ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Ο Αρτούρο Βελάσκεθ άνοιξε το παράθυρο της κουζίνας και έριξε μια ματιά στον γκρίζο ουρανό της
πόλης. Μια αναποφάσιστη ομίχλη κάλυπτε τους δρόμους που φωτίζονταν από το χλωμό
φως των τσιμεντένιων στύλων. Η μυρωδιά μιας αόρατης, μακρινής βροχής, έφτανε μέχρι το σπίτι. Άφησε το παράθυρο
ανοιχτό, ώστε να επικουρεί η ατμόσφαιρα της πόλης τη μελαγχολία του, έβαλε την
αγαπημένη του μουσική, και συλλογίστηκε πόσο ανάγκη είχε ένα ακόμη γκολ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου