@meril Αγαπητή meril καλησπέρα. Μου πέρασε από το μυαλό αλλά δεν μπορώ να τις συντάξω. Αλλά θα μου πεις ότι γράφω, λέξεις πεταμένες στην τύχη δεν είναι; Σε καληνυχτίζω.
Μπορείτε να τις βάλετε σ'ένα μίξερ,να προσθέσετε λίγη ζαχαρίτσα και να προκύψει ένας παχύρρευστος γλυκεροπολτός! Μπορείτε επίσης να τις τηγανίσετε,να τις σερβίρετε με τσίλι και να τις γευτούμε πιπεράτες και καυτερές! Υπάρχει και η δυνατότητα του βρασμού,αλλά προσοχή,διότι μπορεί να βγουν νερόβραστες!Επίσης,να τις βάλετε σ'ένα λούνα παρκ να παίξουν ή σ'ενα κρεβάτι να γαμηθούν και να γεννήσουν νέες κι αγνώριστες! Να τις εκτοξεύσετε στον ουρανό,να τις βυθίσετε στα ερέβη,να τις απλώσετε μπουγάδα υπό το ηλιακό φως.Ακόμη,να τις τεμαχίσετε,κατακερματίσετε,κιμαδιάσετε ώστε να μετασχηματιστούν σ'ένα παροξυσμικό παραλήρημα! Γίνεται και να τις θωπεύσετε,να τις νανουρίσετε,να τις γλυκοφιλήσετε.Επιπροσθέτως,να τις δέσετε,να τις βασανίσετε,να τις ακρωτηριάσετε,να τις τρυπήσετε,να τις τραβάτε απ'τα μαλλιά,να τις γρατζουνίσετε,να τις σκίσετε,να τις παραμορφώσετε,να τις ταπεινώσετε,να τις εκμηδενίσετε,να τις θανατώσετε και κατόπιν να τις αναστήσετε!!!
Αν δεν μπορείτε να αποφασίσετε,βάλ'τε τις προσώρας στο ψυγείο και βλέπουμε...
@Ετερώνυμος Μου δίνετε ωραίες ιδέες, αγαπητέ. Αλλά μου φαίνεται ότι ο ρόλος μου θα είναι λίγο εξουσιαστικός. Λέτε να μην αντιδράσουν καθόλου άν πχ τις βάλω στο μίξερ, ή τις τηγανίσω τις ακρωτηριάσω κλπ. Μέχρι τώρα τις αφήνω στην άσπρη παραλία του χαρτιού να λιάζονται. Δεν προβάλουν καμμιά αντίσταση, άσε που βγάζουν όλο το νόημά τους. Συνεπώς, μέχρι το επόμενο καλοκαίρι θα τις βάλω στο ψυγείο, όπως μου προτείνετε. Αλλά δεν μου γράψατε στη συντήρηση ή στην κατάψυξη; Σας χαιρετώ!
Θα αντιδράσουν οπωσδήποτε,αλλά όχι εξ αρχής.Να τις προσέχετε,είναι ύπουλες!(θηλυκά,τι περιμένεις...) Η νομπελίστα συγγραφέας Ελφρίντε Γέλινεκ έχει πει:"Η γραφή σάς τραβά όπως το σκυλί που είναι δεμένο με λουρί,αλλά μπορεί επίσης να γυρίσει πίσω εναντίον σας και να σας αρπάξει από το λαιμό.Είναι ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι."
Στην κατάψυξη,για ν'αντέξουν! Μουχλιάζουν εύκολα,οι κακόμοιρες...
Οι λέξεις δεν απολιθώματα, μα πλάσματα που σφύζουν από ζωή και κίνηση. “Οι λέξεις είναι ψάρια στο νερό (...)μαζί κολυμπούν ή και μόνα τους με φιγούρες περίπλοκες ή ολόισια στο στόχο Κάτι ψάχνουν να βρούν είναι βέβαιο Αν προλάβουν- γιατί έχει νόμους σκληρούς το νερό. Το μικρότερο ψάρι πάντα κινδυνεύει” Διαβάζω πάλι τον νέο (τότε, πριν 1/4 αιώνα) Γιάννη Βαρβέρη, από την συλλογή του ” Αναπήρων πολέμου” και αισθάνομαι (πάλι) ανησυχία.Γιαυτό καταφεύγω στον Γιάννη Πατίλη, σ ‘ έναν άλλον της λεγόμενης γενιάς του 70, αυτός είναι λίγο φαλοκράτης, αλλά ακούστε τον,αυτός έχει άλλους (κακούς)σκοπούς “Απ ‘ όλες τις λέξεις που συναντώ παρακολουθώ τις όμορφες Τις πιο λεπτές τις πιο σφικτές τις πιο νέες. Τις φαντάζομαι γυμνές, κυριολεκτικές. Δίχως επίθετα και σαχλαμάρες Τις περιμένω αργά το μεσημέρι Όταν επιστρέφουν Ανέμελες και ξεμοναχιασμένες”
@alkmanas Σας ευχαριστώ για την επικοινωνία. Να προσθέσω ότι η η λέξη είναι "η λεξική κρυστάλλωση" της συνείδησης, σύμφωνα με τον Γιώργο Χειμωνά. Καλή σας μέρα.
10 σχόλια:
πέτα τις....και μάζεψε καινούριες.....καλό μήνα!
@ΨουΞ
Καλή ιδέα. Μήπως κοστίζουν τίποτα;
Τζάμπα πράγμα. Αλλά που;
Καλό μήνα
E, μα τι...
ό,τι τις κάνεις πάντα....
