*Σημειώσεις του μεταφραστή"<br />σελ.747-748<br /><br /><br /><u>&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&</u></span></p><p><span style="font-family: georgia;">1 Ο Βαγιάρος που φιλοδωρεί την Γκρίζι με έναν καναπέ από μαόνι</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Πιο πέρα ακόμα, πίσω από μια στοίβα στρατιωτικά συμπράγκαλα[....] ένας καναπές από μαόνι σε σχήμα S, ντυμένος μ’ένα λουλουδάτο ύφασμα, που τον είχε κάνει, λέει, δώρο ένας ρώσος πρίγκηπας στην Καρλότα Γκρίζι, το 1892.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.147</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΔ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">2 Tο αγόρι που κατεβάζει τα σκουπίδια κι έχει το νου του αλλού</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">[……] ενώ ο Ζιλμπέρ Μπερζέ κατεβάζει τα σκουπίδια με το μυαλό του στο πώς θα λύσει το μπερδεμένο αίνιγμα της αστυνομικής επιφυλλίδα στο χολ της εισόδου</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.650</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΕΠΙΛΟΓΟΣ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">3 Ο λιμοκοντόρος που κατευοδώνει την κοσμογυρισμένη Αυστραλέζα</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο ανηψιός της Ολίβια Ρορσάς [.....] ένα αγόρι γύρω στα δεκάξι, πανύψηλο, με κατάμαυρα μαλλιά που πέφτουν μπούκλες στους ώμους του, ντυμένος με γούστο που σίγουρα δεν είναι της ηλικίας του: άσπρο πουκάμισο πολύ ανοιχτό στο στήθος, καρό γιλέκο, πέτσινο μπουφάν, βερικοκί φουλάρι, κανελί μπλουτζίν και φαρδιές τεξανές μπότες.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.502</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΘ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">4 Ο έμπορος ελαιολάδου που ανοίγει στο Παρίσι μια ψαροταβέρνα;</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Το παράδειγμα το έδωσε ο κύριος Αρντί, ένας μαρσεγιέζος λαδέμπορος που έμενε στο δεύτερο αριστερά, [....] ο Αρνί Φερνέλ[....]αφού εργαζόταν ως αρχιμάγειρος στο εστιατιατόριο που είχε ανοίξει ο κύριος Αρντί στο Παρίσι για να δείξει πόσο φρέσκα και εξαιρετικής ποιότητας ήταν τα προϊόντα του</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.289</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΘ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">5 Ο νεαρός δισεκατομμυριούχος που διδάσκεται πώς να ζωγραφίζει</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Και πράγματι, ο Μπάρτελμπουθ όχι απλώς δεν είχε ιδέα απ΄αυτή την ευαίσθητη τέχνη, την ακουαρέλα, αλλά δεν είχε πιάσει στη ζωή του πινέλο, για να μην πούμε και μολύβι. Έτσι, τον πρώτο χρόνο, ο Βαλέν έπιασε να του μαθαίνει να σχεδιάζει με κάρβουνο, με μολύβι, με κόκκινη κιμωλία, και τον έβαζε να του κάνει αντίγραφα μοντέλων πάνω σε χαρτιά καντριγιέ, σπουδές φωτοσκιάσεων με κιμωλία, ασκήσεις γραμμοσκιών, σύνθεσης και προοπτικής.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ. 161-162</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΣΤ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">6 Ο μαχαραγιάς που καλεί έναν ρούσο Ευρωπαίο σε κυνήγι τίγρεων</span></p><p><span style="font-family: georgia;"> [ ....]είναι θρονιασμένοι ένας Ευρωπαίος(ρούσες φαβορίτες, κάσκα το κεφάλι) κι ένας μαχαραγιάς: το καφτάνι του πνιγμένο στο πετράδι, και στ’άσπιλο τουρμπάνι του ένα μικρό λοφίο που το κρατάει ένα θεόρατο διαμάντι· μπροστά τους, στην άκρη της ζούγκλας, έχοντας μισοπροβάλλει απ’τα χαμόκλαδα, με την κοιλιά ένα με το χώμα, το θηρίο ετοιμάζεται να χιμήξει</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.101</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΘ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">7 Ο προσκυνητής ποιητής που ναυαγεί λίγο έξω από τον Αρχάγγελο</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ήταν κάποτε ο Αλμπέρ Ντε Ρουτιζί (Βασιλεία, 1834- Κάπου στη Λευκή Θάλασσα, 1867. Γάλλος ποιητής και μυθιστοριογράφος. Μέγας θαυμαστής του Λομονόσοφ, αποφάσισε να κάνει ένα προσκύνημα στον Αρχάγγελο, γενέθλια πόλη του ινδάλματός του, αλλά το πλοίο του ναυάγησε λίγο πριν μπει στο λιμάνι.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ. 382</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ξ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">8 Ο άφραγκος μάγος που μαντεύει τυχαίους αριθμούς στην Κεϋλάνη</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Μπλαντ Στάνλι, πανύψηλος, ωραίος σαν ήρωας ταινίας ουέστερν, με λακκάκια σαν του Κλαρκ Γκέιμπλ[.....] ντυμένος φακίρης, μάντευε διάφορα πράγματα με βάση κάποιους αριθμούς που τάχα έπεφταν στην τύχη</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.408-409</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΞΕ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">9 Η ρωσίδα αοιδός που ακολουθεί τον Σένμπεργκ στο Άμστερνταμ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η Βέρα Ορλόβα-μ’αυτό το όνομα είναι γνωστή στους μελομανείς-διέφυγε στη Δύση την άνοιξη του 1918 και εγκαταστάθηκε πρώτα στη Βιέννη, όπου υπήρξε μαθήτρια του Σένμπεργκ στο Verein für musikalische Privataufführung. Ακολούθησε τον Σένμπεργκ στο Άμστερνταμ, αλλά όταν εκείνος επέστρεψε στο Βερολίνο, τον αποχωρίστηκε, ήρθε στο Παρίσι κι έδωσε μια σειρά ρεσιτάλ στη Salle Erard.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.39</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">10 Ο τεχνοκριτικός που αφαιρεί ζωές για έναν πίνακα του Άγγλου</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Παρ’όλα αυτά, ο Μπεσάντρ δεν έλεγε να βάλει κάτω: και το μοιραίο συνέβη πριν από δύο μήνες περίπου, στις 28 Απριλίου του 1975, την ίδια δηλαδή εβδομάδα που ο Μπάρτελμπουθ τυφλώθηκε εντελώς: το τηλεοπτικό συνεργείο που “χε πάει στην Τουρκία και που ο οπερατέρ του θα πήγαινε εν συνεχεία στην Τραπεζούντα για να προβεί στην καταστροφή της τετρακοσιοστής τριακοστής όγδοης ακουαρέλας (το πρόγραμμα του Αγγλου είχε μείνει ήδη δεκαέξη μήνες πίσω) δε γύρισε ποτέ: δύο μέρες αργότερα, έγινε γνωστό ότι και οι τέσσερις του συνεργείου είχαν βρει το θάνατο σ’ενα πολύ περίεργο αυτοκινητικό δυστύχημα</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ 572</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΖ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">11 Η επιχειρηματίας που στεναχωριέται γιατί δε ζει στην επαρχία</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η κυρία Μορό σιχαινόταν το Παρίσι</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.137</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΓ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">12 Η λαίδη απ’το Νιουκάστλ που συλλέγει ρολόγια μα κι αυτόματα</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η γηραιά Λαίδη ΦόρτραΪτ είχε μια συλλογή ρολογιών και αυτομάτων για την οποία ήταν πολύ υπερήφανη.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.33</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">13 Η μαγείρισσα που αποστρέφεται τις αυτοκαθαριζόμενες κουζίνες</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Όμως η μαγείρισσα της κυρίας Μορό, μια ρωμαλέα Βουργουνδή, γέννημα-θρέμμα του Παρέ-λε-Μονιάλ, που λεγόταν Γερτρύντ, δεν παραμυθιάστηκε με όλα αυτά τα κόλπα και δήλωσε ευθύς εξαρχής στην κυρία της ότι δεν θα ΄ψηνε ούτε ένα αβγό σε μια κουζίνα σαν και δαύτην όπου τίποτα δεν ήταν στη θέση του και τίποτα δεν δούλευε όπως εκείνη είχε μάθει.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.419</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΞΕ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">14 Ο παραγουανός υπηρέτης που ετοιμάζεται να κάψει μια επιστολή</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Νιέτο, που φοράει ένα άσπρο κεντητό πουκάμισο κι ένα παντελόνι με φαρδιά ζώνη. και είναι ξαπλωμένος στο κρεβάτι· στο αριστερό του χέρι, που το ΄χει φέρει στο ύψος των ματιών του, κρατάει ένα γράμμα, το ρομβοειδές γραμματόσημο του οποίου απεικονίζει τον Σιμόν Μπολίβαρ, και στο δεξί, τον μέσο του οποίου κοσμεί ένα μεγάλο δαχτυλίδι chevaliere, έναν αναμμένο αναπτήρα, θαρρείς να κάψει το γράμμα που μόλις έλαβε.</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ. 58</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">15 Ο ορνιθόμυαλος πολιτοφύλακας που παραγγέλνει βαρέλια με άμμο</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">[....] Θυμόταν τον Μπερλού, τον αρχηγό της πολιτοφυλακής, έναν μικρολόγο κρετίνο με γκρίζα μπλούζα και μπερέ[....} έφερε κι έστησε στο χολ της εισόδου και στην αυλίτσα για τους σκουπιδοντενεκέδες κάτι βαρέλια γεμάτα άμμο που ποτέ δε χρησίμεψαν σε κάτι</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ, 90</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΖ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">16 Η υστερική Ελβετίδα που επιμένει να επιθεωρήσει τα υδραυλικά</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η κυρία Πιτσικανιόλι[....] που ήταν πρόδηλο ότι κατεχόταν από το άγχος της οικιακής ασφάλειας, απαίτησε να της εξηγήσουν τον τρόπο λειτουργίας όλων των ηλεκτρικών συσκευών και να της δείξουν που βρίσκεται κάθε διακόπτης, κάθε ασφάλεια, κάθε ρελέ.</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.552</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΣΤ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">17 Η θυρωρός που ποτίζει τα φυτά όσων ενοίκων λείπουν σε ταξίδι</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η κυρία Νοσέρ, σαράντα τεσσάρων χρονών, κοντούλα, λίγο στρουμπουλή, πολυλογού και εξυπηρετική.[....] Δεν υπάρχει άνθρωπος στην πολυκατοικία που να μην του δόθηκε κάποτε η ευκαιρία να εκτιμήσει την καλοσύνη της ή να φύγει για διακοπές ήσυχος ότι τα χρυσόψαρα θα ταΐζονταν, το σκυλί θα ΄κανε τη βόλτα του, τα λουλούδια θα ποτίζονταν, οι ενδείξεις των μετρητών τα καταγράφονταν</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ. 222-223</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΕ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">18 Ο Ορφανίκ που επιθυμεί την άρια της Αντζέλικα απ’το «Ορλάντο»</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Και στη διάρκεια μιας δεξίωσης του κόμητος Ορφανίκ, κατά παράκλησιν του οποίου είχε πάει (η Βέρα Ορλόβα) για να τραγουδήσει την τελευταία άρια της Αντζέλικας από την όπερα «Ορλάντο» του Αρκονάτι</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Innamorata, mio cuore tremante</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Voglio morire…</span></p><p><span style="font-family: georgia;">γνώρισε τον άντρα που έμελλε να γίνει σύζυγός της.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.40</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">19 Η υπάλληλος του γραφείου επισκέπτεται το κενό διαμέρισμα</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">«Η γυναίκα που ανεβαίνει τις σκάλες δεν είναι η διευθύντρια του γραφείου, αλλά η βοηθός της. [.....} κι η γυναίκα έρχεται σήμερα για να επιθεωρήσει τα πράγματα με μεγαλύτερη προσοχή, να σχεδιάσει μία κάτοψη των χώρων με μεγαλύτερη ακρίβεια....</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.21-22</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α</span></p><p><span style="font-family: georgia;">20 Ο επιθεωρητής της Υπηρεσίας Υδάτων που προστατεύει τα πουλιά</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Λουί είχε σπουδάσει στη Βιερζόν και στην Τουρ, και εργαζόταν στην Υπηρεσία Υδάτων και Δασών. Την επόμενη κιόλας που ξέσπασε ο πόλεμος, ενώ δεν είχε κλείσει καλά καλά τα 21 ,του ανατέθηκε να οργανώσει ένα από τα πρώτα εθνικά πάρκα της Γαλλίας, στο Σεν-Τροζάν της νήσου Ολερόν.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.361</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΗ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">21 Η νοσοκόμα που ξεφυλλίζει ανόρεχτα ένα φωτογραφικό περιοδικό</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η τρίτη γυναίκα είναι καθισμένη, αριστερά, λίγο απόμερα. Είναι μια νοσοκόμα. Ξεφυλλίζει αδιάφορα ένα εικονογραφημένο περιοδικό, στο εξώφυλλο του οποίου βλέπουμε ένα είδωλο του τραγουδιού: φοράει ένα φανταχτερό σμόκιν μπλε-πετρόλ με ασημένιες πούλιες, το πρόσωπό του είναι μούσκεμα στον ιδρώτα, κι έχει γονατίσει, με τα χέρια σταυρωμένα κι ανοιχτά τα πόδια, μπροστά σ’ ένα κοινό που παραληρεί </span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.104</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Κ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">22 Ο κατασκευαστής των παζλ που μεταμορφώνεται σαν παίζει τάβλι</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Εκείνος(ο Βενκλέρ) που η ηρεμία του άγγιζε τα όρια της απάθειας και δεν υπήρχε στεναχώρια που να μην την είχε περάσει με γλυκύτητα, με υπομονή και καρτερία, εκείνος, που κανείς δεν τον είχε δει να θυμώνει, ήταν ικανός, όταν π.χ. έριχνε ο Μορελέ κι έφερνε πεντάρες και του έπιανε τη μάνα[....] ήταν λοιπόν ικανός να πιάσει το τάβλι με τα δυο του χέρια και να το εκσφενδονίσει, κατηγορώντας τον Μορελέ ότι έκλεβε, και πυροδοτώντας έναν τέτοιον τσακωμό, που καμιά φορά οι άλλοι θαμώνες δεινοπαθούσαν να τον διευθετήσουν.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.55</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">23 Το λαϊκό ίνδαλμα που ξεκινάει για έναν ακόμα γύρο του κόσμου</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Απόψε τα μεσάνυχτα, η Ολίβια Ρορσάς παίρνει το τρένο απ΄τον σταθμό Σεν-Λαζάρ για τον 56ο της γύρο του του κόσμου.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.502</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΘ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">24 Ο έμπορος έργων τέχνης που του παίρνει τα μυαλά μια Ιταλιάνα</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο γκαλερίστας Γκρομέκ που όλοι ξέρουν πως η γυναίκα του υπήρξε ερωμένη του ηθοποιού(Γκορμά) </span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.219</span></p><p><span style="font-family: georgia;">(Εδώ διατηρώ τις αμφιβολίες μου, αν και στην αρχή θεωορούσα τον Εμίλιο Γκριφαλκόνι)</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΔ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">25 Ο ρέμπελος στρατιώτης που ξανασυναντά τον άτυχο καθηγητή του</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Ριρίκος λοιπόν, που υπήρξε για ένα χρόνο ο δυστυχής μαθητής του pH το Κολέγιο Σαπτάλ [.......} ένα Σάββατο απόγευμα, καθώς έκανε τη βόλτα του στην πόλη, μ’εκείνη την αφόρητη πλήξη που μαστίζει τους κληρωτούς, πήρε το μάτι του τον πρώην καθηγητή του: όρθιος στην είσοδο ενός σούπερ μάρκετ, ντυμένος νορμανδός χωριάτης με μπλε φόρμα, κόκκινο καρό φουλάρι και κασκέτο, ο Πολ Εμπέρ διαλαλούσε στους περαστικούς την πραμάτεια του: αλλαντικά του χωριού, εμφιαλωμένο μηλόκρασο, γλυκά της Βρετάνης και ψωμί ψημένο στα ξύλα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.173</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΖ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">26 Ο Γκιομάρ που αναδεικνύει μαγικά ένα σχέδιο του Χανς Μπέλμερ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">“Το τελευταίο στάδιο της επιχείρησης δεν αφορούσε τον παρασκευαστή: το ανασυγκολλημένο παζλ, που ‘χε ξαναγίνει ακουαρέλα, κολλημένη πάνω σε μια λεπτεπίλεπτη φλούδα λεύκας, μεταφερόταν σ’ έναν συντηρητή τέχνης, τον Γκιομάρ, που αποκολλούσε με μια λεπίδα το φύλλο του χαρτιού Whatman, και απάλειφε από την οπίσθια όψη του κάθε ίχνος κόλλας. Υπόθεση λειτουργική, αλλά ρουτινιέρικη για έναν ειδικό όπως ο Γκιομάρ, μια διασημότητα στο είδος του, χάρη στην αποκατάσταση τοιχογραφιών που ‘χαν καλυφθεί από απανωτά στρώματα σοβάδων και επιχρωματισμών, και στη διάσχιση(κατά πάχος) ενός φύλλου χαρτιού, πάνω στο οποίο ο Χανς Μπέλμερ είχε σχεδιάσει κάτι recto verso</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.45</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">27 Το κουφό και δίκορο γατάκι που ζει στον όροφο με τις σοφίτες</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Είναι ένας κεραμιδόγατος που, όταν εμφανίστηκε πριν από τρία - τέσσερα χρόνια, είχε μια ανοιχτή πληγή στο σβέρκο. Η κυρία Ορλόφσκα τον περιμάζεψε και τον φρόντισε. Όλοι πρόσεξαν αμέσως πως ήταν δίκορος: το 'να μάτι του ήταν γαλανό σαν κινέζικη πορσελάνη και τ'άλλο χρυσαφί. Χρειάστηκε να περάσει λίγος καιρός για να πάρουν είδηση πως ήταν και θεόκουφος</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.88</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΕ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">28 Ο ρακοσυλλέκτης που βάζει σε μπουκάλια αγαλματάκια από φελλό</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Το φασαμέν της κυρίας Άπεντσελ, τ' ανθρωπάκια από φελλό που έφτιαχνε ο κύριος Τροκέ κι ύστερα τα ‘βαζε μέσα σε μπουκάλια κι έβγαινε τις Κυριακές να τα πουλήσει στα Σανζ- Ελιζέ, η γαλάζια εμαγιέ καφετιέρα που έμενε πάντα ζεστή στο μάτι της κουζίνας της κυρίας Φρενέλ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.92</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΖ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">29 Ο αποκρουστικός ποδηλάτης που επιστρέφει ωραίος και πλούσιος</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Το άλλο πρωί, χτύπησε το κουδούνι της εξώπορτας, κι ένας άνθρωπος εκπλάγου καλλονής εμφανίστηκε στο κατώφλι της: ήταν ο Μαργκέ αναστάς εκ των τεράτων.