ΣΤΙΓΜΕΣ Λ

Παίζω με τον Διονύση χαρτάκια. Εκείνα με τα πρόσωπα ποδοσφαιριστών ,και τα απαραίτητα ποδοσφαιρικά στοιχεία. Είναι μεγαλύτερός μου πέντα περίπου χρόνια. Αν και είμαι καλός στον «κότσο» ότι θα παίξω με κάποιον μεγαλύτερό μου μού προκαλεί δέος. Κερδίζω χρησιμοποιώντας τον δικό μου. Ο Διονύσης δυσανασχετεί γιατί θεωρεί την ηλικία του προσόν για την επιβολή της τύχης. Αφού δεν κατορθώνει να το επιβεβαιώσει στην πορεία του παιγνιδιού, μου δίνει το δικό του «κότσο» θεωρώντας ότι ο δικός μου έχει ένα ειδικό τρόπο ριξίματος που μόνο εγώ γνωρίζω. Αρχίζει να νυχτώνει και ο Διονύσης ποντάρει περισσότερα χαρτάκια ελπίζοντας να με γονατίσει με αυτόν τον τρόπο. Συνεχίζω να κερδίζω ώσπου η τελική νίκη έρχεται όταν φεύγει άδειος. Πηγαίνω σπίτι και το ανακοινώνω ενώ οι τσέπες μου ξεχειλίζουν από το κέρδος. Ο αδελφός μου που είναι συνομήλικος με τον Διονύση, την άλλη μέρα μεταφέρει το κατόρθωμά μου σε όλους τους φίλους του. Είναι η περηφάνεια για τον αδελφό του ή ο ανταγωνισμός του με τον Διονύση που τον οδηγεί;