ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

.

75) Κάθε φορά που χαιρετάω τον πλάτανο αισθάνομαι καλύτερα.



Ο πίνακας "The Sycamores" είναι του Guy Rose

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ*

74) Όταν συναντώ τον στρατηγό  Πλαστήρα, στέκομαι και τον χαιρετώ  σε στάση προσοχής. Με επιθεωρεί από πάνω μέχρι κάτω, με βλέμμα επιβλητικό.
-Ημιανάςςςςς, βρυχάται, αφού με αφήνει ένα-δύο λεπτά  να στέκομαι ακίνητος.
-Χαιρετισμούς στην κυρία Ελένη, μου λέει, καθώς απομακρύνεται με μικρά κι ασταθή βήματα στο βάθος του διαδρόμου, κρεμασμένος στο ξύλινο μπαστούνι του.
Συνεχίζω τον δρόμο μου αναβαπτισμένος.

*New version

Το εικονιζόμενo έργο "The rolling general" είναι του Enrico Baj

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

73) Αγαπητέ κύριε
Διαβάσαμε με ενδιαφέρον τα κείμενά σας, αλλά τα κρίναμε ακατάλληλα να εκδοθούν από τον εκδοτικό μας οίκο, λόγω διατάραξης κοινής ησυχίας.
Φιλικά
Ήσυχου Ευτυχία
Επιμελήτρια εκδόσεων



Ο πίνακας "Unexpected answer" είναι του Rene Magritte

AYTOΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

72) Θα μου άρεσε στις παρουσιάσεις βιβλίων, οι ακροατές, μετά το τέλος της συζήτησης,  να σήκωναν στα χέρια τον τιμώμενο συγγραφέα, να τον πετούσαν ψηλά, τρεις φορές, φωνάζοντας: «Όλε! Όλε», εκφράζοντας έτσι τον ενθουσιασμό τους, για την απόλαυση που τους πρόσφερε η ανάγνωση του βιβλίου του.



Ο πίνακας "The holy coachman" είναι του Marc Chagall

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

 71) Ενώ γράφω πάντα καθιστός, ενίοτε δε ξαπλωμένος, η κριτική που δέχομαι για τα κείμενά μου, εστιάζεται στην επισήμανση, ότι  είναι γραμμένα σαν να τα έχω γράψει όρθιος.



Ο πίνακας "Youth making a face" είναι του Adriaen Brouwer

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

70) Αν ήμουν ο σκηνοθέτης της ζωής μου θα άλλαζα  πρωταγωνιστή. Συνεχώς ξεχνάω τα λόγια μου κι αυτοσχεδιάζω.

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

 69) Σήμερα με επισκέφτηκε ένας φίλος που είχα χρόνια να τον δω. Μόλις πέρασε στο σαλόνι, το πρώτο που με ρώτησε ήταν: «Πώς εσύ από δω;»

  

Ο πίνακας "Friendship" είναι του Pablo Picasso

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

68) Όταν γράφω δεν έχω ούτε τακτική ούτε στρατηγική. Βουρ επίθεση.



Ο πίνακας "Mandala" είναι του Pablo Palazuelo

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

67) Με τα στοιχεία που διαθέτουμε μέχρι στιγμής,  ο άνθρωπος θα συνεχίζει να ζει live.




Ο πίνακας "The silence that lives in houses" είναι του Henri Matisse

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

66) Μπαίνοντας στο καφενείο συστήθηκε ως  Θαλής ο Μιλήσιος. Συνεχίσαμε να πίνουμε τον καφέ μας, να χτυπάμε τα πούλια στο τάβλι με το ίδιο πάθος, άλλοι εξακολουθούσαν να κοιτάζουν αμίλητοι τα χαρτιά της τράπουλας, που κρατούσαν στα χέρια τους. Όλα τα απαραίτητα δηλαδή που μας χαρακτηρίζουν ως καφενόβιους. Δεν δώσαμε σημασία στα λόγια του. Ένας ακόμη "χτυπημένος", σκεφτήκαμε, και συνεχίσαμε τη διασκέδασή μας με τον ίδιο ζήλο.
Ο μπαγάσας, πράγματι, όταν έβγαλε το καπέλο του ήταν ίδιος ο Θαλής ο Μιλήσιος.

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

65) - Φίλε, αν κάποιος σε ρωτήσει αν είσαι εγώ, δικαιολόγησέ με.

Κοίταξα γύρω μου αλλά δεν είδα κανένα.


Ο πίνακας "Six friends ot the artist" είναι του Edgar Degas

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

64) Μη νομίζετε ότι συζητάμε τίποτα σπουδαίο στις παρέες μου. Ο μόνος τρόπος να αποφύγεις το θάνατο είναι να μην ζεις, απόδειξη της ύπαρξής σου είναι ότι υπάρχεις, πιο γρήγορα φτάνεις στο υποσυνείδητο παρά στο συνειδητό,  ποια σημεία στίξης θα θέλαμε να είμαστε, ερωτήματα για το βάθος της απλότητας ή την απλότητα του βάθους. Να, κάτι τέτοια.




Ο πίνακας "Conversation" είναι του Albert Bloch

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

63) Προβλέπω ότι δεν θα χρειαστεί να πεθάνω.