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Λινό Μαργκέ δεν είχε γυρίσει μόνο ωραίος αλλά και πάμπλουτος. Αποφασισμένος να ξενιτευτεί, ανέθεσε στην τύχη να διαλέξει για λογαριασμό του τον τελικό του προορισμό· άνοιξε, λοιπόν, ένα βιβλίο γεωγραφίας και, δίχως να κοιτάζει, κάρφωσε μια βελόνα σ΄έναν παγκόσμιο χάρτη• η τύχη, μετά από κάμποσες φορές που ΄χε βουτήξει στον ωκεανό, του ΄δειξε τελικά τη Νότια Αμερική.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ.469</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΓ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">30 Ο τέως ιδιοκτήτης που οραματίζεται να πλάσει ένα γνήσιο ήρωα</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η πρώτη είναι ένα σχέδιο μυθιστορηματικής υφής: το όνειρο του Γκρατιολέ είναι να πλάσει ένα ήρωα μυθιστορήματος, έναν αληθινό ήρωα• όχι σαν κάτι πολωνούς χοντροβασιλιάδες που δεν έχουν άλλο στο νου τους πάρεξ μακελειά και λουκάνικα, αλλά έναν αληθινό παλαδίνο, έναν ατρόμητο ιππότη, που προστατεύει χήρες και ορφανά, που δεν σηκώνει τ' άδικο, έναν ακατάβλητο στρατηλάτη, ένα αρχοντόπουλο με τα όλα του, έναν λεβέντη με καρδιά, μυαλό και πλούτη.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.365</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΗ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">31 Ο Ιταλός βιολιστής που εξαντλεί την υπομονή ενός πορτρετίστα</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Το τέταρτο, τέλος, ήταν μια σπουδή σε παστέλ του Ζοζέφ Ντυκρέ για το πορτρέτο του βιολονίστα Μπέπο. Αυτός ο ιταλός βιρτουόζος, που ήταν εξαιρετικά δημοφιλής τα χρόνια της Επανάστασης («Θα τζοκάρω το βιολίνο μου», είχε απαντήσει όταν, επί Τρομοκρατίας, τον ρώτησαν πώς σκόπευε να υπηρετήσει το Έθνος), έφτασε στη Γαλλία στις αρχές της Βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΣΤ’. Φιλοδοξούσε να ονομαστεί Βιολί του Βασιλέως, αλλά του πήρε τη θέση ο Λουί Γκενέ. Έξαλλος από ζήλια, ο Μπέπο ορκίστηκε να μην αφήσει τον αντίπαλό του σε χλωρό κλαρί. Έτσι, όταν έμαθε ότι ο Φρανσουά Ντυμόν είχε μόλις τελειώσει μια μινιατούρα πάνω σε ελεφαντόδοντο με την προσωπογραφία του Γκενέ, έσπευσε στον Ζοζέφ Ντυκρέ και του παράγγειλε το πορτρέτο του.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ. 619-620</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΡΕ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">32 Ο οδηγός με το κασκέτο που γυαλίζει τον καθρέφτη της εισόδου</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ήταν παντρεμένη μ’έναν φορτοεκφορτωτή της ποτοποιίας Nicolas, που διέσχιζε όλο το Παρίσι με το τρίκυκλό του, με το κασκέτο του να ‘χει γείρει μονόπαντα και τη γόπα κολλημένη στην άκρη των χειλιών του, και που τον έβλεπες καμιά φορά, όταν είχε σχολάσει κι είχε βγάλει το μπεζ πέτσινο μπουφάν του με τα χιλιάδες σκασίματα, να φοράει τη χνουδωτή ζακέτα που του ‘χαν αφήσει οι Ντανγκλάρ, και να δίνει ένα χεράκι στη γυναίκα του, είτε λουστράροντας τους μπρούντζους της πόρτας του ασανσέρ, είτε περνώντας με στουπέτσι τον μεγάλο καθρέφτη της εισόδου, σιγοσφυρίζοντας ασταμάτητα ένα απ ΄τα σουξέ της εποχής: το “Romance de Paris”, το “Ramona”, ή το “Premier rendez-vous”.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ.221</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΕ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">33 Η λιτοδίαιτη φίλη που συγγράφει τη βιογραφία των πενταδύμων</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Δυστυχώς, η υποδειγματική βιογραφία αυτών των πέντε Αδελφών Τρεβέν δεν αντέχει σε επισταμένη μελέτη, κι ο αναγνώστης που, μ΄όλα αυτά τα θρυλικά κατορθώματα, κάτι έχει αρχίσει να ψυλλιάζεται, δεν αργεί να δει τις υποψίες του να δικαιώνονται: διότι η κυρία Τρεβέν (την οποία, αντίθετα με τη δεσποινίδα Κρεσπί, την αποκαλούν «κυρία», και ας μην παντρεύτηκε ποτέ της) δεν έχει κανέναν αδελφό, πόσο μάλλον ανιψιές που να φέρουν το επώνυμό της.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ. 590-591</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΘ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">34 Ο έμπειρος χημικός που εφαρμόζει τεχνάσματα ενός ιταλού χύτη</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Μορελέ δεν διέθετε καμία από τις θεωρητικές γνώσεις που απαιτούνταν για τη λύση ενός τέτοιου προβλήματος, αλλά συνέστησε στον Μπάρτελμπουθ τον προϊστάμενό του, έναν χημικό γερμανικής καταγωγής, ονόματι Κουσέρ, που ισχυριζόταν ότι ήταν μακρινός απόγονος του μουσικοσυνθέτη[.....] Μετά από πολλές άκαρπες προσπάθειες όπου είχαν δοκιμαστεί όλων των ειδών οι ζωικές ή φυτικές κόλλες και ποικιλώνυμα συνθετικά ακρυλικά, ο Κουσέρ επετέθη στο πρόβλημα με εντελώς διαφορετικό τρόπο.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">(Συμπληρώστε εσείς τα υπόλοιπα)</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.43</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">35 Το χάμστερ που τρελαίνεται για ντόμινο και για ψημένο τυράκι</span></p><p><span style="font-family: georgia;">- μη ξεχάσεις ν’ αγοράσεις ψημένο ένταμ για τον Πολώνιο και να τον πηγαίνεις μια φορά την εβδομάδα στον κύριο Λεφέβρ για το μάθημα ντόμινο.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ. 520-521</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΑ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">36 Ο άφταστος ζωγράφος που προσθέτει ομίχλη σε γνωστούς πίνακες</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Από μια ράγα, στερεωμένη σε ύψος δυόμισι μέτρων απ’ το πάτωμα, κρέμονται αρκετά μεταλλικά τρίγωνα, πάνω στα οποία ο ζωγράφος έχει αναρτήσει καμιά εικοσαριά πίνακες του, οι περισσότεροι μικρών διαστάσεων: είναι όλοι έργα μιας προγενέστερης τεχνοτροπίας του καλλιτέχνη, εκείνης που ο ίδιος αποκαλεί «η ομιχλώδης μου περίοδος» και στην οποία οφείλει όλη τη δόξα του: πρόκειται κατά κανόνα για αριστοτεχνικά αντίγραφα πασίγνωστων πινάκων – «Η Τζοκόντα, «Ο Εσπερινός», «Η Υποχώρηση από τη Ρωσία», «Το Πρόγευμα στη Χλόη», «Το μάθημα Ανατομίας» κλπ.- πάνω στα οποία ο Χάτινγκ ζωγράφιζε διάφορα ποικίλης πυκνότητας νεφελώματα, ώσπου να γίνουν όλα μια γκρίζα θολούρα και τα ξακουστά πρότυπα να διακρίνονται μόλις και μετά βίας.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.64-65</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΑ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">37 Ο ταλαίπωρος κλόουν της Πολωνίας που ζει με χυλούς στην πλαζ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η Ελζμπιέτα λέει γι’αυτόν τον άνθρωπο, που δεν φαίνεται να τον συγκινεί πια τίποτα στη ζωή, ότι, πριν τον πόλεμο ήταν ο πιο κοσμαγάπητος κλόουν της Βαρσοβίας και ότι αυτός είναι στην αφίσα που έχει στην κάμαρά της. Γνωρίστηκαν πριν τρία χρόνια στην παιδική χαρά της πλατείας Ανά–ντε-Νοάιγι. Η Ελζμπιέτα πρόσεχε τον γιο της που έπαιζε με τα χώματα, όταν ήρθε και κάθισε δίπλα της, στο παγκάκι, ένας κύριος που διάβαζε μια πολωνική μετάφραση των «Κοριτσιών της φωτιάς –Sylwia i inne opowiadania». Πιάσαν την κουβέντα και έγιναν φίλοι. Εκείνος έρχεται δυο φορές το μήνα και τρώει στο σπίτι της. Καθώς όμως δεν του ‘χει μείνει ούτε ένα δόντι, η Ελζμπιέτα τον ταΐζει ζεστό γάλα και κρέμες. </span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.357-358</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΖ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">38 Οι τουρίστες που παλεύουν μάταια με τους τούρκικους χαλκάδες</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μια μέρα, έπιασε να εξηγεί στον Βαλέν ότι τα δαχτυλίδια αυτά αποτελούσαν κι ένα είδος παζλ , - και μάλιστα από τα πιο δύσκολα: Οι Τούρκοι τα λένε "Χαλκάδες του διαβόλου»: είναι φτιαγμένα από επτά, έντεκα ή δεκαεπτά χρυσούς ή ασημένιους κρίκους, περασμένους ο ένας μέσα στον άλλον, έτσι ώστε να σχηματίζεται μια κλειστή, τέλειας κανονικότητας, απόρθητη σπείρα: στα καφενεία της Άγκυρας, οι πραγματευτές πλευρίζουν τους ξένους, τους δείχνουν το κλειστό δαχτυλίδι κι αμέσως, με μία κίνηση απελευθερώνουν τους αλυσιδωτούς κρίκους.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ.51</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">39 Ο ιεροσπουδαστής που προτείνει πορνοέντυπα στους περαστικούς</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η γριούλα έμενε στον τέταρτο αριστερά, δίπλα στους Γκριφαλκόνι, και την έβλεπες συχνά να κάνει βόλτες στις σκάλες φορώντας μόνο το κομπινεζόν της. Ο γιος της ήθελε να γίνει παπάς. Πολλά χρόνια αργότερα, μετά τον πόλεμο, ο Βαλέν τον συνάντησε έξω από το Λούβρο, να ΄χει πλευρίσει τους τουρίστες που ετοιμάζονταν να μπουν στα πούλμαν τους και να πουλάει πορνοπεριοδικά· μετά, έπιασε να διηγείται στον Βαλέν μια ατέλειωτη ιστορία για λαθρεμπόριο χρυσού με την Ε.Σ.Σ.Δ.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ.177</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΗ΄</span></p><p><span style="font-family: georgia;">40 Η νεάνις που κρατάει με το χέρι προτεταμένο την ολυμπιακή δάδα;</span></p><p><span style="font-family: georgia;">[....] υπάρχει ακόμα σφηνωμένη μια καρτ-ποστάλ με μια(ασυζητητί Γιαπωνέζα) αθλήτρια να κρατά στο τεντωμένο χέρι της μια αναμμένη δάδα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ.51</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">41 Ο γιος που φορτώνεται ένα κακόηχο όνομα προς τιμήν του Μπεκό;</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Ζιλμπέρ Μπερζέ λέγεται Ζιλμπέρ, παρά την ελαφρώς κακόηχη παρήχηση των δύο “μπερ” γιατί οι γονείς του, αμφότεροι φανατικοί θαυμαστές του Ζιλμπέρ Μπεκό, γνωρίστηκαν σε μια συναυλία που ΄χε δώσει ο Μπεκό στο θέατρο Empire το 1956, κατά τη διάρκεια του οποίου έσπασαν 87 καθίσματα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.216</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΔ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">42 Ο καπνιστής του τεράστιου πούρου που ακούει μουσική από χωνί</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ένας άλλος νεαρός, ολόιδια ντυμένος, κάθεται σ’ένα καλαμένιο πουφ· με τα χέρια χωμένα στις τσέπες του μπλέιζέρ του και τα πόδια με τα μαύρα παπούτσια τεντωμένα μπρος του, κρατάει ανάμεσα στα χείλια του, αφήνοντας το να αλαφρογέρνει, ένα μακρύ, σταχτόχρωμο πούρο, που βρίσκεται στο πρώτο στάδιο της καύσης του, που δηλαδή δεν του’χει πέσει ακόμα η πρώτη στάχτη. </span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ. 488</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΖ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">43 Ο Αμέρικο που μαθαίνει πριν ξεψυχήσει ότι βάπτισε μια ήπειρο</span></p><p><span style="font-family: georgia;">[....] η δε χρονολογία του αντιτύπου-1507- τερμάτιζε επιτέλους μια σκληρή διαμάχη τριών περίπου αιώνων που αφορούσε στον Αμέρικο Βεσπούτσι: Για τους μεν, ο Αμέρικο ήταν ένας έντιμος άντρας, ένας ακέραιος και ευσυνείδητος εξερευνητής, που ποτέ του δεν είχε διανοηθεί ότι θα το δινόταν κάποτε η τιμή να βαπτίσει μία ολόκληρη ήπειρο και που δεν έμελλε να το μάθει ποτέ, αν και ορισμένοι υποστηρίζουν ότι το πληροφορήθηκε στο νεκροκρέβατό του</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ. 507-508</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Π’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">44 Ο λωλαμένος διπλωμάτης που ζει αποκλειστικά για να εκδικηθεί;</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Σβεν Έρικσον, ο οποίος θέλει να εκδικηθεί για τον θάνατο του γιου του.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">(Η ιστορία του σουηδού διπλωμάτη) </span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ. 187-206</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΑ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 45 Ο τυφλός χορδιστής που τον συνοδεύει ο φιλομαθής εγγονός του;</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Πάνε τώρα σαράντα χρόνια που ο χορδιστής του πιάνου έρχεται δύο φορές το χρόνο, κάθε Ιούνιο και Δεκέμβριο, στης κυρίας Ντε Μπομόν, κι είναι η πέμπτη φορά που συνοδεύεται απ’ τον εγγονό του, ο οποίος έχει πάρει πολύ σοβαρά το ρόλο του, παρά το γεγονός ότι δεν έχει κλείσει ακόμα τα δέκα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ. 490</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΗ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">46 Ο ατομικός επιστήμονας που “διαβάζει” τα χείλη του κωφάλαλου</span></p><p><span style="font-family: georgia;">[....} ο Δρ. Κόλικερ, ο ατομικός επιστήμονας που ‘χε χάσει χέρια και πόδια κατά τον βομβαρδισμό του εργαστηρίου του και που τον θεωρούσαν ως τον πιο ανεπτυγμένο εγκέφαλο της εποχής του, παρ’όλο που από πάνω ήταν και κωφάλαλος: μονίμως περιστοιχισμένος από τέσσερις σωματοφύλακες και με τη βοήθεια ενός μηχανικού που ΄χε περάσει από ειδική εντατική εκπαίδευση για να διαβάζει από τα χείλια του τις εξισώσεις και να τις μεταγράφει σε μαυροπίνακες.....</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ. 395</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΞΒ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">47 Η μελαγχολική κοπέλα που ρεμβάζει στο κρεβάτι του πατέρα της</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σήμερα, είναι η σειρά της Ιζαμπέλ να φροντίζει τον πατέρα της που αρρωσταίνει όλο και πιο συχνά. Ψωνίζει, χτυπάει τις ομελέτες, τρίβει τις κατσαρόλες, κρατάει το νοικοκυριό. Είναι ένα αδύνατο κοριτσάκι, με θλιμμένο πρόσωπο, με μάτια γεμάτα μελαγχολία, που κάθεται ώρες μπροστά στον καθρέφτη της και διηγείται στον εαυτό της τρομαχτικές ιστορίες.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.364</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΗ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">48 Ο οικτίρμων αβάς που βοηθάει έναν Γάλλο χαμένο στη Νέα Υόρκη</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Φρενέλ πήγε να ζητήσει βοήθεια από τον ιερέα της ενορίας, ο οποίος ίσως επειδή είχε συγκινηθεί από την προφορά του, τον δέχτηκε. Ο ιερωμένος κούνησε θλιμμένα το κεφάλι μαθαίνοντας ότι ο Φρενέλ υπήρξε τσαρλατάνος, ταχυδακτυλουργός και θεατρίνος, αλλά μόλις άκουσε ότι παλιά διηύθυνε ένα εστιατόριο στο Παρίσι κι ότι μεταξύ της πελατείας του συγκαταλεγόταν η Μιστενγκέτ, ο Μορίς Σεβαλιέ, ο Λιφάρ, ο τζόκεϊ Τομ Λέιν, ο Νυνζεσέρ και ο Πικάσο, χαμογέλασε φαρδιά-πλατιά και, κατευθυνόμενος προς το τηλέφωνο, διαβεβαίωσε τον Γάλλο πως τα βάσανα του είχαν τελειώσει.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.343</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΕ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">49 Ο ντεκορατέρ που αξιοποιεί τον κόκκινο σκελετό του χοιριδίου</span></p><p><span style="font-family: georgia;">[.....]στην τρίτη, διάφορα αντικείμενα που ανήκαν κάποτε στον φυσιολόγο Φλουράν· ειδικότερα, ο κατακόκκινος σκελετός εκείνου του γουρουνόπουλου που ο σοφός επιστήμων τάιζε τη μητέρα, τις 84 τελευταίες μέρες της κύησης, με τροφές ανακατεμένες με ερυθρόδανον, κοινώς ριζάρι, προκειμένου ν’αποδείξει πειραματικά ότι υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ του εμβρύου και της μητέρας.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ. 141</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΓ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">50 Ο Μινούς κι ο Πιπ ρίχνουν τη γαλατιέρα της κυρίας Τρεβέν</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Τα δύο γατιά του σπιτιού, ο Πιπ και η Μινούς, κοιμούνται στο χαλί, με τα πόδια τελείως απλωμένα και άσφιχτα, και με χαλαρωμένους τους μυς του αυχένα, στη στάση δηλαδή που συνδέεται με τη λεγόμενη «παράδοξη» φάση του ύπνου και αντιστοιχεί, όπως γενικά πιστεύεται, με το ονειρεύεσθαι.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Δίπλα τους μια γαλατιέρα που απ’το πέσιμο έχει γίνει θρύψαλα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.143</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΙΟ ΚΓ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">51 Η ογδοντάρα υπηρέτρια που ονειρεύεται τον μοχθηρό νεκροθάφτη</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η γριούλα δεσποινίς Κρεσπί είναι στην κάμαρά της, στον έβδομο, ανάμεσα στους Γκρατιολέ και το δωμάτιο υπηρεσίας του Χάτινγκ.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Είναι ξαπλωμένη στο κρεβάτι της, κάτω από μια γκρίζα μάλλινη κουβέρτα. Κοιμάται, ονειρεύεται: αντίκρυ της, στο κατώφλι της πόρτας, στέκεται ένας νεκροθάφτης, με τα μάτια να γυαλίζουν μοχθηρά. Τ’ αριστερό του χέρι υποβαστάζει ένα στρογγυλό μαξιλαράκι, πάνω στο οποίο είναι απιθωμένα δύο μετάλλια: το ένα είναι ο Σταυρός των Ηρώων του Στάλινγκραντ.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.89</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΣΤ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">52 Το ρούσο γατάκι που στρογγυλοκάθεται στον ώμο της κυρίας του</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μόνο ένας γάτος θα μπορούσε να κυκλοφορεί μέσα σ’ αυτό το συνονθύλευμα χωρίς να κάνει ζημιά και, πράγματι, ο Γκασπάρ και η Μαργκερίτ είχαν ένα γάτο, έναν στρογγυλό κοκκινοτρίχη, που στην αρχή τον φώναζαν Λερού, ύστερα Γκαστόν, ύστερα Σερί -Μπιμπί και στο τέλος, μετά την έσχατη αφαίρεση Ριμπιμπί· ο Ριμπιμπί, λοιπόν, τρελαινόταν να περιδιαβάζει ανάμεσα σ’όλα εκείνα τα πράγματα χωρίς καν να τ’ ακουμπάει, βρίσκοντας πάντα κάποιον χώρο όπου κουλουριαζόταν με όλη του την άνεση, εκτός αν διάλεγε να στρωθεί στο σβέρκο της κυρίας του, αφήνοντας τα πόδια του να κρέμονται αμέριμνα εκατέρωθεν.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ. 325-326</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΓ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">53 Ο ώριμος βιβλιοθηκάριος που πιστεύει εμμόνως ότι ο Φύρερ ζει</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Αν, όμως, ο κύριος Εσάρ -συνταξιούχος βιβλιοθηκάριος με μία μανία: ν’αποδείξει ότι ο Χίτλερ δεν είχε πεθάνει -ήταν η καλοσύνη προσωποποιημένη, η γυναίκα του αποδείχτηκε πραγματική στρίγγλα, που οι συνεχείς μουρμούρες της την ώρα του φαγητού δεν άργησαν ν’αναζωπυρώσουν τη διαμάχη.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.186</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Λ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">54 Ο Μ.Τουέιν που πληροφορείται το θάνατό του απ΄την εφημερίδα</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Λίγα χρόνια νωρίτερα, είχε διαβάσει σε μια εφημερίδα την αναγγελία του θανάτου του και έσπευσε να στείλει στον αρχισυντάκτη το ακόλουθο τηλεγράφημα; ΕΙΔΗΣΗ ΘΑΝΑΤΟΥ ΜΟΥ ΑΚΡΩΣ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ!</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ. 612</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΡΔ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">55 Ο πορνόγερος που περιμένει την ώρα να σχολάσουν οι μαθήτριες</span></p><p><span style="font-family: georgia;"> [.....] κάθισε και της έλεγε ότι υπήρχε ένας «πορνογραφικός» γέρος που την έπαιρνε από πίσω όταν σχολούσε κι ότι μια μέρα θα της ριχνόταν και θα της έσκιζε όλα της τα ρούχα και θα την ανάγκαζε να κάνει αηδιαστικά πράγματα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ. 524</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΒ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">56 Η ωραία Πολωνέζα που το σκάει από την Tύνιδα με το παιδί της</span></p><p><span style="font-family: georgia;">(Η Ελζμπιέτα Ορλόφσκα) άρχισε να μισεί τον άντρα της και, έχοντας αφιερώσει αποκλειστικά στο παιδί της όλη την αγάπη που μπορούσε να νιώσει για έναν άνθρωπο, πήρε την απόφαση να το πάρει και να φύγει. Με τη βοήθεια μερικών συμπατριωτών της, κατάφερε να μπει λαθραία σ’ένα λιθουανέζικο καράβι, να βγει στη Νάπολη, κι από κει, δια ξηράς, να καταλήξει στη Γαλλία.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.356</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΖ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">57 Ο μαυροντυμένος πλασιέ που πουλά έναν καινούργιο ονειροκρίτη</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Είναι δύο πλασιέ. Ο πρώτος πουλάει έναν ονειροκρίτη (Το νέο κλειδί για τα όνειρα) που δήθεν στηρίζεται στη διδασκαλία ενός μάγου Γιάκι, όπως υποτίθεται ότι την απάνθισε τον 17ο αιώνα ένας Άγγλος περιηγητής ονόματι Χένρι Μπάρετ, μα στην πραγματικότητα συντάχθηκε πριν μερικές εβδομάδες από κάποιον σπουδαστή τής βοτανικής στο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.250</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΒ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">58) Ο οινόφλυξ βιοτέχνης που πεθαίνει στο δρόμο από την παγωνιά</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Όμως ο Γκουτμάν, παρά τα αναρίθμητα ταλέντα του, δεν ήταν και πολύ καλός επιχειρηματίας. Μόλις ξεπουλούσε, κατέβαινε στην πόλη και ξόδευε σε δυο-τρεις μέρες ώς και την τελευταία δεκάρα του. Ξαναγύριζε, λοιπόν, σπίτι του και ξανάρχιζε να λαξεύει, να υφαίνει, να πλέκει, να κεντάει, να ράβει, να πλάθει, να μπογιατίζει, να στιλβώνει, να κόβει, να συναρμολογεί, ώσπου να ξαναφτιάξει ένα γερό κομπόδεμα και να ξαναπάρει τους δρόμους για να το πουλήσει. Μια μέρα, έφυγε και δεν ξαναγύρισε. Ο Βενκλέρ έμαθε αργότερα ότι είχε πεθάνει από το κρύο, στην άκρη του δρόμου, που περνάει ανάμεσα απ’το δάσος της Αργκόν, μεταξύ των Ιλέτ και του Κλερμόν.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ.57</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">59 Ο νυσταλέος καφετζής που λαγοκοιμάται πάνω στα κατάστιχα του</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Στις δύο, όταν καταλάγιαζε ο αναβρασμός, όταν η κυρία Ριρί ανέβαινε να πάρει έναν υπνάκο, όταν τα δύο κορίτσια έπλεναν τα πιατικά στην πίσω κουζινίτσα και ο κύριος Ριρί έπιανε τους νυσταλέους λογαριασμούς του, ο Βενκλέρ βρισκόταν πάντα εκεί, κάπου ανάμεσα στα αθλητικά και τις μικρές αγγελίες για μεταχειρισμένα αυτοκίνητα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.54</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">60 Ο Μότσαρτ εκπλήσσει ως παιδί-θαύμα τον βασιλέα Λουδοβίκο</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Το δεύτερο αντικείμενο είναι τοποθετημένο πάνω σ’ ένα μικρό καβαλέτο σε σχήμα λύρας. Είναι μία σπουδή του Καρμοντέλ- κάρβουνο περασμένο με παστέλ- για το πορτρέτο του Μότσαρτ- παιδί· διαφέρει σε πολλές λεπτομέρειες από τον τελειωμένο πίνακα που φυλάσσεται σήμερα στο Μουσείο Carnavalet.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ. 424</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΞΣΤ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">61 Ο αυτοδίδακτος ειδήμων που μηρυκάζει μνήμες απ’το σανατόριο</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Τον περισσότερο καιρό, ο Λεόν Μαρσιά κάθεται ακίνητος κι αμίλητος, βυθισμένος στις αναμνήσεις του: μία απ’αυτές, που αναδύθηκε απ’τα βάθη της εκπληκτικής του μνήμης, τον βασανίζει εδώ και μερικές μέρες: πρόκειται για μια διάλεξη που έδωσε στο σανατόριο ο Ζαν Ρισπέν, λίγο καιρό πριν πεθάνει· το θέμα της ήταν ο Θρύλος του Ναπολέοντα. Κάποια στιγμή λοιπόν, ο Ρισπέν διηγήθηκε πως, όταν ήταν μικρός, άνοιγαν τον τάφο του Ναπολέοντα μία φορά το χρόνο και έφερναν όλους τους απόμαχους να δουν το πρόσωπο του ταριχευμένου αυτοκράτορα· το θέαμα προκαλούσε περισσότερη φρίκη παρά θαυμασμό, αφού το πρόσωπο ήταν οιδαλέο και χαλκοπράσινο, κι αυτός ήταν φυσικά ο λόγος που η αποκαλυπτική τελετουργία ατόνησε αργότερα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ. 238</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΘ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">62 Ο ροκάς κιθαρίστας που αλλάζει φύλο και γίνεται η σουπερστάρ</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μέχρι το 1973, η “Ορτάνς”-έχει καθιερωθεί πια τ’όνομά της να γράφεται πάντα μέσα σε εισαγωγικά-ήταν άντρας και λεγόταν Σαμ Όρτον.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ. 247</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΑ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">63 Ο σουλτάνος Σελίμ που εξακοντίζει τη σαΐτα του στα 888 μέτρα</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Με σχεδόν παραπλήσιο τρόπο, ο Μπομόν απέδειξε ότι, αν ληφθεί ως σημείο αναφοράς όχι το παγκόσμιο ρεκόρ που ‘χε κατακτήσει το 1798 ο Σουλτάνος Σελίμ Γ’ (888 μέτρα), αλλά οι (σπουδαίες, αν και όχι αξεπέραστες) επιδόσεις των άγγλων τοξοτών στο Κρισί, η έβδομη αίθουσα του πύργου της Λεμπτίτ, που θα πρέπει να είχε μήκος τουλάχιστον διακόσια μέτρα και ύψος που, αν συνυπολογιστεί και η κλίση της βολής, δύσκολα θα μπορούσε να ‘ναι χαμηλότερο των τριάντα μέτρων.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.26</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">64 Ο Ιάπων μεγιστάν που ποζάρει υπομονετικά για το πορτρέτο του</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο πελάτης του Χάτινγκ είναι Γιαπωνέζος: φοράει ματογυάλια με χρυσό σκελετό, επίσημο μαύρο κουστούμι, άσπρο πουκάμισο, γραβάτα γκρι-περλ, και το πρόσωπό του είναι γεμάτο ρυτίδες. Κάθεται σε μια καρέκλα, με τα χέρια ακουμπισμένα στα γόνατα, τα πόδια κολλημένα, την πλάτη ίσια και τα μάτια στραμμένα όχι προς τον ζωγράφο, αλλά προς ένα τραπεζάκι που h επιφάνεια του είναι μια ένθετη παράσταση του άβακα του ταβλιού και πάνω στο οποίο είναι τοποθετημένα ένα λευκό τηλέφωνο, μία ανοξείδωτη καφετιέρα κι ένα πανέρι από λυγαριά γεμάτο εξωτικά φρούτα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ. 368</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΘ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;"> 65 Η άσπλαχνη μπαλαρίνα που ωθεί σε αυτοκτονία το χορογράφο της</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Του τηλεφώνησε μαύρα μεσάνυχτα, ικετεύοντας τον να τη βοηθήσει. Γυρίζοντας σπίτι της, βρήκε καθισμένους γύρω απ΄το τραπέζι τής τραπεζαρίας, να ‘χουν αδειάσει ένα μπουκάλι καλβαντός, τον Ζαν-Ζακ Φρερ και δύο αστυνομικούς; ο Μαξιμιλιέν είχε απαγχονιστεί την προηγούμενη. Στο σύντομο σημείωμα που ‘χε αφήσει για να εξηγήσει τη χειρονομία του, έγραφε μόνο πως δεν θα μπορούσε ποτέ να ζήσει με την ιδέα ότι η Μπλανς είχε αποδιώξει το παιδί του.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.578-579</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΗ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">66 Ο Ρώσος που λύνει γρίφους- κουίζ- σπαζοκεφαλιές των εφημερίδων;</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Αυτό είναι το διαμέρισμα όπου έζησε, ως το 1965, η κυρία με το σκυλάκι της και τον γιο της που προορίζονταν να γίνει παπάς. Πριν απ’αυτήν –και για πολλά χρόνια- έμενε εδώ ένας γηραιός κύριος που όλος ο κόσμος τον φώναζε Ρώσο, γιατί φορούσε χειμώνα-καλοκαίρι ένα γούνινο καλπάκι.[....] </span></p><p><span style="font-family: georgia;">Το πραγματικό του όνομα ήταν Αμπέλ Σπες. Ήταν ένας καλοκάγαθος Αλσατός, πρώην στρατιωτικός κτηνίατρος, που περνούσε την ώρα του απαντώντας σε όλους του διαγωνισμούς και όλα τα τεστ των εφημερίδων. Έλυνε με ανησυχητική ευκολία τους γρίφους.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.546</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">67 Ο οιστρήλατος χημικός που γλιτώνει απ' το πολύφωτο κι εξηγεί</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Κατά κακή της τύχη, βρισκόταν εκείνη τη στιγμή ακριβώς κάτω από ένα γιγάντιο πολύφωτο, κατασκευής του ξακουστού εργαστηρίου Baucis του Μουράνο. Το πολύφωτο έγινε θρύψαλα προκαλώντας τον θάνατο οκτώ ατόμων […]Η εκδοχή της εγκληματικής ενέργειας αποκλείστηκε γρήγορα. Ο Φρανσουά ντε Ντεντεβίλ, θείος της Λορέλ, που παρευρισκόταν στην δεξίωση έδωσε μια εξήγηση(“αιωρητική διαστολή που προκλήθηκε από τις αντίρροπες παλμικές συχνότητες του κρυστάλλινου ποτηριού και του πολύφωτου”), αλλά κανείς δεν θέλησε να την πάρει στα σοβαρά.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.80</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΔ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">68 Ο ριψοκίνδυνος ακροβάτης που αρνείται να ζήσει προσγειωμένος</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ώσπου, μια ωραία μέρα ο ακροβάτης (φευ!) αρνήθηκε να ξανακατέβει. Μόλις είχε δώσει την τελευταία παράστασή του στο Gran Teatro του Λιβόρνο κι έπρεπε το ίδιο βράδυ να φύγει με το αυτοκίνητο για την Τραμπ. Παρά τις ικεσίες του Ρορσάς και του διευθυντή του μιούζικ-χολ, στις οποίες δεν άργησαν να προστεθούν και οι ολοένα και πιο στεντόρειες επικλήσεις των λοιπών μελών του θιάσου, των μουσικών, των υπαλλήλων και των τεχνικών του θεάτρου, αλλά και του κοινού που ‘χε αρχίσει ν’αποχωρεί και ξαναγύρισε πίσω ακούγοντας όλο αυτό το πανδαιμόνιο, ο ακροβάτης, με μια κίνηση υψηλοφροσύνης, έκοψε το σκοινί που τον συνέδεε με τη γη, κι έπιασε να εκτελεί με συνεχώς επιταχυνόμενο ρυθμό αδιάλειπτα γιγανταιωρήματα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.73</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΓ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">69 Ο σοφέρ που βαριέται να κάθεται και το ρίχνει στην πασιέντσα</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Κλεμπέρ, ο σοφέρ, είναι καθισμένος σε μια απ' τις καρέκλες. Δεν φοράει τη λιβρέα του, αλλά ένα κοτλέ παντελόνι με φαρδιά ζώνη κι ένα άσπρο πουλόβερ με γυριστό γιακά. Έχει απλώσει πάνω στον μακρύ πάγκο μια τράπουλα, μ’ανοιχτά χαρτιά, σε τέσσερις αράδες, κι ετοιμάζεται ν' αρχίσει μια πασιέντσα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.160</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΣΤ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">70 Το αγοράκι που ταξινομεί τη συλλογή με τα ιατρικά στυπόχαρτα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Ρεμί, ο γιος των Πλασέρ, τακτοποιεί τη συλλογή του με τα διαφημιστικά στυπόχαρτα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.265</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΕ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">71 Ο σερβιτόρος που ανεβαίνει στην πίστα να παρουσιάσει το σόου</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Σαρλ Μπερζέ δουλεύει τώρα στο La Villa d'Quest, ένα εστιατόριο-καμπαρέ κοντά στην Πορτ-Μαγιό, στο δυτικό Παρίσι (εξού και τ' όνομά του), που παρουσιάζει ένα σόου με τραβεστί και ανήκει σ' έναν πρώην συντονιστή μιας ομάδας πλασιέ. επονομαζόμενο Ντεριζέ, ή, στο πιο φιλικό ακόμα, Ντεντέ.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.388</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΞΑ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">72 Ο Νο1 του Ξενοδοχειακού Τραστ που θυσιάζει το 1% στην τέχνη;</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σύμφωνα με την νομοθεσία του Πουέρτο-Ρίκο, η Marvel Houses International ήταν υποχρεωμένη να διαθέτει το 1% του κύκλου εργασιών της στην αγορά έργων σύγχρονης τέχνης[...] Η προτίμησή τους έκλεινε υπέρ του Σαρλ-Αλμπέρ Μπεσάντρ, ενός γαλλόφωνου ελβετού κριτικού που έγραφε τακτικά στις εφημερίδες La Feuille d'Avis de Fribourg και La Gazette de Genève, και ήταν ανταποκριτής στη Ζυρίχη μισής ντουζίνας γαλλικών, βελγικών και ιταλικών εφημερίδων και περιοδικών.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.564</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΖ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">73 Ο τελώνης που ξεψαχνίζει το σαμοβάρι της έξαλλης πριγκίπισας</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ένας πελάτης περιμένει να του ανοίξουν την πόρτα· είναι γύρω στα πενήντα, κοψιά στρατιωτικού, στιλ λεγεωνάριου, μαλλιά βούρτσα, γκρίζο κουστούμι, μεταξωτή γραβάτα με διαμαντάκι, βαρύ χρυσό ρολόι-χρονόμετρο. Κρατάει υπό μάλης μια πρωινή εφημερίδα, στην οποία μπορούμε να διαβάσουμε μια διαφήμιση καλσόν, μιαν αγγελία για την προσεχή προβολή της ταινίας του Γκεπ Φλάντερς «Έρωτας, μαράκες και σαλάμι» με την Φέι Ντολόρες και τον Σάνι Φίλιπς, καθώς και τον τίτλο ενός τρίστηλου: «Επέστρεψε η πριγκίπισα Ντε Φοσινύ-Λυσένζ!» πάνω από μια φωτογραφία όπου η πριγκίπισα (εν εξάλλω καταστάσει) είναι καθιστή σε μια πολυθρόνα modern style, ενόσω πέντε τελωνειακοί βγάζουν με χίλιες προφυλάξεις απ’το βάθος της τεράστιας κασέλας, που φέρει τις σφραγίδες όλων των χωρών του κόσμου, ένα ασημένιο σαμοβάρι και ένα μεγάλο καθρέφτη.