Η Μ. στάθηκε όρθια κάτω από το κρεβάτι, για κάποιον
ακατανόητο λόγο, ακόμα και σε μένα που περιγράφω αυτήν την εικόνα. Η Μ. είναι
δημιούργημά μου, δεν θα υπήρχε, χωρίς εμένα. Ασκώ, λοιπόν, εξουσία πάνω της,
γιατί τι άλλο είναι ο αφηγητής παρά εξουσιαστής των λεκτικών πλασμάτων του; Αν
και καμιά φορά, τα άτιμα, κάνουν τα δικά τους, σαν καλή ώρα η Μ., που στέκεται
όρθια κάτω από το κρεβάτι. Πλατειάζω όμως και δεν έχω χρόνο. Τα πιάτα παρατημένα,
άπλυτα στο νεροχύτη, τα φασολάκια με πατάτες περιμένουν τρεις μέρες στο μυαλό
μου να μαγειρευτούν, η Ελένη με κάλεσε για καφέ. Μια ριπή ανέμου(από πού;) ,
για να επανέλθω στην εικόνα της Μ., σαν δεξιό ντιρέκτ του King George,
πρωταθλητή βαρέων βαρών, αν υπάρχει, την γκρέμισε κάτω.
Από τότε η Μ. αποφάσισε, να μην σταθεί ξανά όρθια κάτω από
κρεβάτι.
Υ.Γ. Το γεγονός συνέβη, ταυτόχρονα, στην πραγματικότητα και στο μυαλό μου.
Πρέπει να ομολογήσουμε ότι η πραγματικότητα καταρρίπτει, θα λέγαμε "κάνει με τα κρεμμυδάκια", αλλά δεν είναι του επιπέδου μας, καμιά φορά, τη νοηματική υπερβολή της φαντασίας.
Ο πίνακας είναι του Anders Zorn
Υ.Γ. Το γεγονός συνέβη, ταυτόχρονα, στην πραγματικότητα και στο μυαλό μου.
Πρέπει να ομολογήσουμε ότι η πραγματικότητα καταρρίπτει, θα λέγαμε "κάνει με τα κρεμμυδάκια", αλλά δεν είναι του επιπέδου μας, καμιά φορά, τη νοηματική υπερβολή της φαντασίας.
Ο πίνακας είναι του Anders Zorn
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου