Αγαπητή Lapsus digiti Επειδή το δίλημμα που έθεσα δεν ήταν ψευδό, τελικά κοιμήθηκα. Ξενύχτης γαρ. Τώρα που γράφετε για την Poderosa II, μου θυμίζετε την πτώση του Pedrosa. Χάνει, πιθανώς, τον επόμενο αγώνα. Κλείνω τη μέρα μου με συνεχή ακρόαση του Haydn. Καλή σας νύχτα!
το βλέμμα; περιφέρεται από εδω και από εκεί, προσπαθώντας να σκεφτεί όχι ιστορίες για τις ζωές των άλλων επιβατών (πολύ συνηθισμένο!) αλλά να μαντέψει τις επόμενες κινήσεις και κυρίως τις σκέψεις τους. πράγματα που όλοι κάνουμε δηλαδή μέσα σε ένα τρένο!
@ρ Από μια παλιά μου ανάρτηση: Ορατό και κινητό, το σώμα μου συμπεριλαμβάνεται στον αριθμό των πραγμάτων, είναι ένα απ’αυτά, εμπεριέχεται στο υφάδι του κόσμου και η συνοχή του δεν είναι παρά η συνοχή ενός πράγματος. Επειδή όμως κινείται και βλέπει, τοποθετεί τα πράγματα σε κύκλο γύρω του. Τα πράγματα αποτελούν ένα παράρτημα ή μια προέκταση του ευατού του, είναι κολλημένα στη σάρκα του, μετέχουν του πλήρους ορισμού του. Όσο για τον κόσμο, αυτός είναι φτιαγμένος από την ίδια τη στόφα του σώματος. Αυτές οι ανατροπές, αυτές οι αντινομίες, συνιστούν διαφορετικούς τρόπους για να πούμε ότι η όραση εμπεριέχεται ή επισυμβαίνει στο μέσον των πραγμάτων, εκεί όπου ένα ορατό αρχίζει να βλέπει και να γίνεται ορατό δι’εαυτό και μέσω της όρασης όλων των πραγμάτων. Εκεί όπου, όπως το νερό το εγκλωβισμένο μες στο κρύσταλλο, εμμένει η αδιαιρετότητα του αισθανόμενου και του αισθητού. Από το βιβλίο του Μωρίς Μερλώ - Ποντύ "Το μάτι και το πνεύμα"
@ρ Έχετε δίκιο. Η φαινομενολογική θεώρηση του Ποντύ μιλά για τη δύναμη της σαρκικής επιθυμίας ευελπιστώντας να αναδείξει τη σπουδαιότητα όσων βιώνουμε με το σώμα μας και σκοπεύουμε με το βλέμμα μας.
10 σχόλια:
Επειδή ακούμε τον υπέροχο Jim Hall στο Concierto de Aranjuez, θέτουμε κι εμείς ένα ψευδοδίλημμα:
Joaquin Rodrigo ή Poderosa II του Alberto Granado;
Και με τα δύο φτάνεις ακονιτί οπουδήποτε...
Καλό Βράδυ!
Αγαπητή Lapsus digiti
Επειδή το δίλημμα που έθεσα δεν ήταν ψευδό, τελικά κοιμήθηκα. Ξενύχτης γαρ.
Τώρα που γράφετε για την Poderosa II, μου θυμίζετε την πτώση του Pedrosa. Χάνει, πιθανώς, τον επόμενο αγώνα.
Κλείνω τη μέρα μου με συνεχή ακρόαση του Haydn.
Καλή σας νύχτα!
Μα γιατί να μπαίνουμε σε τέτοια διλήμματα;
Μα γιατί, ο Haydn και το Moto GP, μεταδίδονταν για ένα χρονικό διάστημα την ίδια ώρα.
Σας εύχομαι μια όμορφη νύχτα!
Haydn με ακουστικά στον προαστιακό. Η απόλυτη σάτιρα των όσων συμβαίνουν γύρω.
ρ.
@ρ
Συμφωνώ απόλυτα. Αυτό ως προς την ακοή. Το βλέμμα;
το βλέμμα; περιφέρεται από εδω και από εκεί, προσπαθώντας να σκεφτεί όχι ιστορίες για τις ζωές των άλλων επιβατών (πολύ συνηθισμένο!) αλλά να μαντέψει τις επόμενες κινήσεις και κυρίως τις σκέψεις τους. πράγματα που όλοι κάνουμε δηλαδή μέσα σε ένα τρένο!
ρ.
@ρ
Από μια παλιά μου ανάρτηση:
Ορατό και κινητό, το σώμα μου συμπεριλαμβάνεται στον αριθμό των πραγμάτων, είναι ένα απ’αυτά, εμπεριέχεται στο υφάδι του κόσμου και η συνοχή του δεν είναι παρά η συνοχή ενός πράγματος. Επειδή όμως κινείται και βλέπει, τοποθετεί τα πράγματα σε κύκλο γύρω του. Τα πράγματα αποτελούν ένα παράρτημα ή μια προέκταση του ευατού του, είναι κολλημένα στη σάρκα του, μετέχουν του πλήρους ορισμού του. Όσο για τον κόσμο, αυτός είναι φτιαγμένος από την ίδια τη στόφα του σώματος. Αυτές οι ανατροπές, αυτές οι αντινομίες, συνιστούν διαφορετικούς τρόπους για να πούμε ότι η όραση εμπεριέχεται ή επισυμβαίνει στο μέσον των πραγμάτων, εκεί όπου ένα ορατό αρχίζει να βλέπει και να γίνεται ορατό δι’εαυτό και μέσω της όρασης όλων των πραγμάτων. Εκεί όπου, όπως το νερό το εγκλωβισμένο μες στο κρύσταλλο, εμμένει η αδιαιρετότητα του αισθανόμενου και του αισθητού.
Από το βιβλίο του Μωρίς Μερλώ - Ποντύ "Το μάτι και το πνεύμα"
Πολύ ερωτικά αντιλαμβάνεται τη σχέση πραγμάτων και εαυτού, τη συνοχή σώματος και πραγμάτων και για αυτόν το λόγο μου αρέσει πολύ αυτό το απόσπασμα.
ρ.
@ρ
Έχετε δίκιο. Η φαινομενολογική θεώρηση του Ποντύ μιλά για τη δύναμη της σαρκικής επιθυμίας ευελπιστώντας να αναδείξει τη σπουδαιότητα όσων βιώνουμε με το σώμα μας και σκοπεύουμε με το βλέμμα μας.
Δημοσίευση σχολίου