Παρασκευή, Οκτωβρίου 02, 2020

ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΕ


Δεν βλέπω συχνά όνειρα, αλλά το χθεσινό, όσο ευπρόσδεκτο κι αν ήταν, παραλίγο να καταλήξει σε τραγωδία. Κάποιος με κυνηγούσε με μια τσιμπίδα τζακιού, αν και στο σπίτι δεν έχω τζάκι, σκέψη την οποία δεν έκανα βέβαια εκείνη τη στιγμή του πανικού, προσπαθώντας να με κτυπήσει. Θα  ήταν κάποιος κλέφτης προφανώς, ο οποίος είχε μπει στο σπίτι να με ληστέψει, εγώ ξύπνησα και του χάλασα τα σχέδια. Δεν μπορούσα να διακρίνω το πρόσωπό του, μην πω και τη σωματοδομή του και φανεί υπερβολικό, αν και στα όνειρα όλα είναι πιθανά, άρα δεν θα μπορούσα να τον αναγνωρίσω στους καταλόγους των υπόπτων που θα μου έδειχνε η αστυνομία κατά την διερεύνηση της υπόθεσης, αλλά ο διώκτης μου δεν γνώριζε τι μπορούσα να διακρίνω και τι όχι, βασιζόμενος σε όρους πραγματικότητας κι όχι ονείρου, στο οποίο, πιθανόν, δεν γνώριζε ότι έπαιρνε μέρος, ως πρωταγωνιστής μάλιστα. 
Πρόλαβε να μου δώσει κάποια χτυπήματα στα πόδια, αλλά εγώ, αν και πληγωμένος, κατάφερα να φτάσω στην εσωτερική αποθήκη του σπιτιού, να ανέβω, μετά από πολύ προσπάθεια, στον χαρταετό που είχα φτιάξει, γιατί σε δυο μέρες ήταν Καθαρή Δευτέρα, και το έθιμο του πετάγματος του χαρταετού το τιμούσα παιδιόθεν ανελλιπώς, να ανυψωθώ μαζί του, ωθούμενος από μια αόρατη και ευεργετική δύναμη, πετώντας στα δωμάτια του σπιτιού, ενώ ο διώκτης μου κατέβαλε απεγνωσμένες προσπάθειες να με φτάσει, δίχως αποτέλεσμα. 
Τώρα που ξύπνησα περιμένω, πετώντας ακόμη πάνω στον χαρταετό, τους διασώστες να με βοηθήσουν να κατέβω, παρότι πληγές στα πόδια μου δεν υπάρχουν, το ύψος όμως είναι αρκετό ώστε να επιχειρήσω να πηδήξω κάτω, με τον χαρταετό σε διαρκή κίνηση, ακούγοντας τους γείτονες, που ειδοποίησα με τις κραυγές μου για βοήθεια, να προσπαθούν να καταλάβουν το λόγο που δεν μπορώ να τους ανοίξω την πόρτα.




"The Child's Dream"
Richard Lindne


Δεν υπάρχουν σχόλια: