tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post2462683456192578054..comments2023-09-09T13:17:42.156+03:00Comments on ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ: ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-29845027926298229642016-10-13T06:49:52.987+03:002016-10-13T06:49:52.987+03:00Όχι. Ό,τι είχε να πει ο αυτόπτης μάρτυρας, το είπ...Όχι. Ό,τι είχε να πει ο αυτόπτης μάρτυρας, το είπε εγγράφως. Τον εμπιστεύομαι, άρα δεν χρειάζονται περισσότερες αφηγηματικές λεπτομέρειες.<br />ΚαλημέραΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttps://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-61392383381683699312016-10-13T00:03:18.426+03:002016-10-13T00:03:18.426+03:00Μου αρεσει πολυ. Εχει συνέχεια;Μου αρεσει πολυ. Εχει συνέχεια;Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-48487792426008318912016-10-04T18:26:37.002+03:002016-10-04T18:26:37.002+03:00Εξαιρετικός ο Ρίτσος. Χθες, διάβαζα ποιήματά του, ...Εξαιρετικός ο Ρίτσος. Χθες, διάβαζα ποιήματά του, από τηλεφώνου, σ'ένα φίλο και δεν μπορούσα να σταματήσω.<br />Καλό βράδυ.ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttps://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-75672819503015466692016-10-04T12:50:55.967+03:002016-10-04T12:50:55.967+03:00Επειδή για όλα υπάρχει κάτι:
Αυτόπτης μάρτυρας
...Επειδή για όλα υπάρχει κάτι:<br /><br /><br />Αυτόπτης μάρτυρας<br /><br />Εγώ τους είδα —λέει— τους δυο διαρρήκτες πίσω απ' τις γρίλιες<br />να παραβιάζουν την απέναντι πόρτα· —δε φώναξα διόλου·<br />είχε φεγγάρι· φαινόνταν καθαρά τ' αντικλείδια τους<br />και τα στολίδια του γύψου στον τοίχο. Περίμενα πρώτα<br />να φωνάξουνε οι άλλοι από δίπλα. Κανένας δε φώναξε.<br />Έφυγα, απ' το παράθυρο, κάθισα στην καρέκλα, ακούμπησα<br />το μέτωπό μου στο μάρμαρο του τραπεζιού, και θαρρώ<br />που αποκοιμήθηκα πλάι στο φτωχό μελανωμένο χέρι<br />του παιδιού που δεν προβιβάστηκε. Μέσα στον ύπνο μου<br />μ' έπιασε πονοκέφαλος απ' το φεγγάρι. Τα χαράματα<br />μου χτύπησαν την πόρτα. Ήταν οι δυο διαρρήκτες<br />κρατώντας δυο ωραίες ανθοδέσμες. Μπήκα στην κουζίνα<br />να βάλω τα λουλούδια στο νερό. Γυρίζοντας πίσω,<br />μ' ένα βάζο στο κάθε μου χέρι, δεν τους βρήκα.<br /><br />ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ, Γραφή τυφλού, 1972<br /><br /><br />ΥΓ.Να θυμίσω και την ομώνυμη ταινία.<br />Άσμα ουκ ηύρα.Rosa Mundhttps://www.blogger.com/profile/15504887438215639517noreply@blogger.com