Ο πίνακας "The day of the dead" είναι του Diego Rivera

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

62) Δεν νομίζω να έχει δίκιο ο Γκαστόν. Πάντα ήμουνα ο Ζακ Κερέπ. Αν και δεν θυμάμαι όλο μου το παρελθόν.




Ο πίνακας "Portrait of a boy with a long beard"  είναι του Albrecht Durer

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

61) Αν θέλει κάποιος να με αναγνωρίσει στον δρόμο, περπατάω ευγενικά.

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

60) Όταν ξαπλώνω το βράδυ να κοιμηθώ, σκέφτομαι το πρωινό ξύπνημα.  Αντίθετα, όταν ξυπνάω το πρωί, δεν σκέφτομαι τον βραδινό ύπνο.


Ο πίνακας "Gestoorde Slaap" είναι του Jan Cox

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

59) Δεν έχω δει τα σάλια του "Σαλιάρη".

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

58) Δεν ξέχασα ποτέ τα λόγια της:
«Όπου κι αν βρεθείς να φωσφορίζεις. Να είσαι ο εαυτός σου, να φωσφορίζεις ό,τι κι αν συμβεί. Έτσι θα προσέξουν τη φωσφοροχυσία σου. Να έχεις πάντα στο μυαλό σου τη λαϊκή φράση: «Φωσφορίζοντας πας στην Πόλη». Στο βιογραφικό σου, στη στήλη «Δεξιότητες-Ικανότητες», να σημειώνεις πάντα, «Φωσφορίζω». Φωσφόριζε έως μυελού οστέων. Όσοι σε κρίνουν, ας φωσφοροσκοπήσουν πρώτα τον εαυτό τους. Αν βέβαια βρουν ποτέ φωσφοροσκόπιο. Αν και ο φωσφορισμός δεν αποκτάται, υφαίνεται»
Ελπίζω να μην την πρόδωσα ποτέ.


Ο πίνακας είναι της Gabriele Munter

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

57) Για να φτάσω  γρήγορα σε μια σκέψη, που θα δίνει αξιόπιστη απάντηση, όταν με στριμώχνουν οι συνομιλητές μου, κόβω δρόμο. Προσπερνώ  στενά, αδιέξοδα, παράδρομους, αδιάφορες σκέψεις, δευτερεύουσες ιδέες. Με αποτέλεσμα, αρκετές φορές, να χάνω το δρόμο μου. Οι  συνομιλητές μου αναδεικνύονται, άνευ αντιπάλου, νικητές, κι εγώ αποδέχομαι την ήττα με σκυμμένο κεφάλι.
Εντάξει, δεν χάθηκε ο  κόσμος με μια ήττα, ανάμεσα σε τόσες άλλες. Το πρόβλημα που προκύπτει είναι ότι χαμένος  όπως είμαι, δεν βρίσκω το δρόμο να επιστρέψω από κει που ξεκίνησα.


Ο πίνακας "The embarassment" είναι του Francis Picabia

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

56) Τον συνάντησα στην πλατεία  Απ. Παύλου. Μου φάνηκε ότι με χαιρέτησε, ανασηκώνοντας ελαφρά  το χέρι του, κάτι είπε , η απόσταση ήταν μεγάλη, υπήρχε πολύς κόσμος δίπλα μου, μόλις είχε τελειώσει η παρέλαση για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου, χάθηκαν τα λόγια του στην οχλαγωγή. Για να μην φανώ ακατάδεκτος στον Ποιητή, αναποφάσιστος αν η καταδεκτική χειρονομία του  απευθύνονταν σε μένα,  του ανταπέδωσα τον χαιρετισμό, δίχως να τολμήσω να τον πλησιάσω. 

Άλλωστε όλοι γνωρίζαμε  ότι , μετά τη βράβευση της τελευταίας του ποιητικής συλλογής, δήλωνε  κουφός.

Ο πίνακας "La poete" είναι του Pablo Picasso

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

55) Πιάστε τον! Πιάστε τον! Άκουσα πίσω μου φωνές και τρεχαλητά. Στην αρχή φοβήθηκα ότι έρχονταν για μένα. Ευτυχώς έστριψαν λίγα μέτρα πριν με πλησιάσουν, τη στιγμή που ήμουν έτοιμος να διασχίσω τη λεωφόρο. Έχω την εντύπωση, γιατί δεν τόλμησα να στρέψω το βλέμμα μου προς το μέρος τους, ότι πρέπει να ήταν γύρω στα τέσσερα-πέντε άτομα.
Πέρασα  στο απέναντι πεζοδρόμιο, συνέχισα αδιάφορος τον δρόμο μου, τώρα πια σίγουρος για την αθωότητά μου,  ενώ οι φωνές ακούγονταν μακριά μου,  σβησμένες και απόμακρες.


Ο πίνακας είναι του John Brack

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

54) Δεν πιστεύω να με απαγάγουν για να ζητήσουν λύτρα. Αλλά ας μην είμαστε σίγουροι για τίποτα.





Ο πίνακας "The abduction" είναι του Paul Cezanne

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

53) Κάθε πρωί αποστηθίζω λέξεις που δεν χρησιμοποιώ  ποτέ.



Ο πίνακας είναι του Johannes Sveinsson Kjarval

ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ

Κάπου κάπου αφήνουμε το σπίτι μας.

http://staxtes.com/2003/?p=10923