Κυριακή, Οκτωβρίου 28, 2007

ΑΥΘΟΡΜΗΤΩΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΤΑΧΤΩΣ


ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΕΛΕΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ "ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΧΑΚ ΦΙΝ"
Υπάρχουν συμπτώσεις στην ζωή μας που τις προσπερνούμε αδιάφορα , δίχως να στεκόμαστε στα σημάδια τους, τα ίχνη τους, που αποτυπώνουν, ενδομύχως ίσως, τα μηνύματα που μεταφέρουν. Άλλωστε η ζωή έχει πάψει να σταματά, να συνδιαλλέγεται με μικρογεγονότα, προχωρά βιαστικά, καταπίνει τις μικρές στιγμές , κυριαρχώντας ισοπεδωτικά στον βίο, αλλοιώνοντας ουσιαστικά την ουσία του. Οι μικρές όμως αυτές στάσεις συνδιαμορφώνουν την ατομικότητα και την ιδιαιτερότητα του καθενός μας. Άρα η θέληση και η ανάγκη να οργανώσουμε τη ζωή μας κατά το δοκούν έχει από αρκετό καιρό απωλεσθεί. Έτσι κυριολεκτώντας, γεγονότα που τα ξορκίζουμε, τα προσπερνούμε αδιαφορώντας, έχουν σαν αποτέλεσμα να αφαιρούμε την μυστηριακή και απροσπέλαστη για μας ιδιαιτερότητά τους, αγνοώντας ότι σε εύθετο χρόνο θα κυριαρχήσουν στην ζωή μας, με άλλους όρους και μορφές, αλλά ουσιωδώς συνδεδεμένους με το παρελθόν μας.
Οι αυθαίρετες αυτές σκέψεις που μου έρχονται στο νου Σάββατο βράδυ, και καταγράφονται μεσημέρι Κυριακής, για να συγκροτήσουν μια παραδοχή, που φαίνεται απροκάλυπτη και ουσιωδώς αδικαιολόγητη, αρκετά όμως πιεστική για να επιβάλει την καταγραφή της, γίνεται μετά την τελείωμα της ανάγνωσης ενός σπουδαίου βιβλίου. Μιλώ για τις «Περιπέτειες του Χακ Φιν» του Μαρκ Τουαίν. Ενός βιβλίου που η καθαρά τυχαία επιλογή του ανατρέπει τις υποχρεωτικές και αναγκαίες καταβολές , οδηγώντας στο συμπέρασμα ότι ή συνεπής και οργανωμένη πορεία για την εκφρασμένη, τουλάχιστον, ολοκλήρωσή μας, όπως ερμηνεύεται εγωτικά από την ευνοούμενη αντιληπτικότητα μας, προσκρούει σε τυχαίες επιλογές. που ανατρέπουν τις καθιερωμένες αντιλήψεις και βεβαιότητές μας, και επαναφέρουν το αίτημα της επαναπρόσληψης της πραγματικότητας, με διαφορετικές αιτιάσεις, αποτρεπτικές και ανατρεπτικές απέναντι στην συμμορφωμένη αντίληψή μας. Εννοώ λοιπόν ότι τα γεγονότα δεν είναι αλληλουχία και επαναληπτικότητα προσδιορισμένων επιλογών, αλλά συνάντηση διαφορετικών οντοτήτων, που συνεργάζονται για την αποκατάσταση των ανθρωπίνων λειτουργιών και αιτιάσεων. Η επεξεργασία των γεγονότων είναι επαρκής λόγος για την στοιχειολόγηση επιλήσμονων καταβολών, που λιμνάζουν αναζητώντας διέξοδο στην παρατήρηση και αξιολόγησή τους. Όλα αυτά προαιρετικά συγκλίνουν στην άποψη ότι η απροσδόκητη επαφή με έργα , εν προκειμένω λογοτεχνικά, συμπεριλαμβάνει την επίκτητη αλλά λησμονημένη παραίτηση, και αναπάντεχη απομάκρυνση από έργα που επανέρχονται κατά καιρούς στο νου, αλλά εγκαταλείπονται από άλλες προτεραιότητες, που η φενάκη της γραμμικής συμμορφωμένης επιλεκτικότητα μας, τα απορρίπτει, τα αναβάλλει, με οδηγό την διαμορφωμένη και επεξεργασμένη συμμετρία μας, που θεωρείται, δυστυχώς, επαρκής, αλλά ουσιαστικώς είναι ατελής.
Ένα από αυτά τα έργα που εγκαταλείφθηκαν τόσα χρόνια,έφτασε στα χέρια μου συνειδητά βεβαίως, αλλά η ανάγνωσή του ήταν εντελώς τυχαία, και ελαφρώς επιβαλλόμενη, δικαιολογεί την ατελέσφορη και διαρκώς αποτυχημένη προσπάθεια συγκρότησης μιας εμπειρίας που φαντάζει αυτάρκης, αλλά ουσιαστικά ελλιπούς. Η συσσώρευση λοιπόν, και η διαρκής επανατοποθέτηση μιας συγκροτημένης και προστατευμένης, επικυρωτικής προσπάθειας είναι εμφανώς ανεπιτυχής, ουσιωδώς δε ανύπαρκτη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: