Την Πρωτομαγιά του 2018, ο Σπύρος Παύλου διαβάζει τα
διηγήματα του Βασίλη Γκουρογιάννη, εμπιστευόμενος τις εκπλήξεις του μυαλού του,
εν μέσω φίλιων, συμμαχικών επετειακών υπερβολών και αυτονόητων υπενθυμίσεων. Διαφεύγει
διαβάζοντας από τη μονοφωνική επιφάνεια
του παρόντος, εμπιστευόμενος τη διαρκή γοητεία της λογοτεχνικής παραμυθίας,
υπότροπος του ανοίκειου, αντικαθιστώντας το θεολογίζον, τώρα πια, δούναι-λαβείν
της καθημερινότητας, με την ευτεχνία των
ευρηματικών διηγήσεων, και νοιώθει όμορφα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου