Παρασκευή, Μαρτίου 31, 2017

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

.

75) Κάθε φορά που χαιρετάω τον πλάτανο αισθάνομαι καλύτερα.



Ο πίνακας "The Sycamores" είναι του Guy Rose

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κάποτε στα νησάκι του Αλή Πασά στα Ιωάννινα, όπου είχα πάει για εκδρομή, είχα συναντήσει μια γυναίκα - λιγάκι περίεργη στην όψη- η οποία είχε αγκαλιάσει το μεγάλο κορμό ενός πλάτανου με πραγματική ηδυπάθεια. Αναστέναζε ψιθυριστά και είχε την έκφραση μιας άφατης αγαλλίασης στο πρόσωπό της. Όταν η φίλη της την πλησίασε της είπε "αγκαλιασε τον κι εσύ, νοιώσε την ενέργειά του να σε διαπερνά".
Επειδή γενικώς αρέσκομαι στο να βρίσκω υπερβολές και να κοροϊδεύω (στα κρυφά) τον κόσμο, σκέφτηκα "τι αλλοπαρμένη χριστέ μου". Επίσης σκέφτηκα ότι στη συγκεκριμένη εικόνα υπέβοσκε και κάτι το λανθάνον σεξουαλικά (κορμός=φαλλικό σύμβολο κ.τ.λ).

Παρ'ολα αυτά, τα δέντρα ασκούν και σε μένα μια μυστήρια γοητεία και καταλαβαίνω πολύ καλά αυτό που γράφετε. Αγαπημένα μου τα κυπαρίσσια. Πολλοί τα θεωρούν μακάβρια δέντρα, εγώ τα θεωρώ δέντρα της αθανασίας και της μελαγχολίας.

ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΥΛΟΥ είπε...

Υπέροχη εικόνα. Είστε τυχερός/ή που συναντήσατε αυτή τη γυναίκα. Ελπίζω να μην αφήσατε να σας φύγει.

Ανώνυμος είπε...

Δε συμφωνούμε εδώ. Βρίσκω υπερβολικές και κακόγουστες τέτοιου είδους δημόσιες εκδηλώσεις.
Αλλά συμφωνώ στο ότι είμαι τυχερή. Κάποτε θα γράψω μια ιστορία τονίζοντας σατιρικά το υπερβολικό στοιχείο για αυτήν τη γυναίκα. Το περιστατικό είναι καταγεγραμμένο στη μνήμη μου και περιμένει.

ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΥΛΟΥ είπε...

Ελπίζω να δημοσιεύσετε την ιστορία σας, όχι, όμως ανωνύμως.

Ανώνυμος είπε...

Ποτέ δε δημοσιεύω ανωνύμως. Χρειάζομαι έστω κι αυτήν την ελάχιστη έπαρση.

ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΥΛΟΥ είπε...

Ελπίζω κάποτε να διαβάσω κάτι το οποίο θα έχετε δημοσιεύσει επωνύμως.

Ανώνυμος είπε...

εχετε ηδη διαβάσει

ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΥΛΟΥ είπε...

Α,κατάλαβα. Είστε πολύ συγκεκριμένη.

Ανώνυμος είπε...

Δε χρειάζεται να είμαστε πάντα συγκεκριμένοι. Μάλιστα πολλές φορές η αοριστία μας εξυπηρετεί καλύτερα. Εκατέρωθεν.

ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΥΛΟΥ είπε...

Ελήφθη... Over!