Τις νύχτες κοιμάμαι μ’ένα σφυρί δίπλα μου, ακουμπισμένο στον τοίχο. Ξυπνώ, γύρω μου κατοικεί η αλήθεια. Μόνο που εντός μου, μένει το θρυμματισμένο είδωλο της πραγματικότητας.
@φαίδρα φις Καλά κάνετε, αγαπητή μου. Στις μέρες που ζούμε, δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Άλλοι διαθέτουν, αλυσοπρίονο! Σας εύχομαι γλυκό και ανέφελο ύπνο!
"...Θα ανάψω θρύμματα απο κύμματα αφρισμένα ανάμεσα σε κόκκινα φεγγάρια και σε πεταμένα κουτιά ξετυλιγμένες κορδέλες διάσπαρτες εικόνες
και αν οι ανάσες τέλειωσαν σφαιροκοπούνε ακόμα ανάμεσα σε τοίχους και βρίσκουνε εμπόδια όπως πάντα προχωρώντας μπροστά σε ψήγματα απο εναπομείναντα ερείπια
Θα ανάψω λήμματα απο ξεχασμένα ποιήματα γραμμένα με μαυρό μελάνι σε κίτρινο χαρτί σου δίνει την απαλή αίσθηση του παλιού -σε λίγο θα μυρίσει καραμέλα-..."
Σας αντιγράφουμε κάτι απ' τον ποιητή του "Αδέσποτου σφυριού", Ρενέ Σαρ:
ΤΟ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ
Μέσα στο συνειδητό σου σώμα, η πραγματικότητα πάει μπροστά μερικά δευτερόλεπτα φαντασίας. Ο χρόνος αυτός, που ποτέ δεν τον προφταίνει κανείς, είναι ένα βάραθρο ξένο προς τις πράξεις αυτού του κόσμου. Δεν είναι ποτέ ένας ίσκιος παρ' όλο το άρωμά του από νυκτερινή επιείκεια, από ιερή επιβίωση, από άφθαρτη παιδικότητα.
@mist Ευχαριστώ για την ποιητική προσφορά. Τέτοιες επισκέψεις οδηγούν σε δρόμους άγνωστους, που αν δεν ανοίγατε την πόρτα του μπλογκ για να εμφανιστείτε, γραπτώς φυσικά, δεν θα υποψιαζόμουν την θέα που δημιουργούν απο τα παράθυρα της ποίησης που φιλοξενούν.
@lapsus digiti Αυτό που με εντυπωσιάζει και με γοητεύει στις επισκέψεις σας, είναι εκτός από τη βαθύτατη ποιητική σας γνώση και αίσθηση, η στόχευση των σχολίων σας, με μορφή ποιημάτων, που, αν μη τι άλλο, δεικνύουν την αφομοίωση της ποιητικής γλώσσας, και τον άμεσο χρηστικό της, όσο κι αν φαίνεται κακόηχο, ρόλο. Τι όμορφο θα ήταν, να είχατε και σεις την ποιητική γωνιά σας στην μπλοκόσφαιρα να ξεκουραζόμαστε. ΥΓ Θα κλέψω το "νυχτερινή επιείκεια"
Τις νύχτες κοιμάμαι μ’ένα σφυρί δίπλα μου, ακουμπισμένο στον τοίχο. Ξυπνώ, γύρω μου κατοικεί η αλήθεια. Μόνο που εντός μου, μένει το θρυμματισμένο είδωλο της πραγματικότητας.
9 σχόλια:
"Mένει" δηλαδή "απομένει" ή "κατοικεί";
@churchwarden
Και τα δυο. Όποιο θέλετε, διαλέγετε.
Δεχθείτε την ειλικρινή καλησπέρα μου.
εσείς το έχετε κρεμασμένο κι εγώ κάτω από το μαξιλάρι μου...
καλό βράδυ,
όσο ακόμα αντέχονται οι νύχτες...
@φαίδρα φις
Καλά κάνετε, αγαπητή μου. Στις μέρες που ζούμε, δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Άλλοι διαθέτουν, αλυσοπρίονο!
Σας εύχομαι γλυκό και ανέφελο ύπνο!
"Το θρυμματισμένο είδωλο της πραγματικότητας".
Να υποθέσω φαν του Γκυ Ντεμπόρ;
Καλησπερίζω!
@locus solus
Όχι! Έτσι μου 'ρθε. Σύμπτωση.
Την ολόχαρη καλημέρα μου
"...Θα ανάψω θρύμματα απο κύμματα αφρισμένα
ανάμεσα σε κόκκινα φεγγάρια
και σε πεταμένα κουτιά
ξετυλιγμένες κορδέλες
διάσπαρτες εικόνες
και αν οι ανάσες τέλειωσαν
σφαιροκοπούνε ακόμα ανάμεσα σε τοίχους
και βρίσκουνε εμπόδια όπως πάντα
προχωρώντας μπροστά σε ψήγματα απο
εναπομείναντα ερείπια
Θα ανάψω λήμματα απο ξεχασμένα ποιήματα
γραμμένα με μαυρό μελάνι σε κίτρινο χαρτί
σου δίνει την απαλή αίσθηση του παλιού
-σε λίγο θα μυρίσει καραμέλα-..."
(resistiveloss - απόσπασμα από: πενήντα κλειδία)
την καλημέρα μου!
Σας αντιγράφουμε κάτι απ' τον ποιητή του "Αδέσποτου σφυριού", Ρενέ Σαρ:
ΤΟ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ
Μέσα στο συνειδητό σου σώμα, η πραγματικότητα πάει μπροστά μερικά δευτερόλεπτα φαντασίας. Ο χρόνος αυτός, που ποτέ δεν τον προφταίνει κανείς, είναι ένα βάραθρο ξένο προς τις πράξεις αυτού του κόσμου. Δεν είναι ποτέ ένας ίσκιος παρ' όλο το άρωμά του από νυκτερινή επιείκεια, από ιερή επιβίωση, από άφθαρτη παιδικότητα.
Μετάφραση: Γιώργος Θέμελης
Χαίρετε!
@mist
Ευχαριστώ για την ποιητική προσφορά. Τέτοιες επισκέψεις οδηγούν σε δρόμους άγνωστους, που αν δεν ανοίγατε την πόρτα του μπλογκ για να εμφανιστείτε, γραπτώς φυσικά, δεν θα υποψιαζόμουν την θέα που δημιουργούν απο τα παράθυρα της ποίησης που φιλοξενούν.
@lapsus digiti
Αυτό που με εντυπωσιάζει και με γοητεύει στις επισκέψεις σας, είναι εκτός από τη βαθύτατη ποιητική σας γνώση και αίσθηση, η στόχευση των σχολίων σας, με μορφή ποιημάτων, που, αν μη τι άλλο, δεικνύουν την αφομοίωση της ποιητικής γλώσσας, και τον άμεσο χρηστικό της, όσο κι αν φαίνεται κακόηχο, ρόλο.
Τι όμορφο θα ήταν, να είχατε και σεις την ποιητική γωνιά σας στην μπλοκόσφαιρα να ξεκουραζόμαστε.
ΥΓ Θα κλέψω το "νυχτερινή επιείκεια"
Σας χαιρετώ!
Δημοσίευση σχολίου