Ο Πέτρος Μεθενίτης, ερασιτέχνης θαυματοποιός, μπουφετζής στο επάγγελμα, μετά το 100ο θαύμα του, αποσύρθηκε, ας την ονομάσουμε ενεργό δράση, δίχως να δώσει καμιά εξήγηση για την απόφασή του.
Ο πίνακας "Miracles Of Each Moment" είναι του KAZUAKI TANAHASHI
6 σχόλια:
ΘΑΥΜΑσια ποιητική ανθολόγηση:
Τὸ θαῦμα εἴτανε
Τὸ θαῦμα εἴτανε ἡ ἀφάνιση τοῦ ἐγώ μου
τὴν ἐπερίμενα
δίχως δειλία δίχως ἐπιθυμία πολλή,
καὶ ὴ γλυκιὰ ἀγωνία σου ἔσερνε τὴν ἀγωνία μου
ἀργά, μακριά...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ, 15.7.1932
***
Θαύμα
Ένας άνθρωπος, προτού πλαγιάσει, έβαλε το ρολόι του
κάτω από το προσκέφαλό του.
Ύστερα κοιμήθηκε. Κι έξω φυσούσε. Εσύ που ξέρεις
τη θαυμαστή συνέχεια των μικρών κινήσεων, καταλαβαίνεις
Ένας άνθρωπος, το ρολόι του, ο άνεμος. Τίποτ' άλλο.
Γιάννης Ρίτσος, "Ασκήσειs"
***
ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ ΜΟΥ
Γεροντόβραχος
αναμένω τη νέα μου αποτυχία
αιένυπνος
στην Αγια-Φωτιά του Ηράκλειτου
παραστέκεται στο πλευρό του
η πρεσβυτέρα γκιαούρα
ψηφιδωτό φωνηέντων και ρω
μακρόσυρτη μοναξιά νιώθοντας
ο Άχραντος Χοιρινός
ετοιμάζοντας την αμφι-απουσία μου
στο έναστρο όνειδος του Σύμπαντος
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ, Σπαράγματα
***
Ο Λάζαρος μετά το θαύμα
Φρόντισες μέσα κι έξω από τη Βηθανία
όλοι να μάθουν την ανάστασή μου.
Τώρα, θύμα ενός θαύματος, για χρόνια περιφέρομαι
ένας ρακένδυτος που τον κοιτούν όλοι φιλύποπτα
αν πρέπει να τον πάρουν για τρελό ή να τον πιστέψουν.
Μα κι ο ίδιος πια δεν ξέρω τι, ποιος είμαι
χωρίς καν συγγενείς και φίλους που όλοι φοβηθήκαν
ή ζήλεψαν για τους δικούς τους- ποιος να ξέρει;
Ενώ Εσύ, ιδανικός Εσύ μες στην ανάστασή Σου
οριστική, γεμάτη δόξα κι ύμνους όπου γης
ποτέ δεν σκέφτηκες τι απέγινε
ο υπό αίρεση και προθεσμία αναστημένος Σου.
Ω ναι, δεν έπρεπε στο «Δεύρο έξω» να υπακούσω
μα την ειρηνική μου οδό αποσύνθεσης ν' ακολουθήσω
ταπεινά, σαν τους κοινούς θνητούς.
Τώρα σε τι Δευτέρα Παρουσία να πιστέψω
σε τι ανάσταση νεκρών
ανάμεσα σ' εξαίρεση ζωής
και στον κανόνα του θανάτου;
Και τέλος
πού να βρω δύναμη προτού πεθάνω να πεισθώ
ότι στ' αλήθεια και για πάντα
θα πεθάνω;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΕΡΗΣ
***
ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΔΕΛΕΑΡ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
(απόσπασμα)
1
Να γυρίζεις — αυτό είναι το θαύμα -—
με κουρελιασμένα μάτια
με φλογωμένους κροτάφους απ’ την πτώση
να γυρίζεις
στην καλή πλευρά σου.
Πεσμένος αισθάνεσαι
την κόλαση που είναι η αιτιότητα
το στήθος ωσάν συστατικό του αέρα
τα βήματα χωρίς προοπτική.
