Στο ίδρυμα που μας φιλοξενεί “Παρουσία” ονομάζουμε τη Νίκη Ρωμανού, μια λεπτοκαμωμένη, ψηλή κοπέλα με φεγγαρίσιο πρόσωπο, στεφανωμένο με σπαστά καστανά μαλλιά, η οποία είναι διαρκώς απούσα και κανείς από το διοικητικό και νοσηλευτικό προσωπικό δεν γνωρίζει τίποτα γι’ αυτήν. Για μας τους νοσηλευόμενους είναι η παρηγοριά μας, η ελπίδα ότι θα έρθει να μοιραστεί μαζί μας τα πολυπόθητα και ευγενικά τραγούδια της, που θα μας απαλλάξουν, έστω και για λίγες στιγμές, από το άχθος της μοναξιάς και της απομόνωσης.
Δεν έρχεται όμως, κι εμείς μέχρι την επόμενη Κυριακή που την περιμένουμε, ντυμένοι με τις φρεσκοπλυμένες και καλοσιδερωμένες στολές μας, σιγοτραγουδάμε τα τραγούδια της, έστω κι αν απαγορεύεται ρητά από τη διεύθυνση.
"unknown title"
Pierre Tal-Coat
3 σχόλια:
Κοσμικός νόμος οι αντιθέσεις
Η Παρουσία γνωρίζει
Η Διεύθυνση αγνοεί
Πολύτιμο
Καλή Κυριακή
Ιώ, επίτρεψέ μου να σου μιλώ πια στον ενικό, είμαστε με τους τροφίμους των νοσηλευτικών ιδρυμάτων. Όπως με όλους τους αποκλεισμένους που έχουν κάτι να μας πουν.
υγ. Διορθώθηκε μία μικρή αβλεψία του κειμένου.
Να είσαι καλά και να βολτάρεις ανέμελη και επαναστατημένη στους δρόμους της ελευθερίας.
Σε ευχαριστώ
το εκτιμώ!
ανέμελη όχι ..εκ φύσεως..
επαναστατημένη ίσως
ελεύθερη κατά δύναμιν
όσο μεγαλώνω συνειδητοποιώ και αποδέχομαι τις αυταπάτες μου
ευχαριστώ και πάλι
καλή συνέχεια!
Δημοσίευση σχολίου