Κι εγώ που νόμιζα πως εννοούσατε "Το αστείο" του Κούντερα, που είναι ένας από τους συγγραφείς της ζωής μου, καθώς σας το έχω καταστήσει σαφές παντοιοτρόπως και σας έχω ζαλίσει. Βλέπετε, είμαι μάλλον συντηρητικούρα στα διαβάσματά μου, ειδικά τώρα τελευταία που διαβάζω Τόμας Χάρντι (και μου αρέσει κιόλας).
Στ᾿ Ἀστεῖα Παίζαμε!
Δὲ χάσαμε μόνο τὸν τιποτένιο μισθό μας Μέσα στὴ μέθη τοῦ παιχνιδιοῦ σᾶς δώσαμε καὶ τὶς γυναῖκες μας Τὰ πιὸ ἀκριβὰ ἐνθύμια ποὺ μέσα στὴν κάσα κρύβαμε Στὸ τέλος τὸ ἴδιο τὸ σπίτι μας μὲ ὅλα τὰ ὑπάρχοντα. Νύχτες ἀτέλειωτες παίζαμε, μακριὰ ἀπ᾿ τὸ φῶς τῆς ἡμέρας Μήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τὰ φύλλα τοῦ ἡμεροδείχτη Δὲ βγάλαμε ποτὲ καλὸ χαρτί, χάναμε· χάναμε ὁλοένα Πῶς θὰ φύγουμε τώρα; ποῦ θὰ πᾶμε; ποιὸς θὰ μᾶς δεχτεῖ; Δῶστε μας πίσω τὰ χρόνια μας δῶστε μας πίσω τὰ χαρτιά μας Κλέφτες!Στὰ ψέματα παίζαμε!
ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ
(Επειδή όλα είναι συνειρμοί, επειδή όλα είναι ποίηση, με κάποιον τρόπο.)
Υπάρχει Κούντερα μετά "Το αστείο"; Άρα καλά κάνετε και με "ζαλίζετε". Μα ο Τόμας Χάρντι είναι σπουδαίος. Οι κλασικοί είναι πάντα σύγχρονοι, περισσότερο και βαθύτερα από αρκετούς σημερινούς συγγραφείς. Αλλά δεν το λέω εγώ, το έχουν πει άλλοι έγκυροι γνώστες της λογοτεχνίας. Thomas Hardy εσείς; Tom Hardy εγώ! https://www.youtube.com/watch?v=Iy_ogNiryZ8
Μιας και τυχαίνει να έχω διαβάσει τα διηγήματα του Παλαβού, ναι άρτια, ναι ενδιαφέροντα, αρκεί; Ευχάριστο το "Αστείο" με ευδιάκριτες νύξεις ευαισθησίας. Νομίζω. Δεν ξέρω αν θα ήμουν τόσο γειωμένη αν δεν μου θύμιζε η Rosa Mund τον Αναγνωστάκη. Στ' αστεία παίζαμε; Τόσο μόνο;
Εάν ένας συγγραφέας, μαζί κι Παλαβός φυσικά, αποφασίσει να ξεφύγει από τη γλωσσική και αφηγηματική αναγνωρισιμότητα, την επιμέλεια και τον έλεγχο της λογοκρατικής αφηγηματικότητας ίσως κάνει το βήμα που όλοι περιμένουμε. Στην προκειμένη περίπτωση ο Παλαβός εμφανίζεται δίβουλος. Μία λέει ναι την άλλη λέει όχι. Ελπίζω στο επόμενο βιβλίο του να έχει αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θ'αφήσει
4 σχόλια:
Κι εγώ που νόμιζα πως εννοούσατε "Το αστείο" του Κούντερα, που είναι ένας από τους συγγραφείς της ζωής μου, καθώς σας το έχω καταστήσει σαφές παντοιοτρόπως και σας έχω ζαλίσει.
Βλέπετε, είμαι μάλλον συντηρητικούρα στα διαβάσματά μου, ειδικά τώρα τελευταία που διαβάζω Τόμας Χάρντι (και μου αρέσει κιόλας).
Στ᾿ Ἀστεῖα Παίζαμε!
Δὲ χάσαμε μόνο τὸν τιποτένιο μισθό μας
Μέσα στὴ μέθη τοῦ παιχνιδιοῦ σᾶς δώσαμε καὶ τὶς γυναῖκες μας
Τὰ πιὸ ἀκριβὰ ἐνθύμια ποὺ μέσα στὴν κάσα κρύβαμε
Στὸ τέλος τὸ ἴδιο τὸ σπίτι μας μὲ ὅλα τὰ ὑπάρχοντα.
Νύχτες ἀτέλειωτες παίζαμε, μακριὰ ἀπ᾿ τὸ φῶς τῆς ἡμέρας
Μήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τὰ φύλλα τοῦ ἡμεροδείχτη
Δὲ βγάλαμε ποτὲ καλὸ χαρτί, χάναμε· χάναμε ὁλοένα
Πῶς θὰ φύγουμε τώρα; ποῦ θὰ πᾶμε; ποιὸς θὰ μᾶς δεχτεῖ;
Δῶστε μας πίσω τὰ χρόνια μας δῶστε μας πίσω τὰ χαρτιά μας
Κλέφτες!Στὰ ψέματα παίζαμε!
ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ
(Επειδή όλα είναι συνειρμοί, επειδή όλα είναι ποίηση, με κάποιον τρόπο.)
Υπάρχει Κούντερα μετά "Το αστείο"; Άρα καλά κάνετε και με "ζαλίζετε".
Μα ο Τόμας Χάρντι είναι σπουδαίος. Οι κλασικοί είναι πάντα σύγχρονοι, περισσότερο και βαθύτερα από αρκετούς σημερινούς συγγραφείς. Αλλά δεν το λέω εγώ, το έχουν πει άλλοι έγκυροι γνώστες της λογοτεχνίας.
Thomas Hardy εσείς; Tom Hardy εγώ!
https://www.youtube.com/watch?v=Iy_ogNiryZ8
Μιας και τυχαίνει να έχω διαβάσει τα διηγήματα του Παλαβού, ναι άρτια, ναι ενδιαφέροντα, αρκεί; Ευχάριστο το "Αστείο" με ευδιάκριτες νύξεις ευαισθησίας. Νομίζω. Δεν ξέρω αν θα ήμουν τόσο γειωμένη αν δεν μου θύμιζε η Rosa Mund τον Αναγνωστάκη. Στ' αστεία παίζαμε; Τόσο μόνο;
@Vivliokokkygia
Εάν ένας συγγραφέας, μαζί κι Παλαβός φυσικά, αποφασίσει να ξεφύγει από τη γλωσσική και αφηγηματική αναγνωρισιμότητα, την επιμέλεια και τον έλεγχο της λογοκρατικής αφηγηματικότητας ίσως κάνει το βήμα που όλοι περιμένουμε. Στην προκειμένη περίπτωση ο Παλαβός εμφανίζεται δίβουλος. Μία λέει ναι την άλλη λέει όχι.
Ελπίζω στο επόμενο βιβλίο του να έχει αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θ'αφήσει
Δημοσίευση σχολίου