Τετάρτη, Ιουλίου 09, 2014

ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΜΟΥΝΤΙΑΛ "ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΚΑΤΗ ΤΡΙΤΗ"


-Στ’αρχίδια μου το ποδόσφαιρο, οι αγώνες, οι ποδοσφαιριστές, οι προπονητές, οι διαιτητές, οι θεατές, οι νίκες, οι ήττες, η περηφάνεια, οι πανηγυρισμοί, οι εξαλλοσύνες, οι χαρές, οι λύπες. Το μόνο που σκέφτομαι, είναι η στιγμή που θα τη σφίξω, ξανά, στην αγκαλιά μου.
Αυτά σκεφτόταν ο Ζοάο Πίσμα τη στιγμή που έβαζε την τελευταία πινελιά στα φρεσκολουσμένα μαλλιά του.
Αργότερα, όταν έπιασε φωτιά, μπροστά στα μάτια της Καρμελίτας, λίγο πριν νοιώσει  την ανάσα της στο πρόσωπό του,  δεν πρόλαβε να συνδυάσει το γεγονός, με τη βλασφημία που διέπραξε. 

2 σχόλια:

θωμαή είπε...

Καλησπέρα από την ζεστή Αθήνα με ένα ωραίο ποίημα που διάβασα:

ΝΕΡΑΤΖΟΥΛΑ

Τα παιδικά μας χρόνια
κοιμούνται σε άνθη νερατζιάς
σε τρυφερά σεντόνια
και σε ανεπαίσθητο άνεμο
αναδεύονται
ξυπνάνε.

Κι ο ύπνος μας είναι ελαφρύς
κι όσο περνούν τα χρόνια
λιγοστεύει.
Σε παρακαλώ βοριά μου
φύσα ταπεινά.

ΓΙΩΤΑ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ (Νερά απαρηγόρητα) ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

@Θωμαή
Σας ευχαριστώ για το ποίημα. Εξαιρετικό!
Σας στέλνω κι εγώ ένα ποίημα που μου αρέσει, χρόνια τώρα

Μην απορείς, μητέρα

Μην απορείς, μητέρα, μην τρομάζεις
τούτα τα ποιήματα διαβάζοντας. Θα τα βρίσκεις, βέβαια,
λίγο στενάχωρα, σάμπως να θέλουν
από τις λέξεις μέσα να βγουν. Ίσως, ακόμα,
το γιο σου μέσα τους να μην αναγνωρίζεις. Κι όμως
δικά του είναι, μητέρα• αυτόν εικονίζουν.
Πάσχουν κι αυτά όπως κι αυτός από ασφυξία,
χάνονται μέσα τους, γυρίζουν, επιστρέφουν,
πάσχουν να βγουν από τις λέξεις όπως κι εκείνος
πάσχει να βγει από το πετσί του μέσα.

Μην απορείς, μητέρα, μην τρομάζεις• προ παντός
μη σε κυριέψει απελπισία• κάτι στηρίζει
το γιο σου, που εσύ δε βλέπεις:
μέσα του, από τα πόδια ως την κορφή, είναι μια κολόνα
που τον στυλώνει, τον κρατά μ’ όρθιο το κεφάλι,
που τον ψυχώνει, βήμα με βήμα, αγκώνα με αγκώνα,
μέσ’ απ’ ερείπια ν’ ανοίγει δρόμο και να προχωράει.

Από τη συλλογή Περιγραφή εξώσεως (1960)

Πηγή: συγκεντρωτική έκδοση Ανέστης Ευαγγέλου, Τα ποιήματα (1956-1986) [Θεσσαλονίκη, εκδ. Παρατηρητής, 1988)

Καλή σας νύχτα από την, επίσης, ζεστή Ρόδο