Ο επίλογος των ιστοριών μου έχει, ήδη, γραφτεί. Ήμουν έτοιμος να τελειώσω μ' αυτό το απρόβλεπτο αφηγηματικό παιγνίδι, που με απασχολούσε τους τελευταίους δύο μήνες, δημοσιεύοντας λίγα λόγια για ότι έμεινε έξω απ' αυτόν τον κύκλο ιστοριών, δικαιολογώντας για ποιο λόγο το έκανα.
Αλλά η ιστορία των παιδιών που δολοφονήθηκαν, ενώ έπαιζαν ποδόσφαιρο στην παραλία της Γάζας, ξεπερνά κάθε λογοτεχνική αφήγηση. Ο επίλογος των ιστοριών μου κάποτε θα δημοσιευτεί. Αλλά δεν θα καλύπτει καμιά αναγκαιότητα, όπως κι οι ιστορίες που προηγήθηκαν.
Αφορμή για το σχόλιο μου έδωσε η ανάρτηση εδώ:
http://lagrimasdeoro.wordpress.com
2 σχόλια:
ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ
(απόσπασμα)
όταν πεθαίνει ένα παιδί
πέφτει βαθύτατο σκοτάδι το ξημέρωμα
βρέχει μεγάλα δάκρυα λαμπερά
πέτρινα γίνονται τα φύλλα και τα δέντρα
όταν πεθαίνει ένα παιδί
ταράζεται ο ύπνος των αρχαίων νεκρών
κι από τη γη αναδύονται τα πρόσωπά τους
ενώ σαν χάλκινο πουλί
ο άνεμος τοξεύεται στο χώμα
όταν πεθαίνει ένα παιδί
οι λέξεις κι οι φωνές συντρίβονται
τριγύρω ο κόσμος καταρρέει
(Τόλης Νικηφόρου, από τη συλλογή "Την κοκκινόμαυρη ανεμίζοντας σημαία της ουτοπίας")
Είναι ακριβώς όπως τα λέει ο ποιητής.
Καλημέρα σας!
Δημοσίευση σχολίου