Η ΤΣΟΝΤΑ

Για να κάνω έρωτα πρέπει να βλέπω τσόντα. Βέβαια είναι μια διέξοδος, διότι η ερωτική πράξη χρειάζεται ανανέωση. Κι εγώ που δεν έχω την πολυτέλεια για εξωσυζικές σχέσεις, συμβιβάζομαι με το τετριμμένο, το σίγουρο. Που καιρός τώρα για αλλαγές. Άλλωστε η αγάπη για τη γυναίκα μου παραμένει αυτονόητη, άσχετα με τις σκέψεις που περνούν κατά καιρούς από το μυαλό μου.
Όταν είχαμε video club στο χωριό η απόκτηση πορνοκασέτας ήταν εύκολη. Πήγαινα στο ράφι, αγχωμένος αλλά με σταθερό βήμα, διάλεγα την κασέτα, την έβαζα σε μια σακκούλα που μου έδινε ο ιδιοκτήτης με συνένοχο ύφος και, δίχως να βγάλω μιλιά έφευγα, αφού το όνομά μου το γνώριζε ο συμπάσχων ιδιοκτήτης, από τις ποιοτικές ταινίες που νοίκιαζα συχνά.
Είχε όμως ένα μειονέκτημα αυτός ο τρόπος. Ήξερε ο αλιτήριος και οι άλλοι που διιέφευγαν της προσοχής μου, και με έβλεπαν να ψάχνω εναγωνίως στο σκονισμένο ράφι, τον τίτλο που θα συνόψιζε το περιεχόμενο, ότι σήμερα ή τουλάχιστον αύριο θα έκανα έρωτα. Η ενοικίαση ήταν ακριβή για δανεισμό περισσότερων ημερών, άσε που για ταινίες τελευταίας παραγωγής, επειδή υπήρχε ζήτηση, ο βιντεοκλαμπατζής έδινε όριο δύο ημερών. Θα έφευγα λοιπόν σαν στιγματισμένος.
Η αγορά από το περίπτερο είναι μια λύση. Κατά αρχήν αποφεύγω τα περίπτερα της περιοχής μου.Tο ένα βρίσκεται στην πλατεία στο κεντρικό σημείο της, ώστε η κίνηση είναι διαρκής, στο άλλο ιδιοκτήτης είναι ο Βαγγέλης, ξάδελφος της πεθεράς μου, που άμα σε πιάσει στο στόμα του ποιος σε ξεπλένει. Προσπαθώ με λίγα λόγια να διατηρήσω τη δημόσια εικόνα μου. Μην ξεχνάμε ότι είμαι στέλεχος μεγάλης τουριστικής επιχείρησης και αυτό αντανακλάται στην ιδιωτική μου ζωή. Έχω την εντύπωση ότι αυτός που αγοράζει τσόντα, ακυρώνει την εικόνα του αξιοπρεπούς, του αξιόπιστου, κυρίως, αυτάρκους παραλλήλως σεξουαλικού συμβόλου, με τις ισχυρές επιδόσεις. Υπάρχει ο κίνδυνος να αντιμετωπίσω και την πιο απρόβλεπτη αμφισβήτηση σχετικά με τα ατομικά μου προσόντα, που είναι για να μην περιαυτολογήσω, μοναδικά, επικυρωμένα μάλιστα με μαρτυρίες των, κατά καιρούς, συντρόφων μου. Τα αναμφισβήτητα προσόντα τους διακηρύσσουν νηφάλια δίχως ίχνος καταισχύνης, στις διψασμένες για σεξουαλικές εκμυστηρεύσεις συντροφιές, οι έμπειροι συνάδελφοι και φίλοι. Αναγκασμένος κι εγώ να υπηρετώ το αντρικό πρότυπο, αναζητώ μυστικά τρόπους, που αν αποκαλυφθούν, θα βρεθώ γυμνός, χωρίς επιχειρήματα, μαζί με τους ανυπόληπτους της παρέας, με κίνδυνο την δημόσια διαπόμπευσή μου. Έγραψα λοιπόν «αγοράζει» γιατί πολλοί βλέπουν τσόντα από τα συνδρομιτικά κανάλια ή δανείζονται από φίλους. Εμένα με ενοχλεί ο έλεγχος, η παραβίαση της ιδιωτικής μου ζωής. Ο χρόνος και τρόπος που κάνω έρωτα είναι αποκάλυψη της προσωπικότητάς μου.
Πρώτα ανιχνεύω το χώρο. Όσο πιο κεντρικός τόσο πιο απρόσωπος. Μετά διαλέγω την ώρα. Η ώρα δεν πρέπει να είναι έντονης κυκλοφορίας, δηλαδή βράδυ αργά, ή μεσημέρι. Ακολούθως με ενδιαφέρει το πρόσωπο που συναλλάσομαι. Αν είναι γυναίκα νέα ή γρια την αποφεύγω και απομακρύνομαι.Νοιώθω μια συστολή, μια ευγένεια στο γυναικείο φύλο που ακυρώνεται από την πράξη μου, κατάλοιπο του μικροαστισμού μου. Πρέπει να αποκτήσω οικειότητα με το πρόσωπο αλλά ταυτόχρονα να είμαι απόμακρος. Απεχθάνομαι τις διαχύσεις που μπορούν να φτάσουν μέχρι και σε προτάσεις τίτλων. Σκοπός μου είναι να διατηρήσω μια συνεχή παρουσία, να γίνω πελάτης δηλαδή, για να μη φαίνεται ότι το μόνο που με ενδιαφέρει και με συντηρεί είναι η τσόντα. Πράγμα που είναι και αληθές.
