-Έλα, πέσε, τι περιμένεις; μου φωνάζει η Ζυράννα.
Φορούσε ωραία φούστα κλος, ως τη μέση της γάμπας, και τα φύλλα της πήγαιναν από
δω κι από κει, σχεδόν φτερούγιζαν, αν και στεκόταν ακίνητη.
Άπλωσα τα χέρια κι αφέθηκα στο αραιωμένο ασημί του ονείρου. Βρέθηκα όμως στο έδαφος, ευτυχώς ελαφρά χτυπημένος· το
χώμα ήταν φρέσκο.
-Ούτε ένα όνειρο δεν μπορείς να σκηνοθετήσεις, την άκουσα να λέει, τη
στιγμή που έσκυβε από πάνω μου, μ’ένα ανεπαίσθητο μειδίαμα στα χείλη.
*«Φορούσε ωραία φούστα κλος, ως τη μέση γης γάμπας, και τα φύλλα της πήγαιναν από δω κι από κει, σχεδόν φτερούγιζαν»
Η περιγραφή αυτή είναι αντιγραφή από την εγγραφή «Σάββατο 12 Απριλίου 1997(Αθήνα)», στο βιβλίο της Ζυράννα Ζατέλη «ΤΕΤΡΑΔΙΑ ονείρων». Βέβαια η συγγραφέας αναφέρεται στη μάνα της, κι εγώ χρησιμοποιώ εδώ τα λόγια της, αλλάζοντας την νοηματοδότησή τους, προσθέτοντας τη δική μου αφηγηματική εικόνα: “αν και στεκόταν ακίνητη».
Το έργο "The dream" είναι του Jean Arp
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου