Τα πρωινά με το χαμομήλι να φυτρώνει δίπλα στο μαξιλάρι μου, παρατηρώ, με τις αισθήσεις ακόμα ναρκωμένες, βγαίνοντας από το έναστρο όστρακο της νύχτας, για λίγα δευτερόλεπτα, έναν άντρα με ανεξιχνίαστο πρόσωπο, όμοιο με το δικό μου, να τρίβει τα μάτια του στο φως, να ανεβαίνει γονατιστός τα σκαλοπάτια και, να πνίγει στο στόμα του τις μακρινές , πλέον, πεταλούδες της νυχτός, που πάντα με δυσκόλευαν σαν τη σκόνη στην είσοδο του ουρανού.Είναι η ώρα που πρέπει να ομολογήσω, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, ότι θα συνεχίσω ν’ακουμπώ το δάχτυλο επί της ψυχής μου, αμετανόητος προμηθευτής επουσιωδών προσδοκιών, ανακόλουθος γεωμέτρης της πραγματικότητας, γνωρίζοντας ότι η επακόλουθη συγχορδία του βίου, είναι ο αφρός των ακριβεστάτων συμβαινόντων.
4 σχόλια:
παραθέτω τη δική μου εκδοχή-παραλλαγή ελπίζοντας να μου το επιτρέψετε ή και να μου το συγχωρήσετε...
όταν ξυπνώ τα βράδια,σ'αυτά τα μικρής διάρκειας λεπτά-μεγαλύτερης πάντως από την αντικειμενική ώρα που μετρούν οι λεπτοδείκτες-και κατά τη μετάβαση από τα έγκατα σε ομιχλώδες και ανοχύρωτο τοπίο-το οποίο δεν εξαπατάται ούτε χειραγωγείται-κάτι με κρατά πνευματικά υποταγμένη σε νευροσπάστη με πρόσχημα μια κατασκευασμένη αλήθεια-υποπτεύομαι την πλάνη αλλά δεν δύναμαι να κινήσω μέλη και μάτια-,χάνω σταδιακά την πνευματική μου επάρκεια ενώ παράλληλα ισχύουν οικειοθελείς συγκείμενες ανελεύθερες και διαδοχικές απογοητεύσεις από βαμβάκι και χειρουργικές γάζες,
παραμένει αινιγματικός ο χρόνος των "λεπτών" και σαν έσχατη παροχή σ'αυτή την ονειροληψία μου φανερώνει έναν πρισματικό λόγο,συνθηματικό, του οποίου κάνω αποσπασματική χρήση καθώς επανέρχομαι στην αρχική φυσική και ανισόρροπη κατάσταση κατάρρευσης των ορίων μου και τις συνειδησιακής μετατόπισης
μιας καθολικά παραισθητικής εικόνας
φρικτής ρωγμής φρικτά μονότονης.
καλημέρα
ευχαριστώ
σας φιλώ
@φαίδρα φίς
Ευχαριστώ για την παρέμβασή σας. Η προσωπική εκδοχή της ύπαρξης, κάνει την ιδιαιτερότητά μας ενδιαφέρουσα. Ακόμη περισσότερο όταν η προσωπική ματιά για τον κόσμο δημοσιεύεται, φανερώνεται σε μάτια περισσότερα του κλειστού κοινωνικού περιβάλλοντος, για να προκαλέσει τους παράλληλους προσωπικούς κόσμους να απελευθερωθούν από τη μυστικότητα του συμβιβασμού και της ομοιομορφίας.
Σας καλησπερίζω και εύχομαι τα καλύτερα.
Προσωπικώς φοβάμαι ότι η η επακόλουθη συγχορδία του βίου, είναι ο αφρός ακόμη ακριβέστερων θανάτων.
@churchwarden
Ίσως!!
Δεχθείτε την καλησπέρα μου μετά ευσεβείας.
Δημοσίευση σχολίου