Κι όμως στη χειμωνιάτικη γωνία ο καστανάς
περιβάλλεται από σένα.
Κόψε ένα τραγούδι απ’ τ’ άνθη
με δάχτυλα νοσταλγικά.
Να γυρίζεις — αυτό είναι το θαύμα.
Νίκος Καρούζος
Leonard Cohen - Waiting for the miracle
https://www.youtube.com/watch?v=Di-etRm4cN8
Ποιος να σας συναγωνιστεί. Γι'αυτό κι εγώ λέω τα δικά μου εκτός συναγωνισμού. Ασφαλής στην ανωνυμία και την άγνοιά μου.
Αλλά το καλό σας το φύλαγα για το τέλος. Γιατί απέξω ο Λειβαδίτης;
Μη μου ανησυχείτε. Κυκλοφορεί μπόλικο θαύμα στα κιτάπια μου. Σκέφτηκα ότι "Οι άνθρωποι στη χώρα των θαυμάτων" του Λειβαδίτη είναι αρκετά μεγάλο. Όπως και τα "ΘΑΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΠΟΣΙΩΠΗΘΗΚΑΝ" του ιδίου.
Αν όμως εννοείτε αυτό, ιδού:
Ο Θεός χρειάζεται τη βοήθειά μας
Κάτωχρος κι εξαντλημένος ο Ιησούς στάθηκε κοντά στον τάφο.
«Λάζαρε, βγες έξω», φώναξε. Όλοι περίμεναν. Κι ο φτωχός
νεκρός, που ένιωσε ότι εδώ στον τάφο του παίζεται η τύχη του
κόσμου, τί να ΄κανε; Η γη είχε χαθεί,
πώς θ΄ άφηνε χωρίς ανάσταση έναν ολάκερο ουρανό…
Κι εγώ χρειάζομαι τη βοήθεια του Θεού
– Κύριε, βοήθησέ με, του λέω, χάνομαι.
– Μα αυτή είναι η βοήθειά μου – να χαθείς…
Για να σε ψάχνουν στους αιώνες!
TΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
ΥΓ. Το έχω στην ενότητα "Λάζαρος".
Απ’ό,τι καταλαβαίνω είστε μια μικρή Περέκ. Ταξινομείτε κι εσείς; Να τι έγραφε ο λατρεμένος μεγάλος Περέκ:
“Φύλαγα τα πάντα: τις επιστολές με τους φακέλους του, τα αποκόμματα από τα εισιτήρια του κινηματογράφου, τα αεροπορικά εισιτήρια, .....και ενίοτε περνούσα όλη τη μέρα να ξεδιαλέγω και να ξεδιαλέγω, φανταζόμενος μια ταξινόμηση που θα κάλυπτε κάθε χρόνο, κάθε μήνα, κάθε μέρα της ζωής μου»
Georges Perec
ΣΚΕΨΗ/ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ
Κρατάω το σχόλιο ως κοπλιμέντο (Περέκ).
Όσο για το "μικρή", έχω προ πολλού περάσει τη συνολική ζωή του. Θα δεχτώ το "μικρή" υπό την προϋπόθεση ότι τα τελευταία χρόνια συγκεντρώνοντας/επικεντρώνοντας, διαρκώς ταξινομώ το χάος γύρω μου: από τη σκέψη μου έως τα πράγματα. Κάτι που ο Περέκ έκανε σε όλη τη (σύντομη) ζωή του των 36 χρόνων.
Και πάλι όμως, μια δυσκολία να βρω οτιδήποτε, την έχω. Ή και δύο. Και τρεις (δυσκολίες). Η πολλή τάξη θα με φάει.
Το "μικρή" πήγαινε ως προς το πνευματικό μέγεθος. Άλλωστε όταν έγραψα "μεγάλος" Περέκ δεν εννοούσα ηλικιακά. Άλλωστε ο Περέκ πέθανε μικρός 46 χρονών, αν δεν κάνω λάθος.
Σας χαιρετώ
Δημοσίευση σχολίου