Δευτέρα, Μαρτίου 30, 2009

Και τι ξέρεις, ωρέ Έλληνα, για τους Αλβανούς της δεκαετίας του 70; Έζησες μαζί τους να τους αφουγκραστείς;

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η ζωή, επιτήδεια ερωμένη, σ’ έχει εγκαταλείψει από χρόνια
κι εσύ να μην έχεις πάρει χαμπάρι τίποτα.

ΥπέρΜαχος

Έλλην (Αλμπανικής καταγωγής) είπε...

Αν δεν υπήρχαν οι Ταχτίτσηδες
Δε θα υπήρχαν οι Μιχέσηδες⋅
Πουλάνε σαν καθρέπτες
Τις αλήθειες τσίτσιδες
Στο μυγοχέσιμο είναι ατσίδες!

ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΥΛΟΥ είπε...

@Υπέραυχο Υπέρμαχο (κατά κόσμον «ο υπέρ κεφαλής»)
Καταρχήν σ’ευχαριστώ που με διαβάζεις ανελλιπώς. Ούτε προλαβαίνω να τελειώσω απ’ότι φαίνεται την ανάρτηση μου. Γιαυτό θα σου αφιερώσω ένα τραγούδι, οσονούπω, για να τις συνεχείς επισκέψεις σου.
Εύχομαι να το δεχτείς καλοπροαίρετα

ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΥΛΟΥ είπε...

@προς τσιράκια Ελμπασσανικής καταγωγής
Οι άνθρωποι που συναντούσα στο διάβα μου ήτανε κάτι ψηλοί φουστανελλοφόροι , με φουστανέλες μακρυές ίσαμε καταγής(Υπέρμαχος). Το βήμα τους ήτανε αργό, «μεγαλόπρεπο-έλεγα-καθώς είναι , πάντα, στην Ανατολή». Άλλοι φορούσαν φέσια άσπρα στο κεφάλι(εντεταλμένοι κατ’εντολήν κονδυλοφόροι), κι άλλοι, πάλι, μεγάλα τραγικά γυναικεία καπέλλα με φτερά(Έλληνες, Αλμπανικής καταγωγής)
Για όλους και για το αφεντικό τους το τραγουδάκι που ακολουθεί