ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

162) Όταν βγαίνω ραντεβού πρώτη φορά με μια γυναίκα, τα πόδια μου δεν μπορούν να συντονιστούν μεταξύ τους, παρά την προσπάθειά μου να αποκτήσουν τον καθημερινό, προσωπικό τους ρυθμό. Μια το αριστερό βαδίζει πιο γρήγορα απ’ το δεξί, λίγο αργότερα συμβαίνει το αντίστροφο,  κάποια άλλη στιγμή τα πόδια μου, σαν να υπακούουν σε ένα αόρατο παράγγελμα, βαδίζουν γρήγορα και τα δυο, αφήνοντας τη συνοδό μου πίσω, αγενές και απρεπές  όταν συνοδεύεις μια κυρία.

Για να θεραπεύσω  την αδυναμία μου αυτή, πηγαίνω στο μαγαζί με τους προσομοιωτές.  Διαλέγω τον προσομοιωτή «Αμήχανο βάδισμα», ρίχνω το δίευρο  και διαλέγω από τις επιλογές, «Βάδισμα πρώτου ραντεβού». Προσπαθώ να συγχρονίσω  το εικονικό μου βάδισμα  με το βάδισμα της ψηφιακής συνοδού μου,  κι όταν το καταφέρω, μετά από δυο τρεις προσπάθειες, ταΐζοντας το μηχάνημα με δίευρα,  βγαίνω απ’το μαγαζί  γεμάτος αυτοπεποίθηση, σίγουρος για το βάδισμά μου, την καλώ στο κινητό, και της κλείνω ραντεβού για μια βόλτα στους νυχτερινούς δρόμους της πόλης.

Διορθωμένο


Ο πίνακας "The walk" είναι του Marc Chagall