ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΣΙΣΣΥ

*Μια πρώτη ένδειξη εδώ: http://spirospv.blogspot.gr/2007/05/blog-post_17.html

-Άσε ρε, θα το κανονίσω εγώ.
 -Λες να δεχθεί; 
-Σίγουρα!
 -Εγώ δεν την ξέρω καλά. 
-Ντρέπεσαι; 
-Όχι, αλλά... 
-Τα λέμε το απογευματάκι. 
Κάθισα κοντά της στον τσιμεντένιο διάδρομο με το πρόσωπο γυρισμένο πάνω της. Ο Ηλίας, πως τα κατάφερε, καθόταν δίπλα της σε καρέκλα πάνινη, αναπαυτική. Ο κινηματογράφος ήταν γεμάτος. Αυτό με βοήθησε να δικαιολογήσω τη θέση μου, που δεν ήταν η πλέον κατάλληλη. Περισσότερο έβλεπα τα πρόσωπα των θεατών, λουσμένα στο χλωμό φως της σελήνης, παρά την οθόνη. Ο Ηλίας, αγνοώντας την αφοσίωση των θεατών στην ιστορία της «Σίσυ», άπλωσε τα χέρια του στα μπούτια της Ρένας, και άρχισε να τα χαιδεύει. Η Ρένα, χωρίς να αντιδράσει, παρακολουθούσε τη Ρόμυ Σνάιντερ και απ' ότι φαινόταν την θαύμαζε. Εγώ, αντιθέτως, θαύμαζα τον Ηλία, που είχε χώσει τις παλάμες του, βαθιά στα πόδια της και τα κινούσε σαν να ήθελε να πιάσει κάτι από το βυθό της. Ο Ηλίας με κοίταζε μ’ένα βλέμμα σαν να μου έλεγε «πιάσε και συ». Η χαριτωμένη στάση του σώματός της δεν έδειχνε κάτι απαγορευτικό, προσπαθούσα, όμως, να διακρίνω ένα σημάδι ενθάρρυνσης στο πρόσωπό της. Ο αφέτης φαίνεται είχε αφοσιωθεί στην ταινία ή περίμενε να ξεκινήσω χωρίς την πιστολιά του. Κι αν με έβγαζε άκυρο στην εκκίνηση;
       Ο Ηλίας, σαν αληθινός φίλος που ήταν, αποφάσισε να δώσει αυτός το εναρκτήριο λάκτισμα. Έβγαλε τα χέρια του από το αλωνάκι της ευτυχίας, με μια κίνηση που θύμιζε βασικό ποδοσφαιριστή όταν γίνεται αλλαγή στο εξήντα πέντε, αφήνοντας ελεύθερο το ερωτικό κάλεσμα της Ρένας. Ακούμπησα τις παλάμες μου στα ηλιοκαή πόδια της, πνευστιών βαθέως. Λαμβάνοντας θάρρος από την σιωπηλή αποδοχή , άρχισα να βυθίζομαι στ' ανεξερεύνητα βάθη του ερωτικού μυστηρίου. Το ξανθό χνουδάκι, που στόλιζε τα ιδεώδη μέλη της αναδεύτηκε σαν μια αποπλανημένη θαλασσινή αύρα να πέρασε τρυφερά από πάνω της, πρώτη ένδειξη ευμένειας. Παραδομένος στο ανεπαίσθητο, αλλά συναινετικό άνοιγμα των ποδιών της, συνέχισα τις περιποιήσεις και τρυφερότητες . Αισθανόμουν τα νοτισμένα μέλη της να με καλούν να συνεχίσω την εξερεύνηση της εξαίσιας σάρκας της. Εξακολούθησα, ευτόλμως, τις θωπείες, νοιώθοντας μια γλύκα, πρωτοφανέρωτη, στο σώμα μου, ευρισκόμενο εν εκστάσει. Η έκνομη απόλαυση δεν κράτησε για πολύ. Τα φώτα του κινηματογράφου άναψαν και έπρεπε να επανέλθω στην προτεραία κατάσταση του θεατή.