Μετά από επίμονο και δύσκολο αγώνα δύο ωρών, με μισό μπουκάλι ουίσκι, μαζί με τα παγάκια, που είχαν γίνει πια νερό, αποθηκευμένο στο στομάχι μου, με εξαιρετική ταχτική και στρατηγική, φτάνω στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
-Ματ!βγάζω φωνή θριαμβική, κι ετοιμάζομαι να πιάσω το πακέτο με τα τσιγάρα μου.
-Κλέβεις! μου λέει, και ρίχνει ένα ηχηρό χαστούκι στα πιόνια, που σκορπίζονται στο χάος.
Πριν προλάβω να αντιδράσω, βροντάει την πόρτα πίσω του.
Έχω ένα χρόνο να μάθω νέα του.
"Chess-Players" 1863 - 1867
Honore Daumier
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου