183) Όταν βρίσκομαι στην αποβάθρα του μετρό προσέχω μην πέσω στις γραμμές του. Τα νερά είναι βαθιά και σκοτεινά, κι εγώ δεν έχω συνηθίσει να κολυμπάω σε νερά που δεν γνωρίζω.
Ο πίνακας "Entrance to subway" είναι του Mark Rothko
Προσέχω με τρόπο ωστε να μην καταλάβουν οι άλλοι το φόβο μου. Δεν πάω π.χ. κολλητά στον τοίχο, ούτε γατζώνομαι στις καρεκλες στο χώρο αναμονής. Πλησιάζω δήθεν αμέριμνα την κίτρινη γραμμή και παρατηρώ με πλάγιες ματιές τους διπλανούς μου. Είναι επικίνδυνοι; Θα μπορούσε κάποιος να είναι ψυχοπαθής και να με σπρώξει; Το κακό είναι ότι όλοι μου φαίνονται φυσιολογικοί άνθρωποι. Οπότε ξαναγυρίζω προς τα πίσω και κόβω βόλτες (πάλι δήθεν αμέριμνη). Και λέω "το κακό είναι" γιατί αυτή η επιφανειακή φυσιολογικότητα των άλλων με κάνει να αισθάνομαι πιο έντονη τη δική μου εσωτερική υστερία. Από την άλλη, φαντάζεστε το ίδιο ακριβώς να σκεφτόμαστε όλοι; Α
4 σχόλια:
Ειναι κι εμένα ο μεγάλος μου φόβος.
Α
Να προσέχετε!!!
Προσέχω με τρόπο ωστε να μην καταλάβουν οι άλλοι το φόβο μου. Δεν πάω π.χ. κολλητά στον τοίχο, ούτε γατζώνομαι στις καρεκλες στο χώρο αναμονής. Πλησιάζω δήθεν αμέριμνα την κίτρινη γραμμή και παρατηρώ με πλάγιες ματιές τους διπλανούς μου. Είναι επικίνδυνοι; Θα μπορούσε κάποιος να είναι ψυχοπαθής και να με σπρώξει; Το κακό είναι ότι όλοι μου φαίνονται φυσιολογικοί άνθρωποι. Οπότε ξαναγυρίζω προς τα πίσω και κόβω βόλτες (πάλι δήθεν αμέριμνη). Και λέω "το κακό είναι" γιατί αυτή η επιφανειακή φυσιολογικότητα των άλλων με κάνει να αισθάνομαι πιο έντονη τη δική μου εσωτερική υστερία. Από την άλλη, φαντάζεστε το ίδιο ακριβώς να σκεφτόμαστε όλοι;
Α
Σας καταλαβαίνω, αλλά μην ξεχνάτε ότι όλοι δεν γράφουν τόσο όμορφα. Ούτε διαβάζουν τόσο όμορφα.
Δημοσίευση σχολίου