Τετάρτη, Φεβρουαρίου 17, 2016

ΕΥΦΟΡΙΚΑ




"Δεν είναι ότι η ταινία δεν παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά. Είναι ότι παίρνει τον εαυτό της στα ευφορικά." 

 Αυτό ήταν λοιπόν και δεν μπορούσα να το εκφράσω. Προσπαθούσα όλες αυτές τις μέρες να βρω την κατάλληλη λέξη που θα περιέγραφε την ταινία που με γοήτευσε. Τα σπουδαία έργα δεν χρειάζονται αναλύσεις και πολλά λόγια. Επειδή μιλούν στο συναίσθημα, μια λέξη μπορεί να συμπυκνώσει το θαυμασμό μας για ένα έργο που είχαμε την τύχη να συναντηθούμε μαζί του. Δεν λέμε τόσες φορές «υπέροχο», «καταπληκτικό», «μαγικό» κτλ; Καλά αυτά τα σκέφτηκα, δεν ήταν δύσκολο. Αλλά γιατί ήταν, ας πούμε, υπέροχο; Εκεί κολλούσα. Μπορούσα να το περιγράψω, αλλά όχι να το στοχεύσω. Να ονοματίσω τον πυρήνα του για να μη φλυαρώ. Αυτή η παιγνιδιάρα λεξούλα που περιγράφει την ουσία κάθε δημιουργίας που χαίρομαι να απολαμβάνω. Την Τέχνη, που μου αρέσει να την τσιγκλάω-εντάξει να την προκαλώ- κι εγώ πού και πού. Κι ας κάνει την ακατάδεχτη και να δυσανασχετεί. Δεν ξέρεις, καμιά φορά μπορεί και να της αρέσει.

Επεξεργασμένο από το facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια: