Παρασκευή, Δεκεμβρίου 23, 2016

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ


11) Το περιττό θα περιττεύει πάντα.
β) Ουδέν μονιμότερον του περιττού.

Ο πίνακας "The white Horse" είναι του Camille Bombois

2 σχόλια:

Rosa Mund είπε...

...Περιττό, περιττό
πότε το λίγο φως που μπαίνει
από έναν κουφωτό άνθρωπο
κατανόησε το ορθάνοιχτο;
απαντάς κι αφήνοντας πίσω το νόημα
βρόντηξες με πάταγο το περιττό
ξεχνώντας πως του οφείλεσαι
αποκλειστικά.

Εκείνο έπεισε
την ξεροκέφαλη ανυπαρξία
να επιτρέψει την ύπαρξη
μόνον αυτή θα σε κάνει διάσημη
της είπε
αλλιώς θα παραμείνεις στην αφάνεια
μια αβλαβής εσαεί ανυπαρξία

κι εκείνο σε μετέφερε
από την εκεί σου έρημο στην εδώ
καβάλα στο πειθήνιο αναγκαίο
ταλαίπωρο να γονατίζει
πιο εξαντλημένο κι από την υπομονή.
Αλλά του περιττού ο βούρδουλας πέφτει
ζωογόνος.

Το ξεχνάς
σα να μη σε δίδαξε η τόση αντίφαση
ότι χωρίς το περιττό
στιγμή δε ζει το απαραίτητο.
Σύμφωνοι,
περιττός ο άνθρωπος
όμως για κάποιο λόγο αιώνια δες
τι απαραίτητος τού είναι
του θανάτου.

Κική Δημουλά, Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως


ΥΓ1. Ουδέν περιττότερον του περιττού.
ΥΓ2. Ευχαριστώ για το δώρο. Χρόνια πολλά!

ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΥΛΟΥ είπε...

Ουδέν μονιμότερον του περιττού.
Αντεύχομαι!