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.348</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΣΤ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">74 Ο επιλοχίας που χάνει τη ζωή του από κατάποση τεμαχίων γόμας;</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Νοσέρ πέθανε στο Αλγέρι, όχι σε καμιά πολεμική επιχείρηση, αλλά από μια γαστρεντερίτιδα που οφειλόταν σε κατάχρηση κατάποσης τεμαχίων γόμας, όχι φυσικά ζαχαρωτής γόμας, που δεν θα μπορούσε να επιφέρει τόσο μοιραίες συνέπειες, αλλά γομολάστιχας.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ. 222</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΕ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">75 Η νεαρή με το μαντό που μελετά ένα πλάνο του παρισινού μετρό</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μία απ’τις συμμαθήτριές της, ντυμένη μ' ένα μακρύ, άσπρο, λινό μαντό, στέκεται αντίκρυ στην πόρτα και δείχνει να μελετάει εμβριθώς ένα σχεδιάγραμμα του παρισινού μετρό.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.38</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">76 Ο τέως καθηγητής της Ιστορίας του πυρπολεί τα χειρόγραφα του</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Όταν δέχτηκε και την τεσσαρακοστή έκτη οριστικά και κατηγορηματικά αρνητική απάντηση, ο κύριος Ζερόμ πήρε το χειρόγραφο του- πάνω από χίλιες διακόσιες απίστευτα πυκνογραμμένες σελίδες- και του 'βαλε φωτιά στο προαύλιο της Σορβόνης, κάτι που, άλλωστε, του στοίχισε μια νύχτα στο κρατητήριο.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.277</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΣΤ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">77 Ο εντεταλμένος που θεωρεί ατελέσφορα τα μυστικά των Γερμανών</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Τα εντυπωσιακά άλματα προόδου που έκανε η επιστήμη εξαιτίας του πολέμου και το μυστικό της στρατιωτικής ανωτερότητας της Γερμανίας δεν ήταν από τα θέματα που συγκινούσαν μέχρι δακρύων τον Σιρίλ Αλταμόν, ο οποίος, παρ' όλα αυτά και παρά το γεγονός ότι τα 'βαζε στην ίδια μοίρα με τα παραμύθια των εφημερίδων μεγάλης κυκλοφορίας για τους κρυμμένους θησαυρούς των SS και το τέρας του Λοχ Νες, είχε την ευσυνειδησία να παραπέμψει τον Βέχσαλ και τις μεθόδους του στους εμπειρογνώμονες. Οι περισσότεροι επιστημονικοί του σύμβουλοι χλεύασαν όλες εκείνες τις βαριές, άκομψες και παρωχημένες τεχνικές: στο κάτω κάτω, ποιος δεν ήξερε ότι κάποτε κατόρθωσαν να εκτοξεύσουν πύραυλο με βότκα ή ότι στον πόλεμο κινούσαν τα γκαζοζέν με ξυλάνθρακα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.396-397</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΞΒ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">78 Η βεντέτα που διαλογίζεται πάνω σε συνταγή μουσελίν φράουλα</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο τρίτος, βεντέτα του- γαλλικού- τραγουδιού, είναι μπροστά σ’έναν ογκώδη τόμο γαστρονομικής τέχνης, ένα απ’αυτά τα βιβλία που πλημμυρίζουν την αγορά τις μέρες των Χριστουγέννων. Το βιβλίο είναι πάνω σ' ένα αναλόγιο μουσικής. Είναι ανοιγμένο σε μια εικόνα απ'τη δεξίωση που έδωσε ο Λόρδος Ράντνορ, το 1890, στο Λόνγκφορντ Καστλ. Στην αριστερή σελίδα, πλαισιωμένη από γιρλάντες και ανθέμια modern style, δίδεται η εξής συνταγή:</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΜΟΥΣΕΛΙΝ ΦΡΑΟΥΛΑ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">.......</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.30</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">79 Ο ιατρός που φιλοδοξεί να χαρίσει τ'όνομά του σε μια σαλάτα</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Ντεντεβίλ τρέφει εδώ και καιρό ένα μυστικό πάθος: θα 'θελε να συνδέσει το όνομά του με μια συνταγή μαγειρικής· ταλαντεύεται ανάμεσα στο "Καβουροσαλάτα à la Ντεντεβίλ" και το "Καβουροσαλάτα Ντεντεβίλ", χωρίς ν’αποκλείει το ακόμα πιο αινιγματικό "Σαλάτα Ντεντεβίλ"</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.282</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΖ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">80 Οι λαίμαργοι που τρώνε λουκάνικα και αφήνουν το ράδιο ανοιχτό</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Σαρλ και η Λιζ Μπερζέ κι οι δυο τους απαρτίζουν ένα από κείνα τα παχουλά ζευγάρια που τρελαίνονται για λουκάνικα, για σουκρούτ, για άσπρο κρασάκι ή για παγωμένη μπίρα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.387-391</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΞΑ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">81 Οι Μελανήσιες που γυμνάζονται με μουσική του Γκέοργκ Χέντελ;</span></p><p><span style="font-family: georgia;">[,,,[ η γυναίκα του, μια μικρόσωμη κοκέτα που τη λέγαν Μπάνι, ασχολιόταν με τα κορίτσια τού χωριού· κάθε Σάββατο πρωί, τους έκανε γυμναστική στην παραλία: τις έβλεπες, λοιπόν, με τις πλισέ φουστίτσες τους, τις κεντητές κορδέλες στα μαλλιά και τα κοραλλένια τους βραχιόλια, να λυγιούνται με τον ρυθμό ενός ορατόριου του Χέντελ που το κελαηδούσε ένα κουρδιστό γραμμόφωνο, προς μεγίστην τέρψιν μερικών ρέμπελων εγγλέζων φαντάρων, τους οποίους κυρία Μάκλιν δεν σταματούσε να κεραυνοβολεί με το βλέμμα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.459</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΒ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">82 Η πριγκιποπούλα που γονατίζει στην νεκρική κλίνη του βασιλιά</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Στη δεύτερη( φωτογραφία) είναι η πριγκίπισα Μπέριλ γονατισμένη στο προσκέφαλο του παππού της, του βασιλιά Ούθερ Πέντραγκον("Σαν είδε ο βασιλιάς Ούθερ Πέντραγκον να τον ζυγώνει ο χάροντας, πρόσταξε να του φέρουν την πριγκίπισσα…").</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.61</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">83 Ο εργάτης που προσηλώνεται σ' ένα γράμμα την ώρα που σχολάει</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Προς το παράθυρο, λίγο προς τ' αριστερά, ένας άντρας φορώντας μια φανταχτερή στολή-άσπρο παντελόνι, εμπριμέ σακάκι (φορτωμένο επωμίδες, σειρήτια, σπαθοθύλακους, μετάλλια), φαρδιά μαύρη κάπα, μπότες με σπιρούνια- είναι καθισμένος σ' ένα γραφείο ρουστίκ- ένα παλιό θρανίο δημοτικού σχολείου με την τρύπα- μελανοδοχείο και το πολύ ελαφρά γερτό αναλόγιο- πάνω στο οποίο είναι τοποθετημένα μία καράφα με νερό, ένα από κείνα τα κολονάτα ποτήρια που τα λένε flûtes, κι ένα κηροπήγιο που η βάση του είναι ένα θαυμάσιο επάργυρο, αλαβάστρινο αβγό. Ο άντρας έχει μόλις λάβει ένα γράμμα και το διαβάζει εμβρόντητος.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.297-298</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ν'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">84 Ο ρωμαίος πραίτωρ που εξολοθρεύει 30.000 λουζιτανούς πολίτες;</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Στον αριστερό τοίχο, που είναι βαμμένος πράσινος ματ, κρέμεται μια γυάλινη κειμηλιοθήκη με μεταλλική κορνίζα, η οποία περιέχει 54 αρχαία νομίσματα, όλα τους με την κεφαλή του Σέργιου Σουλπικίου Γάλβα, εκείνου του πραίτορα που ‘χε διατάξει να σκοτώσουν σε μία μέρα τριάντα χιλιάδες Λουζιτανούς, κι είχε σώσει το κεφάλι του παρουσιάζοντας με συντριβή στο δικαστήριο τα παιδιά του.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.94</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΗ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">85 Ο ζονγκλέρ που έχει καταπιεί ένα μαχαίρι και βγάζει καρφάκια</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Κάπου εδώ γύρω, πάνω σε μια σανίδα, δίπλα σε ραγισμένα μπουκαλάκια, χτυπημένα νεφροειδή και φιαλίδια δίχως ετικέτες, βρίσκεται το πρώτο ενθύμιο της ιατρικής σταδιοδρομίας του Ντεντεβίλ: ένα τετράγωνο κουτί, γεμάτο σκουριασμένα καρφάκια. Το ‘χε κρατήσει για πολλά χρόνια στο ιατρείο του και δεν του έκανε καρδιά να το πετάξει οριστικά.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Όταν ο Ντεντεβίλ εγκαταστάθηκε στη Λαβόρ, ένας από τους πρώτους ασθενείς του ήταν κάποιος ζονγκλέρ, ο οποίος, πριν μερικές βδομάδες, είχε καταπιεί ένα μαχαίρι. Μη ξέροντας τι να κάνει και μη τολμώντας να τον εγχειρήσει, ο Ντεντεβίλ του έδωσε να πιει για καλό και για κακό ένα εμετικό, οπότε ο άλλος ξέρασε καρφάκια.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.431</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΞΖ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">86 Η ένοικος η οποία αναβάλλει το ταξίδι και διεκδικεί τα φασολάκια</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Για λόγους που δεν αποσαφηνίστηκαν πλήρως αλλά δεν μπορεί παρά να είχαν σχέση με τις μακρόχρονες απουσίες του συζύγου της, η κυρία Αλταμόν δεν μπόρεσε να φύγει την προκαθορισμένη ώρα, και χρειάστηκε να μείνει σπίτι της γι' άλλες είκοσι τέσσερις ώρες· πήγε, λοιπόν, στην κυρία Νοσέρ και της εξήγησε, με κάποια αμηχανία είναι η αλήθεια, ότι δεν είχε τίποτα να φάει και ότι θα 'θελε να πάρει πίσω τα φασολάκια που της είχε δώσει το πρωί.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.223</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΕ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">87 Η μεγαλόψυχη κυρά που συγκατανεύει στη διγαμία του άντρα της</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η πρώτη του κυρά χάρηκε τόσο πολύ με το γυρισμό του, ώστε συγκατατέθηκε στα πάντα, και δεν περνούσε στιγμή που να μην εκφράσει την ευγνωμοσύνη της στην ευεργέτιδα της. Μαθαίνουμε από την Ιστορία πως η Σαρακηνή δεν έκανε παιδιά και πώς αγάπησε σαν μάνα τα παιδιά της άλλης. Τι κρίμα, αλήθεια, που δεν έφερε στον κόσμο ένα πλάσμα να της μοιάζει!</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.61</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">88 Ο αρχαιολόγος που αναζητεί τα χνάρια των Αράβων στην Ισπανία</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Το πρώτο λιμάνι στο οποίο πήγαν, το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου του 1935, ήταν η Χιχόν, στον Κόλπο της Γασκόνης, όχι και πολύ μακριά από το μέρος όπου ο δυστυχής Μπομόν επέμενε ν' αναζητεί τα ερείπια μιας απίθανης πρωτεύουσας των Αράβων στην Ισπανία.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.82</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΕ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">89 Ο ραντιέρης που σκέφτεται αν θα τα βγάλει πέρα με τόσα έξοδα</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο διαχειριστής δεν ενθουσιάστηκε καθόλου με την ιδέα, αφού θα χρειαζόταν να πληρώσει ολόκληρο σχεδόν το χαλί από την τσέπη του, και φρόντισε καταλλήλως να το θάψει.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.292</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΘ’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">90 Ο κοσμηματοπώλης που έξι άνθρωποι επιβουλεύονται τη ζωή του</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο ζάμπουλουτος ελβετός αδαμαντοπώλης, ονόματι Όσβαλντ Τσαϊτγκέμπερ.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.299</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ν’</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">91 Ο ιμπρεσάριος που θαρρεί πως με τα καουρί θα πιάσει την καλή</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Αυτό το τρίτο είδος καουρί λέγεται στην πιάτσα «καουρονόμισμα», ακριβώς γιατί είναι διαπραγματεύσιμο σχεδόν παντού· όμως στη Δυτική Αφρική, προπαντός στο Καμερούν και την Γκαμπόν, είναι σε τόσο μεγάλη εκτίμηση, που ορισμένες φυλές φτάνουν μέχρι να το εξαργυρώνουν και με χρυσάφι. Με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς, έχεις βγάλει όλα σου τα έξοδα κι έχεις δεκαπλασιάσει το κεφάλαιο σου". Η επιχείρηση δεν έδειχνε να ενέχει το παραμικρό κίνδυνο, αλλά απαιτούσε όμως πολύ χρόνο. Ο Ρορσάς, που δεν ένιωθε να'χει τη στόφα του μεγάλου στρατηλάτη, δεν συγκινήθηκε και πολύ, αλλά η σιγουριά του εμπόρου του ΄χε κάνει τόσο μεγάλη εντύπωση, ώστε δέχθηκε αδίστακτα την πρόταση συνεργασίας που του έγινε μόλις ξεμπάρκαραν στο Άντεν.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.74</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΓ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">92 Η ζάμπλουτη Αμερικανίδα που ανεβάζει τη ζωή της σε μιούζικαλ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η εκκεντρική και γενναιόδωρη Τουίνγκι συντηρούσε γύρω της μια ολόκληρη αυλή με ανθρώπους του θεάματος (σκηνοθέτες, μουσικούς, χορευτές και χορογράφους, συγγραφείς, λιμπρετίστες,σκηνογράφους κ.λ.π) τους οποίους είχε προσλάβει για να γράψουν μια μουσική κωμωδία με θέμα τη θρυλική ζωή της.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.344</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΕ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">93 Ο θαλασσοπόρος εκ Διέπης που εξερευνά την Ήπειρο"Εξαδελφία"</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Το μόνο που έμεινε απ’όλη αυτή την ιστορία είναι το γεγονός ότι το επιπεδοσφαίριο του 1503 ήταν ο μόνος χάρτης στον οποίο η ήπειρος, που είναι σήμερα γνωστή ως Αμερική, αναγραφόταν ως "Εξαδελφία". Η μοναδικότητα αυτή έφτασε στ’αυτιά του Τζέιμς Σέργουντ, ο οποίος, ένα χρόνο αργότερα, αξιώθηκε ν' αγοράσει το χάρτη, άγνωστο έναντι ποιου ποσού, από τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου της Αβάνας. Κι έτσι εξηγείται πώς αυτός ο χάρτης βρίσκεται σήμερα κρεμασμένος σ' έναν απ’τους τοίχους της κρεβατοκάμαρας του Μπάρτελμπουθ.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.512-513</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Π'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">94 Η φυλή που ξεγλιστράει αδιάκοπα απ’τον μειλίχιο ανθρωπολόγο</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Πριν ένα χρόνο, ο Σοέλι είχε κατορθώσει να έρθει σ' επαφή με μια φυλή Κουμπού που το χωριό τους δεν ήταν χτισμένο πολύ μακριά απ'το ποτάμι. Όμως, όταν έφτασαν εκεί, μετά από τρεις βδομάδες πλεύση και πεζοπορία το χωριό- πέντε καλύβια πάνω σε πασσάλους- ήταν εγκαταλελειμμένο. Ο Άπεντσελ κατάφερε να πείσει τον Σοέλι να συνεχίσουν τον ανάπλου του ποταμού. Δεν βρήκαν άλλο χωριό και, στις οκτώ μέρες πάνω, ο Σοέλι αποφάσισε να γυρίσει στα παράλια.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.152</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΕ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">95 Ο ομογάλακτος αδελφός που παρέχει στον ηθοποιό την αρωγή του</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Καταστρώνει, λοιπόν, αυτό το διεστραμμένο σενάριο, με τη σύμπραξη του γιατρού Μπορμπέιγι, που δεν είναι άλλος από τον ομογάλακτο αδελφό του. Όμως ο Ζαν-Πολ Γκορμά, ο γιος του ηθοποιού, είναι ερωτευμένος με την κόρη του γιατρού, την Ιζαμπέλ. Ο Γκορμά αντιδρά λυσσαλέα στο γάμο των παιδιών, αντίθετα με τον γιατρό που τον βλέπει με πολύ καλό μάτι.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.220</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΔ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">96 Η υπο-βιβλιοθηκάριος που πλαισιώνει με κόκκινο τα αποκόμματα</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η υποβιβλιοθηκάριος διάβαζε όλες σχεδόν τις παρισινές εφημερίδες κι ένα σημαντικό αριθμό περιοδικών, επιθεωρήσεων και άλλων εντύπων, και πλαίσίωνε μ'ένα κόκκινο μολύβι οποιοδήποτε δημοσίευμα αφορούσε την Όπερα ως Λυρική Σκηνή (Ποιος θέλει να κλείσει η Όπερα;, Τα σχέδια για την Όπερα, Η σημερινή κατάσταση της Όπερας, Το Φάντασμα της Όπερας: μύθος και πραγματικότητα κ.λ.π) ή μια συγκεκριμένη όπερα· o βοηθός υποβιβλιοθηκάριος μερικής απασχολήσεως έκοβε τα άρθρα με το κόκκινο περίγραμμα και τα ΄βαζε, χωρίς να τα κολλήσει, μέσα σε ντοσιέ που λέγονταν "δευτερεύοντα αρχεία"(ΔΑ) και έκλειναν με λαστιχάκια.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.315-316</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΒ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">97 Ο λαθρόβιος φοιτητής που κλειδώνεται 6 μήνες στην καμάρά του</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Απ' αυτή την εμπειρία των 71 μηνών, ο Μαρσέλ Άπεντσελ δεν είχε φέρει τίποτα μαζί του- ούτε ένα αντικείμενο, ένα τεκμήριο, μια σημείωση -κι ούτε που έλεγε τίποτα, με το δικαιολογητικό ότι, ενόψει της πρώτης ομιλίας του, ήθελε να κρατήσει ακέραιες στο νου του τις αναμνήσεις, τις εντυπώσεις και τις αναλύσεις του. Του πήρε έξι μήνες να τις βάλει σε τάξη.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.153</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΕ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">98 Η ραδιούργα γυναίκα που κλείνει συμφωνίες με τον Μεφιστοφελή</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Κι εδώ, σ’ ένα καμπαρέ της Άγκυρας, το The Gardens of Heian-Kyo, πραγματοποιήθηκε ένα βράδυ η συνάντηση που έμελλε να παίξει αποφασιστικό ρόλο στη σταδιοδρομίας τους: όταν τελείωσε η παράστασή τους, ένας άντρας επισκέφθηκε την Ίνγκεμποργκ στο καμαρίνι της και της πρότεινε πέντε χιλιάδες στερλίνες αν μεσολαβούσε να τον φέρει σ'επαφή με τον Διάβολο- τον Μεφιστοφελή ειδικότερα-με τον οποίον ήθελε να κάνει τη γνωστή συμφωνία: την σωτηρία της ψυχής του για είκοσι χρόνια παντοδυναμίας.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η Ίνγκεμποργκ δέχτηκε.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.411</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΞΕ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">99 Ο ουρολόγος που φαντάζεται την πολεμική Ασκληπιάδη- Γαληνού;</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Του πήρε γύρω στα τέσσερα χρόνια να ολοκληρώσει την εργασία του: ένα χειρόγραφο που ξεπερνούσε τις τριακόσιες σελίδες, από τις οποίες το πρωτότυπο και η μετάφραση του καθαυτό De structure renum είναι ζήτημα αν έπιαναν τις εξήντα: όλο το υπόλοιπο ήταν κριτικό υλικό, που περιλάμβανε σαράντα σελίδες σημειώσεις και παραλλαγές ή διάφορες γραφές, εξήντα σελίδες βιβλιογραφία (το ένα τρίτο των οποίων αφορούσε τα errata της αντίστοιχης του Τσένερι) και μια εισαγωγή περίπου εκατό πενήντα σελίδων, στην οποία ο Ντεντεβίλ περιέγραφε με σχεδόν μυθιστορηματικό οίστρο τη μακραίωνα διαμάχη Γαληνού και Ασκληπιάδη[....].</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.626</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΡΣΤ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">100 Ο Ροβινσών Κρούσος που έχει βολευτεί μια χαρά στο νησάκι του</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Υπάρχουν και τέσσερα έργα τέχνης που προσελκύουν ιδιαιτέρως την προσοχή. Το πρώτο είναι ένα ζωγραφικό έργο πάνω σε ξύλο, που το δίχως άλλο χρονολογείται από το πρώτο μισό του 19ου αιώνα. Τιτλοφορείται: «Ο Ροβινσώνας κοιτάει να βολευτεί όσο μπορεί καλύτερα στο ερημονήσι του». Πάνω από τον τίτλο, που είναι γραμμένος σε δύο σειρές με μικρά λευκά κεφάλαια, βλέπουμε, σε μιαν αρκετά ναίφ απόδοση, τον Ροβινσώνα Κρούσο, μ' ένα μυτερό καπέλο και μια φανέλα από τραγόμαλλο, να κάθεται σε μια πέτρα· πάνω στο δέντρο που του χρησιμεύει για να μετράει το πέρασμα του χρόνου, χαράζει μια Κυριακή.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.549-550</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΣΤ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">101 Η εργάτρια που κατασκευάζει πεντακόσια μαύρα κουτιά για παζλ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σ’εκείινην (κυρία Ουρκάντ), φυσικά, λίγους μήνες πριν φύγει, το 1934, παράγγειλε ο Μπάρτελμπουθ τα κουτιά όπου ο Βενκλέρ θα έβαζε τα παζλ, ένα ένα όπως θα τα ‘φτιαχνε: πεντακόσια oλόιδια κουτιά, μήκους είκοσι εκατοστών, πλάτους δώδεκα, ύψους οκτώ, από μαύρο χαρτόνι, μια μαύρη κορδέλα που ο Βενκλέρ σφράγιζε με βουλοκέρι, με μοναδική ένδειξη μια ετικέτα οβάλ όπου γράφοταν τα αρχικά Ρ.Β. κι ένας αριθμός.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.67</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΒ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">102 Ο όψιμος δερματέμπορος που πέφτει στην πιο δόλια χρεοκοπία</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Τον Απρίλιο του 1931 (ενόσω γινόταν όλο και πιο σαφές ότι ο Φερντινάν, κύριος ενός αποθέματος σαράντα τόσων χιλιάδων ακατέργαστων δερμάτων που του ‘χαν κοστίσει τριπλάσια η τετραπλάσια απ' όσο θα μπορούσε ποτέ να τα πουλήσει, ήταν τόσο ανίκανος να τα συντηρήσει και να τα εξασφαλίσει όσο και ν’αντιμετωπίσει όλες τις άλλες υποχρεώσεις του) τα ντεπό της Λα Ροσέλ όπου είχανε εναποθηκευτεί τα εμπορεύματα, έγιναν στάχτη.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ. 116</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">103 Ο λειψός υπολοχαγός που χαιρετάει τη σημαία με το ζερβό χέρι</span></p><p><span style="font-family: georgia;">[....] και τούτοι οι δύο που στέκονται μπροστά στο Ηρώον της Βηρυτού, φορτωμένοι παράσημα, που το δεξί μανίκι και των δυονών τους ανεμίζει άδειο, που χαιρετούν τη γαλλική σημαία με τ' αριστερό τους χέρι, είναι ο Μπερνάρ Λεαμό, ένας εξάδελφος της Μαρτ, της γυναίκας τού Φρανσουά, με τον παλιόφιλό του, τον συνταγματάρχη Ογκάστους Μπι Κλίφορντ, του οποίου υπήρξε διερμηνέας στο Γενικό Επιτελείο των Συμμαχικών Δυνάμεων στην Περόν και ο οποίος, όπως άλλωστε κι ο ίδιος, έχασε το δεξί του χέρι όταν το ανωτέρω Γ.Ε. βομβαρδίστηκε από τον Κόκκινο Βαρόνο στις 19 Μαΐου 1917.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.214</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΓ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">104 Ο Λιστ και ο Σοπέν που ένας φίλος τους συνθέτει μια "Σβούρα"</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Εμανυέλ Ντε Ντεντερβίλ (1810-1849): φίλος του Λιστ και του Σοπέν, κυρίως γνωστός ως συνθέτης ενός εξουθενωτικού βαλς, που δικαίως επονομάστηκε "Η Σβούρα".</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.79</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΔ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">105 Ο οκλάζων Γιαπωνέζος που μυεί με πυγμή τους Τρεις Ελεύθερους</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Αυτός που κάθεται αντίκρυ στους τρεις άλλους είναι Γιαπωνέζος. Ονομάζεται Ασικάγκε Γιοσιμίτσου. Ανήκει σε μια αίρεση που ιδρύθηκε το 1960 στη Μανίλα από έναν δύτη, έναν ταχυδρομικό υπάλληλο και ένα βοηθό χασάπη. Το γιαπωνέζικο όνομα της αίρεσης είναι "Σίρα νάμι (" Το άσπρο κύμα")· το αγγλικό της, "The Three Free Men" (Οι Τρεις Ελεύθεροι").</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ.28</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">106 Ο υποπλοίαρχος που ξεθάβει το ύστατον μήνυμα του Φιτζ-Τζέιμς</span></p><p><span style="font-family: georgia;">[...]τότε, στη Γη του Βασιλέως Γουλιέλμου, ο ανθυποπλοίαρχος Χόμπσον, δεύτερος καπετάνιος του Fox, βρήκε τον τύμβο με το ύστατο μήνυμα που άφησαν οι πεντακόσιοι επιζώντες, στις 25 Απριλίου 1848, πριν εγκαταλείψουν τα ακινητοποιημένα πλοία τους και αποπειραθούν να προσεγγίσουν με τα έλκηθρα ή με τα πόδια τον Κόλπο του Χάτσον.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.262</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΔ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">107 Ο βοτανολόγος που αγωνίζεται να καθιερώσει δικό του επίφυλλο</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Σμοτφ δεν ξέρει ποια τι ήθελε να θυμηθεί μ’αυτό το τελευταίο. Το μόνο πράγμα που του 'ρχεται στο νου- και δεν το κατέγραψε ποτέ- είναι ότι αυτός ο Μίστερ Μάκλιν ήταν ένας βοτανολόγος, ηλικίας άνω των εξήντα, ο οποίος αφού έφαγε είκοσι χρόνια απ' τη ζωή του καταριθμώντας φτέρες και πεταλούδες στα υπόγεια του Βρετανικού Μουσείου, πήγε στην Κένυα για να συντάξει ένα συστηματικό κατάλογο της χλωρίδας της.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.458</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΒ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">108 Η έξαλλη σπανιόλα θυρωρός που επιπλήττει τους εγκλωβισμένους</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Έτσι λοιπόν, όταν συνέβη ό,τι συνέβη, γύρω στις τέσσερις το πρωί, μεταξύ τετάρτου και πέμπτου ορόφου, είχαν όλοι τα κέφια τους. Την πρώτη στιγμή βέβαια κατατρόμαξαν, αλλά μετά έπιασαν να φωνάζουν τη θυρωρό· δεν ήταν ακόμα η κυρία Κλαβό, αλλά μια υπερήλικη Σπανιόλα που ήταν εκεί από τότε που ‘χε χτιστεί η πολυκατοικία· την έλεγαν κυρία Αράνια(«αράχνη») και δεν θα μπορούσε να 'χει πιο ταιριαστό όνομα. Η κυρία Αράνια κατέφτασε, φορώντας ένα πορτοκαλί κλαδωτό πενιουάρ και μια βαμβακερή κάλτσα στο κεφάλι αντί για νυχτικό σκουφάκι, και τους είπε να σταματήσουν τις φωνές, και να κάνουν υπομονή, γιατί δε θα ‘πρεπε να ελπίζουν βοήθεια πριν περάσουν μερικές ώρες</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.230</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΗ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">109 Ο Σπίλετ που εμφανίζει από την τσέπη του το τελευταίο σπίρτο</span></p><p><span style="font-family: georgia;">[....] την πτώση του αερόστατου που είχε δραπετεύσει από το το Ρίτσμοντ, την επανεύρεση ως εκ θαύματος του Κύρου Σμιθ, το τελευταίο σπίρτο που βρέθηκε σε μια τσέπη του γιλέκου του Γεδεών Σπίλετ, την ανακάλυψη του μπαούλου, μέχρι τις σπαρακτικές εξομολογήσεις του Άιρτον και του Νέμο που κλείνουν αυτές τις περιπέτειες, συνδέοντάς τες θαυμαστά με τα «Τέκνα του Πλοιάρχου Γκραντ» και τις «Είκοσι χιλιάδες λεύγες υπό την θάλασσαν». </span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.48</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">110 Ο ιστορικός που για να ζήσει γράφει μυθιστορήματα της πλάκας</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η ερμηνεία της Αν Μπερντέλ ήταν μεν διαφορετική, αλλά στηρίζεται κι αυτή στα πολυάριθμα ανέκδοτα γύρω απ’την ερωτική ζωή της γιαγιάς της: η ρόμπα ήταν πράγματι δώρο ενός από τους εραστές της, ενός καθηγητή της Ιστορίας στο Carson College της Νέας Υόρκης, ονόματι Άρνολντ Φλέξνερ, διαπρεπούς συγγραφέα μιας πραγματείας με θέμα «Τα ταξίδια του Ταβερνιέ και του Σαρντέν», και «η εικόνα της Περσίας στην Ευρώπη από την Σκυντερί στον Μοντεσκιέ», καθώς και, υπό διάφορα ψευδώνυμα ( Μόρτι Ρόουλαντς, Κεξ Κάμελοτ, Τριμ Ζινέμεουιτς, Τζέιμς Ου.Λόντον, Χάρβι Έλιοτ) αστυνομικών μυθιστορημάτων, διανθισμένων με σκηνές, αν όχι πορνογραφικές, πάντως απροκάλυπτα ελευθέριες: «Φόνοι στο Πιγκάλ», «Καυτές νύχτες στην Άγκυρα» κ.λ.π.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.239-240</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Μ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">111 Ο νικητής Πελάγιος που ενθρονίζεται βασιλιάς στην Κοβαδόνγκα</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Πιο αναλυτικά, κατά τον Μπομόν, ο θρύλος της Λεμπτίτ περιέγραφε εκείνο που ο ίδιος αποκαλούσε "η κανταβρική πανωλεθρία των Μαυριτανών", μ' άλλα λόγια, τη μάχη της Κοβαδόνγκας, κατά την οποία ο Πελάγιος κατανίκησε τον εμίρη Αλχαμάχ, πριν στεφθεί επιτόπου, στο πεδίο της μάχης βασιλιάς των Αστουριών.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ.26</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">112 Η όχεντρα που κόβει το ζεστό νερό όταν ξυρίζεται ο σώγαμπρος</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Αυτή η σκληρή ζωή κράτησε σχεδόν δύο χρόνια. Η κυρία Εσάρ, ανάλογα τα κέφια της, πότε ήταν όλο καλοσύνες, φτάνοντας μέχρι του σημείου να προσφερθεί να κάνει στην κόρη της ένα τσάι, και πότε τραβούσε το σκοινί ως το απροχώρητο, κόβοντας λ.χ. το ζεστό νερό ακριβώς τη στιγμή που ο Φιλίπ ετοιμαζόταν να ξυριστεί...</span></p><p><span style="font-family: georgia;">α .187-188</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Λ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">113 Ο κακόμοιρος "φονεύς των λέξεων" που τριγυρίζει στα παλιατζίδικα</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Σινόκ, που θα ‘ταν τότε γύρω στα πενήντα, ασκούσε ένα περίεργο επάγγελμα. Ήταν, όπως το 'λεγε ο ίδιος, "φονεύς λέξεων": εργαζόταν στην ενημέρωση των λεξικών Larousse. Ενώ, όμως, οι συνάδελφοί του συντάκτες αναζητούσαν νέες λέξεις και έννοιες, εκείνος, για να τους κάνει θέση, έπρεπε να διαγράψει όλες τις «εκφυλλοφορητέες» λέξεις και έννοιες, αυτές δηλαδή που είχαν περιπέσει σε αχρησία.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.381</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ξ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">114 Ο προϊστάμενος που απουσιάζει σχεδόν τέσσερις μήνες το χρόνο</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Ρεόλ είχε χάσει κάθε ελπίδα ότι η αίτηση του θα προχωρούσε κάποτε. Μεταξύ της 1ης Μαρτίου και της 30ης Νοεμβρίου, ο διευθυντής είχε καταφέρει να λείπει τέσσερις ολόκληρους μήνες, όπως δε κάθησε και τα υπολόγισε ο Ρεόλ, βάζοντας μέσα τα week-ends, τα παρατεταμένα week-ends, τις "γέφυρες", τα "τούνελ", τα υπηρεσιακά ταξίδια, τα εκπαιδευτικά ταξίδια, τις επιστροφές απ' τα ταξίδια, τα σεμινάρια και κάτι άλλες αδειούλες, είναι ζήτημα αν μέσα σ' αυτούς τους εννέα μήνες είχε πατήσει στο γραφείο του εκατό φορές όλες κι όλες.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.641</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΡΗ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">115 Ο λεβέντης παππούς που εμπνέεται από έναν πίνακα από μυθιστόρημα</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Φουλρό εμπνεύστηκε τον πίνακά του από ένα αστυνομικό μυθιστόρημα- «Η Δολοφονία των χρυσόψαρων»- που τόσο πολύ το χάρηκε διαβάζοντας το, ώστε αποφάσισε να ζωγραφίσει έναν πίνακα όπου, σε μία στιγμή και μόνο, θα συγκέντρωνε όλα σχεδόν τα στοιχεία του αινίγματος.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ.299</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ν'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">116 Οι αυστριακοί πελάτες που ζητούν ένα χαμάμ με πολύ ατμό</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Το ζευγάρι είναι αυστριακοί πελάτες. Ήρθαν ειδικά από το Σάλτσμπουργκ, για να διαπραγματευτούν την αγορά ενός από τους πλέον «ομιχλώδεις» Χάτινγκ, ενός πίνακα που μπορεί να είχε ως αφετηρία το πασίγνωστο «Χαμάμ», όμως η τεχνική "Χάτινγκ" τον έκανε να φαίνεται σαν να ‘χε συμβεί υπερέκλυση ατμού.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ. 66</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΑ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">117 Ο συνθέτης που εισάγει στο Αμβούργο την γαλλοπρεπή ouverture</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΟΥΣΣΕΡ(KUSSER ή COUSSER), Γιόχαν Ζίγκμουντ: γερμανός μουσικοσυνθέτης ουγγρικής καταγωγής (Ποζσόνι,1660-Δουβλίνο,1727).[.....] Υπήρξε ένας από τους ιδρυτές της Όπερας του Αμβούργου, όπου και εισήγαγε την «overture ȧ française”, και ένας από τους προδρόμους του Χέντελ στον τομέα του ορατορίου</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.43.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">118 Η συνοικιακή αρωματοπώλις που διαλέγει τα έργα του οικοτέχνη</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ήταν τότε που ο Βενκλέρ το 'χε ρίξει στην κατασκευή δαχτυλιδιών και ο Βαλέν του είχε φέρει την κοπελίτσα από το αρωματοπωλείο της οδού Λοζελμπάκ, που ‘θελε να φτιάξει στο μαγαζί της μια γωνιά με κοσμήματα εν όψει των Χριστουγέννων. Κάθισαν, λοιπόν, και οι τρεις γύρω απ’το τραπέζι, κι ο Βενκλέρ άπλωσε όλα του τα δαχτυλίδια: πρέπει να 'ταν καμιά τριανταριά όλα όλα, παρατεταγμένα με γούστο πάνω σε καπιτονέ μαξιλαράκια από μαύρο σατέν.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.49</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η’</span></p><p><span style="font-family: georgia;">119 Ο έμπορος εξωτικών ειδών που θέλει να εξώσει τον γείτονά του</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Δεν πέρασε καλά καλά ένας μήνας, κι ο διαχειριστής, που ήταν ο ιδιοκτήτης της κάμαρας, έφερε δικαστικούς κλητήρες και την σφράγισε· στους δύο μήνες πάνω, το δωμάτιο κηρύχθηκε ελεύθερο με συμβολαιογραφική πράξη, κι ο διαχειριστής πέταξε στο δρόμο τα λιγοστά του παλιοπράγματα:</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.321</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΒ' </span></p><p><span style="font-family: georgia;">120 Ο ρίψασπις που δεν τον νοιάζει αν θα επιζήσουν οι άντρες του</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ήταν τέτοιο το πάθος του για την Ίνγκεμποργκ, ώστε, μη μπορώντας να ζήσει ούτε στιγμή χωρίς αυτήν, δεν πρόλαβε καλά καλά ν’αποβιβαστεί, και λιποτάκτησε για να γυρίσει κοντά της. Το σφάλμα του ήταν ότι, όταν λιποτάκτησε, δεν βρισκόταν σε άδεια- είναι αλήθεια ότι είχε ζητήσει, μα δεν του έδωσαν-, αλλά ήταν επικεφαλής μιας περιπόλου κοντά στον τριακοστό όγδοο παράλληλο: μαζί με τον φιλιππινέζο οδηγό του, που δεν ήταν άλλος από τον τον Κάρλος(το πραγματικό του όνομα: Αουρέλιο Λόπες), εγκατέλειψαν τους έντεκα άνδρες της περιπόλου, καταδικάζοντας τους σε βέβαιο θάνατο, και ύστερα από μιαν απίστευτη περιπλάνηση, έφτασαν κάποτε στο Πορτ Άρθρουρ, απ‘ όπου πέρασαν στη Φορμόζα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.408-409 </span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΞΕ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">121 Ο Σιπιόν που διατυπώνει ευρηματικότητα ζητούμενα σταυρολέξων</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η λύση ήταν εξίσου οφθαλμοφανής με το πόσο άλυτο του φαινόταν το πρόβλημα όσο δεν το 'χει λύσει ακόμα, όπως ακριβώς όταν λύνεις ένα σταυρόλεξο: ψάχνεις να βρεις την απάντηση οπουδήποτε αλλού εκτός από τον ίδιο τον ορισμό του ζητούμενου (θυμηθείτε εκείνον τον μεγαλοφυή ορισμό του Ρομπέρ Σιπιόν"du vieux avec du neuf" με έντεκα γράμματα) ενώ όλη σου η προσπάθεια θα ‘πρεπε να κατατείνει στο να πραγματωθεί αυτή αναγκαία μετατόπιση που θα έδινε στον ορισμό ή στο κομμάτι του παζλ το νόημα του και θα καθιστούσε κάθε εξήγηση κουραστική και ανώφελη.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.443</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ο'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">122 Ο μαλαίος μπάρμαν που παζαρεύει ένα άγαλμα σε pidgin english;</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Έπαθε τέτοια ταραχή, που έτρεξε στο ξενοδοχείο του, ξαναγύρισε με τον σταυρό και έπιασε με τον μαλαίο μπάρμαν μια ατελείωτη συζήτηση σε pidgin english για την οιονεί μηδενική στατιστική πιθανότητα να συναντήσει κανείς δύο φορές μέσα σε δεκατέσσερα χρόνια δύο αγάλματα με τρία κεφάλια, στο τέλος της οποίας συζήτηση ο Σμοτφ και ο μπάρμαν έδωσαν όρκο αιώνιας φιλίας και τον σφράγισαν με την ανταλλαγή των έργων τέχνης τους.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.86</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΕ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">123 Ο ωραίος αεροπόρος που ψάχνει στο χάρτη τον Πύργο Κορμπενίκ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ήταν ο ουαλός αεροπόρος που ήθελε να πάει στον Πύργο του Κορμπενίκ κι είχε χάσει το δρόμο απ’την ομίχλη. Του κάκου μελέτησε όλους τους χάρτες που είχε στο αεροπλάνο, κι όταν εκείνη τον πήγε στο χωριό, ούτε κι οι μεγάλοι μπόρεσαν να τον φωτίσουν.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.454</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΑ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">124 Ο τραπεζοκόμος που κάνει άπειρους παραγοντικούς υπολογισμούς</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ήδη από το 1930, ο Σμοτφ είχε αρχίσει τις προετοιμασίες: μάζευε τα χαρτιά που χρειάζονταν για να πάρουν βίζες, ενημερωνόταν για τις διατυπώσεις που ίσχυαν σε κάθε χώρα, άνοιγε σε διάφορα καίρια σημεία επαρκώς τροφοδοτούμενους λογαριασμούς καταθέσεων, συγκέντρωνε ταξιδιωτικούς οδηγούς, χάρτες, ωράρια και δρομολόγια, έκλεινε δωμάτια ξενοδοχείων και αγόραζε ατμοπλοϊκά εισιτήρια.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.81-82</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΕ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">125 Η φυγάς που ζει με τον οικοδόμο σύζυγό της στο Σομόν-Πορσιέν</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Δύο χρόνια πριν, η Ελιζαμπέτ είχε παντρευτεί έναν βέλγο οικοδόμο, τον Φρανσουά Μπρεντέλ. Ζούσαν στις Αρδένες, στο Σομόν-Πορσιέν. Είχαν αποκτήσει δύο κοριτσάκια, την Ανν, ενός χρόνου, και τη νεογέννητη Μπεατρίς.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.41</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">126 Ο στρατάρχης που δέχεται στο κεφάλι ένα κρυστάλλινο πολύφωτο</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Το πολύφωτο έγινε θρύψαλα, προκαλώντας τον θάνατο οκτώ ατόμων, μεταξύ των οποίων η Λορέλ και ο γέρος στρατάρχης Ντε Κρεσί-Κουβέ, τρία άλογα του οποίου, στη διάρκεια της Εκστρατείας στη Ρωσία, είχαν κυριολεκτικά ξεθεωθεί μέχρι τουφεκισμού.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.80</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΔ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">127 Ο άτυχος παρασκευαστής που κινδυνεύει να του κόψουνε το χέρι</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Το επεισόδιο αυτό του στοίχιζε όχι μόνο τα τρία δάχτυλα του αριστερού χεριού, αλλά και την εργασία του- η παρασκευή της μεταλλικής σχάρας απαιτούσε άκρα επιδεξιότητα-, κι έτσι ο Μορελέ υποχρεώθηκε να ζει με μια μειωμένη σύνταξη που του πλήρωνε μεμψίμοιρα το Πολυτεχνείο, κι ένα μικρό επίδομα από τον Μπάρτελμπουθ.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ.45-46</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">128 H τολμηρή κρουπιέρισσα που μετατρέπεται σε ντροπαλή κυριούλα</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Με το μικρό αυτό κεφάλαιο, εκείνη(Ελέν Γκρατιολέ) κι ο σύζυγός της μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Eκεί εξελίχθηκαν σε επαγγελματίες χαρτοπαίκτες, οργανώνοντας σε καταγώγια και νυχτερινά τρένα παρτίδες μπαρμπούτι, που καμιά φορά κρατούσαν και πάνω από μία εβδομάδα[….} Λίγες εβδομάδες αργότερα η Ελέν γύρισε στη Γαλλία. Ο ανιψιός της, ο Φρανσουά, όταν πέθανε ο Εμίλ, ένα χρόνο πριν, είχε κληρονομήσει την πολυκατοικία, της παραχώρησε ένα μικρό δυαράκι στον έκτο όροφο, δίπλα στους Ντεντεβίλ. Εκεί έζησε, φρόνιμη, ταπεινή και μαζεμένη, ως το θάνατό της, το 1947.</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.112</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">129 Το τσιράκι του ξυλουργού που ανάβει μια φωτίτσα με ροκανίδια</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Το τρίτο έργο είναι ένα σχέδιο με υπογραφή Πριού και τίτλο «Ο ξυλουργός του Πεδίου του Άρεως»: ένας νεαρός καμιά εικοσαριά χρονώn, ντυμένος μ'ένα μπαλωμένο πουλόβερ κι ένα παντελόνι δεμένο στη μέση με σχοινί, έχει ανάψει μια φωτιά από ροκανίδια και πασχίζει να ζεσταθεί.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.436</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΞΘ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">130 Η οικιακή βοηθός χαίρεται γιατί τη θυμήθηκε το αγόρι της</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Τελευταίος όροφος, κάτω απ΄τη στέγη: ένα δωματιάκι μια σταλιά, όπου μένει μια δεκαεξάχρονη Αγγλίδα, η Τζέιν Σάτον, οικιακή βοηθός των Ρορσάς.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η κοπελίτσα στέκεται κοντά στο παράθυρο. Με το πρόσωπο ν'αστράφτει από χαρά και μασουλώντας μια φέτα ψωμί, διαβάζει- ίσως και να ξαναδιαβάζει για εικοστή φορά-ένα γράμμα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.60</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">131 Οι νταήδες που σκοτώνουν με ματσουκιές τον χοροδιδάσκαλο</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Τα χαράματα της 11ης Σεπτεμβρίου 1935, ο Αντουάν Μπροντέν δολοφονήθηκε· τρεις νταήδες στους οποίους είχε αρνηθεί την είσοδο στη λέσχη του δύο μέρες πριν, τον έσυραν σ' ένα εγκαταλελειμμένο λατομείο του Τζεμάιμα Κρικ, καμιά σαρανταριά χιλιόμετρα απ’την Πενσακόλα(Φλόριντα), και τον σκότωσαν με ματσουκιές.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.112</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">132 Ο Ολλανδός που λέει ότι κάθε άρτιος είναι άθροισμα 2 πρώτων</span></p><p><span style="font-family: georgia;">[...] εν πάση περιπτώσει, ο Χούμποτ δεν την μνημονεύει πουθενά), ιατρικής, πολιτικής (πρόταση δημοκρατικής διακυβέρνησης, που θα λάμβανε υπ’όψιν της, όχι μόνο την παραδοσιακή διάκριση των τριών εξουσιών, δηλαδή της νομοθετικής, της εκτελεστικής και της δικαστικής, αλλά και μια τέταρτη, που αποκαλεί-με ανησυχητική προορατικότητα -δημοσιογραφική), αριθμητικής άλγεβρας (μία σημείωση πάνω στην εικασία του Γκόλντμπαχ, που ζητάει ν' αποδειχθεί ότι κάθε άρτιος θετικός ακέραιος αριθμός μεγαλύτερος του 2 μπορεί να εκφραστεί ως άθροισμα δύο πρώτων αριθμών)....</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.491</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΗ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">133 Τα ράθυμα τυφλά άλογα που σέρνουν μες στις στοές τα βαγονέτα</span></p><p><span style="font-family: georgia;">και πιο κάτω ακόμα, σήραγγες ορυχείου, με τυφλά και γέρικα άλογα να τραβάν τα βαγονέτα με το μετάλλευμα, κι από πίσω οι σιωπηλές πομπές των κρανοφόρων μεταλλωρύχων και λασπωμένα περάσματα, με μουχλιασμένα υποστηλώματα, που θ’οδηγούσαν, λέει, σε κάτι σκαλοπάτια γλιστερά, εκεί που θ’ακουγόταν να παφλάζει ένα μαυριδερό νερό.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.474-475</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΔ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">134 Ο λάτρης της όπερας που καταλείπει το αρχείο του στη Λυρική</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η δουλειά του δεν ήταν και τίποτα το συγκλονιστικό: ένας πλούσιος φιλότεχνος, ονόματι Ανρί Αστρά, είχε κληροδοτήσει στη Βιβλιοθήκη μια συλλογή στοιχείων, στην οποία είχε αφιερώσει σαράντα χρόνια απ' τη ζωή του. Παθιασμένος λάτρης της όπερας, ο Ανρί Αστρά δεν είχε χάσει ούτε μία πρεμιέρα από το 1910, μη διστάζοντας να διασχίσει τη Μάγχη, ακόμα και (δυο-τρεις φορές) τον Ατλαντικό, προκειμένου ν' ακούσει τον Φουρτβένγκλερ να διευθύνει το «Δαχτυλίδι», την Τεμπάλντι να τραγουδάει τη’ Δυσδαιμόνα’ και την Κάλλας, «Νόρμα’.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.314</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΒ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">135 Η αψίπλουτη τσιγκούνα που σημειώνει σ' ένα καρνέ κάθε δαπάνη</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Με μιαν άτεγκτη σχολαστικότητα, χωρίς να παραβλέπει τίποτα, με τον ίδιο τρόπο που τον 19ο αιώνα η κυρία του σπιτιού ξεψάχνιζε το κατάστιχο της μαγείρισσας και δεν δίσταζε να της ζητήσει πίσω τη δεκάρα που έλειπε, η Αντέλ Πλασέρ δεν αφήνει μέρα που να μην κάνει σ' ένα σχολικό τετράδιο τον ανελέητο υπολογισμό των καθημερινών εξόδων της:</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.335</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΔ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">136 Το φανταράκι κιι η μέλλουσα συμβία που κλείνονται στο ασανσέρ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Τέσσερις άνθρωποι κλείστηκαν μέσα, κι αυτός είναι ο λόγος που η ασφαλιστική εταιρεία αρνήθηκε να καταβάλει το κόστος επισκευής του ασανσέρ, που ήταν μελετημένο για τρία άτομα ή διακόσια κιλά. Τα τέσσερα θύματα ήταν η κυρία Αλμπέν που τότε λεγόταν Φλορά Σαμπινί, ο Ρεμόν Αλμπέν, ο αρραβωνιαστικός της, που εκείνο τον καιρό υπηρετούσε τη θητεία του, ο κύριος Ζερόμ, νεαρός καθηγητής Ιστορίας, και ο Σερζ Βαλέν.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.230</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΗ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">137 Το στέλεχος που δεξιώνεται μεγαλόπρεπα τους υφιστάμενους του</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η τραπεζαρία των Αλταμό, όπως όλα τα μπροστινά δωμάτιο του διαμερίσματος, έχει διακσευαστεί ειδικά για τη μεγάλη δεξίωση που θα δοθεί εκεί σε λίγο.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">[.....] Ο κύριος Αλταμόν είναι ένας διεθνής εμπειρωγνώμων που λείπει σχεδόν συνέχεια απ’το Παρίσι, κι απ’ό,τι φαίνεται, η μεγάλη αυτή δεξίωση γίνεται για να εορταστεί η ετήσια επιστροφή του</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ. 150,158</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΕ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">138 Ο καλλιγράφος των σουκ που αντιγράφει μια σούρα του Κορανίου</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Το πρώτο πράγμα που έκανε ο Μπουμπάκερ ήταν να την πάει στον πατέρα του, που έβγαζε το ψωμί του ως δημόσιος γραφιάς και καλλιγράφος. Δούλευε σ’ένα μαγαζάκι της Μεντίνας και πουλούσε σάκες, κασετίνες και μολύβια, αλλά οι περισσότεροι πελάτες του έρχονταν για να τους γράψει τ’όνομά τους πάνω σε διπλώματα ή πιστοποιητικά, ή για ν’αντιγράψει κάποια φράση απ’το Κοράνι, πάνω σε περγαμηνές που μετά τις καδράριζαν και τις κρεμούσαν.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ. 354-355</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΖ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">139 Ο αλβανός αρματωλός που σέρνεται μπροστά στα πόδια μιας βαμπ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">έναν αλβανό αρματωλό στα πόδια μιας βαμπ που φορά άσπρο κιμονό όλο μαύρα στίγματα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.608</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΡΓ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">140 Ο Αέτιος που αναχαιτίζει τα στίφη του Αττίλα στα Καταλαυνικά</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Όσο για τον τέταρτο θρύλο, κατά τον οποίο οι Βουργουνδοί του Γονδέριχου, όταν ο Αέτιος τους είχε υποχρεώσει να συμμαχήσουν με τους Σάξονες, τους Αλανούς, τους Φράγκους και τους Βησιγότθους, προκειμένου ν’αναχαιτιστεί ο Αττίλας και οι Ούννοι του, έφτασαν ατα Καταλαυνικά Πεδία...</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.124-125</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΒ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">141 Η λιχούδα που φτιάχνει με βελόνες έναν πύργο τηλεπικοινωνιών</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Οι δύο τελευταίες χρονιές της στο σχολείο, με την προετοιμασία της για τις εισαγωγικές εξετάσεις, και η ανάπτυξη των δορυφορικών τηλεπικοινωνιών ανέστειλαν για πάντα τα σχέδιά της, απ' τα οποία δεν μένει σήμερα παρά μια φωτογραφία κομμένη από εφημερίδα: η Αν, δώδεκα χρονών, ποζάρει μπροστά στη μακέτα που της πήρε έξη μήνες να κατασκευάσει, μια αέρινη μεταλλική σύνθεση, αποτελούμενη από 2715 ατσάλινες βελόνες γραμμοφώνου, λεπτοτεχνικά κολλημένες η μία με την άλλη, ύψους δύο μέτρων, φίνα σαν δαντέλα, αιθέρια σαν χορεύτρια, που είχε στην κορυφή της 366 μικροσκοπικές παραβολικές κεραίες.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.244</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Μ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">142 Ο μικρανιψιός που εκποιεί την κληρονομιά λόγω της φορολογίας</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο ανιψιός του, Γκρεγκουάρ Βολτιμάν, είχε σκοτωθεί το Μάιο του 1944, στη μάχη του Γκαριλιάνο, όταν οι σύμμαχοι διέσπασαν τη γραμμή Γκούσταβ. Χρειάστηκαν κάμποσοι μήνες στον συμβολαιογράφο για να ξετρυπώσει ένα μακρινό εξάδελφο του Βενκλέρ· λεγόταν Αντουάν Ραμό και εργαζόταν σε μια βιοτεχνία συναρμολογούμενων καναπέδων. Οι φόροι κληρονομιάς, στους οποίους προστέθηκαν και τα έξοδα αναζήτησης κληρονόμων, αποδείχθηκαν τόσο δυσβάσταχτοι, ώστε ο Αντουάν Ραμό αναγκάστηκε να τα βγάλει όλα στο σφυρί.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ.21</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">143 Η πιστή χήρα που φυτοζωεί με μνήμες τυλιγμένες σ’εφημερίδες</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Τα αντικείμενα που είναι πάνω στο τραπέζι, στο τζάκι και στα δύο τραπεζάκια, είναι τυλιγμένα με τα φύλλα της μόνης εφημερίδας που διαβάζει(η κυρία Αλμπέν) με ευχαρίστηση, της France-Dimanche. Θεωρείται μεγάλη τιμή να σου επιτρέψει να τα δεις· δεν τα ξετυλίγει ποτέ όλα μαζί, κι είναι πολύ σπάνιο να δείξει πάνω από δύο ή τρία σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.285-286</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΗ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">144 Ο ευπατρίδης με την μαύρη ρεντινγκότα που φορά τα γάντια του</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο τρίτος, κι αυτός στα ολόμαυρα ντυμένος, ήταν καθισμένος κοντά στην πόρτα, με το ύφος του ευπατρίδη που περιμένει υπομονετικά κάποιον, βάζοντας για να μη χάνει χρόνο τα απολύτως εφαρμοστά, ολοκοκαίνουργια γάντια του.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.22</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α</span></p><p><span style="font-family: georgia;">145 Οι νιόπαντροι που καταχρεώνονται για μια διπλή κρεβατοκάμαρα</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Τότε, όμως, το λογιστήριο της εταιρείας αντιλήφθηκε ότι το ποσό των τοκοχρεολυσίων που κατέβαλλαν οι Ρεάλ για την αγορά της κρεβατοκάμαράς τους υπερέβαινε το επιτρεπόμενο όριο για τις περιπτώσεις οικιακού εξοπλισμού, ήτοι το 25% του καθαρού εισοδήματος μετά την αφαίρεση των δαπανών που αφορούν στην πρώτη κατοικία. Επομένως η πίστωση που τους είχε δοθεί ήταν παράνομη, και η επιχείρηση δεν είχε δικαίωμα να την τριτεγγυηθεί!</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.641</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΡΗ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">146 Ο κοσμήτωρ που κληροδοτεί στο Κολέγιο μια σημαντική συλλογή</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Να, όμως, που πενήντα χρόνια αργότερα, το Πανάγιο Κύπελλο έκανε την επανεμφάνισή του: σε μια επιστολή, γραμμένη το 1765 στα ιταλικά, ο δημοσιολόγος Μπεκαρία αφηγούνταν στον προστάτη του Κάρολο-Ιωσήφ Ντε Φιρμιάν πως είχε επισκεφτεί την ξακουστή συλλογή αρχαιοτήτων που ο φιλόλογος Πιτίσκος, πεθαίνοντας, το 1727, είχε κληροδοτήσει στο Κολέγιο του Αγίου Ιερωνύμου της Ουτρέχτης του οποίου υπήρξε κοσμήτορας, και στεκόταν ειδικότερα «σ’ένα πήλινο κύπελλο, που μας είπαν ότι ήταν εκείνο του Μαρτυρίου».</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.127-128</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΒ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">147 Ο ρέκορντμαν που δεν του αναγνωρίζουνε την παγκόσμια επίδοση</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Έτσι, η επίδοσή του δεν αναγνωρίστηκε. Ο Μασί έδωσε σκληρή μάχη, κάτι που δεν ήταν καθόλου εύκολο έτσι όπως ήταν εγκλωβισμένος στο στρατόπεδό του, παρά το γεγονός ότι είχε την αυθόρμητη υποστήριξη όχι μόνο όλων των συναδέλφων του θαλάμου του, για τους οποίους, φυσικά, αποτελούσε ίνδαλμα, αλλά και των ανώτερων του, ακόμα και του συνταγματάρχη διοικητή του στρατοπέδου, ο οποίος, μάλιστα, προκάλεσε τη σχετική παρέμβαση στο Κοινοβούλιο του τότε Υπουργού Πολέμου, που δεν ήταν άλλος από τον Πολ Πενλεβέ.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.464</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΓ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">148 Οι επτά ηθοποιοί που ευγενώς αποποιούνται το ρόλο στο σίριαλ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Είναι δύσκολο να πεις πόση αλήθεια υπάρχει σ' αυτές τις εξηγήσεις, δεδομένου ότι, από τις τέσσερις εκπομπές, δύο δεν γυρίστηκαν ποτέ: εκείνη με τα εννέα επεισόδια, την οποία όλοι οι ηθοποιοί που βολιδοσκοπήθηκαν-Αλέρ, Ιρς, Κυβελιέ, Μαρεσάλ, Μπελμοντό, Μπουίζ, Μπουρβίλ- απέρριψαν ο ένας μετά τον άλλο, και το εκσυγχρονισμένο Rake's Progress, το κόστος του οποίου κρίθηκε υπερβολικό από το BBC.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.96</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΗ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">149 Ο σοφός επιστήμων που πειραματίζεται με 2 δραστικά δηλητήρια;</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο αμαξάς κοιμόταν σ’ένα πλαϊνό σπιτάκι, γιατί, πριν από λίγες μήνες ένας μοναχικός επιστήμονας είχε εγκατασταθεί όχι μακριά απ΄τον πύργο, σε ένα εργαστήρι όπου, κατά τα πρότυπα του Μαρτέν Μαγκρόν και του τορινέζου Βέλα, μελετούσε στα ποντίκια την αλληλεξουδετέρωση της στρυχνίνης και του κουράριου, ενώ η γηραιά κυρία και ο αμαξάς της ήταν πεπεισμένοι πως ο "επιστήμονας" δεν ήταν παρά ένας ληστής που μόνο η απληστία τον είχε φέρει στα μέρη τους και που μηχανευόταν κάποιο σατανικό στρατήγημα για να βουτήξει αυτά τα πολύτιμα κοσμήματα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.34</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">150 Ο παλαιοβιβλιοπώλης που πέφτει πάνω σε επιστολές του Β.Ουγκό</span></p><p><span style="font-family: georgia;">[.....] θυμόταν τον Τρουαγιάν, τον παλαιοβιβλιοπώλη, που το μαγαζί του ήταν στην οδό Λεπίκ και που ΄χε βρει μια μέρα μέσα σε μία στοίβα αστυνομικά βιβλία τρία γράμματα του Βικτόρ Ουγκό προς τον Ανρί Σαμυέλ, τον βέλγο εκδότη του σχετικά, με την έκδοση των «Τιμωριών».</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.90</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΖ΄</span></p><p><span style="font-family: georgia;">151 Ο ιατρός που χειρουργεί το αρχείο του αμερικανικού υποκόσμου</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Όμως ο Μαργκέ δεν είχε τίποτα να χάσει, κι ο γιατρός εγχείρησε τον τέως πρωταθλητή υπό την απειλή τεσσάρων οπλοπολυβόλων.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ. 472</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΓ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">152 Ο Ντον Περινιόν που δίνει στον Κολμπέρ να δοκιμάσει σαμπάνια</span></p><p><span style="font-family: georgia;">[...] μια λεζάντα με πολύ μικρά γράμματα διευκρινίζει ότι πρόκειται για τον Ντον Περινιόν, κελάρη του αβαείου του Οβιλιέ, κοντά στο Επερνέ, που ‘χε επινοήσει μια μέθοδο μετατροπής του οίνου της Καμπανίας σε αφρώδη και έδινε στον Κολμπέρ να δοκιμάσει την εφεύρεσή του.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.598</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΡΑ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">153 Οι τασμανοί θαυμαστές που δωρίζουν στο ίνδαλμα 71 ποντικάκια</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">[....] ο σύλλογος The Olivia Fan Club of Tasmania, εβδομήντα ένα δασκαλεμένα άσπρα ποντικάκια που ήξεραν να παρατάσσονται έτσι ώστε να σχηματίζουν το όνομα Olivia.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.505</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΘ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">154 Tο απείθαρχο παιδί που βλέπει το εξαίσιο γλυκό στον ύπνο του</span></p><p><span style="font-family: georgia;">[….] ακόμα ένα σχέδιο, κάποιου Ουίλιαμ Φόλστεν, αμερικανού σκιτσογράφου των αρχών του αιώνα, που τιτλοφορείται The Punishment(Η Τιμωρία) και παριστάνει ένα αγοράκι ξαπλωμένο στο κρεβάτι του, με το μυαλό του στην υπέροχη τούρτα που εκείνη τη στιγμή μοιράζεται η οικογένειά του-αυτό φανερώνει η εικόνα που μεσουρανεί ως σύννεφο πάνω απ' το κεφάλι του-και που τη στερήθηκε για κάποια αταξία που έκανε.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.183</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΘ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">155 H νεαρή ηθοποιός που αδημονεί να υποδυθεί μιαν άκαρδη Βάντσι</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Εκτός απ’αυτόν τον άχαρο τρόπο να βγάζει το ψωμί της, η Ζενεβιέβ Φουλρό παρακολουθεί μαθήματα δραματικής τέχνης κι έχει ήδη πάρει μέρος σε διάφορες ταινίες και σήριαλ. Δεν αποκλείεται και να είναι η πρωταγωνίστρια σε μια προσεχή τηλεοπτική σειρά εμπνευσμένη από μια νουβέλα του Πιραντέλο, που, μάλιστα, τη διαβάζει αυτή τη στιγμή ακριβώς, στην άλλη άκρη του διαμερίσματος της, κάνοντας το μπάνιο της: το πρόσωπό της σαν μαντόνας, τα μεγάλα φωτεινά της μάτια και τα μακριά κατάμαυρα μαλλιά της την έφεραν να επιλεγεί ανάμεσα σε τριάντα υποψήφιες για να ενσαρκώσει εκείνη την Γκαμπριέλα Βάντσι, που το ταυτόχρονα ανέμελο και σατανικό της βλέμμα έσπρωξε στην τρέλα τον Ρομέο Ντάντι.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.257</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΓ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">156 Η γραμματεύς που ξεσκονίζει την φονική μάχαιρα του Αιγύπτιου</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Στο σαλονάκι βρίσκονται τρία άτομα. Το ένα είναι μια γυναίκα γύρω στα σαράντα, που αυτή τη στιγμή κατεβαίνει τη στριφτή σκάλα· φοράει μια μαύρη πέτσινη φόρμα και κρατάει στο χέρι ένα λεπτό δουλεμένο ανατολίτικο λάζο που τον καθαρίζει μ'ένα κομμάτι δέρμα σαμουά. Με το μαχαίρι αυτό, κατά την παράδοση, ο φανατικός Σουλεϊμάν Ελ-Χαλέμπι σκότωσε τον στρατηγό Ζαν-Μπατίστ Κλεμπέρ, στο Κάϊρο, στις 14 Ιουνίου του 1800, μόλις δηλαδή ο ιδιοφυής εκείνος στρατηλάτης που τον είχε αφήσει ο Βοναπάρτης στο πόδι του μετά την μερική επιτυχία της Εκστρατείας στην Αίγυπτο, έδωσε την απάντηση στο τελεσίγραφο του ναυάρχου Κιθ, κατάγοντας τη νίκη της Ηλιούπολης.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.65</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΑ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">157 Η κυρία με το πουά φόρεμα που πλέκει ήρεμη στην ακροθαλασσιάς</span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;">στο κέντρο, μια γυναίκα κάποιας ηλικίας, μ' ένα φουστάνι πουά και ένα καπέλο- καραβάκι από εφημερίδα, έπλεκε καθισμένη στα βότσαλα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.448</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ O'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">158 Ο λαθρόχειρ που περνιέται για αδέκαστος υπηρέτης της Θέμιδος</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η εξαφάνιση του δεύτερου προέδρου εφετών δεν θα μπορούσε, φυσικά, να περάσει απαρατήρητη, κι από την άλλη μέρα κιόλας, άρχισαν να κυκλοφορούν οι φήμες, γι' αυτό που δεν άργησε ν’αποκληθεί Υπόθεση Ντανγκλάρ: ήταν αλήθεια ότι ο ανώτατος δικαστικός δεχόταν τώρα τελευταία απειλές κατά της ζωής του; Ήταν αλήθεια ότι εδώ και πάνω από δύο μήνες τον παρακολουθούσαν συνεχώς αστυνομικοί με πολιτικά;</span></p><p><span style="font-family: georgia;">[...]Η απάντηση στα ερωτήματα έφτασε μία εβδομάδα αργότερα: ο υπουργός Εσωτερικών εξέδωσε μια ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία η Μπερτ και ο Μαξιμιλιέν Ντανγκλάρ είχαν συλληφθεί στις 5 Ιανουαρίου, ενώ προσπαθούσαν να περάσουν λαθραία στην Ελβετία.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.526-527</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΓ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">159 Η αντικέρ που βουτάει τα δάχτυλά της σ' ένα βαζάκι με πίκλες</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η κυρία Μαρσιά βρίσκεται στην κρεβατοκάμαρά της. Είναι μια εύρωστη, τετράγωνη γυναίκα, γύρω στα εξήντα. Είναι μισόγδυτη, φοράει δηλαδή ακόμα ένα μαύρο νάιλον κομπινεζόν με δαντέλα, κορσέ, κάλτσες, μπικουτί στο κεφάλι, κι είναι καθισμένη σε μια μοντέρνα σκαλιστή πολυθρόνα με μαύρο δέρμα. Κρατάει στο δεξί της χέρι ένα μεγάλο, βαρελοειδές, γυάλινο βάζο, γεμάτο αγγουράκια τουρσί, και προσπαθεί να πιάσει ένα με το δείκτη και τον μέσο τού αριστερού της χεριού.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.207</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΒ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">160 Ο ρομαντικός βιομήχανος που ζει μ ένα όνειρο: να μαγειρεύει</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η αλήθεια είναι ότι ο Χέρμαν Φούγκερ ήρθε επίτηδες τόσο νωρίς: καθώς είναι ερασιτέχνης μάγειρος, που βλέπει να περνούν τα χρόνια απαρηγόρητος επειδή οι δουλειές του δεν τον αφήνουν να βρίσκεται πιο συχνά πάνω απ’τις κατσαρόλες του, και προσβλέπει στην όλο και πιο απώτερη στιγμή που θα μπορέσει επιτέλους ν’αφοσιωθεί στην γαστρονομική τέχνη, ήρθε να προτείνει για την αποψινή δεξίωση μια δική του συνταγή("μπούτι αγριόχοιρου σβησμένου με μπίρα"), υποστηρίζοντας ότι το ποντίκι του αγριόχοιρου είναι ότι πιο νόστιμο υπάρχει στον κόσμο, αλλά οι Αλταμόν αρνήθηκαν μετά βδελυγμίας.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.226-27</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΣΤ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">161 Η Μαργκερίτ που κοιτάει με φακό τη μινιατούρα προς επισκευήν</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Την ξανάφερνε στο νου του να εξετάζει με το φακό τα λεπτεπίλεπτα αραβουργήματα ενός βενετσιάνικου κουτιού από επιχρυσωμένο χαρτόνι με ανάγλυφα εγκάρπια ή να ετοιμάζει τις μπογιές της πάνω στη μικροσκοπική φιλντισένια της παλέτα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.323</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΓ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">162 Η αργόσχολη μαγείρισσα που πληρώνεται για ένα αυγό την ημέρα</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Η Ελέν, που είναι ακριβώς τριάντα χρονών, η γυναίκα για όλες τις δουλειές- η οποία βρίσκεται σε απόγνωση για την τροφή του Μπάρτελμπουθ, που περιλαμβάνει ένα βραστό αυγό, ολίγη μπακαλιάρο ποσέ κι ένα φλυτζάνι σταυροβότανο, αυτά δηλαδή που, προς μεγίστην απόγνωσιν της Ελέν, αποτελούν εδώ και μερικούς μήνες τη μοναδική τροφή που δέχεται να βάλει στο στόμα του.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.161</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΣΤ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">163 Ο ραλλίστας με την κόκκινη φόρμα που μαρσάρει την μηχανή του</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Εκείνο τον καιρό, ο Νταβίντ ήταν ένας αθλητικός νέος, που κοκορευόταν μέσα στην κατακόκκινη φόρμα του μοτοσικλετιστή: ήταν πέτσινη, ολόκληρη φοδραρισμένη με μετάξι, κι είχε στην πλάτη κεντημένο έναν χρυσό σκαραβαίο.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Σελ.429</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΞΣΤ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">164 Τα γκαρσόνια που κουβαλούν πιατέλες και ποτά για το φαγοπότι</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Εισέρχονται πέντε εργάτες, που κουβαλούν διάφορα φαγώσιμα για την δεξίωση των Αλταμόν. Μπροστά πηγαίνει ο πιο κοντός, διπλωμένος απ’το βάρος ενός πουλερικού πιο μεγάλο από το μπόι του· ο δεύτερος μεταφέρει με αφάνταστες προφυλάξεις μια μεγάλη μπακιρένια πιατέλα φορτωμένη ανατολίτικα γλυκά- μπακλαβά, κέρατα γαζέλας, πίτες με μέλι και χουρμάδες - σε πυργοειδή διάταξη και περιζωσμένα από τεχνικά λουλούδια· ο τρίτος κρατάει στο κάθε χέρι κι από τρία μπουκάλια Wachenheimer Oberstnest εσοδείας· ο τέταρτος έχει στηρίξει πάνω στο κεφάλι του ένα τεράστιο μεταλλικό δίσκο κατάμεστο με καναπεδάκια, κρεατόπιτες και άλλα ζεστά μεζεδάκια· ο πέμπτος, τέλος, κλείνει την πομπή, κουβαλώντας πάνω στο δεξιό του ώμο μια κάσα ουίσκι, όπου είναι γραμμένο με ιχνάριο:</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.398</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΞΓ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">165 Ο καθηγητής των γαλλικών που διορθώνει εργασίες των διακοπών </span></p><p><span style="font-family: georgia;">Δύο άνθρωποι βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην αίθουσα αναμονής. Ο ένας είναι γέρος, κάτισχνος, πρόκειται για κάποιον συνταξιούχο καθηγητή γαλλικών, ο οποίος συνεχίζει να παραδίδει μαθήματα δι'αλληλογραφίας, και περιμένει τη σειρά του στο ιατρείο διορθώνοντας μ'ένα καλοξυσμένο μολύβι ένα πάκο κόλλες διαγωνισμού.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.280</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΖ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">166 Η εξαπατημένη πελάτισσα που μετά τη βαφή δεν της μένει τρίχα</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ωστόσο, η ερευνητική του μανία διόλου δεν καταλάγιασε· αντίθετα, φούντωσε. Παρά τις αυστηρές συστάσεις τού Σμοτφ, του Βενκλέρ και του Βαλέν, ο Μορελέ επέμενε να κάνει πειράματα, τα περισσότερα των οποίων απέβαιναν άκαρπα, πειράματα αβλαβή κατά το πλείστον, αν εξαιρέσεις την περίπτωση μιας κάποιας κυρίας Σουάν, που του ΄χε παραγγείλει μια ειδική βαφή για τα μαλλιά της και δεν της έμεινε τρίχα μετά το λούσιμο.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.46</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">167 Ο ραμολής αμαξάς που αφουγκράζεται κάποιο φανταστικό ποντίκι</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Μια νύχτα, ο γεροαμαξάς ξύπνησε από ένα θόρυβο σχεδόν ανεπαίσθητο, που ερχόταν απ’την καμαρούλα. Φαντάστηκε πως ο διαβολικός επιστήμονας είχε δασκαλέψει κάποιο απ' τα ποντίκια του να πάει να κλέψει τα ρολόγια. </span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ.34</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">168 Ο ιταλός εβενουργός που ξεσκεπάζει το έργο ζωής του σαρακιού</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Όμως ο Γκριφαλκόνι κούνησε αρνητικά το κεφάλι· είχε βρει, στις σοφίτες του château της Μυέτ, ένα ξεχαρβαλωμένο τραπέζι• η οβάλ επιφάνειά του, με θαυμάσια σεντεφένια ενθέματα, ήταν σε εξαιρετική κατάσταση, αλλά το κεντρικό του πόδι, μια βαριά ατρακτοειδής κολόνα από ξύλο με νερά, αποδείχθηκε τελείως σαρακοφαγωμένο• τα σκουλήκια το 'χαν ρημάξει από μέσα, από βαθιά, είχαν ανοίξει εκατομμύρια σήραγγες γεμάτες κονιορτοποιημένο ξύλο.