Χθες βράδυ, ανήμερα της Παναγιάς, το ψηφιακό ολόγραμμά μου φώτισε την πλαγιά του λόφου που βρίσκεται ανατολικά της πόλης. Οι κάτοικοι βγήκαν στα μπαλκόνια και
χειροκροτούσαν. Αρκετοί βρέθηκαν στους δρόμους και κτυπούσαν τα πόδια τους στο έδαφος ρυθμικά, σαν
να δινόταν στρατιωτικό παράγγελμα. Υπήρχε ενθουσιασμός, κορναρίσματα αυτοκινήτων, θορυβώδεις συνομιλίες. Η ζωή στον υπερθετικό της βαθμό.
Δεν είχα κάνει τίποτα σπουδαίο˙απλά είχα θεραπεύσει τα τυφλά πουλιά,
που τόσες καταστροφές, άθελά τους, είχαν καταφέρει στον τόπο μας. Άλλωστε δεν
είχα τίποτα άλλο να κάνω. Βρισκόμουν εδώ και τέσερεις μήνες σε αναβολή
σύμβασης εργασίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου