ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΙΟΝΙΣΕ

Όταν χιόνιζε ο  παππούς συνήθιζε να λέει: «Χιονίζει». Μόνο αυτό. Σαν να μιλούσε στον εαυτό του, μονολεκτικά. Του άρεσε να πηγαίνει  στο παράθυρο της κουζίνας και να  κοιτά  το χιόνι που έπεφτε πυκνό. «Θα κρατήσει», έλεγε, σαν μετεωρολογικός σταθμός, δικής του έμπνευσης. Δεν έπεφτε ποτέ έξω στις προβλέψεις του. Όταν το χιόνι σταματούσε, την μέρα και ώρα που είχε προβλέψει, καθισμένος στην πολυθρόνα του,  μελαγχολικός , περίμενε  την επόμενη χιονόπτωση.
Τη χρονιά που δεν χιόνισε, ο παππούς, όρθιος, μπροστά στο παράθυρο της κουζίνας, κοιτώντας απελπισμένος τον ουρανό, που τον είχε προδώσει εκείνη τη χρονιά,  άρχισε να λιώνει σιγά-σιγά. Το παγωμένο υγρό,  μαύρο  αποτύπωμα του θανάτου στο πάτωμα, κυλούσε αργά  προς την έξοδο.

Ο πίνακας "Four seasons, Winter" είναι του Hiro Yamagata