Σήμερα όλη μέρα ήμουν άφαντος. Κανείς όμως δεν με ενημέρωσε για την απουσία μου, ώστε το βράδυ όταν βρέθηκα στο υπνοδωμάτιό μου, έκπληκτος είδα το κρεβάτι μου ξέστρωτο, το κινητό μου στο κομοδίνο, τα παπούτσια μου στην παπουτσοθήκη, το παντελόνι και το πουκάμισο μου κρεμασμένα στην ντουλάπα, την κάτω οδοντοστοιχία μου στο πλαστικό ποτήρι με το νερό.
Η μικρή Λουλού στην κουζίνα έφτιαχνε σαλάτα λαχανικών. Φορούσε το κοντό, κόκκινο φουστανάκι της και από πάνω ποδιά με λουλούδια. Οι μπούκλες των μαλλιών της στεφάνωναν τους γερτούς της ώμους.
-Ετοιμάζω σαλάτα, θέλεις να φτιάξω και για σένα; με ρώτησε.
Δεν της απάντησα, η αδιαφορία της με πλήγωσε. Ήμουν όλη τη μέρα άφαντος κι αυτή φερόταν σαν να μην είχα λείψει ούτε ένα λεπτό. Δεν ήθελα να δώσω συνέχεια στην απαράδεκτη συμπεριφορά της, ήξερα ότι είχε περάσει μια ακόμη δύσκολη μέρα, τόσο σκανδαλιάρα που ήταν. Άλλωστε οι σχέσεις μας δεν ήταν στην καλύτερη φάση τους.
Βγήκα, δίχως να της πω κουβέντα, να συναντήσω τους φίλους μου. Θα περνούσα από το "Δακρυδόχος"* να πιω τα ποτά μου, να κάνω μια έρευνα ματαιότητας. Ελπίζω να με ρωτήσουν γιατί δεν φάνηκα πουθενά όλη μέρα, μάλιστα σήμερα που είναι Κυριακή. Βέβαια δεν ξέρω τι να απαντήσω, να δικαιολογήσω την απουσία μου, γιατί κι εγώ δεν μπορώ να ερμηνεύσω αυτό που μου συνέβη, αλλά θα είναι μια παρηγοριά το ενδιαφέρον τους.
Στο ενδεχόμενο να μην με ρωτούσε κανείς θα τους χαστούκιζα, με όλες τις σωματικές και κοινωνικές συνέπειες.
Τι συναισθηματικός και υπερβολικός γίνομαι όταν το έγκαυμα της μοναξιάς πλησιάζει επικίνδυνα τις ράχες του μυαλού μου!
υγ. Η λέξη "δακρυδόχος" είναι από τη ποιητική σύνθεση του Σαμψών Ρακά "Ούτις"
"The Invisible Man" 1932
Salvador Dali
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου