Ο ΓΥΠΑΣ

Όταν αισθάνομαι βαρύθυμος και μελαγχολικός βαδίζω στην οδό Νεαπόλεως. Εκεί, στον αριθμό 38, συναντώ τον γύπα. Στέκεται στο παράθυρο τού πάνω ορόφου ενός δίπατου σπιτιού, ακίνητος, ηγεμονικός, με τα γαλανά του μάτια να περιεργάζονται την κίνηση στο δρόμο. Οι περαστικοί για αυτοτελείς λόγους δεν αντιλαμβάνονται την παρουσία του, ή έτσι δείχνουν από τη διάθεσή τους να προσπεράσουν την αποκλίνουσα εικόνα. Οι άνθρωποι έχουν πληθυντικούς λόγους για το που θα σπαταλήσουν το βλέμμα τους. Είμαστε όλοι ανοχύρωτοι στο απρόβλεπτο, γι'αυτό δεν τους αδικώ.

Σταματώ και παρατηρώ το μακρουλό κεφάλι του, το κοφτερό ράμφος, τον κυρτό λαιμό, τα εξαίσια μεγάλα φτερά, τα λεπτά ποδαράκια του με τα γαμψά, αυτοφυλακισμένα νύχια.
Ομόγνωμος με τη σκέψη να συνεχίσω τον περίπατό μου, χάνομαι απ' το λεκτικό μου κάδρο.

 "Chair with the Wings of a Vulture" 1960 Salvador Dali