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ.171</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΖ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">169 Ο τελειοθήρας τζαζίστας που ξεθεώνει τους σολίστ στην πρόβα</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Όμως ο Γκουγκού είχε ένα τρομερό ελάττωμα: έπασχε από χρόνια τελειοθηρία και, μετά από κάθε εκτέλεση ενός κομματιού, θα 'βρισκε πάντα μια λεπτομέρεια που δεν του πήγαινε καλά, μια καθυστέρησούλα εδώ, ένα ανεπαίσθητο φαλτσάκι εκεί.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ.480</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΕ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">170 Ο αυτοκράτωρ που συμμαχεί με τον "Αετιδέα" κατά των Βρετανών</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Εκείνη την εποχή, ο Ναπολέων αντιμετώπιζε ένα δυσεπίλυτο διπλωματικό πρόβλημα: ο βασικός κορμός του γαλλικού στόλου είχε καταστραφεί στο Τραφάλγκαρ, κι ο Αυτοκράτορας, ψάχνοντας απεγνωσμένα να βρει τρόπο ν’αμφισβητήσει την αξιοθαύμαστη θαλάσσια ηγεμονία των Άγγλων, είχε σκεφτεί να ζητήσει τη συνδρομή του πιο ξακουστού κουρσάρου της Μπαρμπαριάς, του επονομαζόμενου Χοκάμπ ελ-Ουάκτ, που σημαίνει: ο Αετός της Στιγμής.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ.492</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΗ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">171 Ο πλούσιος φαρμακοποιός που διαπραγματεύεται το Ιερό Κύπελλο</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο άντρας αυτός- Τζέιμς Σέργουντ- υπήρξε το θύμα μιας από τις πιο ξακουστές απάτες όλων των εποχών: το 1896, δύο ιδιοφυείς αετονύχηδες του πούλησαν το Κύπελλο στο οποίο ο από Αριμαθαίας είχε συλλέξει το αίμα του Ιησού. Η γυναίκα-μια αμερικανίδα μυθιστοριογράφος ονόματι Ούρσουλα Σομπιέσκι- ασχολείται εδώ και τρία χρόνια με την ανασύνθεση εκείνης της σκοτεινής ιστορίας, που θ' αποτελεί το θέμα του επόμενου βιβλίου της, κι έχει έρθει στην πολυκατοικία, ελπίζοντας να βρει εδώ το στοιχείο που της λείπει για να κλείσει τις έρευνες.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ.120</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΒ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">172 Ο πρίγκηψ Ευγένιος που προστάζει την καταγραφή των κειμηλίων</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Με την ευκαιρία αυτής της συνθήκης, ο σουλτάνος ο Αχμέντ Γ' , θέλοντας να κατακτήσει την εύνοια του Ευγένιου, του έστειλε πεσκέσι ένα σωρό θαυμαστά κειμήλια, που ΄χαν βρεθεί σε μια κρύπτη ενός από τα τείχη της Αγίας Σοφίας [.....] Η λατρεία των κειμηλίων, σε μεγάλη έξαρση καθ'όλο το Μεσαίωνα και την Αναγέννηση, είχε αρχίσει να υποχωρεί σοβαρά, και η εντολή του Ευγένιου στον Ζαν-Μπατίστ Ρουσό ν’απαριθμήσει όσα κειμήλια εξακολουθούσαν να λατρεύονται, διόλου δεν αποκλείεται να οφειλόταν αποκλειστικά σε μια παιχνιώδη διάθεση της στιγμής.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ.127</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΒ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">173 Οι ερασιτέχνες του σαφάρι φωτογραφίζονται με τον ιθαγενή</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Υπάρχει μια φωτογραφία τους απ’όταν είχαν πάει να κυνηγήσουν αρκούδες στις Άνδεις, στην περιοχή του Μακόντο· είναι μαζί μ’ένα άλλο ζευγάρι, που θαρρείς και βγήκε απ’το ίδιο καλούπι: κι οι τέσσερεις φορούν χακί τζάκετ, όλο τσέπες και φυσιγγιοθήκες. Σε πρώτο πλάνο, ο Λουβέ, μισογονατιστός, με το τουφέκι του στο χέρι· πίσω του, η γυναίκα του, θρονιασμένη σε μια σεζλόνγκ· οι άλλοι δύο είναι όρθιοι, πίσω απ’την σεζλόνγκ.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.228-229</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΖ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">174 Ο ναζί αρχιμηχανικός που δολοφονείται στο ξενοδοχείο του</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ο Πφερντλάιχτερ σκοτώθηκε με μία σφαίρα στις δέκα παρά τέταρτο-ώρα Γερμανίας- στο μεγάλο σαλόνι του ξενοδοχείου, καθώς έπαιζε σκάκι μ’έναν απ’τους βοηθούς του, τον ιάπωνα μηχανικό ονόματι Ουσίντα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.255</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΓ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">175 Ο τεχνίτης του καλοριφέρ πού ελέγχει την ανάφλεξη του μαζούτ</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ένας άντρας είναι ξαπλωμένος μπρούμυτα πάνω στη σκέπη του λέβητα που θερμαίνει όλη την πολυκατοικία. Είναι γύρω στα σαράντα· δεν φαίνεται για εργάτης, αλλά μάλλον για μηχανικός η επιθεωρητής της Εταιρείας Αερόφωτος· δεν φοράει φόρμα, αλλά κοστούμι, γραβάτα με πουά και γαλάζιο πουκάμισο, συνθετικό.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.110</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">176 Ο σπουδαστής που πετάει κύβους ζωμού κρέατος στην χορτόσουπα</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Θυμόταν τον νεαρό φοιτητή, που είχε νοικιάσει για μερικούς μήνες το δωμάτιο όπου τώρα έμενε η Τζέιν Σάτον και που τον είχαν πετάξει με τις κλωτσιές από το εστιατόριο για φυτοφάγους όπου δούλευε τα βράδια, γιατί τον είχαν πιάσει στα πράσα την ώρα που άδειαζε ένα μεγάλο μπουκάλι με ζωμό βοδινού στο καζάνι όπου σιγόβραζε η χορτόσουπα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ.90</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΖ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">177 Ο εκδότης της Δαμασκού που καταστρέφεται από τους εθνικιστές</span></p><p><span style="font-family: georgia;">[...] η έδρα του εκδοτικού τους οίκου, που ‘χε καταστεί ένα από τα σύμβολα της γαλλικής κατοχής, έγινε στάχτη απ’τους εθνικιστές και, λίγες μέρες αργότερα, ο βομβαρδισμός της πρωτεύουσας από τις γαλλοβρετανικές δυνάμεις ισοπέδωσε το πολυτελές ξενοδοχείο στο οποίο οι Αλμπέν είχαν επενδύσει τα τρία τέταρτα της περιουσίας τους.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ.284-285</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΗ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">178 Η λάγνα κυρία Προέδρου Εφετών που θρηνεί τα μαργαριτάρια της</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Το μόνο που σώθηκε ήταν ένα βραχιόλι με πέρλες, που ο κύριος Ντανγκλάρ το ‘χε κάνει δώρο στη γυναίκα του για τα γενέθλιά της. Το ‘χε αγοράσει στον πλειστηριασμό ενός από τους απογόνους της Μαντάμ Ντε Λαφαγιέτ• τις πέρλες τής τις είχε δώσει η Εριέττη της Αγγλίας. Η κοσμηματοθήκη όπου ήταν κλεισμένες αντιστάθηκε γενναία στη φωτιά, αλλά οι πέρλες είχαν γίνει πίσσα.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σ. 295</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΘ'</span></p><p><span style="font-family: georgia;">179 Ο γερο-ζωγράφος που ζωντανεύει όλο το κτίριο στον πίνακά του</span></p><p><span style="font-family: georgia;">Ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του, με τα ρούχα, γαλήνιος και οιδαλέος, τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος. Ένας μεγάλος τετράγωνος μουσαμάς, πάνω από δύο επί δύο, ήταν στημένος δίπλα στο παράθυρο, κόβοντας στη μέση τη στενή καμαρούλα όπου ο Βαλέν είχε ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Ο μουσαμάς ήταν σχεδόν απείραχτος: μονάχα μερικές προσεκτικές γραμμές με κάρβουνο τον χώριζαν σε κανονικά τετράγωνα, προσχέδιο κάτοψης ενός κτιρίου που κανένας δεν θα 'ρχόταν να ενοικήσει πια, ποτέ.</span></p><p><span style="font-family: georgia;">σελ. 654</span></p><p><span style="font-family: georgia;">ΕΠΙΛΟΓΟΣ<br /><br /><br />ΖΟΡΖ ΠΕΡΕΚ<br />"ΖΩΗ <br />ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΣ"<br /><br /><span style="font-size: x-small;">ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΕΠΙΜΕΤΡΟ<br />ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ</span></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p><span style="font-family: georgia;"> </span></p><p><span style="font-family: georgia;"></span></p><p><br /></p><div><br /></div>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-77479340775740145402023-04-17T22:54:00.000+03:002023-04-17T22:54:07.847+03:00ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΚΑΡΦΙΑ<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDX9JxMLbHxSKuaTGqu6-bNIbDLr3JFeQM5K4Lk1orph8TJ2KuT1XJp0ks7GAsJMXQDz02hKYWg9p_UD15SeTsEP4y5p7DmRTV5Ux2LlMwCmRqsXoahW9HKh5pAD2Ltuk7smH-HRBm2hhckyVQeyT9Dgl2Ux85uvO1tq63DPCp2emtlW2G2sO4XL1SyQ/s843/%CE%B4%CE%B4%CE%B4%CE%B4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="527" data-original-width="843" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDX9JxMLbHxSKuaTGqu6-bNIbDLr3JFeQM5K4Lk1orph8TJ2KuT1XJp0ks7GAsJMXQDz02hKYWg9p_UD15SeTsEP4y5p7DmRTV5Ux2LlMwCmRqsXoahW9HKh5pAD2Ltuk7smH-HRBm2hhckyVQeyT9Dgl2Ux85uvO1tq63DPCp2emtlW2G2sO4XL1SyQ/s320/%CE%B4%CE%B4%CE%B4%CE%B4.jpg" width="320" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">Στο νησί Μοντεστρέλα οι ιθαγενείς κάτοικοι, κατά τη διάρκεια του εκκλησιασμού τους την Εβδομάδα των Παθών, δεν κρατούν αναμμένα κεριά αλλά αναμμένα καρφιά.<br /></span><span style="font-family: georgia;">Είναι μια συμβολική κίνηση διαμαρτυρίας για τον βίαιο εκχριστιανισμό τους.</span></p>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-33512454431509432042023-04-10T01:02:00.004+03:002023-04-10T01:02:31.941+03:00ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΚΑΡΦΙΑ<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRtm8BTy8jsWgYci7rQ2wsatMIG6oifgPYU1N1Mt0f1uG-S17DtAazvMlQF57y5b_92oAAvrHzz3vJmBPOeFJwpazeXY9uS5mmYv_Hmd55eBe7UFDnSDZWtLw2wnSnvvMJC14eLuj8EGb3-41i1gNRBO4dTLnmQdFF-OZGUxaI_aTCq0tly3zZh3cXIg/s800/%CE%BA%CE%B1%CF%81%CF%86%CE%B9%CE%AC-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%AC-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%B9%CE%BB%CF%8C-oem.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="800" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRtm8BTy8jsWgYci7rQ2wsatMIG6oifgPYU1N1Mt0f1uG-S17DtAazvMlQF57y5b_92oAAvrHzz3vJmBPOeFJwpazeXY9uS5mmYv_Hmd55eBe7UFDnSDZWtLw2wnSnvvMJC14eLuj8EGb3-41i1gNRBO4dTLnmQdFF-OZGUxaI_aTCq0tly3zZh3cXIg/s320/%CE%BA%CE%B1%CF%81%CF%86%CE%B9%CE%AC-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%AC-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%B9%CE%BB%CF%8C-oem.jpg" width="320" /></a></div><br /> 6) Γιατί η μικρή Τερέζα αντί για κούκλες κρατάει στην αγκαλιά της καρφιά;<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><p></p>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-24554079326926337182023-03-01T13:35:00.005+02:002023-03-01T13:37:44.362+02:00ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ "Το αλάτι του Bad Ischl"<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimVpM9tmm3wV0lvBUtufKgHBLBjGSQZx3r9R0S4AD1zZJ0GNIko4tsku_8cYDaL4HmT2IDDW7tnmJh2Qj2b84_pOR5WN4JY5qO1ZIJCobKIcKNYmFOA-M-FPGM21Ne27F-X7-l0P9XuC-IcAerB6dTx6JTzIEE3aQV9vJI-RxpkRx8hqWCJ_azRUOENQ/s4160/IMG_20230208_131122.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: georgia;"><img border="0" data-original-height="4160" data-original-width="3120" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimVpM9tmm3wV0lvBUtufKgHBLBjGSQZx3r9R0S4AD1zZJ0GNIko4tsku_8cYDaL4HmT2IDDW7tnmJh2Qj2b84_pOR5WN4JY5qO1ZIJCobKIcKNYmFOA-M-FPGM21Ne27F-X7-l0P9XuC-IcAerB6dTx6JTzIEE3aQV9vJI-RxpkRx8hqWCJ_azRUOENQ/s320/IMG_20230208_131122.jpg" width="240" /></span></a></div><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p></p><p dir="ltr" id="docs-internal-guid-6f29ff4a-7fff-9438-176a-8b2775fd11f9" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">1) Το απόσπασμα από το βιβλίο του Τόμας Μαν, "Το μαγικό βουνό", που αναφέρεται στην αρχή του βιβλίου</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">"Οι ιστορίες πρέπει να είναι παρελθούσες,</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> κι όσο πιο παρελθούσες είναι</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">τόσο το καλύτερο γι' αυτές τις ιστορίες" </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">είναι νομίζω το βασικό υποστηρικτικό επιχείρημα για την συγγραφή του.</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">2) Το βιβλίο είναι μια επίδειξη εξερευνημένου βάθους, όπου οι "γυάλινες πλατφόρμες" είναι η μνήμη, περιοχή επίδικων θεμάτων, και "σκάμματα με αρχαία ερείπια" ο αναγνωστικός ρεμβασμός κορυφαίων αφηγήσεων της ευρωπαϊκής, κυρίως, λογοτεχνίας, οι αναπολήσεις ταξιδιωτικών περιηγησεων, και η αποκάλυψη ανεκδολογικών ιστορικών κι φιλολογικών γεγονότων.</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">3) Το βιβλίο είναι μια ονειροπόληση ωριμότητας, αντίστοιχη με τη συμβολική επιχείρηση ενηλικίωσης της παιδικής ηλικίας με τα παπούτσια των ενηλίκων.</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">4) Ο κ. Κώστας Μαυρουδής, ένας μελαγχολικός του χρόνου, επιχειρεί να ερμηνεύσει το παρελθόν και να μας το παραδώσει ως αισθητικό γεγονός. Επιλέγει να χρησιμοποιήσει θραύσματα γραφής, αποφθέγματα, αφορισμούς, μικροαφήγησεις, αποδίδοντας με αυτόν τον τρόπο το μορφολογικό μέρος του βιβλίου, σε πλήρη διαλεκτική σχέση με τη βασική του θέση ότι "αυτό που συντηρείται στη μνήμη είναι μια αυτονομημένη φόρμα [...]το θραύσμα είναι καινούργια μορφή, με την προϋπόθεση ότι το βλέπουμε αυτοτελώς, ότι δεν μας παρασύρει η περιέργεια για την παλιά του ακεραιότητα".</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">5) Το βιβλίο είναι μια άσκηση μυημένων. Ο συγγραφέας αναδομώντας το παρελθόν του, κι ο αναγνώστης οικοδομώντας το παρόν του.</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">6) Αν ένα κείμενο αρτιώνεται στο διηνεκές, όπως υποστηρίζει ο συγγραφέας, κανείς δεν είναι σίγουρος για τη γραμμική εξέλιξή του. Οι προσπάθειες επανεγγραφής του έργου, χρονικά, γλωσσικά, υφολογικά, δεν είναι η ανάγκη του συγγραφέα για το απόλυτο, η αναμέτρηση με την ατέλεια, αλλά η αμφιβολία, η αμφισβήτηση, και η υπονόμευση τελικά γι'αυτό που ήδη έχει ειπωθεί.</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">7) Αν σύμφωνα με το συγγραφέα έχουν εδώ και χρόνια προετοιμαστεί οι επιλογές μας, η ανάγνωση είναι στάση "ιδιοτέλειας" που καθορίστηκε από την ιστορία μας, από τους αισθητικούς συντελεστές της, ότι διαβάζουμε υπό καθοδήγηση, το ίδια ακριβώς επιχειρήματα μπορούμε να επικαλεστούμε για τη συγγραφή.</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">8) Η υποστηρικτική τακτική του συγγραφέα αντλεί τα επιχειρήματά της, εκτός ελάχιστων περιπτώσεων, από τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Η μονομερής αυτή επιλογή, ενδέχεται να αποδυναμώνει την ευρύτητα και πληρότητα των επιχειρημάτων και να αναδεικνύει την σχετικότητα των κριτηρίων, επιβεβαιώνοντας τη φράση του Γιαν βαν Άυκ που αναφέρεται στο βιβλίο:</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">"Όσο καλύτερα μπορώ".</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">9) Πρόχειρα σημειώνω ότι ο λόγος του κ.Κώστα Μαυρουδή εκτός από ευρωκεντρικός είναι και ανδροκεντρικός. Σπάνια ο συγγραφέας στα κείμενα του αναφέρεται σε έργα γυναικών. Η στάση του απέναντι τους, στις περιπτώσεις όπου αναφέρεται σ'αυτές, είναι νομίζω υποτιμητική.</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Σταχυολογώ δύο παραδείγματα:</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">"Δεν μου διέφευγε μια σιωπηρή θυμηδία απέναντί του, κυρίως απ' τις γυναίκες που πάντα πλήττουν με τους μοναχικούς και τα διανοήματα". </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">σ.88</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">10) Κανένα λογοτεχνικό κείμενο δεν είναι ανιδεολόγητο. Απαραίτητο στοιχείο του στοχασμού, συγγενής της αυτογνωσίας, η ιδεολογία, επιχωματισμένη από στρώσεις φιλολογίας και λογοτεχνικής δεξιότητας, διαπερνά την αφηγηματική δομή του κειμένου ως απότοκος των παραγωγικών σχέσεων. Ιδεολογία λοιπόν ουδέτερη και αντικειμενική δεν υπάρχει. Και οι συγγραφείς πρέπει να το λαμβάνουν σοβαρά υπόψη.</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">ΕΠΙΛΟΓΟΣ</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">" Χιλιάδες φορές καταλάβαμε αυτό που δεν μας είπαν ή ασπαστήκαμε μιαν άποψη που ποτέ δεν διατυπώθηκε. Το νόημα, πολύ περισσότερο οι έντεχνες μορφές, είναι απέραντο πεδίο παρανοήσης".</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">"Το αλάτι του Bad Ischl"</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">σ.94</span></p><p></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"> </span></div><p></p>ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.com0