Παρασκευή, Φεβρουαρίου 22, 2013


«Η εφεύρεση του Μορέλ» είναι πάνω απ’όλα μια ιστορία ανεκπλήρωτης αγάπης. Ένα βιβλίο με 1655 νοηματικές εκδοχές, όσες είναι οι προτάσεις του. Μια ιστορία τέλεια, όχι, τόσο, σαν πλοκή, όπως ισχυρίζεται ο Μπόρχες στον πρόλογό του, αλλά σαν συναίσθημα.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η σύγχυση ανάμεσα στο όνειρο και στο ξύπνιο, μοιάζει έτσι όπως την ορίζει ο Κινέζος ποιητής:
"Ονειρεύτηκα χθες βράδυ πως ήμουν πεταλούδα και τώρα δεν ξέρω αν είμαι άνθρωπος που ονειρεύτηκε πως ήταν πεταλούδα ή πεταλούδα που ονειρεύτηκε πως ήταν άνθρωπος."

Δεν σας θύμισε με κάποιον τρόπο το "Πέρσι στο Μαρίενμπατ" του Αλέν Ρενέ;

Πάρα πάρα πάρα πολύ ωραίο βιβλίο.


κ.κ.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

Καλημέρα σας!
Δεν διάβασα το βιβλίο σαν αμφισημία μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, αλλά, επαναλαμβάνω, σαν μια ιστορία αγάπης. Τις άλλες 1664 φορές, αν τα καταφέρω να το διαβάσω, ελπίζω το όνειρο ν'απουσιάζει. Έχω βαρεθεί τα όνειρα στην λογοτεχνία.
Την ταινία δεν την έχω δει. Δεν είμαι πιά και ο Καπράνος!

Ανώνυμος είπε...

Εντάξει, είστε ο Δανίκας.

Επιτρέψτε μου να πιστεύω ότι μια ιστορία αγάπης μπορεί να διαβαστεί με χίλιους τρόπους, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία (και όχι μόνο) του αναγνώστη.

Αναρωτιέμαι αν 1655 νοηματικές εκδοχές - 1 = 1664(;)
Καλά, αστειεύομαι, μη με αγριοκοιτάτε...

Κι επειδή κατά βάθος έχετε τρυφερή καρδιά (...rio mare), ακούστε τι σας χαρίζω σε αυθεντική εκτέλεση:

http://www.youtube.com/watch?v=qNQFSNmuibg


κ.κ.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

Ευχαριστώ για το τραγούδι!
Μεγάλος ποιητής ο Σκαρίμπας!!!
Σπουδαίος ο Άσιμος αν και αναγνωρισμένος μετά θάνατον!