Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

-Τιμώρησέ με για τον φριχτό εγωισμό μου, μου έλεγε καθώς με έσφιγγε δυνατά στην αγκαλιά της. Είσαι ο αφέντης κι είμαι η σκλάβα σου, πρέπει να σου ζητήσω γονατιστή συγγνώμη που θέλησα να επαναστατήσω. Άφηνε την αγκαλιά μου για να ριχτεί στα πόδια μου. Ναι είσαι ο αφέντης μου, μου έλεγε ξανά, μεθυσμένη από ευτυχία και έρωτα. Ας με εξουσιάζεις πάντα, κι ας τιμωρείς τη σκλάβα σου αν κάνει να επαναστατήσει.


Ύστερα έφυγε από την αγκαλιά μου, άναψε ένα κερί, και πήγε να κόψει σύρριζα τα μαλλιά της από τη μια πλευρά.


-Θέλω να θυμάμαι, μου είπε, ότι είμαι σκλάβα σου: αν ποτέ με κυριέψει ο απαίσιος εγωισμός μου, δείξε μου αυτά τα μαλλιά και πες μου: δεν με νοιάζει αν με αγαπάς, ούτε τι νοιώθεις αυτή τη στιγμή μέσα σου, ορκίστηκες να με υπακούς και πρέπει να να τιμήσεις τον όρκο σου.

- Ελένη ονειρεύεσαι, της είπα, και προσπάθησα να την αγγίξω. Το πρωί όταν ξύπνησα δίπλα στο κομοδίνο είδα τη φωτογραφία της . Για του λόγου το αληθές δημοσιεύω τη φωτογραφία την ώρα της εξομολόγησης.