Δευτέρα, Φεβρουαρίου 18, 2013

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ!



Ευχαριστώ τους φίλους μου: 
Το Νίκο Κακουλίδη, το Λάζαρο τον Ίριντεντ, το Νίκο το Μαιντανό, το Δημήτρη το Ζούγκλα, τον Τίρλα Πατίρλα, τον Κώστα το Ψαψώλα, το Γιώργο το Ντουγιουρίλη, τον Πέτρο τον Πλυμένο,  το Σπύρο τον Πηρούνια, τον Τάκη τον Πατάτα, το Θανάση τον Άφιλο, το Γιάννη τον Πιπίλα, το Στελάκη το Φούσκα, το Γιάννη τον Τρυπάνη, το Γιώργο τον Άφιλτρο, τη Ράνια τη Habitis, τη Βιολέτα την Κρούπσκαγια, το Μανωλάκη το Φίτζι, τη Γιάννα τη γυναίκα του Βίδα, οπωσδήποτε, τη Ρένα την Εσωτερικού,τη Βάσω το Πέτρινο λουλούδι, τον Αντώνη τον Μπεμπίνη, τον Ηλία τον Κούτσαβλο, το Νικολάκη το Ρήτορα, το Στέλιο το «Γαβαλά», χωρίς τη «Ρία Κούρτη», δυστυχώς, τον Πέτρο το Νταβάριτς, το Νίκο το Θάμνο,την Αννούλα την Τετράγωνη, και φυσικά το Λάλο το Κρεμμύδι! 
Οι φίλοι που με έμαθαν ν’αγαπώ τη rock, διαφορετικά, μπορεί ν’άκουγα ακόμα και Τσαϊκόφσκι!

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κι εγώ που νόμιζα ότι η σωστή μουσική είναι μόνο σε αυτή τη σπαρταριστή μορφή, που μόλις αφίχθη στο μέιλ μου:

http://www.youtube.com/watch?v=R5mMRiiCwak

(Ακόμα γελάω...)


κ.κ.

ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΥΛΟΥ είπε...

κ.κ
Αν τα σώματα(μην πω οι κώλοι και παρεξηγηθώ) ήταν αληθινά, η μουσική θα ήταν ήταν καλύτερη. Θα είχε ένα αισθησιασμό που της λείπει, μια λυρικότητα για να είμαι political correct!