ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΜΟΥΝΤΙΑΛ "ΛΙΓΑ ΑΚΟΜΑ ΛΟΓΙΑ, ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ"

Συνέβησαν κι άλλα σ’αυτό το Μουντιάλ. Άλλωστε η ζωή είναι γεμάτη μικρές ιστορίες, που συνθέτουν την ύπαρξή της.  Από τη ζωή διαλέγεις να διηγηθείς ιστορίες που σου προκαλούν ενδιαφέρον, περισσότερο όμως, επιλέγεις αυτές που έχεις την ικανότητα ν' αφηγηθείς. Μια ιστορία δεν είναι μόνο αυτό που λέει, αλλά κι αυτό που αφήνει απ’έξω, υποστηρίζει ο Αχιλλέας Κυριακίδης : « Ό,τι απομένει στη δημιουργικότητα δεν έχει να κάνει τόσο με την επινόηση όσο με την τεχνική διαχείρισης αυτής της λήθης.», λέει σε μια συνέντευξή του. Είναι μια άποψη που μου δίνει τη δυνατότητα, ν' ακουμπήσω πάνω της και να καταθέσω τη δική μου σκέψη, που παρατημένη σε κάποιο υποφάκελο των αρχείων του μυαλού μου, αρκετό καιρό, δεν θα πω πόσο ακριβώς, δεν ενδιαφέρει άλλωστε, αλλά μια και το ΄φερε η κουβέντα για το χρόνο που με απασχολεί μια σκέψη, όταν αυτή μ' επισκέπτεται, μια στο τόσο, σας διαβεβαιώ ότι βαριέμαι να σκέφτομαι πολύ, με βλάπτει σωματικά και ψυχικά, δεν θα δινόταν η ευκαιρία να κλικάρω τον υποφάκελο για να τον ανοίξω, συνεχίζω,  με κίνδυνο να χαθεί  η σκέψη μου στο πλήθος των πληροφοριών της καθημερινότητας,  αν δεν διάβαζα τη συνέντευξή τού διαπρεπούς λογοτέχνη και δοκιμιογράφου, για να γράψω σ’αυτόν το επίλογο, ότι αυτό που μένει έξω από τη διήγηση δεν είναι, η «τεχνική διαχείριση της λήθης», αλλά η αδυναμία του δημιουργού να την αφηγηθεί..
Έμειναν έξω, λοιπόν, από τις ιστορίες μου, το γλίστρημα του προέδρου της FIFA, Μωρίς Ντωντιέ, στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου «Ανάλατον». Ο φροντιστής της ομάδας του Καμερούν, που τον βρήκε η μπάλα στο κεφάλι, αχρηστεύοντας τα αισθητήρια όργανα του εγκεφάλου του, αποκλειστικά αυτά που δίνουν ποδοσφαιρικές πληροφορίες.  Το τηλεφώνημα της ερωμένης του Βελόσο, που του ανακοινώνει τη διακοπή της σχέσης τους, την ώρα που εκείνος ετοιμαζόταν να σβήσει το πορτατίφ και να κοιμηθεί. Ο Περάδο, αλλαγή στο 65΄, ο οποίος σκύβοντας να δέσει  τα κορδόνια των παπουτσιών του, θυμάται τα παιδικά του χρόνια στο Ελκιβίρ. Ο Πέπε, το μπολμπόυ, που δέχεται τις παρατηρήσεις του Τσέκ δε Νάμπερ, καθηγητή του των μαθηματικών στο γυμνάσιο, γιατί καθυστέρησε να επαναφέρει την μπάλα στον αγωνιστικό χώρο. Ο Μανουέλ Εσπόζιτο που χάνει το κινητό του, έχοντας αποθηκεύσει τους πανηγυρισμούς τού Εντράδο στο δεύτερο γκολ, και είναι απαρηγόρητος. Ο Εσταμίλ Κουόνες, ο οποίος για να μην χάσει το εισιτήριο του τελικού, το βάζει σε μια θήκη, που κρεμά στο λαιμό του, ώσπου στο τέλος αποδεικνύεται ότι το εισιτήριο είναι πλαστό. Ο ποιητής Σαν Επιφάνιο τη στιγμή που γράφει έναν ποίημα για την πρόκριση της εθνικής ομάδος της χώρας του, υμνώντας τα προαιώνια, αθάνατα, μοναδικά φυλετικά χαρακτηριστικά του λαού του, δέχεται από το Υπουργείο Εσωτερικών πρόταση, να γράψει έναν ποίημα για τα προαιώνια, αθάνατα, μοναδικά φυλετικά χαρακτηριστικά του λαού του, με αφορμή την πρόκριση της εθνικής ομάδος του, κι αυτός αρνείται, υπερασπίζοντας την πνευματική ελευθερία του. Η περικαλλής Κανελίτα, μὲ τὸν μελίχρυσον λαιμὸν καὶ μὲ τὸ ἐλαφρῶς κολπούμενον στῆθός της, η οποία  δυο θέσεις παρακάτω, από κει που βρίσκομαι, στην κερκίδα του «Ελντραμόν» , με χαιρετά, κι εγώ δεν την βλέπω, χάσκων εν εκστάσει,  αφοσιωμένος στο κόρνερ, που ίσως μας έδινε την πρόκριση.

"Man reading" 1959
Paul Wunderich