Τα δόντια μου είναι τετράγωνα. Αστραφτερά, συμμετρικά, αλλά τετράγωνα. Η γυναίκα
μου επιμένει να τα τροχίσω, να αποκτήσουν τις απαραίτητες καμπύλες, είναι της μόδας οι αισθητικές επεμβάσεις, ναι ακόμη και στα δόντια, λέει. Αλλά πού καιρός και χρήματα για καλλωπισμό
δοντιών.
Όταν τα δείχνω, νομίζουν ότι είναι ψεύτικα. Όλοι θέλουν να τα
χαϊδέψουν. Οι πιο τολμηροί, όταν είμαι αφηρημένος, χώνουν τα δάχτυλά τους στο
στόμα μου και προσπαθούν να τα αγγίξουν. Με μια αστραπιαία κίνηση τους ρίχνω μια δαγκωνιά και τους κόβω το δάχτυλο.
Η απρόβλεπτη, βίαιη αντίδρασή μου έχει θετικά, αποτρεπτικά αποτελέσματα. Κανείς
δεν θέλει να τα πλησιάσει χωρίς την άδειά μου. Τα αξιοποιώ όμως ως αξιοθέατο, αφήνοντας τους πιο συνετούς να απολαμβάνουν τη θέα τους, εξ αποστάσεως, ανοίγοντας διάπλατα το
στόμα μου, όταν μου ζητούν με σεμνότητα και ευγένεια να το κάνω.
"The Guilt of Gold Teeth" 1982
Jean-Michel Basquiat
3 σχόλια:
Απολαυστικό!
Καλό ξημέρωμα
Καλησπέρα!
Και σε εσάς.
Δημοσίευση σχολίου