Όταν λοιπόν ο χώρος τηρεί τις προδιαγραφές βάζω σε εφαρμογή το σχέδιό μου. Αγοράζοντας την εφημερίδα, τα τσιγάρα μου, σκύβω και διαβάζω τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, ρίχνοντας κλεφτές ματιές στους τίτλους των πορνοκασετών, που βρίσκονται ακριβώς δίπλα στους πάγκους των περιοδικών σε ειδικό χώρο. Οι πανέξυπνοι ιδιοκτήτες έχουν προβλέψει την συστολή και ντροπή των πελατών και γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τους περιορισμούς της κοινωνίας, τοποθετούν το εμπόρευμα τους σε θέση, που δεν θα δυσκολέψει τον υποψήφιο πελάτη να προβεί στην αγορά, δίχως να χρειαστεί να διασυρθεί, ψάχνοντας εναγωνίως το προιόν. Η επανάληψη της ενέργειας αυτής με εξοικιώνει με το χώρο, ώστε την επόμενη φορά να παρατηρώ τις φωτογραφίες με λιγότερο άγχος και δεκτικότητα. Όταν λοιπόν εξοικιωθώ με το χώρο, αρπάζω βιαστικά την κασέτα, την δίνω στον περιπτερά, ανέκφραστος, την τυλίγω μαζί με τις εφημερίδες και φεύγω.
Βασικό για την αγορά είναι η επαγγελματικότητα του περιπτερά. Η διακριτικότητα είναι το βασικό προσόν κάθε επαγγελματία, ειδικά σε τέτοιες υπεύθυνες θέσεις. Ένα απλό μειδίαμα έστω μπορεί να με αποδιοργανώσει, και να χρειαστεί να ψάξω για άλλο χώρο, χάνοντας χρόνο και ίσως την υπομονή μου.
Τότε είναι που ζηλεύω εκείνους τους αγέρωχους και ευθυτενείς πελάτες, που δίχως ίχνος δισταγμού, απλώνουν το χέρι τους, πιάνουν την κασέτα και, δίχως προφυλάξεις, μεταφέρουν το απόκτημά στο αυτοκίνητό τους, φανερά δηλώνοντας την σεξουαλική απελευθέρωσή τους με αυτόν τον χοντροκομμένο τρόπο.
Ο απρόβλεπτος κίνδυνος παραμονεύει όταν έχω πάρει την απόφαση να αγοράσω την κασέτα και παρουσιαστεί πελάτης, ο οποίος αδιάκριτα σταθεί δίπλα μου και, αρχίζει κι αυτός να ψαχουλεύει τις κασέτες, να διαβάζει το μικρό κείμενο στο πίσω μέρος με μια αίσθηση ότι γνωρίζει τους πρωταγωνιστές ή προσπαθεί να βρει μια μορφή ιστορίας, που της περισσότερες φορές έχει τόσο σχέση με το περιεχόμενο, όσο το κείμενο στα οπισθόφυλλα των λογοτεχνικών βιβλίων με το κείμενο που διαβάζουμε. Aν και υποψιάζομαι ότι αυτό που τον ενδιαφέρει είναι οι μικρές φωτογραφίες που αποτελούν το ρεζουμέ της ιστορίας, αν και και ομιλώ εκ πείρας, γιατί κατά καιρούς στηρίχτηκα σε αυτές, δεν έχουν καμμιά σχέση με το περιεχόμενο. Τότε η παρουσία μου είναι δίχως νόημα και, με τον φόβο να γυρίσω για μια ακόμη φορά ταπεινωμένος σπίτι μου, αρπάζω μια στην τύχη, εμπιστευόμενος τους ειδικούς, αφήνοντας σύξυλο τον ειδήμονα, που θα νομίζει ο καημένος, ότι είμαι κανένας έμπειρος τσοντάκιας που δεν με απασχολεί και τόσο η πρωταγωνίστρια ούτε η ιστορία της ταινίας. Αλλά εγώ μόνο γνωρίζω, ότι η πείρα με έχει κάνει να ξεχωρίζω τον ψύλο από τα άχυρα.
Η ανατροπή των συμβάσεων, που τόσο πολύ ταλανίζουν τη ζωή μου, είναι ένα μικρό βήμα για να ξεπετάξω οριστικά από πάνω μου τη μιζέρια, τον συμβιβασμό, να φτάσω κάποτε σε κείνο το ιδανικό το οποίο ο μπατζανάκης μου υπηρετεί με σεβασμό.
Όχι μόνο να αγοράζω τσόντες ελεύθερα, αλλά να κάνω και προτάσεις, ανερυθρίαστα, απαξιώνοντας κιόλας τους ανελεύθερους μικροαστούς με τον πουριτανισμό τους.