Φέρ'τις εδώ και που ξέρεις μπορεί κάτι να βγει....
@meril
Αγαπητή meril καλησπέρα.
Μου πέρασε από το μυαλό αλλά δεν μπορώ να τις συντάξω. Αλλά θα μου πεις ότι γράφω, λέξεις πεταμένες στην τύχη δεν είναι;
Σε καληνυχτίζω.
Μπορείτε να τις βάλετε σ'ένα μίξερ,να προσθέσετε λίγη ζαχαρίτσα και να προκύψει ένας παχύρρευστος γλυκεροπολτός! Μπορείτε επίσης να τις τηγανίσετε,να τις σερβίρετε με τσίλι και να τις γευτούμε πιπεράτες και καυτερές! Υπάρχει και η δυνατότητα του βρασμού,αλλά προσοχή,διότι μπορεί να βγουν νερόβραστες!Επίσης,να τις βάλετε σ'ένα λούνα παρκ να παίξουν ή σ'ενα κρεβάτι να γαμηθούν και να γεννήσουν νέες κι αγνώριστες! Να τις εκτοξεύσετε στον ουρανό,να τις βυθίσετε στα ερέβη,να τις απλώσετε μπουγάδα υπό το ηλιακό φως.Ακόμη,να τις τεμαχίσετε,κατακερματίσετε,κιμαδιάσετε ώστε να μετασχηματιστούν σ'ένα παροξυσμικό παραλήρημα! Γίνεται και να τις θωπεύσετε,να τις νανουρίσετε,να τις γλυκοφιλήσετε.Επιπροσθέτως,να τις δέσετε,να τις βασανίσετε,να τις ακρωτηριάσετε,να τις τρυπήσετε,να τις τραβάτε απ'τα μαλλιά,να τις γρατζουνίσετε,να τις σκίσετε,να τις παραμορφώσετε,να τις ταπεινώσετε,να τις εκμηδενίσετε,να τις θανατώσετε και κατόπιν να τις αναστήσετε!!!
Αν δεν μπορείτε να αποφασίσετε,βάλ'τε τις προσώρας στο ψυγείο και βλέπουμε...
@Ετερώνυμος
Μου δίνετε ωραίες ιδέες, αγαπητέ. Αλλά μου φαίνεται ότι ο ρόλος μου θα είναι λίγο εξουσιαστικός. Λέτε να μην αντιδράσουν καθόλου άν πχ τις βάλω στο μίξερ, ή τις τηγανίσω τις ακρωτηριάσω κλπ.
Μέχρι τώρα τις αφήνω στην άσπρη παραλία του χαρτιού να λιάζονται. Δεν προβάλουν καμμιά αντίσταση, άσε που βγάζουν όλο το νόημά τους.
Συνεπώς, μέχρι το επόμενο καλοκαίρι θα τις βάλω στο ψυγείο, όπως μου προτείνετε. Αλλά δεν μου γράψατε στη συντήρηση ή στην κατάψυξη;
Σας χαιρετώ!
Θα αντιδράσουν οπωσδήποτε,αλλά όχι εξ αρχής.Να τις προσέχετε,είναι ύπουλες!(θηλυκά,τι περιμένεις...)
Η νομπελίστα συγγραφέας Ελφρίντε Γέλινεκ έχει πει:"Η γραφή σάς τραβά όπως το σκυλί που είναι δεμένο με λουρί,αλλά μπορεί επίσης να γυρίσει πίσω εναντίον σας και να σας αρπάξει από το λαιμό.Είναι ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι."
Στην κατάψυξη,για ν'αντέξουν! Μουχλιάζουν εύκολα,οι κακόμοιρες...
@Ετερώνυμος
Θα προσέχω. Θα τους βάλω φίμωτρο.
Οι λέξεις δεν απολιθώματα, μα πλάσματα που σφύζουν από ζωή και κίνηση.
“Οι λέξεις είναι ψάρια στο νερό
(...)μαζί κολυμπούν
ή και μόνα τους
με φιγούρες περίπλοκες
ή ολόισια στο στόχο
Κάτι ψάχνουν να βρούν είναι βέβαιο
Αν προλάβουν-
γιατί έχει νόμους σκληρούς
το νερό.
Το μικρότερο ψάρι πάντα κινδυνεύει”
Διαβάζω πάλι τον νέο (τότε, πριν 1/4 αιώνα)
Γιάννη Βαρβέρη, από την συλλογή του ” Αναπήρων πολέμου” και αισθάνομαι (πάλι) ανησυχία.Γιαυτό καταφεύγω στον Γιάννη Πατίλη, σ ‘ έναν άλλον της λεγόμενης γενιάς του 70,
αυτός είναι λίγο φαλοκράτης, αλλά ακούστε τον,αυτός έχει άλλους (κακούς)σκοπούς
“Απ ‘ όλες τις λέξεις που συναντώ
παρακολουθώ τις όμορφες
Τις πιο λεπτές τις πιο σφικτές
τις πιο νέες.
Τις φαντάζομαι γυμνές, κυριολεκτικές.
Δίχως επίθετα και σαχλαμάρες
Τις περιμένω αργά το μεσημέρι
Όταν επιστρέφουν
Ανέμελες και ξεμοναχιασμένες”
@alkmanas
Σας ευχαριστώ για την επικοινωνία. Να προσθέσω ότι η η λέξη είναι "η λεξική κρυστάλλωση" της συνείδησης, σύμφωνα με τον Γιώργο Χειμωνά.
Καλή σας μέρα.
Δημοσίευση σχολίου