Οι
κάτοικοι της πόλης Λοντρεαμόν παράγουν
περισσότερη φαντασία απ’όση μπορούν να καταναλώσουν . Αυτό δεν τους εμποδίζει
να είναι βαθιά θρησκευόμενοι. Αντιθέτως, οι δύο ιδιότητες συνυπάρχουν και αλληλοτροφοδοτούνται. Ο συνδυασμός
αυτός, βρίσκει την απόλυτη έκφρασή του στην πίστη των κατοίκων για τη μετά θάνατο
ζωή. Πιστεύουν στην ανάσταση νεκρών, τρεις μέρες μετά την ταφή, και την ανάληψή τους στον ουρανό.
Η αμετανόητη πεποίθηση των κατοίκων, ερμηνεύεται από την επιστημονική κοινότητα, ως αποτέλεσμα αχαλίνωτης
φαντασίας. Η Εκκλησία τη θεωρεί βλασφημία. Δυσκολεύονται, όμως, να
δώσουν κάποια εξήγηση, για τους άδειους τάφους του νεκροταφείου της πόλης.
Όλοι οι τάφοι είναι κενοί, σας το βεβαιώνω, ως αυτόπτης μάρτυρας, κάτοικος
αυτής της πόλης, εγγράφως.
Ο πίνακας "Reciter" είναι του Kazimir Malevich
4 σχόλια:
Επειδή για όλα υπάρχει κάτι:
Αυτόπτης μάρτυρας
Εγώ τους είδα —λέει— τους δυο διαρρήκτες πίσω απ' τις γρίλιες
να παραβιάζουν την απέναντι πόρτα· —δε φώναξα διόλου·
είχε φεγγάρι· φαινόνταν καθαρά τ' αντικλείδια τους
και τα στολίδια του γύψου στον τοίχο. Περίμενα πρώτα
να φωνάξουνε οι άλλοι από δίπλα. Κανένας δε φώναξε.
Έφυγα, απ' το παράθυρο, κάθισα στην καρέκλα, ακούμπησα
το μέτωπό μου στο μάρμαρο του τραπεζιού, και θαρρώ
που αποκοιμήθηκα πλάι στο φτωχό μελανωμένο χέρι
του παιδιού που δεν προβιβάστηκε. Μέσα στον ύπνο μου
μ' έπιασε πονοκέφαλος απ' το φεγγάρι. Τα χαράματα
μου χτύπησαν την πόρτα. Ήταν οι δυο διαρρήκτες
κρατώντας δυο ωραίες ανθοδέσμες. Μπήκα στην κουζίνα
να βάλω τα λουλούδια στο νερό. Γυρίζοντας πίσω,
μ' ένα βάζο στο κάθε μου χέρι, δεν τους βρήκα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ, Γραφή τυφλού, 1972
ΥΓ.Να θυμίσω και την ομώνυμη ταινία.
Άσμα ουκ ηύρα.
Εξαιρετικός ο Ρίτσος. Χθες, διάβαζα ποιήματά του, από τηλεφώνου, σ'ένα φίλο και δεν μπορούσα να σταματήσω.
Καλό βράδυ.
Μου αρεσει πολυ. Εχει συνέχεια;
Όχι. Ό,τι είχε να πει ο αυτόπτης μάρτυρας, το είπε εγγράφως. Τον εμπιστεύομαι, άρα δεν χρειάζονται περισσότερες αφηγηματικές λεπτομέρειες.
Καλημέρα
Δημοσίευση σχολίου