Είμαι βυθισμένος στην ανάγνωση του βιβλίου «Η κοκκινοσκουφίτσα παντού» του Ζιλμπέρ Λασκό. Έξω χιονίζει. Απολαμβάνω τις πίτες, αλειμμένες με βούτυρο, που μου έφερε η εγγονή μου και δεν ακούω το κτύπημα στην πόρτα.
Τοκ!Τοκ! Τοκ!
Ευτυχώς η κλειδαριά δεν έχει μάνταλο ούτε σφηνούλα. Ζούμε στην εποχή της τεχνολογίας.
Όταν η ανάγνωση τελειώνει, σηκώνω τα μάτια μου να ξεκουραστούν. Από την έξαψη και την ένταση των «ευρηματικών παραλλαγών και ευφάνταστων διαστρεβλώσεων» βλέπω πεταλούδες να πετούν μπροστά μου. Ακούω τριχωτά βήματα να απομακρύνονται.
*Το μικροδιήγημα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Fractal. Είναι όμως τόσο ανεπιμέλητο οπτικά, που αναγκάζομαι να το δημοσιεύσω εδώ, για να αποκαταστήσω αυτό που φαντάστηκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου