Πέμπτη, Μαρτίου 16, 2017

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ



64) Μη νομίζετε ότι συζητάμε τίποτα σπουδαίο στις παρέες μου. Ο μόνος τρόπος να αποφύγεις το θάνατο είναι να μην ζεις, απόδειξη της ύπαρξής σου είναι ότι υπάρχεις, πιο γρήγορα φτάνεις στο υποσυνείδητο παρά στο συνειδητό,  ποια σημεία στίξης θα θέλαμε να είμαστε, ερωτήματα για το βάθος της απλότητας ή την απλότητα του βάθους. Να, κάτι τέτοια.




Ο πίνακας "Conversation" είναι του Albert Bloch

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ποιο σημείο στιξης θα θέλατα να είστε;
Η απλότητα του βάθους είναι κάτι που πολύ θα ήθελα να συζητήσω. Ξέρετε γιατί; Γιατί το βάθος δεν έχει απλότητα. Είναι βάθος. Σκοτεινό από τη φύση του, μη διαυγές, περίεργο, άγνωστο.
Επιπλέον, επειδή μου αρέσουν πολύ αυτά τα μικρά αποσπάσματα, θα ήθελα να κάνω και λίγο το δικηγόρο του διαβόλου.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...


Για να μην φανώ ότι αντιγράφω σαν «γραμματικό νεροκολόκυθο», θα πω τα αποσιωπητικά.
Γράφετε ότι το βάθος δεν έχει απλότητα, είναι σκοτεινό, περίεργο, άγνωστο. Αλλά τα επίθετα με τα οποία περιγράφετε το βάθος, νομίζω ότι δεν βρίσκονται σε αντίθεση με τη απλότητα. Η απλότητα είναι μια ιδιότητα, που αν την χρησιμοποιούμε με ειλικρίνεια, προσωπική αλήθεια, ανυπόκριτα, μπορούμε να αναδείξουμε την ουσιώδη λειτουργία της, που μπορεί να μας οδηγήσει σε βάθη ερεβώδη. Ο τρόπος να είσαι απλός, εξαγνίζει τα βάθη της ύπαρξης από τη σκοτεινότητά της, αποκενώνει το βάθος από την άγνοια και την αγνωσία του. Πόσες φορές η απλότητα στη γλώσσα, στη σκέψη, στις κοινωνικές σχέσεις, σε όλες τις εκφάνσεις του δημόσιου βίου, δεν αναδεικνύει βάθη απροσμέτρητα;
Και για να μιλήσω με «λογοτεχνικούς όρους», πόσα πολλά για το βάθος της ψυχής μας δεν ανέδειξε η λογοτεχνία; Με τα κορυφαία μυθιστορήματα, την ποίηση.

υγ. Να κάνετε το δικηγόρο του διαβόλου ή όποιου άλλου θέλετε, μου αρέσουν οι παρεμβάσεις σας, όχι μόνο γιατί μου δίνουν κουράγιο, χαρά, αλλά μου δίνουν τροφή για σκέψη. Πράγμα που μου λείπει στις μέρες μας.

Ανώνυμος είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ! Ειλικρινά χαίρομαι για το παραπάνω σχολιο