4) Ο
αδελφός μου μοιάζει του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Ο πατέρας μου είναι ίδιος,
φυσιογνωμικά, ο Χουάν Πάμπλο
Καστέλ. Αν δεις τη μητέρα μου δεν θα την ξεχωρίσεις από την Μαρία
Ιριμπάρνε. Εγώ, άγνωστο γιατί, δεν διαφέρω σε τίποτα από χαστουκόψαρο την στιγμή που κοιτάζει, έκπληκτο, τον δημιουργό του.
Ο πίνακας"Family Excursions" είναι του Max Ernst
2 σχόλια:
Καλέ μου Άνθρωπε, όλα παραπέμπουν στο Τούνελ. Εγώ όμως που έχω άι κιου (IQ) ραδικιού, διατελώ εν συγχύσει και ζορίζομαι.
Κάντε κάτι ώστε να γίνουν πιο κατανοητά τα γραφόμενά σας, για να πάψει ο αγώνας και η αγωνία μου. Αν θέλετε. Μήπως και βγούμε από το τούνελ τελικά.
Και μιας και μιλάμε για ομοιότητες:
ΟΡΘΡΟΥ ΒΑΘΕΟΣ
εκείνο που σ' εμένα
συγκινούσε
- και συγκινεί πάντοτε -
τους
ανθρώπους
είναι
η καταπληκτική μου ομοιότης
με τον
Aβραάμ Λίνκολν
μάλιστα σαν κάποτες ανεγέρθηκε το μπρούντζινό μου άγαλμα
σε μίαν οποιαδήποτε πλατεία του Πειραιώς
εναπόθεσαν
στα πόδια μου
σιωπηλά
κάτι
που έμοιαζε
- δεν εδιάκρινα καλά πάν' απ' το βάθρον -
σαν λείψανο
σα χάλκινο
μαγκάλι
μ' αναμμένα κάρβουνα
περίμενα να νυχτώση καλά
κι' όταν επλησίασα
να δω
διεπίστωσα
- με τι χαρά -
ότι δεν είταν τίποτ' άλλο
παρά
τα μαύρα μάτια της γυναίκας π' αγαπώ
που
ελάμπανε
μέσ' στο
σκοτάδι
ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ
Εξαιρετικός ο Εγγονόπουλος. Ευχαριστώ.
Αν όμως βγούμε από το τούνελ δεν θα μπορούμε να "σύρουμε" ούτε μία γραμμή.
Δημοσίευση σχολίου